Επιστροφή στο Forum : Αιθερικές παρουσίες σε δρόμους και λεωφόρους
Ένα θέμα που έχει απασχολήσει αρκετούς ερευνητές στον κόσμο, είναι οι αναφορές για "παρουσίες" σε δρόμους και λεωφόρους. Οι μαρτυρίες ποικίλουν και περιλαμβάνουν την εμφάνιση λευκοντυμένων γυναικών, ηλικιωμένων γυναικών με μαύρα ρούχα, που άλλοτε φαίνεται το πρόσωπό τους και άλλοτε όχι, ενώ στην προσωπική μου συλλογή έχω αναφορές για εμφάνιση φαντάρων, ιερέων, μικρών παιδιών, περίεργων "ζώων" και ο κατάλογος μακραίνει.
Πολλές ερμηνείες έχουν δοθεί, άλλοι θεωρούν ότι οι παρουσίες αυτές είναι πνεύματα νεκρών, που είχαν σκοτωθεί στους συγκεκριμένους δρόμους και ξαναζούν το μαρτύριο του θανάτου τους ή προσπαθούν να προειδοποιήσουν τους οδηγούς να είναι προσεκτικοί, άλλοι λένε ότι είναι δαιμονικές ή αγγελικές οντότητες και κάποιοι άλλοι, περισσότερο...ορθολογιστές αποδίδουν αυτά τα φαινόμενα σε μέθη ή κούραση των οδηγών.
Στο παρόν θέμα θα ήθελα να μοιραστούμε τις ιστορίες που έχετε ακούσει ή ζήσει προσωπικά, καθώς και την άποψή σας για την ερμηνεία αυτών των φαινομένων.
Έχω ακούσει κάτι που είχε βγεί και στην τηλεόραση. Δεν θυμάμαι λεπτομέρειες. Ήταν ένας φαντάρος κάπου που είχε πολύ κόσμο και μουσικές και πήγε εκεί μία κοπέλα η οποία ήταν πολύ όμορφη και ήταν παγωμένη. Έκαναν παρέα μαζί και σε μιά στιγμή έφυγαν από εκεί. Καθώς περπατούσαν στον δρόμο πέρασαν έξω από ένα νεκροταφείο. Η κοπέλα είπε ότι πάει σπίτι της και ενώ προχωρούσε προς το νεκροταφείο χάθηκε ξαφνικά. Επειδή ήταν παγωμένη αυτός είχε υποθέσει ότι κρυώνει και της έδωσε το στρατιωτικό του σακάκι. Την επόμενη μέρα επειδή έπρεπε να έχει το σακάκι για το στρατό οπωσδήποτε, πήγε στη διεύθυνση του σπιτιού της να το ζητήσει και έμαθε ότι αυτή ήταν νεκρή εδώ και πολλά έτη. Επειδή δεν το πίστευε πήγαν με τη μητέρα της στον τάφο της και είδαν το σακάκι του πάνω στον τάφο.
Και κάτι άλλο. Υπάρχει ένας δρόμος στη Ρόδο που κάποτε πολύ παλιά είχε γίνει φόνος από ερωτικό πάθος. Η μητέρα μου, σημειωτέον είναι πολύ διορατική, ένιωθε άσχημα όταν περνούσε από εκεί, χωρίς να ξέρει τι είχε συμβεί.
Ξέρω και πολλά άλλα, αλλά δεν έχουν σχέση με δρόμους...
Η συγκεκριμένη ιστορία έχω διαπιστώσει πως λέγεται σχεδόν σε ολόκληρη την Ελλάδα αλλά και σε ορισμένες χώρες του εξωτερικού και παραπέμπει ευθέως στο δημοτικό τραγούδι "του νεκρού αδερφού". Φαίνεται πως κρύβει μέσα της την πεποίθηση ότι δεν υπάρχουν στεγανά μεταξύ του κόσμου των ζωντανών και του κόσμου των νεκρών αλλά, υπό ειδικές συνθήκες, οι νεκροί μπορεί να κυκλοφορούν μεταξύ μας. Περιμένω συμμετοχή και από άλλα μέλη...
polykarpos
12-06-06, 11:40
Μέσα σε Νοσοκομείο ενός νησιού του Ανατολικού Αιγαίου πεθαίνει κάποιος και την ίδια ώρα στο δρόμο κοντά σχεδόν στο σπίτι του τον βλέπει κάποιος γνωστός του με λευκά ρούχα . Εκείνος τον χαιρετά , αλλά δεν του απαντά μόνο κουνά το χέρι του και προχωρεί . Την άλλη μέρα δίχως να γνωρίζει ότι έχει πεθάνει συναντά τη γυναίκα του και της λέει τι δουλειά είχε ό άντρας σου τέτοια ώρα έξω στο δρόμο ; Η γυναίκα απόρησε και τον ρώτησε τι ώρα τον είδε και έκπληκτη διαπιστώνει ότι ήταν η ώρα που είχε πεθάνει ο άντρας της . Με απορία για το γεγονός ανακοινώνει το θάνατο του άντρα της , αλλά και την ώρα που πέθανε στον γνωστό της . Μέχρι σήμερα δεν μπορεί να ερμηνεύσει το γεγονός αυτό και παραμένει με την απορία .
5οος Αγγελος
15-06-06, 15:32
Ήμουν φαντάρος στην Κω και ένα βραδύ καθόμουν με ένα φίλο μου που ήταν μια σειρά παλιότερος απτόμενα και ζητάγαμε τέτοια θέματα περί φαντασμάτων και περιέργων παρουσιών ίδιος μου εκμυστηρεύθηκε μια προσωπική του εμπειρία.
Ο διηκοιτης μας τον είχε στείλει για ένα μηνά στο στρατόπεδο της Καλύμνου για να αναλάβει το πόστο του τηλεφωνητή ( ήμασταν στο λόχο διαβιβαστών της Κω και έπειτα στην Ταξιαρχία του νησιού).Όταν πήγε εκεί άκουσε ιστορίες να λένε ότι το στρατόπεδο είχε χτιστεί πάνω σε παλιό νεκροταφείο αλλά δεν έδωσε βάση στα λεγόμενα αυτά.
Κάποια στιγμή συνέβη ένα τραγικό γεγονός στο στρατόπεδο και αυτοκτόνησε ένα παιδί. Ειδοποιήσανε τους γονείς του παραλάβανε το πτώμα του άτυχου παιδιού καθώς και τα προσωπικά του είδη που ήταν μέσα σε ‘λουκάνικο’. Ένα βραδύ είχε ξαπλώσει μετά την σκοπιά στο κρεβάτι του και κοιμόταν όταν ξαφνικά ένιωσε μια μαύρη παρουσία διπλά του παράλληλα την παρουσία αυτή την ένιωσε και την είδε και ο θαλαμοφύλακας αλλά και δυο τρεις φαντάροι που ήταν ξύπνιοι εκείνη τη στιγμή. Λίγα λεπτά πριν την παρουσία αυτή την ένιωσαν και οι σκοποί της πύλης οι οποίοι είδαν ανεξήγητα να ανοίγει η κλειστή πόρτα της πύλης από μονή της και να κλείνει δυνατά .
Αφού μαζευτήκανε όλα τα παιδιά του θαλάμου και το ζητάγανε μετά από λίγο άνοιξε η πόρτα και μπαίνανε έντρομοι οι σκοποί της πύλης ενώ παράλληλα τους φώναζαν να δουν ότι έξω από την πόρτα του θαλάμου ήταν και το στρατιωτικό λουκάνικο του αδικοχαμένου φαντάρου.
Ήταν ακριβώς 1 μηνά μετά τον θάνατο του …
Από τότε δεν τους ενόχλησε ποτέ…
Έχω ακούσει κάτι που είχε βγεί και στην τηλεόραση. Δεν θυμάμαι λεπτομέρειες. Ήταν ένας φαντάρος κάπου που είχε πολύ κόσμο και μουσικές και πήγε εκεί μία κοπέλα η οποία ήταν πολύ όμορφη και ήταν παγωμένη. Έκαναν παρέα μαζί και σε μιά στιγμή έφυγαν από εκεί. Καθώς περπατούσαν στον δρόμο πέρασαν έξω από ένα νεκροταφείο. Η κοπέλα είπε ότι πάει σπίτι της και ενώ προχωρούσε προς το νεκροταφείο χάθηκε ξαφνικά. Επειδή ήταν παγωμένη αυτός είχε υποθέσει ότι κρυώνει και της έδωσε το στρατιωτικό του σακάκι. Την επόμενη μέρα επειδή έπρεπε να έχει το σακάκι για το στρατό οπωσδήποτε, πήγε στη διεύθυνση του σπιτιού της να το ζητήσει και έμαθε ότι αυτή ήταν νεκρή εδώ και πολλά έτη. Επειδή δεν το πίστευε πήγαν με τη μητέρα της στον τάφο της και είδαν το σακάκι του πάνω στον τάφο.
Και κάτι άλλο. Υπάρχει ένας δρόμος στη Ρόδο που κάποτε πολύ παλιά είχε γίνει φόνος από ερωτικό πάθος. Η μητέρα μου, σημειωτέον είναι πολύ διορατική, ένιωθε άσχημα όταν περνούσε από εκεί, χωρίς να ξέρει τι είχε συμβεί.
Ξέρω και πολλά άλλα, αλλά δεν έχουν σχέση με δρόμους...
την ιστορια αυτη την εχω ακουσει κι εγω για διαφορες περιοχες!!! αληθεια την ιστορια με τον ποδηλατη στις στροφες της καλιθεας δεν την ξερεις??? Ξερω παιδια που υποστηριζουν οτι τον εχουν δει... Την ημερα που σκοτωθηκε ή φθινοπωρο ή καπου στο καλοκαιρι ειναι, πηγαν με τις μηχανες και απο οτι ειπαν, εμφανιστηκε πανω στο ποδηλατο, τα παιδια τρομαξαν και ανοιξαν τις μηχανες οταν ο ενας συνοδηγος, γυρισε να κοιταξει τι γινεται τον ειδε ακριβως διπλα τους...
5οος Αγγελος
20-06-06, 10:38
Ενδιαφερον ακουγεται για τον ποδηλατη της Καλιθεας για πες ποια ειναι η ιστορια???
Για ποιό λόγο, άραγε, αυτές οι παρουσίες να εμφανίζονται σε δρόμους και λεωφόρους; Έχουν σχέση με την τοποθεσία που συνέβη κάποιο συγκεκριμένο γεγονός ή μήπως σημεία όπως σταυροδρόμια για παράδειγμα να αντιπροσωπεύουν και κάτι άλλο;
Για ποιό λόγο, άραγε, αυτές οι παρουσίες να εμφανίζονται σε δρόμους και λεωφόρους;
Από αυτά που έχω ακούσει, τα σταυροδρόμια στην λαϊκή παράδοση είναι τα μέρη που τριγυρνούν οι νεράιδες και οι νεκροί. Ο λόγος μου διαφεύγει...
5οος Αγγελος
22-06-06, 12:12
Πρώτη φορά ακούω ότι νεράιδες και ξωτικά τριγυρίζουν γύρω από σταυροδρόμια. Για μένα η λογικότερη απάντηση και μάλιστα η πιο συχνή και επαναλαμβανομένη είναι ότι η αιτία οφείλεται στην ανάγκη της ψυχής να γυρίζει γύρω από πρόσωπα και τοποθεσίες στις οποίες βρήκε ή οφείλονται στον ξαφνικό και άδικο θάνατο τους.
Περιπτώσεις και γεγονότα άπειρα τα οποία έχουν καταγραφεί και τα αποδέχομαι.
Τώρα σε αυτό που είπε ο R-b-t3r δεν το έχω ακούσει αν έχει παραπάνω πληροφορίες θα ήταν ενδιαφέρον να τις διαβάσουμε.
Πάντως εγώ αυτό που ξερώ κι έχω ακούσει από την μητέρα μου και τις γιαγιάδες μου είναι ότι τέτοιες παρουσίες εμφανίζονταν πάντοτε σε ρεματιές ποταμιά συκιές και πολύ συχνά στην γιορτή της Σωτήρος
Δες εδώ (http://www.sarakatsanos.org/index.php?option=com_content&task=view&id=65&Itemid=110&limit=1&limitstart=2&lang=el)
"Συχνάζουν στις σπηλιές, στους γκρεμούς, στους αυχένες των βουνών, στα σταυροδρόμια και τα μονοπάτια, στις διαβάσεις, στις συκιές και στις καρυδιές. Αυτά τα δέντρα θεωρούνται ότι είναι κατοικημένα από υπερφυσικά όντα, γιαυτό όποιος θα κοιμηθεί κάτω από μια συκιά ή καρυδιά, κινδυνεύει από σοβαρές αρρώστιες."
από την άλλη πλευρά της ελλάδας (Κρήτη) είναι το επόμενο Link (http://www.cretan-music.gr/index.php?option=com_content&task=view&id=59&Itemid=43&PHPSESSID=26cd18153833824b9bc6d177d74fb6c8)
επίσης εδώ (http://www.fourka.gr/Lang,en,PortletID,MagikiGiatrosofia.jsp)
Enjoy reading.
5οος Αγγελος
22-06-06, 13:27
R-b-t3r διάβασα τα σχετικά links που μου έστειλες με μεγάλο ενδιαφερων. Αν και είχα κάποιες δυσκολίες με τα Κρητικά αλλά ήταν πολύ ενδιαφέρονταν και λίγο πολύ πολλά από αυτά τα γνώριζα ήδη και τα οποία τα παρέθεσα σε προηγουμένη παρέμβαση μου.
Πάντως όταν εννοούν σταυροδρόμια δεν αναφέρονται στα σημερινά των μεγαλουπόλεων.
Διάβασα επίσης μια ιστορία για μια νεράιδα η οποία παντρεύτηκε με ένα θνητό κι έκανε και παιδιά μαζί του. Την έχω ακούσει να μου την λέει η μητέρα μου όταν ήμουν μικρός για μια νεράιδα την οποία παντρεύτηκε κάποιος γνωστός της γιαγιάς μου αφού πρώτα της άρπαξε το βέλος(το διάφανο μαντίλι που βάζουν στο Πρώσο) για να μην μπορεί να του φύγει ιστορία λέει ότι παντρευτήκανε κάνανε παιδιά και ήταν ευτυχισμένοι όμως μια μέρα εκεί που ξεσκόνιζε η νεράιδα βρήκε το βέλος το φόρεσε και εξαφανίστηκε...Η ιστορία αυτή μου είχε πει ότι συνέβη όταν στην περιοχή του Υμμητου και της Δάφνης υπήρχαν ρεματιές δέντρα και χωράφια.
Όπως είπα γνωρίζω κι άλλες ιστορίες για νεράιδες...
Rbt3r, μιας και είσαι σχετικός με αυτά τα θέματα, θα μπορούσες να μας ενημερώσεις αν τα δέντρα της συκιάς και της καρυδιάς έχουν κάποιες ουσίες που προκαλούν παραισθήσεις; Σε ρωτάω γιατί αυτές οι παραδόσεις δεν συναντούνται μόνο στην Κρήτη και έχω ακούσει πως το "γάλα" των καρπών της συκιάς περιέχει κάποια τοξίνη. θα περιμένω ενημέρωση.
Άγγελε, η ιστορία που παραθέτεις είναι επίσης διαδεδομένη και αυτή η παράδοση αναφέρεται και από τον Καζαντζάκη στην Αναφορά στο Γκρέκο. Το ίδιο πίστευε για τη μητέρα του, ότι ήταν νεράιδα που έχασε το μαντίλι της και μάλιστα έτρεμε στην ιδέα πως θα το έβρισκε και θα την έχανε. Αργότερα το ίδιο πίστευε και για κάθε αγαπημένη σκέψη ή ιδέα...
Στο hellenic nexus, στο τεύχος Φεβρουαρίου, δημοσιεύεται μια στήλη για αιθερικές παρουσίες στους δρόμους της μακρινής Κένυα. Οι οδηγοί αντιμετωπίζουν συχνά εκεί παρόμοια φαινόμενα, που πολλές φορές τους θέτουν σε κίνδυνο. Οι πρόσφατες μαρτυρίες μιλούν για έναν άνθρωπο που έψηνε καλαμπόκια(!), για παιδιά ή ημίγυμνες γυναίκες που διασχίζουν το δρόμο συνήθως κοντά σε γεφύρια και οι οδηγοί τις διαπερνούν με το αμάξι τους. Οι ψυχίατροι της Κένυα θεωρούν πως αυτές οι εμπειρίες είναι αποτέλεσμα της κόπωσης από την πολύωρη οδήγηση, της κατανάλωσης οινοπνεύματος και παραισθησιογόνων ουσιών.
Στη Γαλλία είναι γνωστή η εμφάνιση των Λευκών Κυριών και οι θεάσεις τους είναι πάρα πολλές, κυρίως στη Νότια Γαλλία, ενώ και στην Ελλάδα οι αναφορές είναι εκατοντάδες...
Ενδιαφερον ακουγεται για τον ποδηλατη της Καλιθεας για πες ποια ειναι η ιστορια???
καλιθεα ειναι περιοχη στο νησι της ροδου!
εκει λενε οτι σκοτωθηκε ενας ποδηλαδης... τωρα καλοκαιρι ειναι η καπου στον οκτωβριο... αρχες του μηνα, ουτε που θυμαμαι... την ιστορια δεν την ξερω ολοκληρη... μονο οτι καποιοι τον ειδαν!!
επισεις λενε και στην Φιλερημο {εμφανιζεται η απλα ακουγεται να τον φωναζει, δεν ειμαι σιγουρη} μια μαυροφορεμενη γυναικα και φωναζει τον γιο της...
δεν εχω προσωπικες εμπειριες...αν και θα ηθελα...
Myrcora, που κατάλαβαν ότι ο ποδηλάτης που είδαν ήταν νεκρός; Τον ήξεραν;
Επίσης θα ήθελα να μου πεις σε ποιο σημείο ακριβώς στην Καλλιθέα. Στον δρόμο Ρόδου-Καλλιθέας;
Που περίπου μένεις στην Ρόδο; Σε χωριό, στην πόλη, στην παλιά πολή; Αν μένεις στη πόλη, πες μου περίπου που. Έχει σημασία που σε ρωτώ...
Να σας πω και κάτι τώρα. Ο πάππους μου (από της μητρός μου το σόι) πέθανε το 93. Ήταν από τα κοσκινού (ένα μέρος της Ρόδου), αλλά έμενε αλλού. Όταν πέθανε οι κοσκινιάτες δεν το ήξεραν, και μια φορά ήρθε κάποιος στη γιαγιά μου και της είπε ότι τον είδε. Όταν του εξήγησε ότι είχε πεθάνει πριν καμιά εβδομάδα, ο άνθρωπος τα "έπαιξε"...
Ααα!!! Τι θυμήθηκα!!!! Είναι άσχετο με δρόμους..., αλλά έχει σχέση πάλι με τον πάππου μου: Μία φορά γύρω στο 2000 ήλθε έτσι όπως ήταν στην γιαγιά μου και έκατσε μαζί της και της μιλούσε!!! Είναι βεβαίως περιττό να σας πω ότι η γιαγιά μου κόντευε να πεθάνει... Βλέπεται πρώτη φορά της μιλησε νεκρός...!!! [αν σας ενδιαφέρει, θα δημοσιοποιήσω μήνυμα στο θέμα τελετές στο οποίο θα λέω μία τελετή που υπέστη (πάλι...:D ) ο πάππους μου εν αγνοία του]
Όλη μου η ευρύτερη οικογένεια έχει πολλές μεταφυσικές εμπειρίες...
Rbt3r, μιας και είσαι σχετικός με αυτά τα θέματα, θα μπορούσες να μας ενημερώσεις αν τα δέντρα της συκιάς και της καρυδιάς έχουν κάποιες ουσίες που προκαλούν παραισθήσεις; Σε ρωτάω γιατί αυτές οι παραδόσεις δεν συναντούνται μόνο στην Κρήτη και έχω ακούσει πως το "γάλα" των καρπών της συκιάς περιέχει κάποια τοξίνη. θα περιμένω ενημέρωση.
Μιχάλη δυστυχώς δεν μπόρεσα να βρώ κάτι, αν και για την καρυδιά το έχω ακούσει και εγώ ότι κάνεις "βαρύ" ύπνο αν κοιμηθείς από κάτω της...
Πιθανόν να είναι κάποια αρωματική ουσία που λειτουργεί σαν αποδιωκτικό εντόμων που σκορπίζεται στον αέρα με την διαπνοή. Όλες αυτές οι εντομοαποδιωκτικές ουσίες έχουν παρόμοιο αποτέλεσμα στον άνθρωπο με αυτό που περιγράφω (γιατί το γνωστό "φιδάκι" δεν κάνει να χρησιμοποιείται σε κλειστούς χώρους ας πούμε? ;)) δηλαδή ζάλη, βαρύς ύπνος κτλ...
Μιχάλη δυστυχώς δεν μπόρεσα να βρώ κάτι, αν και για την καρυδιά το έχω ακούσει και εγώ ότι κάνεις "βαρύ" ύπνο αν κοιμηθείς από κάτω της...
Πιθανόν να είναι κάποια αρωματική ουσία που λειτουργεί σαν αποδιωκτικό εντόμων που σκορπίζεται στον αέρα με την διαπνοή. Όλες αυτές οι εντομοαποδιωκτικές ουσίες έχουν παρόμοιο αποτέλεσμα στον άνθρωπο με αυτό που περιγράφω (γιατί το γνωστό "φιδάκι" δεν κάνει να χρησιμοποιείται σε κλειστούς χώρους ας πούμε? ;)) δηλαδή ζάλη, βαρύς ύπνος κτλ...
Τα ίδια γνώριζα κι εγώ, για αυτό κατέφυγα σε σένα, τον ειδικό, για να το πιστοποιούσες. Είναι πιθανό, λοιπόν, οι περίεργες ιστορίες για αυτά τα δέντρα να ξεκίνησαν από αυτές τις ιδιότητές τους. Μην ξεχνάμε πως μια άποψη θέλει τις μάγισσες να βίωναν εμπειρίες πετάγματος με τα σκουπόξυλα, χάρη στη βρώση ενός παραισθησιογόνου φυτού, που εδώ στην Αργολίδα λέγεται φιδόχορτο και φυτρώνει γύρω και από αυτά τα δέντρα που λέμε...
Τα ίδια γνώριζα κι εγώ, για αυτό κατέφυγα σε σένα, τον ειδικό, για να το πιστοποιούσες.
Σιγά Μιχάλη μην είμαι και ο batman... :p
Ειδικός δεν είμαι, χρειάζεται να ρωτήσεις κάποιον βιολόγο με ειδικότητα στην βοτανική για να σου πεί περισσότερα. Εγώ κάνω μια εικασία βασιζόμενος σε αυτά που ξέρω (educated guess), και τίποτα περισσότερό.
Όχι, ο Μπάτμαν μπορεί να μην είσαι (ίσως είμαι εγώ...χεχεχε), όμως περί φυτών και χλωρίδας είσαι πιο αρμόδιος από εμένα. Να μην ξεφεύγουμε, όμως. Η εμφάνιση αυτών των παρουσιών εξηγείται από πολλούς με τη σκέψη ότι τα σταυροδρόμια, για παράδειγμα, αποτελούν κάτι σαν μεταίχμιο. Κάποιοι άλλοι λένε πως τα αιφνίδια γεγονότα με κάποιον τρόπο "αποτυπώνονται" στο σημείο που έγιναν (κάτι σαν εγγραφή) και μετά επαναλαμβάνονται αυτούσιες. Δεν ξέρω, αλλά ίσως η υγρασία να παίζει κάποιο ρόλο, αφού συνήθως συμβαίνουν σε χώρες με έντονη υγρασία. Τα περισσότερα φαντάσματα φαίνεται να "προτιμούν" βόρειες χώρες, όπως η Αγγλία, για παράδειγμα.
Myrcora, που κατάλαβαν ότι ο ποδηλάτης που είδαν ήταν νεκρός; Τον ήξεραν;
Επίσης θα ήθελα να μου πεις σε ποιο σημείο ακριβώς στην Καλλιθέα. Στον δρόμο Ρόδου-Καλλιθέας;
Που περίπου μένεις στην Ρόδο; Σε χωριό, στην πόλη, στην παλιά πολή; Αν μένεις στη πόλη, πες μου περίπου που. Έχει σημασία που σε ρωτώ...
Να σας πω και κάτι τώρα. Ο πάππους μου (από της μητρός μου το σόι) πέθανε το 93. Ήταν από τα κοσκινού (ένα μέρος της Ρόδου), αλλά έμενε αλλού. Όταν πέθανε οι κοσκινιάτες δεν το ήξεραν, και μια φορά ήρθε κάποιος στη γιαγιά μου και της είπε ότι τον είδε. Όταν του εξήγησε ότι είχε πεθάνει πριν καμιά εβδομάδα, ο άνθρωπος τα "έπαιξε"...
Ααα!!! Τι θυμήθηκα!!!! Είναι άσχετο με δρόμους..., αλλά έχει σχέση πάλι με τον πάππου μου: Μία φορά γύρω στο 2000 ήλθε έτσι όπως ήταν στην γιαγιά μου και έκατσε μαζί της και της μιλούσε!!! Είναι βεβαίως περιττό να σας πω ότι η γιαγιά μου κόντευε να πεθάνει... Βλέπεται πρώτη φορά της μιλησε νεκρός...!!! [αν σας ενδιαφέρει, θα δημοσιοποιήσω μήνυμα στο θέμα τελετές στο οποίο θα λέω μία τελετή που υπέστη (πάλι...:D ) ο πάππους μου εν αγνοία του]
Όλη μου η ευρύτερη οικογένεια έχει πολλές μεταφυσικές εμπειρίες...
οταν τρεχεις με μηχανη λιγο δυσκολο να κοιταξεις διπλα σου και να δεις εναν τυπο σαν μουμια-τυλιγμενο με γαζες- με κενο στα ματια, πανω σε ενα ποδηλατο!!!!
Δεν τον εχω δει ποτε τον τυπο... εδω που τα λεμε δεν το πιστευω κι ολας αλλα μου ειπαν οτι ηταν τοσο τρομαγμενοι και τοσο πανοικοβλητοι...!!!
δεν ξερω το σημειο ακριβως... πρεπει να ειναι εκει καπου στην κατηφορα που πας για το ροδος παλαντιουμ το ξενοδοχειο ή καπου πιο πισω...
μεσα στην πολη μενω... αλλα εχω ακουσει και πααααρα πολλα για την παλια πολη!!! οτι εχει κι εκει περιεργα! παρολοπου κυκλοφορω τα βραδια εκει... δεν εχω δει ποτε κατι....
Sofia - wisdom
29-06-06, 00:16
Γενικά επι του θέματος,
Δεν ξέρω αν παίζει ρόλο το μέρος το οποίο φανερώνονται, όμως μήπως τελικά αυτές οι φωτεινές οπτασίες, οι μαύρες σκιές,αυτά τα φαντάσματα κτλ, διαλέγουν αυτούς τους οποίους θα φανερωθούν μπροστά τους. Θέλω να πω, τελικά αυτή έκτη αίσθηση μήπως παίζει τον ρόλο της;
Οπως λεει κ στην Καινη Διαθηκη ,μολις πεθανεις πας μπροστα στον Ιησου κ κρινεσαι ..κ επειτα η αιωνια ζωη η αωνιο μαρτυριο ( παραδεισος-κολαση)..
αρα μ αυτη τη λογικη δεν μπορουν οι νεκροι να γυρισουν πισω...
βεβααι αλλο τα περιστατικα που την ωρα που πεθαινει η μολις πεθανε καποιος μπορει να τον δουν καπου αλλου ( πχ στο σπιτι του κτλπ)..
αρα καταληγω οτι οτι κ αν δουμε στο δρομο η οπουδηποτε αλλου ειναι ητε αγγελοι ητε δαιμονια !
Βεβαια αν δεις Αγγελο φωτος θα νιωθεις χαρα κ γαληνη κ οχι φοβο κτλπ!
Παίρνεις σα δεδομένο πως συμβαίνει αυτό που έχεις ακούσει και διαβάσει στα βιβλία του χριστιανισμού. Μήπως να μην είσαι σίγουρος ότι αυτό συμβαίνει; Στο λέω αυτό μόνο με τη λογική ότι κανείς δεν γύρισε ποτέ να μας πει τι πραγματικά συμβαίνει όταν πεθαίνουμε, οπότε μάλλον δεν πρέπει να βάζουμε και το χέρι μας στη φωτιά επειδή το λέει μια θρησκεία.
Προσωπικά, δε νομίζω ότι υπάρχει Παράδεισος και Κόλαση, τουλάχιστον όπως αναφέρεται στις γραφές του χριστιανισμού, ούτε καν Καλοί και Κακοί (δηλαδή Άγγελοι και Δαίμονες) μόνο... :rolleyes:
Ήταν σούρουπο του 1946 όταν ο χρόνος σταμάτησε για δέκα παιδικές ψυχές όταν ολόκληρη η συνοικία του Σαν Αντόνιο βυθίστηκε σε πένθος.
Στις σιδηροδρομικές ράγες του Σαν Αντόνιο ένα τρένο συγκρούστηκε με ένα διερχόμενο σχολικό. Από την άμορφη σιδερένια μάζα του διαλυμένου σχολικού ανασύρθηκαν κομμάτια από τα διαμελισμένα πτώματα 11 ανθρώπων. Θύματα ήταν ο οδηγός και οι δέκα μαθητές. Ανάμεσα στα σώματα κείτονταν και το διαμελισμένο σώμα της μικρής Σίντι Σού. Εις μνήμη των αδικοχαμένων παιδιών, οι αρχές της πόλης δίνουν στις οδούς της περιοχής τα ονόματά τους.
Το 1984, καθώς μια εργαζόμενη γυναίκα επέστρεφε από την δουλειά της, φτάνοντας στις γραμμές του Σαν Αντόνιο είδε στην άκρη του δρόμου ένα μικρό κοριτσάκι και προσφέρθηκε να το πάει σπίτι του. Κατα τη διάρκεια της διαδρομής, που διήρκεσε ένα 15λεπτο έμαθε ότι την έλεγαν Σίντι Σού. Όταν έφτασε στον προορισμό της κατάλαβε οτι το παιδί φοβόταν ότι οι δικοί του θα τη μάλωναν γιατί είχε αργήσει να επιστρέψει. Η γυναίκα χτύπησε το κουδούνι του σπιτιού και η πόρτα άνοιξε από τα χέρια μιας ηλικιωμένης κυρίας.
Όταν της είπε ότι έφερε τη μικρή Σίντι Σου και οτι περίμενε στο αυτοκίνητο έγινε δέκτης μιας οργισμένης συμπεριφοράς. Η γυναίκα απομακρύνθηκε για να ακούσει, καθώς έκλεινε η πόρτα την κυρία να λέει: "Αφήστε επιτέλους στην Σίντι Σου να αναπαυθεί εν ειρήνη".
Όταν επέστρεψε στο αυτοκίνητο, η μικρή έλειπε, η ζώνη ασφαλείας στο κάθισμα της ήταν ακόμα δεμένη. Τότε θυμήθηκε όλες τις ιστορίες που είχε ακούσει για τις εμφανίσεις παιδικών ψυχών κοντά στις ράγες...
Συμφωνώ με την Αντωνία, κανένας δεν μπορεί να μιλάει με απόλυτη βεβαιότητα για κάτι που θα μάθει μόνο τη στιγμή του θανάτου του!
Άλλωστε phsyborg η Καινή Διαθήκη δε νομίζω πως λέει ότι "μολις πεθανεις πας μπροστα στον Ιησου κ κρινεσαι ..κ επειτα η αιωνια ζωη η αωνιο μαρτυριο ( παραδεισος-κολαση).." Αυτό αιγυπτιακές δοξασίες μου θυμίζει περισσότερο (όπου στη θέση του Ιησού βάλε Μαατ κλπ).
Η τελική κρίση, σύμφωνα με τη χριστιανική θρησκεία, θα γίνει μετά τη Δευτέρα Παρουσία. Άλλωστε γι ' αυτό γίνονται τα μνημόσυνα και τα Ψυχοσάββατα, γιατί με τις προσευχές μας υποτίθεται ότι μπορεί να επηρεάσουμε την τελική κρίση του Θεού στη Δευτέρα Παρουσία.
Όσο για το ότι μπορεί να δούμε την οπτασία κάποιου όταν πεθαίνει ή λίγες μέρες μετά, αυτό πάλι απ 'όσο ξέρω το παραδέχεται η εκκλησία γιατί η ψυχή περιπλανιέται μέχρι να γίνουν τα "σαράντα".
Αλλά και πάλι νομίζω ότι δεν πρέπει το θέμα αυτό ("φωτεινές οπτασίες, οι μαύρες σκιές, τα φαντάσματα") να εξετάζεται υπό τη σκοπιά καμίας θρησκείας αποκλειστικά. Ούτε πρέπει να πέφτουμε στην παγίδα του δυισμού Καλό - Κακό κλπ γιατί έτσι περιορίζουμε την αντίληψή μας.
Στο στρατόπεδο νεοσύλλεκτων της Άρτας, σε μια από τις σκοπιές, οι στρατιωτικοί θρύλοι λένε πως στα χρόνια της δικτατορίας, ένας νεαρός φαντάρος, αποκοιμήθηκε στο πόστο του με αποτέλεσμα να πέσει πάνω στο όπλο του και στη φορεμένη ξιφολόγχη!
Το θέαμα που αντίκρισε αργότερα ο δεκανέας αλλαγής ήταν φριχτό. Θλιβερή ήταν και η κατάσταση στο σπίτι του άτυχου νέου όταν η οικογένει έμαθε το συμβάν και η γιαγιά του αγοριού ξεψύχησε από τη στεναχώρια της.
Από τότε λοιπόν μέχρι και σήμερα, λέγεται, πως στην ίδια εκείνη σκοπιά που βλέπει στον αυτοκινητόδρομο, πέτρες πέφτουν από τα αόρατα χέρια της γιαγιάς στη μεταλλική οροφή της σκοπιάς, έτσι ώστε να μην αφήσει κανένα άλλο παλικάρι να πεθάνει σαν τον πολυαγαπημένο της εγγονό...
Κατά την διάρκεια της γερμανικής κατοχής στη Ρόδο, Γερμανοί στρατιώτες σκότωναν ντόπιους με την παραμικρή, αστεία κάποιες φορές αφορμή.
Στο δρόμο αυτό είχε βρεί ξαφνικό θάνατο ένας Ροδίτης από σφαίρες Γερμανού στρατιώτη που θέλησε "για πλάκα" να τον εκφοβήσει. Όμως η σφαίρα βρήκε τον άτυχο νέο, ρίχνοντάς τον κάτω από το ποδήλατο στο οποίο επέβαινε. Σύμφωνα με το θρύλο της Ρόδου, ο άνθρωπος αυτός, αν και έχασε τη ζωή του ποτέ δεν σταμάτησε να κάνει ποδήλατο...
Η μαρτυρία μιας κοπέλας λέει πως καθώς γυρνούσε το βράδυ με το αυτοκίνητό της στο σπίτι της, στον παραλιακό δρόμο, είδε στην άκρη του δρόμου τη φιγούρα ενός ποδηλάτη. Δεν τον είδε καλά καθώς τον είχε προσπεράσει με ταχύτητα. Λίγο πριν τον προσπαράσει όμως έχοντας ήδη γυρίσει να τον δει, αντίκρισε μια αποκρουστική εικόνα να την κοιτάζει κατ' ευθείαν στα μάτια. Ένα πρόσωπο σκαμμένο, με μεγάλες πληγές που έμοιαζαν να αιμοραγούν. Γύρισε αμέσως το κεφάλι μπροστά ώστε να δει από τον καθρεύτη του οδηγού, αλλά δεν αντίκρισε τίποτα...
Τους αστικούς αυτούς θρύλους τους διάβασα από το ομόνυμο συλλογικό έργο "Αστικοί Θρύλοι" και από αυτό έχω αντλήσει τις πληροφορίες που παραθέτω και στα παραπάνω.
Παιδες το λεει κ σας το λεει αναγενημενος Χριστιανος..οχι ορθοδοξος ουτε κανενας αιρετικος..οσο για το οτι περνω σαν δεδομενο την καινη Διαθηκη..Ω ΝΑΙ !
αφου ο Ιησους ειναι ζωντανος κ οταν νιωθεις την παρουσια του μες τη ζωη σου κ ολα πηγαινουν προς το καλυτερο ..δεν χρειαζεσαι κ αλλες αποδειξεις!
Οσο για το θρησκεια...ο Ιησους δεν ειναι θρησκεια ειναι ο ΘΕΟΣ!
Καλά βρε phsyborg, μας έπεισες!
Να σου θυμίσω πως εδώ όμως μιλάμε για αιθερικές παρουσίες σε δρόμους και λεωφόρους και όχι για το τι θεωρεί ο καθένας θεό του. Μπορείς να μας αναλύσεις τη θεωρεία σου στο θέμα Θεός (http://www.metafysiko.gr/forum/showthread.php?t=331) αλλά να την αναλύσεις, κι όχι να μας κάνεις κύρηγμα εεε; :)
Julliet, για την ιστορία που λες με τα παιδάκια εγώ ξέρω μια άλλη εκδοχή που λέει πως μετά από δυστύχημα με λεωφορείο λόγω σύγκρουσής του με τρένο και θύματα πολλές παιδικές ψυχές (λες να είναι τα ίδια; ), παρατηρείται το εξής φαινόμενο: όποιο αυτοκίνητο σταματήσει πάνω στις γραμμές, ξαφνικά μόνο του (!) αρχίζει να κινείται σαν κάποιος να το σπρώχνει να περάσει τη διάβαση. Πολλοί μάλιστα λένε πως έχουν πάει με σκονισμένα αυτοκίνητα και έκαναν το "πείραμα" και προς μεγάλη τους έκπληξη διαπίστωσαν παιδικά αποτυπώματα από χέρια στους προφυλακτήρες και σε άλλα σημεία. Αόρατα παιδιά δηλαδή έσπρωχναν τα αμάξια για να μην γίνει πάλι ατύχημα... :eek:
Απλά μεταφέρω τις μαρτυρίες, για να μην παρεξηγηθώ. :)
Ναι, ναι το ίδιο λέμε. Και οι γύρο που έχουν ζήσει αυτό το φαινόμενο λένε πως:
"Απλώς επιθυμούν να μην χαθεί άλλη μια ζωή στο σημείο αυτό"
leonardodavincino2
13-07-06, 13:02
δεν μπορω να καταλαβω πωσ σκεφτονται αυτοι που πιστευουν πωσ η εκκλησια μεσω της καινης διαθηκης έχει παντα δικιο! απορω με την ανηξεροτητα μερικων ανθρώπων! το μονο που μπορει να κάνει και εκανε, κανει και θα κανει είναι να φανατήζει το πληθος, να το φοβήζει και τελικος να το οδηγήσει σε έναν δρομο φανατησμου που είναι πολυ δύσκολο να επιστρέψεις σε αυτόν τον δρόμο που ο ίδιος ο Χριστος είχε πει! δεν λεω να μην πιστεύουμε σε τιποτα, διοτι αυτό είναι πολυ επικύνδυνο αλλα να μην υπερβαλουμε σε τιποτα!! αυτη είναι η άποψη μου και περιμένω να με επικρίνετε ως συνήθωσ σε αυτή τη χώρα!!
Υπηρετησα στην Αρτα αλλα ο θρυλος ειναι για το στρατοπεδο χαμηλα με τις αποθηκες,στο οποιο στελναμε σκοπιες,και οχι για το κεντρο.Ειχε ειπωθει απο 2-3 για το φαινομενο αλλα μαλλον μουσι η υποθεση,καθως οσες φορες φυλαξα εγω ή καποιος γνωστος μου δεν συνεβη απολυτως τιποτα,περα απο καποιον ψυχακια δοκιμο που μεταμφιεζοταν για να ελεγξει τα μετρα ασφαλειας.(ΜΠΟΥΧΑΑΧΑΧΑΧΑ).
δεν μπορω να καταλαβω πωσ σκεφτονται αυτοι που πιστευουν πωσ η εκκλησια μεσω της καινης διαθηκης έχει παντα δικιο! απορω με την ανηξεροτητα μερικων ανθρώπων! το μονο που μπορει να κάνει και εκανε, κανει και θα κανει είναι να φανατήζει το πληθος, να το φοβήζει και τελικος να το οδηγήσει σε έναν δρομο φανατησμου που είναι πολυ δύσκολο να επιστρέψεις σε αυτόν τον δρόμο που ο ίδιος ο Χριστος είχε πει! δεν λεω να μην πιστεύουμε σε τιποτα, διοτι αυτό είναι πολυ επικύνδυνο αλλα να μην υπερβαλουμε σε τιποτα!! αυτη είναι η άποψη μου και περιμένω να με επικρίνετε ως συνήθωσ σε αυτή τη χώρα!!
δεν εχει η εκκλησια παντα δικιο...
ΜΟΝΟ ο ΘΕΟΣ εχει παντα δικιο και η Καινη Διαθηκη ειναι ο ζωντανος λογος του Θεου !
Μην μπερδευεις την εκκλησια οπως ειναι σημερα με τον Χριστο!
Τα σταυροδρόμια "προτιμούνται" διότι κατά κάποιο τρόπο αντιπροσωπεύουν την διασταύρωση των κόσμων των διαφορετικών μορφών ζωής.Η απορία μου πάνω στο θέμα είναι ότι τέτοιες παρουσίες θα έπρεπε να τις φοβόμαστε ή μηπως θα έπρεπε να τις δεχόμαστε με ηρεμία?μήπως έτσι θα είχαν διαφορετική έκβαση οι ιστορίες?
Τα σταυροδρόμια "προτιμούνται" διότι κατά κάποιο τρόπο αντιπροσωπεύουν την διασταύρωση των κόσμων των διαφορετικών μορφών ζωής.
Ιδίως εκεί που συναντώνται τρεις δρόμοι (τρίστρατα).
Εκεί βέβαια είναι και το αγαπημένο σημείο της θεάς Εκάτης (τρίμορφη) !
Αλλά γιατί 3/1 η 1/3 ;
καλησπερα!
εχω καποιο φιλο ο οποιος μου ειχε διηγηθει μια τετεια ιστορια. (τωρα ειναι 33, το γεγοος ειχε γινει οταν ηταν πιτσιρικας. )
ηταν βραδυ , και μαζι με πολλα παιδια του χωριου επαιζαν σε καποιο δρομο του χωριου του, (αγροτικο χωριο στην αιτωλοακαρνανια) και οπως επαιζαν περνουσε απο διπλα τους μια γρια μαυροφορεμενη που δεν φαινοταν το προσωπο της γιατι ηταν σκοτεινα. τοτε στο τελος του δρομου, φανηκε ενα ταχτερ και με τα φωτα του φωτησε το δρομο.και η "γρια" ηταν τελειως διαφανη και σταδιακα εξαφανιστηκε!!
αυτο βεβαια το ειδαν ολα τα παιδακια και σκορπησαν φοβισμενα.
ποτε ομως δεν εμαθαν τι ηταν!
ευχαριστω
Αυτοι που βλεπουν αιθερικες παρουσιες μαλλον ειναι πιωμενοι... δεν εχω δει ποτε μου και καλυτερα να μην δω γιατι αμα παρω χαμπαρι οτι αυτος που καθεται διπλα μου ειναι νεκρος θα ακολουθησω και εγω αυτα τα τριστρατα μονοπατια που λετε (κοινως θα πεθανω απο τον φοβο μου). Αλλα επειδη δεν πολυπιστευω κατι τετοια θα ζησω πολλα χρονια ακομα (δηλαδη ελπιζω...) :cool:
Αυτοι που βλεπουν αιθερικες παρουσιες μαλλον ειναι πιωμενοι... δεν εχω δει ποτε μου και καλυτερα να μην δω γιατι αμα παρω χαμπαρι οτι αυτος που καθεται διπλα μου ειναι νεκρος θα ακολουθησω και εγω αυτα τα τριστρατα μονοπατια που λετε (κοινως θα πεθανω απο τον φοβο μου). Αλλα επειδη δεν πολυπιστευω κατι τετοια θα ζησω πολλα χρονια ακομα (δηλαδη ελπιζω...) :cool:
Παρά το γεγονός πως η μέθη είναι μια βολική εξήγηση που "παίζει" πολύ στους κύκλους των σκεπτικιστών, εντούτοις δεν είναι μια απόλυτη ερμηνεία του φαινομένου. Δεν είναι όλοι οι μάρτυρες υπό την κατάσταση μέθης. Μια τέτοια ερμηνεία δεν συμβάλει καθόλου στη μελέτη του φαινομένου. κόμα και εσύ ο ίδιος με το παραπάνω σου μήνυμα φάσκεις και αντιφάσκεις, λέγοντας από τη μια πως δεν πιστεύεις και από την άλλη πως αν δεις (ενώ δεν πιστεύεις) κτλ κτλ.
Θέλω να υπενθυμίσω σε όλους πως το χιούμορ είναι ευπρόσδεκτο, αρκεί να προσφέρει στη συζήτηση...
Από αυτά που έχω ακούσει, τα σταυροδρόμια στην λαϊκή παράδοση είναι τα μέρη που τριγυρνούν οι νεράιδες και οι νεκροί. Ο λόγος μου διαφεύγει...
Ο λόγος ίσως είναι πως τα σταυροδρόμια, όπως και οι όχθες ενός ποταμού, η ακρογιαλιά, θεωρούνται "οριακά" σημεία, τοποθεσίες όπου βρίσκονται στο μεταίχμιο μεταξύ της μιας τοποθεσίας και της άλλης. Για παράδειγμα, η εκβολή ενός ποταμού στη θάλασσα, μπορεί να θεωρηθεί ως το μεταίχμιο μεταξύ του ποταμού και της θάλασσας, μια τοποθεσία που ανήκει και στον έναν τόπο και στον άλλο ή σε κανέναν από τους δύο. Αυτά λέει μια θεωρία και υποστηρίζει πως τέτοιες εμφανίσεις συμβαίνουν συνήθως σε παρόμοια μέρη, επειδή και οι ίδιες αυτές οι παρουσίες βρίσκονται στο μεταίχμιο δύο διαφορετικών κόσμων.
Για αυτό το λόγο η λαική παράδοση αναφέρει ότι οι διάφορες μαγικές τελετές, τουλάχιστον όπως λέγεται πως εκτελούνταν από τις "μάγισσες της γειτονιάς" γίνονταν συνήθως σε τέτοιες τοποθεσίες και ιδιαίτερα σε σταυροδρόμια. Αυτός είναι και ο λόγος που σε μερικά από αυτά βρίσκονται εικονοστάσια, ως προσπάθεια προστασίας και "εξορκισμού" από τέτοια πνεύματα.
Αρχική Δημοσίευση από R-b-t3r
Από αυτά που έχω ακούσει, τα σταυροδρόμια στην λαϊκή παράδοση είναι τα μέρη που τριγυρνούν οι νεράιδες και οι νεκροί. Ο λόγος μου διαφεύγει...
Ο λόγος προφανώς είναι η λατρεία της τρίμορφης θεάς Εκάτης που εκτός των άλλων είναι και η θεά των σταυροδρομιών (τρίστρατα) και ήταν αυτή που επικοινωνούσε συνήθως με άλλες μορφές ύπαρξης εκτός της συνηθισμένης.
Δ.
Γειά σας! Ένα παρόμοιο περιστατικό έζησε η μητέρα μου πριν μερικούς μήνες αλλά μέσω ονείρου. Ένα πρωί μισοκοιμόταν στο δωμάτιο της, και κάποια στιγμή άκουσε βήματα σαν κάποιος να ανεβαίνει τα σκαλοπάτια (το σπίτι είναι διόροφο).
Φοβήθηκε επιδή νόμισε πως κάποιος μπήκε στο σπίτι, και τότε είδε την γιαγιά της (προγιαγιά μου) να πηγαίνει και να στέκεται μπροστά στην είσοδο του δωματίου ντυμένη με πολύ όμορφα ρούχα και ένα καπέλο (η μητέρα μου τα περιέγραψε σαν ταξιδιωτικά). Τότε η μητέρα μου ρώτησε τι κανει εδώ και ότι έπρεπε να είναι στο νοσοκομείο.
Η γιαγιά τότε απάντησε <Ήρθα να σε χαιρετήσω...Όταν δεν πάει ο Μωάμεθ στο βουνό πάει το βουνό στον Μωάμεθ> και τότε άκουσε σειρήνες αστυνομίας και κατέβεικε να δει τι συμβαίνει.
Ένας αστυνομικός της απάντησε πως ψάχνουν μια γιαγιά η οποία έχει ξεκλειδώσει όλα τα σπίτια της γειτονιάς αλλά χωρίς να πάρει τίποτα από μέσα.
Τότε η γιαγιά είπε στην μάνα μου <Ξέρεις γιατί άνοιξα όλα τα σπίτια. Ήξερα σε ποια γειτονιά μένεις αλλά όχι σε ποιο ακριβώς σπίτι...>
Η μητέρα μου είπε στους αστυνομικούς <Ρε παιδιά εντάξη, μια γιαγιούλα είναι αφήστε την> αλλά της απάντησαν πως έπρεπε να την πάρουν.
Ήστερα από αυτό η μητέρα μου ξύπνησε και όταν τηλεφώνησε για να μάθει για την γιαγιά της τις είπαν πως <έφυγε> εκείνο το πρωί.
Όλον αυτόν τον καιρό ήταν στο νοσοκομείο σε αρκετά κρίσημη κατάσταση...
Αυτα ειναι μερικα βιντεο σχετικα με το θεμα.
Αρκετες απο τις ιστοριες που ειπωθηκαν οπως αυτο με την κοπελα και τον φανταρο ή το φαντασμα του ποδηλατη,
θεωρω οτι υπαγονται στην κατηγορια των αστικων θρυλων εφοσον υπαρχουν πολλες παραλλαγες στις οποιες αλλαζει
ο τοπος η χρονολογια ενω ο κορμος τις ιστοριας παραμενει ο ιδιος...
Τωρα, οταν υπαρχει οπτικοακουστικο υλικο για να συνοδεψει την ιστορια αλλαζει το θεμα...
Ειναι αυθεντικα ή οχι? Οποιος εχει καλη συνδεση για να τα δει online ας μας πει την γνωμη του, εγω παντως κατατρομαξα, ειδικα με το πρωτο!
http://video.google.com/videoplay?docid=-5489018464221065117&q=ghost
http://www.youtube.com/watch?v=y0XnuZEaAVA
LORD-PANOS
15-03-07, 00:04
Πολυ ανατριχιαστικο το πρωτο video.Τι τα θελω και τα βλεπω βραδιατικα¨)Αν και απο οτι παρατηρω καθε φορα που η καμερα στρεφεται στην κοπελια εχει καποιες παρεμβολες.
το δευτερο κατι σε evp παραπεμπει αν και λιγο δυσδιακριτο..
Αυτα ειναι μερικα βιντεο σχετικα με το θεμα.
Αρκετες απο τις ιστοριες που ειπωθηκαν οπως αυτο με την κοπελα και τον φανταρο ή το φαντασμα του ποδηλατη,
θεωρω οτι υπαγονται στην κατηγορια των αστικων θρυλων εφοσον υπαρχουν πολλες παραλλαγες στις οποιες αλλαζει
ο τοπος η χρονολογια ενω ο κορμος τις ιστοριας παραμενει ο ιδιος...
Τωρα, οταν υπαρχει οπτικοακουστικο υλικο για να συνοδεψει την ιστορια αλλαζει το θεμα...
Ειναι αυθεντικα ή οχι? Οποιος εχει καλη συνδεση για να τα δει online ας μας πει την γνωμη του, εγω παντως κατατρομαξα, ειδικα με το πρωτο!
http://video.google.com/videoplay?docid=-5489018464221065117&q=ghost
http://www.youtube.com/watch?v=y0XnuZEaAVA
Τέτοια videos υπάρχουν χιλιάδες στο Διαδίκτυο και τα περισσότερα με τη πρώτη θέαση δείχνουν ότι κάθε άλλο παρά ανεξήγητα είναι.
Το πρώτο που δείχνει ένα "φάντασμα" να προκαλεί ατύχημα είναι καθαρά σκηνοθετημένο.Το ψηφιακό εφέ που αλλοιώνει τη ροή του περιεχομένου βγάζει μάτι.Μια πολύ σύντομη αναζήτηση που έκανα μου έδειξε ότι είναι ότι είναι πορτογαλικής έμπνευσης και μάλιστα έχει και επίσημο ιστότοπο στη πορτογαλική γλώσσα. Χρησιμοποιώντας το εργαλείο μετάφρασης του google μπορείτε κι εσείς να διαβάσετε τι λέει.
http://translate.google.com/translate?u=http%3A%2F%2Fwww.acurva.net&langpair=pt%7Cen&hl=en&ie=UTF8
Το δεύτερο βίντεο δείχνει ένα νεαρό άνδρα να βιντεοσκοπεί βραδινή ώρα μέσα σε νεκροταφείο.Εκτός από το κοινότοπο του πράγματος, μια προσεκτική ματιά δείχνει ότι πρόκειται πιθανότατα για κουκουβάγια.Ναι τα μάτια της κουκουβάγιας όπως και άλλων ζώων ανακλούν το φώς. "Άλλα τα μάτια του λαγού κι άλλα της κουκουβάγιας" ...
Καταλαβαίνετε πόσο εύκολο είναι κάποιος να παραπλανηθεί από κάτι που εξηγείται πολύ απλά.Είναι γλιστερός ο δρόμος των εμπειριών ανεξήγητων φαινομένων και παίζει τεράστιο ρόλο η προδιάθεση με την οποία τα προσεγγίζουμε.Χμ, τα φαινόμενα συχνά απατούν .
Είναι αυτή η λεπτή κόκκινη γραμμή που χωρίζει το Είναι και το Φαίνεσθαι.Αυτή η γραμμή που πολύ συχνά καταπατάμε.
watch_girl
16-03-07, 21:38
γεια σας είμαι καινούρια εδώ και θα ήθελα και εγω να αναφέρω κάποια πρωσοπική εμπειρια μου με τέτοιες οντότητες. αρχικά πιστεύω πως υπάρχουν και πολλές φορές μεσα στη νύχτα μπορείς να συναντήσεις πολλές τέτοιες οντότητες που είτε είναι αερικά που θέλουν απλά να παίξουν μαζί σου είτε είναι διάφορες δαιμονικές οντότητες που θέλουν να σου κάνουν κακό και να εκμεταλευτουν το σώμα σου.
Ενα βράδυ ήμουν μαζί με παρέα και πηγαίναμε βόλτα απλά δεν είχαμε πιει τίποτα απλά κάναμε βόλτα στο χωριό με το αυτοκίνητο. ήταν περίπου μεσάνυχτα όταν βγήκαμε από το αυτοκίνητο για να κάτσουμε σε μια ερημική παραλία, εκεί που καθόμασταν και μιλούσαμε βλέπουμε μια σκια από μακρυα να μας παρακολουθεί και να έρχεται προς το μέρος μας, όλοι κοιτούσαμε να δούμε τι είναι αλλά το μόνο που φαινόταν ήταν σαν να ήταν κάποιος γέρος με πολύ παλία ρούχα και να έρχεται προς εμας, κανείς μας δεν κουνιόταν όλοι το κοιτάζαμε να δούμε τι είναι, μέχρι τη στιγμή που ένα παιδία από την παρέα βγάζει το σταυρό του έξω από τη μπλούζα του και το δείχνει μπροστα στη σκια και αυτή εξαφανίζεται όταν τον ρωτήσαμε γιατί το έκανε αυτό δεν ήξερε είπε απλά πως ένιωσε κάτι κακό και είχε ανάγκει από το Θεό μετά από εκείνο το συμβαν πήγαμε πολλές φορές στο ίδιο μέρος αλλά δεν είδαμε κάτι.
τώρα από άλλες πρωσωπικές ιστορίες έχω να πω πάρα πολλές γιατί ασχολίομουν ιδιαίτερα με αυτά τα θέματα.
ελπίζω να είστε όλοι καλά γεια σας :)
Φίλοι μου καλησπερα σας.
Ο φιλος Μιχαλης στην εισηγηση του στο θέμα έκανε μια σωστή (κατά
την αποψή μου) αναφορα.
Δέν εστιάστηκε οτι είναι πεθαμένοι.
Νομίζω πως όλοι "έκλεισαν" το θεμα μόνο σε πεθαμένους.
Θα θέσω ενα ερωτημα λοιπόν.
Ολοι αυτοι που βλεπουν τισ σκιες η' οτιδηποτε/οποιδήποτε μορφη γιατί πρέπει
να είνει πεθαμένοι ?????
Σε διαδρομές μου μέσα στην ΑΘΗΝΑ (για έρευνα) μέρα/απόγευμα/νύχτα το
μόνο που συνάντησα και μου φάνηκε παράξενο ήταν κάποιοι
(άνδρες/γυναίκες) με πολυ λευκο δέρμα και τα ματια τους κάπως
περιεργα.(μάλλον φωτεινά και διεισδυτικά)
Πάντος σε όλες τις νυκτερινές διαδρομες μου που εχω κανει (και ειναι
αρκετές) μέσα στην ΑΘΗΝΑ και σε σοκακια τίποτα δεν παρατήρησα.
Χωρίς να αποκλειω το ενδεχόμενο να μην παρατηρουσα σωστα/καλά.
Ευχαριστώ.
Ο φιλος Μιχαλης στην εισηγηση του στο θέμα έκανε μια σωστή (κατά
την αποψή μου) αναφορα.
Δέν εστιάστηκε οτι είναι πεθαμένοι.
Για ακόμα μια φορά θα μοιραστώ μαζί σας μια προσωπική εμπειρία. Πάνε τέσσερα, ίσως και περισσότερα χρόνια, όταν επέστρεφα σπίτι μου από Ναύπλιο. Η ώρα ήταν μεταξύ 2.30 και 3.00 τα ξημερώματα. Ο καιρός ήταν βροχερός (δεν θυμάμαι τι εποχή ήταν) και ήμουν συνοδηγός στο αμάξι ενός φίλου μου. Αφήσαμε τον κεντρικό δρόμο και περάσαμε σε έναν επαρχιακό, ο οποίος για μια διαδρομή περίπου 3-4 χιλιομέτρων είναι ερημικός και αρκετά στενός. Λίγο πριν φτάσουμε στα πρώτα σπίτια, είδα μια λευκοντυμένη γυναίκα, καθαρά "αιθερικής" υφής, να στέκεται στην άκρη του δρόμου, φορώντας κάτι σαν ένα πολύ μακρύ πέπλο, το οποίο ανέμιζε αν και δεν φυσούσε. Στην ερώτησή μου "τι είναι αυτό" και δείχνοντας στην αντίστοιχη κατεύθυνση (απόσταση όχι πάνω από δύο μέτρα από το κάθισμά μου και με πολύ μικρή ταχύτητα του οχήματος), ο φίλος μου μου έθεσε ακριβώς την ίδια ερώτηση, επειδή δεν έβλεπε τίποτα. Ήταν τόσο κοντά μου που, εάν άνοιγα το παράθυρο και άπλωνα το χέρι, θα μπορούσα να την ακουμπήσω και όμως ο κολλητός μου δεν είδε τίποτα. Τα χαρακτηριστικά της φαίνονταν καθαρότατα και δεν ένιωσα καμία απειλή ή φόβο. Προσπερνώντας την, γύρισα πίσω και δεν υπήρχε.
Πέραν αυτής της εμπειρίας, ποτέ μα ποτέ δεν έχω συναντήσει κάτι άλλο σε νυχτερινές περιπλανήσεις μου σε ερημικές τοποθεσίες, για τις οποίες φημίζομαι...
Φίλοι μου καλημέρα σας.
Φίλε ΜΙΧΑΛΗ ειναι μια πολυ "δυνατη" εμπειρία αυτή.
Η ερωτηση μου όμως ειναι πως αυτές τις "Αιθερικές παρουσίες" γιατι πάντα
η σχεδόν πάντα τις συνδιαζουμε με νεκρούς.
Ευχαριστώ.
Η ερωτηση μου όμως ειναι πως αυτές τις "Αιθερικές παρουσίες" γιατι πάντα
η σχεδόν πάντα τις συνδιαζουμε με νεκρούς.
Προσωπική μου άποψη είναι πως δεν πρόκειται πάντοτε για πνεύματα νεκρών, πιθανότητα που όμως επίσης δεν μπορούμε να απορρίψουμε. Θεωρώ ότι οι παρουσίες αυτές είναι είτε πνεύματα νεκρών είτε οντότητες από άλλες διαστάσεις είτε αποτελέσματα των ιδιοτήτων του συγκεκριμένου τόπου. Υπάρχει και η κατηγορία της απάτης, της οφθαλμαπάτης, αλλά δεν ασχολούμαστε με αυτή σε αυτό το θέμα.
Τα πνεύματα τώρα, μπορεί να είναι ψυχές νεκρών που βρίσκονται δέσμιες σε αυτή την κατάσταση, όπου μέσω των ιδιοτήτων του χώρου/τόπου "ξαναζούν" τη στιγμή εκείνη, είτε πνεύματα κακόβουλα ή αγγελικά. Επικρατεί η άποψη στο λαό μας (αλλά και σε άλλους), ότι το πνεύμα (ψυχή) του ανθρώπου μπορεί να παραμείνει σε έναν τόπο στοιχειώνοντάς τον. Πιστεύω ότι αυτό δεν συμβαίνει σε όλες τις περιπτώσεις αλλά χρειάζεται και η ύπαρξη άλλων παραγόντων.
Θα μπορούσα να σας αναφέρω πλήθος περιπτώσεων από το προσωπικό μου αρχείο αλλά πιστεύω ότι κάτι τέτοιο δεν έχει πάρα πολλά να προσφέρει στη συζήτηση, εκτός από εντυπωσιασμό.
Φίλοι μου καλησπέρα σας.
Φίλε Μιχάλη θέλω να κανω μια ερώτηση....
Πρωί η καλλιτερα απόγευμα υπάρχει περίπτωση να συναντήσει κάποιος
αλλές οντοτητες η κάποια πνεύματα ??????
Επίσης ειναι δυνατόν καποιος να τους αναγνωρίσει ????
Εάν ναι με ποιόν τρόπο ?????
Ευχαριστώ.
Ομολογουμενως αυτο το θεμα με τις παρουσιες σε δρομους και σταυροδρομια ειναι παρα πολυ ενδιαφερον...Δεν εχω καποια προσωπικη εμπειρια τετοιου ειδους αλλα με αφορμη μου δημιουργηθηκε μια απορια που πιστευω ειναι σχετικη με το θεμα..(αν δεν ειναι παρακαλω διορθωστε με)...ειχα ακουσει οτι καποιοι πιστευουν οτι ειναι κακο να κατασκευαζονται εκκλησακια μνημης σε τοπο δυστυχηματων...δυστυχως ειναι παρα πολλα...γιατι αυτα φυλακιζουν την ψυχη αυτου που εφυγε σε εκεινο το σημειο και δεν την αφηνουν να ησυχασει..εχει καποια βαση αυτο??σχετιζεται με τις αιθερικες παρουσιες σε δρομους?
Διάβασα επίσης μια ιστορία για μια νεράιδα η οποία παντρεύτηκε με ένα θνητό κι έκανε και παιδιά μαζί του. Την έχω ακούσει να μου την λέει η μητέρα μου όταν ήμουν μικρός για μια νεράιδα την οποία παντρεύτηκε κάποιος γνωστός της γιαγιάς μου αφού πρώτα της άρπαξε το βέλος(το διάφανο μαντίλι που βάζουν στο Πρώσο) για να μην μπορεί να του φύγει ιστορία λέει ότι παντρευτήκανε κάνανε παιδιά και ήταν ευτυχισμένοι όμως μια μέρα εκεί που ξεσκόνιζε η νεράιδα βρήκε το βέλος το φόρεσε και εξαφανίστηκε...Η ιστορία αυτή μου είχε πει ότι συνέβη όταν στην περιοχή του Υμμητου και της Δάφνης υπήρχαν ρεματιές δέντρα και χωράφια.
Γεια σε όλους,
το θέμα που συζητάτε μου θύμισε ένα ρώσικο παραμύθι από τα πολλά που άκουγα όταν ήμουν μικρή σε κασέτα που συνοδεύονταν από εικονογραφημένο βιβλίο. Ήταν ένα πριγκηπόπουλο που δεν θυμάμαι γιατί, του έδωσαν τρία βέλη να τα ρίξει σε τρεις διαφορετικές κατευθύνσεις και αυτά θα του έδειχναν ποιαν έπρεπε να παντρευτεί. Το πρώτο και το δεύτερο έπεσαν στους κήπους σπιτιών που είτε δεν είχαν κόρες, είτε είχαν όλα τους τα θηλυκά παντρεμένα. Μόνο το τρίτο βέλος έπεσε δίπλα σε έναν βάτραχο και το πριγκηπόπουλο αναγκάστηκε να πάρει τον βάτραχο για γυναίκα του (εντάξει, παραμύθι είναι..) Το περίεργο της ιστορίας ήταν ότι μόλις το βατράχι έμπαινε σπίτι μεταμορφωνόταν σε μία πανέμορφη (φυσικα!) κοπέλα, η οποία όμως δεν έβγαινε ποτέ έξω χωρίς να ξαναφορέσει το βατραχοτόμαρο. Μία μέρα ο πρίγκηπας θέλοντας να την κρατήσει πάντα κοντά του, βρήκε το βατραχοτόμαρο την ώρα που η γυναίκα του έκανε δουλειές και τόκαψε. Όταν το ανακάλυψε η κοπέλα τον εγκατέλειψε πανικόβλητη λέγοντάς του πόσο λάθος ήταν αυτό που έκανε και τί νέες δοκιμασίες έπρεπε να περάσει για να την ξαναβρει. Το παραμύθι το θυμάμαι πολύ χοντρικά, γιατί ήμουν πολύ μικρή, αλλά το κομμάτι με το βατραχοτόμαρο είναι πιθανότατα σωστό.
Δεδομένου ότι το παραμύθι είναι ρώσικο, παρατηρεί κανείς ότι το μοτίβο της κοπέλας με την μυστηριώδη καταγωγή και φύση που η παρουσία της στα "εγκόσμια" είναι τόσο εξαρτημένη από ένα ένδυμα, πέπλο ή κάτι αντίστοιχο (στην περίπτωσή μας το τομάρι του βατράχου) δεν γνωρίζει σύνορα ούτε εποχή. Ίσως όπως όλοι οι μύθοι και οι παραδόσεις να έχει κι αυτό τη βάση του σε κάποιο πραγματικό γεγονός των παλιότερων χρόνων, δεν μπορούμε ωστόσο να παραβλέψουμε την διάδοσή του στον κόσμο ως μύθο.
Ελπίζω να παρέθεσα κάτι ενδιαφέρον και να έδωσα τροφή για περαιτέρω σχόλια! :rolleyes:
Μια παραλλαγή του εν λόγω ρώσικου παραμυθιού, έχω συναντήσει σε αρκετές περιοχές της περιφέρειας, ως "μαγικό τρόπο" ή "μαντζούνι" για εύρεση νύφης και γαμπρού. Συγκεκριμένα, η ιστορία με τις τρεις διαφορετικές κατευθύνσεις στις οποίες ο υποψήφιος γαμπρός-νύφη πετά τρία πανομοιότυπα αντικείμενα (συνήθως μαντήλια που περιέχουν κέρματα) και περιμένει να βρεθούν τυχαία ή μοιραία από κάποιον-κάποια, ώστε να καθοριστεί το ταίρι τους για τον μελλοντικό τους γάμο, μοιάζει πολύ με το ρώσικο αυτό παραμύθι, αλλά νομίζω πως δεν ταιριάζει και τόσο στο παρόν θέμα, εφόσον δεν μιλάμε για αιθερικές παρουσίες.
Η αναφορά του/της Bremerin για το ρώσικο παραμύθι μου θύμησε τα παιδικά μου χρόνια!Είχα και εγώ μια σειρά από ρώσικα παραμύθια ,με κασέτες και ένα από αυτά αναφερόταν σε έναν χωρικό ο οποίος ένα βράδυ βρέθηκε σε μια λίμνη στο δάσος στην οποία κολυμπούσαν νύμφες.Ερωτεύτηκε μια συγκεκριμένη και την έκλεψε, παντρεύτηκαν, έκαναν ένα κοριτσάκι και μια μέρα ο χωρικός γυρίζοντας σπίτι διαπίστωσε οτι η νύμφη είχε φύγει και είχε πάρει και την κόρη της!Οπότε θεωρώ πως σχετίζεται με τις αναφορές κάποιων μελών.
Αυτό που έχω ακούσει εγώ στη Ρόδο- είμαι και εγώ από τη Ρόδο- είναι οτι στο βουνό Φιλέρημος κάποτε λάβαιναν χώρα αγώνες ράλυ.Σε έναν από τους αγώνες λοιπόν έχασε τον έλεγχο ένας από τους οδηγούς με αποτέλεσμα να πέσει σε απότομη πλαγιά και να σκοτωθεί!Λέγεται οτι κάποιες φορές ακούγονται οι μηχανές από το όχημά του!
AVATARGR μου αρέσει που έδωσες μια καινούρια διάσταση στο θέμα!Δηλαδή οι παρουσίες αυτές κατά την άποψή σου θα μπορούσαν να είναι τι?
friedman:
...Δηλαδή οι παρουσίες αυτές κατά την άποψή σου θα μπορούσαν να είναι τι...
Θα μπορούσαν άραγε να είναι ''υλοποιημένες'' σκέψεις; Ίσως η λαχτάρα της ψυχής να ξαναγυρίσει σε ένα τόπο αγάπησε πάρα πολύ, χωρίς αυτό να σημαίνει απαραίτητα ότι ο φορέας της ψυχής δεν είναι εν ζωή...
Στα νησιά Σέτλαντ της Σκωτίας και συγκεκριμένα στο Άνστ, υπάρχει ο θρύλος της ''White Wife'' (της λευκής γυναίκας δηλαδή και όχι της λευκής συζύγου) σύμφωνα με τον οποίο, μια ηλικιωμένη γυναίκα εμφανίζεται μέσα σε αυτοκίνητα που οδηγούν μόνοι συνήθως άνδρες, πάνω σε μια ερημική ευθεία.
Δεν είναι δύσκολο να πιστέψει κανείς αυτή την ιστορία σε ένα μέρος γεμάτο ομίχλη και αέρα (ακόμα και στα μέσα του καλοκαιριού), με έντονα ακόμα τα σημάδια του σκανδιναβικού του παρελθόντος. Στα πέτρινα κτίρια, στους ερημικούς επαρχιακούς δρόμους, στα κάστρα, στις παλιές εκκλησίες και στις ανεμοδαρμένες παραλίες του...
: )
Φιλοι μου καλησπερα σας.
Φιλε μου friedman αυτα που αναφερω ειναι απλα καποιες σκορπιες σκεψεις..
Μια καλη αναφορα ειναι της φιλης merum ''υλοποιημένες'' σκέψεις αλλα και
καποιες πνευματικες οντοτητες.....
Δεν θελω να επεκταθω σε κατι αλλο αλλα ας μην επεκταθουμε σε πετρινα
σπιτια ερημικούς επαρχιακούς δρόμους, στα κάστρα.....
Στους δρομους και λεωφορους εκει πιθανως ευκολα δυναται να "κρυφτουν"
πολλα.....
Θυμαμαι καποια στιγμη σε μια συζητηση που ειχα με τον Γ. Μπαλανο πριν απο
αρκετα χρονια σχετικα με το τι παρουσιες υπαρχουν γυρο μας.....
Η απαντηση του ηταν ανατρεπτικη....
Ευχαριστω.
Deepest_Emotion
11-07-10, 01:15
Καλημερα,
διαβαζα το θεμα οσο ημουν στη δουλεια.
Πολυ ενδιαφερον μπορω να πω.
Εχω ακουσει κ εγω τις ιστοριες που ειπατε εδω.
Παλιοτερα λοιπον ενα απο τα εθιμα που κρατουσανε σε εναν γαμο ητανε πως ο γαμος γινοτανε στην περιοχη απο οπου εμενε η νυφη και το τραπεζι στη περιοχη του γαμπρου. Ετσι λοιπον τελεστηκε ο γαμος και μπηκανε ολοι σε ενα λεωφοριο να πανε να κανουνε το τραπεζι. Σε ενα σημειο του δρομου ο οδηγος σταματησε γιατι μπροστα ητανε μια γρια με εναν τραγο, η ενας τραγος, δε το θυμαμαι και πολυ καλα. Ο οδηγος αρχισε να κορναρει και να φωναζει να κανουνε στην ακρη.
Ομως αυτοι δε φευγανε απο τη μεση, με αποτελεσμα να νευριασει τοσο πολυ ο οδηγος και να ετοιαζεται να προχωρησει στο δρομο ασχετα αν θα τους χτυπουσε.
Τοτε ενας απο τους συγκενεις τως νεονυμφων σηκωθηκε και φωναξε στον οδηγο να μην το κανει. Εκεινη τη στιγμη η γρια με τον τραγο εξαφανιστηκανε.
Εχω ακουσει επισης και για οντοτητες, που ειτε τις ερμηνευσαν ως Αγιες, ειτε ως ψυχες πεθαμενων προσωπων που ειδανε στο δρομο με σκοπο να τους καθηστερησουν στο ταξιδι τους και να τους αποτρεψουν απο καποιο ατυχημα.
Επισης εχω ακουσει για οντοτητες οι οποιες προκαλεσανε ατυχηματα, οπως θα μπορουσε να ειναι στην ιστορια που σας ειπα πιο πανω, αν αυτο βεβαια συνεβει στη πραγματηκοτητα.
Οσο αναφορα για τα σταυροδρομια, συμφωνω κ εγω με αυτα που ειπατε, λενε πως εκει εκτος απο τις οντοτητες που μπορει να εχουν δει, προτιμουνται και σαν μερη για να κανεις η να λυσεις μαγια και διαφορα αλλα.
Οπως για παραδειγμα, λενε πως δεν κανει να μετρησεις αστερια γιατι θα βγαλεις στα χερια σου "γαρδαβιτσες" υποθετω πως ειναι κατι σαν σπυρακια :)
Οταν ομως το κανεις αυτο και οντως βγαλεις, για να φυγουν απο τα χερια σου, πρεπει σε ενα μικρο πετσετακι να βαλεις λιγο αλατι αν θυμαμαι καλα, να πας σε ενα σταυροδρομι, να πεις κατι λογια, που συγχωρεστε με δε τα θυμαμαι, και κοιτωντας ας πουμε ανατολικα να πεταξεις το πετσετακι πισω απο τη πλατη σου. :)
Ασχετο λιγο το προηγουμενο με το θεμα αλλα αυτο μου ηρθε στο μυαλο οσο μιλουσατε για σταυροδρομια και ειπα να το αναφερω.
Παντως συμπερασμα απο ολο αυτο ειναι πως αυτες οι αιθερικες παρουσιες στους δρομους συνηθως εχουν καποιο σκοπο, η να σε σωσουν η να σε σκοτωσουν.
Μιχαλη ειπες μια προσωπικη σου εμπειρια, την οποια αν ημουν στη θεση σου θα ειχα γινει ενα με το καθισμα :) Παρ' ολα αυτα ομως, εμαθες αν καποιος αλλος ειχε δει αυτη τη γυναικα? Εμαθες λεπτομερεις για τη περιοχη? Αν ειχε γινει κατι ας πουμε με πρωταγωνιστρια καποια γυναικα? :)
Επισης γιατι να την δεις μονο εσυ κ οχι ο φιλος σου? Η γιατι να θελει να τη δεις μονο εσυ και οχι ο φιλος σου?
Θα ηθελα να μαθω περισσοτερα για την εμπειρια σου, αν θελεις βεβαια..
Γεια σας παιδια,καθησα και διαβασα ολο αυτο το θεμα εδω που εχετε ανοιξει και ειναι παρα πολυ ενδειαφερον,εγω βασικα,δεν ειχα και καμια τρελη προσωπικη εμπειρια,αλλα στο εξοχικο που εχουμε στο χωριο εχει ενα ποταμι,μεσα στο ποταμι εν καιρο Β' παγκοσμιου πολεμου πεθανανε πολυ ανταρτες σχεδον τα περισσοτερα πτωματα αναγνωριστικαν και τα μαζεψαν οι συγγενεις για να τα κανουνε ταφη κανονικη,καμια ομως δεν αναγνωριστικα και δεν παρθηκαν ποτε απο το ποταμι,ενα απο αυτους που πεθαναν ηταν και ο αρχηγος τον ανταρτων,πριν τον πολεμο(απο οσα εμαθα)ηταν αξιωματικος στρατου ξηρας με βαθμο ταγματαρχη απο οτι θυμαμαι,και οταν ξεσπασε ο πολεμος ηταν ενας απο αυτους που ξεφυγαν απο τους γερμανους,τεσπα,αυτος πεθανε λιγο ποιο πανω απο το σπιτι μας,το 1990 αγορασαμε το οικοπεδο και πηγαινε ο πατερας μου καθε σαββατοκυριακο και εχτιζε το σπιτι,τον πρωτο καιρο ηταν ησυχα τα πραματα,μετα απο λιγο ξεκινισαν κατι παραξενα φαινομενα και εμφανισει παραξενης ομιχλης που δεν εβλεπες περα απο τα 8μετρα,οποτε ειχε ομιχλη εβλεπε μια σκια να τον παρακολουθη,ειχε και εναν δικανο μαζι του γτ ηταν μονος του εκει περα,ερημια,και φωναζε να δει ποιος ειναι,και παντα η σκια εξαφανιζοταν ξαφνικα,το τελειωσε το σπιτι,ολα καλα,σταματησαν και τα φενομαινα με την ομιχλη,αλλα ειχαμε αλλα μετα,ανεξηγητα χτυπηματα στον τοιχο απεξω!!ρωτησαν στο χωριο και εμαθαν οι δικιοι μου τι ειχε γεινη,εφεραν παπα,διαβασε το οικοπεδο και υπερ των χαμενον ψυχων που δεν ειχαν διαβαστει,σταματησαν ολα μεχρι που το 1996 πριν πεθανει ο παππους μου(μετα απο ενγχυρισει 2ο bypass)ακουσαν οι δικιοι μου τον παππου μου να φωναζει την μανα μου(εγω κοιμουνα εκεινη την ωρα που εγινε)και οταν βγηκε εξω και πηγαινε προς την πορτα του οικοπεδου,ενα χερι την σταματησε στην μεση του οικοπεδο και την ειπε "που πας,δεν ειναι αυτος που νομιζεις"
Αυτο ηταν το τελευταιο σε εμας,βεβαια μερικες φορες τωρα τελευταια εχω δει και εγω αυτη την υπαρξει που απο οσο καταλαβα μας προστατευει και δεν μας ενοχλει καθολου,λιγο παραπανω απο μενα ομως πολυ χωριανοι εχουν δει μια σκια να τους εμφανιζεται μπροστα το βραδυ οταν ειναι με το αμαξι και ολοι τρεπουν προς φυγει απο την αντιθετη κατευθηνση!!!!
Ίσως βγω λίγο εκτός θέματος.Δεν θέλω να αποκλείσω το ενδεχόμενο ότι ίσως πράγματι εμφανίζονται αυτές οι οντότητες και οι ''οπτασίες'', αλλά έχω παρατηρήσει πως οι περισσότερες περιπτώσεις που αναφέρονται σ' αυτό το forum αλλά και σε πολλά άλλα, όλα τα περιστατικά συμβαίνουν το βράδυ σε ερημικές περιοχές.Αυτο θέλω να το επισημάνω ιδιαίτερα, γιατί όταν πέφτει το σκοτάδι συνήθως ο ανθρώπινος νους ''αναγκάζει'' τη φαντασία να ''κατασκευάζει'' διάφορα.Και αυτό γιατί ίσως καποιοι από εμάς φοβούνται το σκοτάδι και το μεταφυσικό.Αλλά και πάλι δεν θέλω να αποκλείσω την δυνατότητα ύπαρξης τέτοιων οντοτήτων όπως δεν σημαίνει πως δεν πιστεύω όλους εσάς.Συγγνώμη αν σας κούρασα και ευχαριστώ για το χρόνο σας.:)
καποτε σε ενα χωριο στην Ροδο στους Πευκους - συγκεκριμενα ετυχε να παω να δουλεψω εκει για 2 χρονια - τλσπ ιδιοκτητρια του bar που δουλευα για ευνοητους λογους δεν θα πω το ονομα - τλσπ μου ειχε παραχωρησει ενα απο τα ενοικιαζομενα της για να μενω,οπου ηταν στο πανω οροφο του σπιτιου της και εμπαινες απο εξωτερικη σκαλα...τλσπ καθημερινα σχεδον ερχοταν ενα αγορακι και στεκοταν εξω απο τα παντζουρια μου οπου συνηθως ηταν πολυ χαμηλωμενα γιατι με κουραζε το φως αφου δουλευα νυχτα..τλσπ η ιδιοκτητρια ειχε ενα γιο πιτσιρικα- και τα πηγαινα πολυ καλα με τα παιδια της οποτε υπολογιζα πως θα ηταν αυτος ..βεβαια εντυπωσιακο ηταν πως καθοταν εκει για πολυ ωρα μεσημερακια προς απογευμα...μονο τα ποδια εβλεπα αφου ως εκει εριχνα τα ρολα...καποιες νυχτες παλι σχολωντας ακουγα κλαματα απο κατω απο το σπιτι ενα παιδακι να κλαιει και ομως παλι υπολογιζα πως ηταν ο γιος της...εντυπωσιακο δε ηταν πως αυτο συνεβαινε 4 η ωρα το πρωι ...τλσπ αλλες παλι φορες στην πισω πορτα του μπαρ που κοιταζε προς το χωραφι εβλεπα ενα παιδακι...να στεκεται και να μας κοιτα , μα δεν το εβλεπα μονο εγω αλλα και ο αλλος μπαρμαν...εν τελει καποια στιγμη αφου γνωριστηκαμε καλα και ειμασταν πια αυτοκολλητοι με τους ιδιοκτητες...τους το ανεφερα...και εμειναν να με κοιταζουν...μου ειπαν πως δεν ηθελαν να μας το που για να μην μας τρομαζουν αλλα οντως υπηρχε ενα παιδι εκει οπου τον λογω δεν τον ξερουν και οντως το βλεπουν χρονια και εκεινοι και οπως πολλες φορρες του σκαρωνε και πλακες...πχ τα παιδια τους κοιθμοντουσαν κατω στο σπιτι και εκεινοι ηταν στον μπαρ μαζι μας μεχρι που καποιες στιγμες ακουγαν "μαμα!!!"και εβλεπαν ενα αγορακι να τρεχει προς το σπιτι και τοτε εφευγε η ιδιοκτητρια νομιζωντας πως ειχε ξυπνησει ο γιος...μα ο γιος της κοιμοταν καθως και τα αλλα της παιδια.....!!!καποια στιγμη λοιπον την 2η χρονια που πηγα εκει κοιταω στην πισω πορτα του μπαρ βλεπω το παιδακι να καθεται στον τσιμεντενιο καναπε πισω στο χωραφι...το λεω στον αλλον μπαρμαν και το βλεπει κι αυτος...παιρνω ενα παγακι το κλωτσαω προς το μερος του και λεω θες να παιξουμε???τλσπ μετα απο ενα λεπτο το παγακι με φορρα ξαναμπηκε μεσα στο μπαρ....μειναμε καγκελο και εγω και ο αλλος μπαρμαν...γενικοτερα παντως ποτε δεν μας εκανε κακο ουτε και μας τρομαξε...
καποτε σε ενα χωριο στην Ροδο στους Πευκους - συγκεκριμενα ετυχε να παω να δουλεψω εκει για 2 χρονια - τλσπ ιδιοκτητρια του bar που δουλευα για ευνοητους λογους δεν θα πω το ονομα - τλσπ μου ειχε παραχωρησει ενα απο τα ενοικιαζομενα της για να μενω,οπου ηταν στο πανω οροφο του σπιτιου της και εμπαινες απο εξωτερικη σκαλα...τλσπ καθημερινα σχεδον ερχοταν ενα αγορακι και στεκοταν εξω απο τα παντζουρια μου οπου συνηθως ηταν πολυ χαμηλωμενα γιατι με κουραζε το φως αφου δουλευα νυχτα..τλσπ η ιδιοκτητρια ειχε ενα γιο πιτσιρικα- και τα πηγαινα πολυ καλα με τα παιδια της οποτε υπολογιζα πως θα ηταν αυτος ..βεβαια εντυπωσιακο ηταν πως καθοταν εκει για πολυ ωρα μεσημερακια προς απογευμα...μονο τα ποδια εβλεπα αφου ως εκει εριχνα τα ρολα...καποιες νυχτες παλι σχολωντας ακουγα κλαματα απο κατω απο το σπιτι ενα παιδακι να κλαιει και ομως παλι υπολογιζα πως ηταν ο γιος της...εντυπωσιακο δε ηταν πως αυτο συνεβαινε 4 η ωρα το πρωι ...τλσπ αλλες παλι φορες στην πισω πορτα του μπαρ που κοιταζε προς το χωραφι εβλεπα ενα παιδακι...να στεκεται και να μας κοιτα , μα δεν το εβλεπα μονο εγω αλλα και ο αλλος μπαρμαν...εν τελει καποια στιγμη αφου γνωριστηκαμε καλα και ειμασταν πια αυτοκολλητοι με τους ιδιοκτητες...τους το ανεφερα...και εμειναν να με κοιταζουν...μου ειπαν πως δεν ηθελαν να μας το που για να μην μας τρομαζουν αλλα οντως υπηρχε ενα παιδι εκει οπου τον λογω δεν τον ξερουν και οντως το βλεπουν χρονια και εκεινοι και οπως πολλες φορρες του σκαρωνε και πλακες...πχ τα παιδια τους κοιθμοντουσαν κατω στο σπιτι και εκεινοι ηταν στον μπαρ μαζι μας μεχρι που καποιες στιγμες ακουγαν "μαμα!!!"και εβλεπαν ενα αγορακι να τρεχει προς το σπιτι και τοτε εφευγε η ιδιοκτητρια νομιζωντας πως ειχε ξυπνησει ο γιος...μα ο γιος της κοιμοταν καθως και τα αλλα της παιδια.....!!!καποια στιγμη λοιπον την 2η χρονια που πηγα εκει κοιταω στην πισω πορτα του μπαρ βλεπω το παιδακι να καθεται στον τσιμεντενιο καναπε πισω στο χωραφι...το λεω στον αλλον μπαρμαν και το βλεπει κι αυτος...παιρνω ενα παγακι το κλωτσαω προς το μερος του και λεω θες να παιξουμε???τλσπ μετα απο ενα λεπτο το παγακι με φορρα ξαναμπηκε μεσα στο μπαρ....μειναμε καγκελο και εγω και ο αλλος μπαρμαν...γενικοτερα παντως ποτε δεν μας εκανε κακο ουτε και μας τρομαξε...
Ενδιαφέρον . Μήπως ξέρεις αν το Bar υπάρχει ακόμα?
Deepest_Emotion
18-07-10, 18:38
Πολυ ωραια και ενδιαφερον ιστορια!!! Δεν εμαθες ποτε ποιο ητανε αυτο το παιδακι? Η την ιστορια του?
φυσικα και υπαρχει το μπαρ εκεινο ακομα.οσο για το αν εμαθα ποιο ηταν το παιδακι δυστυχως οχι.για να πω την αληθεια ουτε και ποτε το εψαξα ιδιαιτερα πολυ.γενικοτερα οπως το αποδεχονταν οι ιδιοκτητες και δεν ηθελαν να το πολυσηζητουν ετσι λειτουργουσαμε και εμεις
Έχω ζήσει παρόμοιες καταστάσεις αλλα έχω ακούσει και από 2 φίλες ότι καθώς περνούσαν από λεωφόρους μετά τη σχολη έβλεπαν διάφορα στους άδειους δρόμους αλλα μπορεί να τους κυρίευαν πολύ ο φόβος ώστε νόμιζαν πως ήταν πραγματικότητα και όντως κάτι ήταν εκεί.
Εγώ καθώς περνούσα από λεωφόρους δεν είχα καθόλου φόβο αλλα υπήρχε μια χρόνια όπου έβλεπα 2-3 ανθρώπους με άλλο πρόσωπο γνωστό αγαπημένου που είχε πεθάνει αλλα μάλλον επειδή ήταν έντονη ανάμνηση.
τά μόνα μέρη του νησιού της Ρόδου, για τα οποία έχω μάθει (από βέρους τσαμπίκους)παράξενες αναφορές και μυστήριες περιπτώσεις, είναι οι Επτά Πηγές, το Φουντουκλί, οι Πηγές Καλλιθέας (κυρίως η οδός Ρόδου <-> Καλλιθέας προς Φαληράκι) και η Απολλακιά!
Και κοινό στοιχείο στα μέρη που ανάφερα, είναι η παρουσία απόκοσμων παρουσιών/πνευμάτων/ξωτικών ή όπως αλλιώς θέλετε να το πείτε...
Crystalline water
16-12-10, 13:39
Πρώτη φορά ακούω ότι νεράιδες και ξωτικά τριγυρίζουν γύρω από σταυροδρόμια. Για μένα η λογικότερη απάντηση και μάλιστα η πιο συχνή και επαναλαμβανομένη είναι ότι η αιτία οφείλεται στην ανάγκη της ψυχής να γυρίζει γύρω από πρόσωπα και τοποθεσίες στις οποίες βρήκε ή οφείλονται στον ξαφνικό και άδικο θάνατο τους.
Περιπτώσεις και γεγονότα άπειρα τα οποία έχουν καταγραφεί και τα αποδέχομαι.
Τώρα σε αυτό που είπε ο R-b-t3r δεν το έχω ακούσει αν έχει παραπάνω πληροφορίες θα ήταν ενδιαφέρον να τις διαβάσουμε.
Πάντως εγώ αυτό που ξερώ κι έχω ακούσει από την μητέρα μου και τις γιαγιάδες μου είναι ότι τέτοιες παρουσίες εμφανίζονταν πάντοτε σε ρεματιές ποταμιά συκιές και πολύ συχνά στην γιορτή της Σωτήρος
Κάτι παρόμοιο έχω ζήσει και γω ως παιδί στο χωριό μου και ακόμα δεν το χω εξηγήσει.Το σπίτι μας εκεί ήταν πάρα πολύ κοντά σε ένα ρέμα και πηγαίναμε ως παιδιά γιατί ήταν ήρεμα και μακριά από τους μεγάλους.Ένα απόγευμα λοιπόν που σουρούπωνε και δεν είχα τι να κάνω βγήκα για λίγο από το σπίτι και πήγα εκεί για βόλτα περνώντας απο την άλλη μεριά του ρέματος που είχε ψηλά δέντρα και δεν είχες καλή ορατότητα άκουσα από την άλλη μεριά γυναικείες φωνές να μιλάνε μια άγνωστη γλώσσα.Σημειωτέον ότι εγώ τότε πήγαινα γυμνάσιο και μάθαινα αγγλικά και γαλλικά αλλά αυτή δεν έμοιαζε με καμμία ευρωπαική γλώσσα.Δεν πονηρεύτηκα είπα τίποτα ξένοι περαστικοί θα είναι και ίσως θέλουν να πετάξουν κάτι γιατί πολυ σταμάταγαν με αυτοκίνητα και πέταγαν τίποτα μικροσκουπίδια.Όταν όμως ξαναγύρισα από την άλλη μεριά να φύγω δεν είδα τίποτα.Το ρέμα ήταν πιο χαμηλά απο το δρόμο και όποιος κατέβαινε εκεί θα τον έβλεπες να ανεβαίνει το λοφάκι προς το δρόμο.Όταν γύρισα σπίτι που με έψαχναν μου είπε ο παππούς μου νεράιδες ήταν και ευτυχώς που δε πονηρεύτηκες να ψάξεις να δεις τι ήταν γιατί θα σου έκαναν κακό.
Πάσχα του '98 σε οργανωμένο κάμπινγκ της χαλκιδικής στην σιθωνία.
Το κάμπινγκ ήταν άδειο, με ελάχιστους επισκέπτες, ζήτημα να υπήρχαν 5 παρέες όλες κι όλες.
Με αρκετή τρέλα, πήραμε το αρνί που ψήναμε σε άλλη περιοχή με τις οικογένειές μας και φύγαμε για ψάρεμα στο κάμπινγκ που πηγαίναμε τα καλοκαίρια στην σιθωνία της χαλκιδικής.
Το πρώτο βράδυ, πέσαμε για ύπνο κατά τις μία, τέσσερα άτομα μέσα σε αυτοκινούμενο με δύο διπλά κρεβάτια. Είχαμε αφήσει τα ανακλινόμενα παραθυράκια ανοιχτά για καλύτερο αερισμό του χώρου. Κάποια στιγμή, κατά τις 3 περίπου ξυπνάω, συνειδητοποιώντας ότι έξω από το αυτοκίνητο ακούγονταν φωνές, κάποιων τουριστών προφανώς οι οποίοι περνούσαν απ' έξω... Επειδή μάλιστα μιλούσαν χαμηλόφωνα, προσπάθησα να καταλάβω την γλώσσα, διαπιστώνοντας πως υπήρχαν πολλά σύμφωνα και ελάχιστα φωνήεντα. Απογοητευμένη κατέληξα πως θα ήταν κάποια διάλεκτος βόρειας ευρωπαικής χώρας που δεν μπορούσα να προσδιορίσω. Αυτό διήρηκησε περί τα τρία λεπτά βάση της προσωπικής μου εκτίμησης. Αναστενάζω και γυρνάω πλευρό για να ξανακοιμηθώ όταν ακούω την φωνή της φίλης μου ψιθυριστή για να μην ξυπνήσει τους άλλους που κοιμόντουσταν, να με ρωτά αν ήμουν ξύπνια. Της απάντησα και μου πρότεινε να βγούμε για λίγο έξω. Βγήκαμε έξω από το αυτοκίνητο και με ρώτησε αν άκουσα κάτι, τίποτα φωνές...
Της είπα ότι εξαιτίας αυτών των φωνών ξύπνησα και καθήσαμε στα καθίσματα διασταυρώνοντας την κοινή μας εμπειρία. Ανάψαμε κι ένα τσιγάρο, απολαμβάνοντας τον έναστρο ουρανό, όταν κάποια στιγμή συνειδητοποιήσαμε ότι το σκυλί μας δεν ήταν όπως θα έπρεπε κοντά μας. Ήταν ένας εκπαιδευμένος γερμανικός ποιμενικός που είχε πάρει τον ρόλο του πολύ σοβαρά. Η έκπληξή μας ήταν μεγάλη όταν είδαμε ότι το ζώο είχε κρυφτεί κάτω από το αυτοκίνητο. Με δυο τρεις παραινέσεις καταφέραμε να τον βγάλουμε από την κρυψώνα του και παρατηρήσαμε ότι το ζώο ήταν κατατρομαγμένο έχοντας κρυμμένη την ουρά στα σκέλια όπως συνηθίζεται να λέμε.. Το γεγονός του ζώου μας παραξένεψε αλλά νυστάζοντας αναβάλλαμε την περισσότερη ανάλυση για το επόμενο πρωί με τον καφέ. Αυτό ακριβώς έγινε, θέτοντας τις εύλογες υποψίες μας και για το επόμενο βράδυ.
Κάτω από τις ίδιες συνθήκες το γεγονός επαναλήφθηκε. Αμέσως πεταχτήκαμε έξω για να δούμε τι συνέβαινε. Οι ομιλίες απομακρύνθηκαν βεβιασμένα ενώ το σκυλί κατά τον ίδιο τρόπο είχε φωλιάσει στην κρυψώνα του. Πλέον δεν υπήρχαν περιθώρια ύπνου. Ξυπνήσαμε και τους άλλους της παρέας και ξημερώσαμε παραφυλάγοντας ν' ακούσουμε ή να δούμε κάτι αλλά εις μάτην. Το επόμενο πρωί, ψάξαμε, ρωτήσαμε και μάθαμε ότι στο συγκεκριμένο σημείο που είχαμε σταθμεύσει, κάτω από την απότομη πλαγιά ενός βραχόλοφου και μπροστά στην θάλασσα, είχε παρατηρηθεί η συχνή εμφάνιση αυτού του φαινομένου και μάλιστα είχε μελετηθεί από διάφορους ερευνητές οι οποίοι όμως δεν είχαν καταλήξει σε κανένα λογικό συμπέρασμα.
Οι εικασίες πολλές... Στην σφαίρα της λογικής αυτή που ισορροπούσε χωρίς όμως να στέκεται ήταν η ερμηνεία ότι ενδέχεται να ήταν φωνές από το άγιο όρος που μεταφέρονταν και ακουγόταν μόνο όταν υπήρχε απόλυτη ησυχία.
Βέβαια, κάτι τέτοιο είναι απίθανο και καταρρίπτεται πανεύκολα γιατί η απόσταση είναι πολύ μεγάλη, λόγω της υφής της γλώσσας και του φαινομένου του περάσματος, ότι δηλαδή αυτοί που μιλούσαν, ακούγονταν σαν να περπατούσαν... έρχονταν από τον δρόμο, περνούσαν από μπροστά μας και εξαφανίζονταν προς την θάλασσα. Άλλες ερμηνείες που ακούσαμε αφορούσαν αιθερικές μορφές, αδικοχαμένες υπάρξεις, κλπ.
Το γεγονός είναι πως από τότε δεν επισκεφθήκαμε κανένα από τα μέλη εκείνης της παρέας το συγκεκριμένο κάμπινγκ.
paranormaly
07-04-11, 15:20
Υπάρξεις ε;;Θα αναφέρω ένα θέμα το οποίο συνέβη δεν συνέβη αυτό δεν το ξέρω, ξέρω όμως ότι τα άτομα που μου το ανέφεραν δν έχουν λόγο να πούν ψέματα.Αφορά την γιαγιά μου,μαμά της μαμάς μου και ανάγεται στο 1943-'44 περίπου.Στο χωριό απ' όπου κατάγομαι υπάρχει λίγο έξω ένας μικρός συνοικισμός,ακατοίκητος πλέον.Εκεί μέχρι το 1942 υπήρχαν πολλές οικογένειες μουσουλμάνων -Αλβανοτσάμηδων,ώσπου μετά τον πόλεμο έμειναν μόνο δύο,ύστερα και αυτές φύγανε και ο τόπος εγκαταλείφθηκε εντελώς.Η γιαγιά μου ζούσε με τον παππού στο χωρίο μου όταν "μετακόμισαν" από εκεί για να πάνε στον συνοικισμό και ήταν λεχώνα στον θείο μου,το πρώτο της παιδί.Ένα βράδυ βγήκε έξω αργά και πάτησε άθελά της κάπου ή έκανε την ανάγκη της σε κάποιο σημείο που δεν ήξερε τί είναι "τάφος ίσως;" (καθώς τότε δν υπήρχαν τουαλέτες),εδώ οι απόψεις διίστανται!
Από εκείνη την στιγμή άρχισε να λέει τα εξής:"Κακούργα,μου πάτησες το παιδί, μου σκότωσες το παιδί!!Να έχεις την κατάρα μου και να πάθουν όλα τα παιδιά σου αυτό που έκανες σε μένα".Αυτά μου τα εξιστορούσε η μάνα μου πριν 4 καλοκαίρια περίπου της τα είχε πει κάποιος συγγενής.Η γιαγιά μου μιλούσε με άλλη φωνή,αναστέναζε συνέχεια και έλεγε αυτό το πράγμα.Για χρόνια μετά αφού έκανε και τα άλλα 5 παιδιά ήταν συνεχώς απόμακρη και δεν ήθελε να τα πλησιάσει.Φέρονταν επιθετικά και στον παππού μου,έλεγε η μάνα μου.Ο πατέρας μου δε που είναι και ιερέας θυμάται την ιστορία αυτή που την είχε ακούσει να την κουβεντιάζουν όταν ήταν μικρός.
Μέχρι και το '70 αρχές '80 έβλεπε συνέχεια περίεργα πράγματα στον ύπνο της,την πήγε ο βλάκας ο θείος μου σε μέντιουμ,αλλά ευτυχώς ο πατέρας μου της είπε να κάνει τάμα στον Άγιο Αθανάσιο και πήγε κάτι καντήλια έτσι το ξεπέρασε σιγά-σιγά.
Η γιαγιά έχει πεθάνει πριν 8 χρόνια στα 78 της,εγώ το έμαθα πριν 4.Τί ήταν δεν ξέρω αλλά ούτε και η μάνα μου και ο πατέρας μου μπορεί να το εξηγήσει.Ίσως να ήταν και επιληπτική.....Το συγκεκριμένο μέρος φοβάμαι να το περάσω και μέρα ακόμα.Χίλια συγνώμη που σας έπριξα!!!:):):)
Metafysiko
29-07-11, 23:21
Θα σας πω κι εγώ την δική μου προσωπική εμπειρία..
Θα ξεκινήσω απ'την μικρή μου ηλικία όπου κυκλοφορούσα στο σκοτάδι
χωρίς κανέναν φόβο..πριν 3 χρόνια περίπου,πλέον σε άλλο σπίτι,ξύπνησα
μεστο βράδυ καθώς διψούσα,πήγα και για νερό έχοντας ανάψει το φως μόνο
στην κουζίνα( συνήθεια που την έχω απο μικρή:p )..γυρνώντας πάλι στο δωμάτιο
μου συνηδητοποίησα ότι είχα ακόμα το ποτήρι στα χέρια μου κι έτσι γύρισα πάλι πίσω και το άφησα..οπότε πηγαίνοντας και πάλι προς το δωμάτιο μου γύρισα το βλέμα μου προς την πόρτα του σπιτιού όπου και είδα μια ανθρώπινη μορφή χωρίς να μπορώ να ξεχωρίσω χαρακτηριστικά να περπατάει κυκλικά..πανικοβλήθηκα κι άρχισα να τσιρίζω,οπότε βγήκαν οι γονείς μου κι ανάψαν τα φώτα,η μορφή εξαφανίστηκε.. Μου το δικιολογήσαν ως κάποια σκιά απο έξω..εν μέροι δεν επέμενα για κάτι,ίσως και να ήταν έτσι...Λίγες μέρες μετά όπως κοιμόμουν απλά ένιωσα ένα δυνατό χτύπημα στο μέτωπο,που επείσης άκουσα και τον ήχο. Μετά απο λίγο καιρό,όπως κοιμόμουν ξύπνησα απ τον ήχο της πόρτας,γύρισα να δω ποιός ήταν,είδα πάλι μια μορφή ανθρώπου,να είναι σκυμένη και με το κεφάλι γυρισμένο προς το μέρος μου,το μόνο που έκανα ήταν να μείνω παγωτό(ακίνητη) κάτω απ τ σκεπάσματα μέχρι που με πήρε ο ύπνος..Την επόμενη μέρα είπα για το συγκεκριμένο περισταστικό στους δικούς μου,η απάντηση τους ήταν ότι ήμουν απ'τον ύπνο και ήταν τις ιδέας μου.Μου φάνηκε πολύ λογική εξήγηση αν και μου είχε μείνει κάποιος φόβος για το σκοτάδι...Ναι πραγμάτικά όμως νόμιζα κι εγώ πως ήταν απ'τον ύπνο:) Έτσι,επειδή το σπίτι που μένουμε τώρα το έχουμε χτίσει εμείς οπότε μέναμε στο πάνω επειδή το κάτω δεν ήταν τελειωμένο.Στο κάτω σπίτι υπάρχουν 2 μεγάλα παράθυρα στο μέρος της κουζίνας και της τραπεζαρίας κολητά..ήταν βραδάκι κ ήμουν απ'έξω με την θεία μου,και ναι,κοίταξα μέσα καθώς είχε πολύ σκοτάδι,και είδα στην κουζίνα την μορφή μιας γυναίκας να κρατάει κάτι στην αγκαλιά της(σαν μωρό μου φάνηκε,θα σας γελάσω) και στο άλλο παράθυρο απ την μεριά της τραπεζαρίας είδα την μορφή 2 παιδιών πολύ κοντά στο παράθυρο να κινούνται κάπως περίεργα,σαν ένα είδος αστείου χορού..άρχισα να τρέμω και αγκάλιασα την θεία μου,μου είπε αμέσως "πάλι νομίζεις πως είδες κάτι?""που?"..κοίταξε,δεν είδε τίποτα..εγώ φοβόμουν να γυρίσω το κεφάλι μου να κοιτάξω...Μετά απ'αυτά τα περιστατικά,πλέον αποφεύγω το σκοτάδι,κοιμάμαι με ανοιχτή την πόρτα(και βιβλία να την κρατάνε για να μην κουνηθή ούτε στο ελάχιστο,ναι το ξέρω είναι γελοίο) και αναμένο το φως στο χολ..Αποφεύγω το σκοτάδι όσο μπορώ.. Επιπλέον έχουν συμβεί αργότερα κι άλλα περιστατικά στο φως πλέον,αν και για τα συγκεκριμένα πιστεύω πως όντως είναι της ιδέας μου απ'τον φόβο που έχω πάρει... Γενικώς σε όσα άτομα το έχω πει,είτε με κοροιδέψανε,είτε μου είπαν πως είναι απ'της πολλές ταινίες,είτε πως είναι όλα στο μυαλό μου..Θέλω να μου πείτε κι εσείς την γνώμη σας..
Διαβάζοντας το θέμα σου,θα ήθελα να πώ και εγώ την γνώμη μου,σαν καινούργιο μέλος. Θα ήθελα να μου απαντήσεις στο εξής:
Το σπίτι που έχεις δει όλα αυτά είναι το ίδιο ή έχεις αλλάξει διεύθυνση?
Metafysiko
13-08-11, 04:49
Διαβάζοντας το θέμα σου,θα ήθελα να πώ και εγώ την γνώμη μου,σαν καινούργιο μέλος. Θα ήθελα να μου απαντήσεις στο εξής:
Το σπίτι που έχεις δει όλα αυτά είναι το ίδιο ή έχεις αλλάξει διεύθυνση?
Όλα στο ίδιο σπίτι..απο τετάρτη δημοτικού είμαι στο συγκεκριμένο σπίτι :)
Και γυμνάσιο μου έτυχε πρώτη φορά...
Πιστεύω λοιπόν, αφού όλα αυτά συνέβησαν στον ίδιο χώρο, ότι στο σπίτι σου κατά το παρελθόν έχουν συμβεί άσχημα πράγματα. Πιθανόν ο πρώτος ένοικος ή ένοικοι να έχασαν την ζωή τους εκεί, ή να έκαναν πράγματα τα οποία τους κράτησαν στη γή. Η γνώμη μου είναι ότι προσπαθούν να σου πούν κάτι ή να σε διώξουν απο το σπίτι. Και το γεγονός ότι οι γονείς σου δεν βλέπουν τίποτα ,επιβεβαιωνει ότι εσύ διαθέτεις ψυχικές δυνάμεις. Η γνώμη μου είναι αυτή ( και εδώ που τα λέμε, δεν θα σου την έλεγα αν δεν είχα περάσει και εγώ τα ίδια. Στην πραγματικότητα ακόμη τα περνάω,αλλά πλέον δεν δίνω και μεγάλη σημασια. ΄Οχι γιατί δεν φοβάμαι, αλλά τώρα μπορώ να τα κουμαντάρω.
Θα σας πω κι εγώ την δική μου προσωπική εμπειρία..
Θα ξεκινήσω απ'την μικρή μου ηλικία όπου κυκλοφορούσα στο σκοτάδι
χωρίς κανέναν φόβο..πριν 3 χρόνια περίπου,πλέον σε άλλο σπίτι,ξύπνησα
μεστο βράδυ καθώς διψούσα,πήγα και για νερό έχοντας ανάψει το φως μόνο
στην κουζίνα( συνήθεια που την έχω απο μικρή:p )..γυρνώντας πάλι στο δωμάτιο
μου συνηδητοποίησα ότι είχα ακόμα το ποτήρι στα χέρια μου κι έτσι γύρισα πάλι πίσω και το άφησα..οπότε πηγαίνοντας και πάλι προς το δωμάτιο μου γύρισα το βλέμα μου προς την πόρτα του σπιτιού όπου και είδα μια ανθρώπινη μορφή χωρίς να μπορώ να ξεχωρίσω χαρακτηριστικά να περπατάει κυκλικά..πανικοβλήθηκα κι άρχισα να τσιρίζω,οπότε βγήκαν οι γονείς μου κι ανάψαν τα φώτα,η μορφή εξαφανίστηκε.. Μου το δικιολογήσαν ως κάποια σκιά απο έξω..εν μέροι δεν επέμενα για κάτι,ίσως και να ήταν έτσι...Λίγες μέρες μετά όπως κοιμόμουν απλά ένιωσα ένα δυνατό χτύπημα στο μέτωπο,που επείσης άκουσα και τον ήχο. Μετά απο λίγο καιρό,όπως κοιμόμουν ξύπνησα απ τον ήχο της πόρτας,γύρισα να δω ποιός ήταν,είδα πάλι μια μορφή ανθρώπου,να είναι σκυμένη και με το κεφάλι γυρισμένο προς το μέρος μου,το μόνο που έκανα ήταν να μείνω παγωτό(ακίνητη) κάτω απ τ σκεπάσματα μέχρι που με πήρε ο ύπνος..Την επόμενη μέρα είπα για το συγκεκριμένο περισταστικό στους δικούς μου,η απάντηση τους ήταν ότι ήμουν απ'τον ύπνο και ήταν τις ιδέας μου.Μου φάνηκε πολύ λογική εξήγηση αν και μου είχε μείνει κάποιος φόβος για το σκοτάδι...Ναι πραγμάτικά όμως νόμιζα κι εγώ πως ήταν απ'τον ύπνο:) Έτσι,επειδή το σπίτι που μένουμε τώρα το έχουμε χτίσει εμείς οπότε μέναμε στο πάνω επειδή το κάτω δεν ήταν τελειωμένο.Στο κάτω σπίτι υπάρχουν 2 μεγάλα παράθυρα στο μέρος της κουζίνας και της τραπεζαρίας κολητά..ήταν βραδάκι κ ήμουν απ'έξω με την θεία μου,και ναι,κοίταξα μέσα καθώς είχε πολύ σκοτάδι,και είδα στην κουζίνα την μορφή μιας γυναίκας να κρατάει κάτι στην αγκαλιά της(σαν μωρό μου φάνηκε,θα σας γελάσω) και στο άλλο παράθυρο απ την μεριά της τραπεζαρίας είδα την μορφή 2 παιδιών πολύ κοντά στο παράθυρο να κινούνται κάπως περίεργα,σαν ένα είδος αστείου χορού..άρχισα να τρέμω και αγκάλιασα την θεία μου,μου είπε αμέσως "πάλι νομίζεις πως είδες κάτι?""που?"..κοίταξε,δεν είδε τίποτα..εγώ φοβόμουν να γυρίσω το κεφάλι μου να κοιτάξω...Μετά απ'αυτά τα περιστατικά,πλέον αποφεύγω το σκοτάδι,κοιμάμαι με ανοιχτή την πόρτα(και βιβλία να την κρατάνε για να μην κουνηθή ούτε στο ελάχιστο,ναι το ξέρω είναι γελοίο) και αναμένο το φως στο χολ..Αποφεύγω το σκοτάδι όσο μπορώ.. Επιπλέον έχουν συμβεί αργότερα κι άλλα περιστατικά στο φως πλέον,αν και για τα συγκεκριμένα πιστεύω πως όντως είναι της ιδέας μου απ'τον φόβο που έχω πάρει... Γενικώς σε όσα άτομα το έχω πει,είτε με κοροιδέψανε,είτε μου είπαν πως είναι απ'της πολλές ταινίες,είτε πως είναι όλα στο μυαλό μου..Θέλω να μου πείτε κι εσείς την γνώμη σας..
Metafysiko
17-08-11, 15:20
Πιστεύω λοιπόν, αφού όλα αυτά συνέβησαν στον ίδιο χώρο, ότι στο σπίτι σου κατά το παρελθόν έχουν συμβεί άσχημα πράγματα. Πιθανόν ο πρώτος ένοικος ή ένοικοι να έχασαν την ζωή τους εκεί, ή να έκαναν πράγματα τα οποία τους κράτησαν στη γή. Η γνώμη μου είναι ότι προσπαθούν να σου πούν κάτι ή να σε διώξουν απο το σπίτι. Και το γεγονός ότι οι γονείς σου δεν βλέπουν τίποτα ,επιβεβαιωνει ότι εσύ διαθέτεις ψυχικές δυνάμεις. Η γνώμη μου είναι αυτή ( και εδώ που τα λέμε, δεν θα σου την έλεγα αν δεν είχα περάσει και εγώ τα ίδια. Στην πραγματικότητα ακόμη τα περνάω,αλλά πλέον δεν δίνω και μεγάλη σημασια. ΄Οχι γιατί δεν φοβάμαι, αλλά τώρα μπορώ να τα κουμαντάρω.
Ευχαριστώ πολύ για την γνώμη σου,και πραγματικά εκτιμώ που δεν κορόιδεψες την όλη κατάσταση.Θα ήταν πιθανό ο πρώτος ένοικος να έχασε την ζωή του εκεί κ όλα αυτά που είπες..λάθος δικό μου και συγνώμη που δεν το ανέφερα απ'την αρχή,το συγκεκριμένο σπίτι το έχουμε χτίσει οι ίδιοι,δεν έχει ζήσει κάποιος άλλος εδώ..Για να πω την αλήθεια,τελευταία έχω αρχίσει να κυκλοφορώ και στο σκοτάδι,όχι οτι δεν φοβάμαι πλεόν,απο απλή περιέργια μήπως τύχει και ξαναδώ κάτι,βλέπεις τόσο καιρό αποφεύγω το σκοτάδι οπότε δεν έχω ιδέα αν παίζει να βλέπω κάτι ακόμα..
τά μόνα μέρη του νησιού της Ρόδου, για τα οποία έχω μάθει (από βέρους τσαμπίκους)
Αυτή η προσφώνηση είναι ειρωνική και για τους Ροδίτες και για την Παναγιά Τσαμπίκα. Παρακαλώ να ανακαλέσεις.
aggelikhkvn
19-01-12, 15:48
θα σας πω κατι που μου το εκμυστηρευτηκε ο αδερφος μου που ηταν φανταρος στην αλεξανδρουπολη ητανε με ενα αλλο φανταρο στο τρενο και του μιλησε μια κοπελα για το τι μουσικη ακουει και οταν την ρωτησε του ειπε εγω ακουγα, δεν εδωσε σημασια της ειπε να βρεθουνε καπου εξω και την αλλη μερα τον περιμενε εξω απο τον στρατωνα αφου περιπλανηθηκανε νυχτωσε σταματησε ο αδερφος μου ενα ταξι και τη ρωτησε που να την αφησει και εκεινη του ειπε ασε με εξω στο νεκροταφειο εκει κοντα μενω ετσι εκανε ομως της ειχε δωσει το μπουφαν με τα απαραιτητα κλειδια και ειπε στον ταξιτζη να περιμενει να της τα ζητησει και τη φωναζε αλλα δεν την εβρισκε ομως πανω σε ενα ταφο ειδε το μπουφαν του ακουμπισμενο και πηγε να το παρει ομως οταν ειδε το μνημα ειχε τη φωτογραφια της κοπελας και η επιγραφη εγραφε το ονομα της και την ημερομηνια που ειχε πεθανει, τοτε απο το φοβο του δε μπορουσε να τρεξει αλλα πηρε το μπουφαν του και εφτασε μεχρι το ταξι και του πε να τον παει πισω στο στρατοπεδο, η κοπελα δε ξαναφανηκε και ο αδερφος μου σκεφτοταν γιατι σε αυτον; για ποιο λογο;
θα σας πω κατι που μου το εκμυστηρευτηκε ο αδερφος μου που ηταν φανταρος στην αλεξανδρουπολη ητανε με ενα αλλο φανταρο στο τρενο και του μιλησε μια κοπελα για το τι μουσικη ακουει και οταν την ρωτησε του ειπε εγω ακουγα, δεν εδωσε σημασια της ειπε να βρεθουνε καπου εξω και την αλλη μερα τον περιμενε εξω απο τον στρατωνα αφου περιπλανηθηκανε νυχτωσε σταματησε ο αδερφος μου ενα ταξι και τη ρωτησε που να την αφησει και εκεινη του ειπε ασε με εξω στο νεκροταφειο εκει κοντα μενω ετσι εκανε ομως της ειχε δωσει το μπουφαν με τα απαραιτητα κλειδια και ειπε στον ταξιτζη να περιμενει να της τα ζητησει και τη φωναζε αλλα δεν την εβρισκε ομως πανω σε ενα ταφο ειδε το μπουφαν του ακουμπισμενο και πηγε να το παρει ομως οταν ειδε το μνημα ειχε τη φωτογραφια της κοπελας και η επιγραφη εγραφε το ονομα της και την ημερομηνια που ειχε πεθανει, τοτε απο το φοβο του δε μπορουσε να τρεξει αλλα πηρε το μπουφαν του και εφτασε μεχρι το ταξι και του πε να τον παει πισω στο στρατοπεδο, η κοπελα δε ξαναφανηκε και ο αδερφος μου σκεφτοταν γιατι σε αυτον; για ποιο λογο;
Αυτή η ιστορία φίλη Αγγελική είναι πολύ γνωστή και ελαφρώς αλλαγμένη έτσι ώστε να ταιριάζει σε κάθε περιοχή για την οποία αναφέρεται, πιστεύω είναι μύθος.
Πασίγνωστος αστικός μύθος αυτός του στρατιώτη με την νεκρή κοπέλα......μάλλον σε δούλευε ο αδελφός σου
Φίλοι μου καλησπέρα σας.
Ίσως να γίνω πραγματιστής αλλά κάποια πράγματα θα πρέπει να λεχθούν
και να επαναφέρουμε την συζήτηση στο επίπεδο που της αρμόζει.....
Ο τίτλος Αιθερικές παρουσίες σε Δρόμους/Λεωφόρους με παραπέμπει στο
Βιβλίο του καλού αναζητητή Γ. ΜΠΑΛΑΝΟΥ Κόσμοι της Φωτιάς εάν δεν με
απατά η μνήμη μου όπου και καταθέτει πολλά στοιχεία....
Όταν ήμουν φαντάρος (πριν απο μερικές 10-ετίες) και τί δεν είχα ακούσει...
Στην Καλαμάτα στήν Πάτρα στην Θεσσαλονίκη όλα τα στρατόπεδα είχαν και
μιά Ιστορία για μια κοπέλα για έναν φαντάρο με νεκροταφείο και σαν
κερασάκι και ο ταξιτζής.....
Βέβαια να μην ξεχνάμε και την Ιστορία με κάτι ανάλογο στην περιοχή
Χαλανδρίου......
Ευχαριστώ.
Επίσης όλα τα στρατόπεδα είχαν απο μια σκοπιά, συνήθως τη πιο απομονωμένη που είχε αυτοκτονήσει εκεί κάποιος φαντάρος και που το φάντασμα του τρομάζει τους νέους που φυλάγονται σκοπια εκεί....
Πάλι έδώ....
Φίλε Voel τι μου θύμισες με αυτήν την λεπτομέρεια...
Όταν ήμουν φαντάρος στην Πάτρα και φύλαγα σκοπιά στην Αρόη σε μια
απομονωμένη σκοπιά (με είχε προειδοποιήσει ένας άλλος φαντάρος σειρά μου)
πως εκεί εμφανιζόταν μια γυναίκα με άσπρα και ένας σκοπός που την είδε
φοβήθηκε και αυτοκτόνησε !!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
Απλά μια ακόμη μαρτυρία αξιόπιστη.....:)
Ευχαριστώ.
Σε στρατοπεδο που υπηρετησα για 6-7 μηνες, στο Κιλκις, δεν θα αναφερω φυσικα σε ποιο, η δηθεν ιστορια με τον φανταρο που αυτοκτονησε σε απομακρυσμενη σκοπια, οπου υπαρχει σε ολα τα στρατοπεδα για να φοβεριζει τους σκοπους, ηταν οντως αληθινη......στην αρχη οταν ειχα παει και μου ειπαν γι αυτη τη σκοπια φυσικα δεν την πιστεψα,μεχρι που πηγα και μου εδειξαν το μικρο εκκλησακι για το καντηλι που υπηρχε εκει,και οντως ειχε αυτοκτονησει εκει πριν αρκετα χρονια καποιος φανταρος......
Φυσικα η σκοπια εκεινη εκλεισε και εμεινεη λιγο παραδιπλα σκοπια ανοιχτη, οπου ελεγχοταν και η περιοχη της κλειστης.....
Με φιλο μου οπου κι αυτος ειναι τρελαμενος με ιστοριες τετοιου περιεχομενου, ενα βραδυ γυρω στις 5 παρα , και ενω φυλαγαμε σκοπια εκει,και συζητουσαμε σιγανα,ακουσαμε μια αιθερια φωνη σαν να μας μιλουσε!Αυτο δεν κρατησε για πανω απο 2-3 δευτερολεπτα! Κοιταξαμε και οι 2 προς το μερος απ οπου ακουστηκε αυτη η φωνη,χωρις ομως να διακοψουμε την συζητηση μας. Και μετα απο κανενα 5 λεπτο ρωτησε ο ενας τον αλλο : "Ρε συ , το ακουσες κι εσυ αυτο ή ειναι η ιδεα μου?" Φαρσα αποκλειεται να μας κανανε, οπως επισης δεν μας φανηκε και ηχος απο καποιο πουλι ή ζωο.... φυσικα δεν αποκλυουμε να ηταν η φαντασια μας και λογω ωρας και νυστας.... Παντως την εμπειρια αυτη την θυμομαστε ακομα......
Επίσης αυτή την ιστορία που αναφέρει η φίλη Αγγελική την ξέρω και με νταλικιέρη. Ότι αυτός δεν ήταν φαντάρος.
vBulletin® v3.8.4, Copyright ©2000-2024, Jelsoft Enterprises Ltd.