Επιστροφή στο Forum : Διαίσθηση πριν τον σεισμό;;;
Λοιπόν, θα σας διηγηθώ την εμπειρία μου από τον προχτεσινό σεισμό των 3.8 ρίχτερ στη Θεσσαλονίκη. Δεν ξέρω πως έγινε αυτό, αλλά θα μπορούσε κανείς να πει ότι τον διαισθάνθηκα κατά κάποιον τρόπο, χωρίς βέβαια να είμαι απόλυτος και να αποκλείω την περίπτωση του τυχαίου.
Ήμουν μόνος στο σπίτι και γύρω στις 12 (περίπου μισή ώρα πριν το σεισμό) πήγα να κλειδώσω την πόρτα του σπιτιού, αφού είχα σκοπό να κοιμηθώ μετά από λίγο. Να σημειώσω ότι κάθε φορά που κλειδώνω, έχω τη συνήθεια να αφήνω το κλειδί πάνω στην κλειδαριά, ώστε αν συμβεί κάτι κατά τη διάρκεια της νύχτας, να μπορώ να ξεκλειδώσω και να ανοίξω αμέσως χωρίς να χρειάζεται να ψάχνω μέσα στο σκοτάδι τα κλειδιά και την κλειδαριά. Αυτή τη φορά, για ένα περίεργο λόγο, κλείδωσα και έβγαλα το κλειδί από την κλειδαριά. Αμέσως μετά σκέφτηκα "μα τι κάνεις;; καλύτερα άσε το κλειδί πάνω στην πόρτα. Αν γίνει κανένας σεισμός τη νύχτα, μπορεί να χρειαστεί να βγεις γρήγορα έξω..." Έτσι, ξαναέβαλα το κλειδί πάνω στην πόρτα. Έπειτα, κάθισα στον υπολογιστή, βρήκα κάποιους φίλους online και κουβεντιάζαμε.
Για να μην τα πολυλογώ, ο σεισμός έγινε γύρω στις 00:30 και με τρόμαξε πάρα πολύ!! Δεν ήταν τόσο το κούνημα, όσο ο δυνατός θόρυβος, η δυνατή βοή που τον συνόδευε (τόσο πολύ, που νόμιζα ότι έπεφτε το σπίτι...), μάλλον εξαιτίας του γεγονότος ότι ήταν επιφανειακός. Τα σκυλία της γειτονιάς δεν σταμάτησαν να ουρλιάζουν ούτε λεπτό, απόδειξη ότι είχαν καταλάβει από πριν τι θα συμβεί... Ήμουν και μόνος, οπότε ταράχτηκα αρκετά και αποφάσισα μετά από κανένα μισάωρο, αφού είδα ότι δεν μπορούσα να ηρεμήσω, να πάρω το αμάξι και να πάω βόλτα στο κέντρο. Βρήκα εκεί κάτι φίλους που με ηρέμησαν και αποφάσισα να γυρίσω σπίτι κατά τις 5 και τελικά με τα χίλια ζόρια με πήρε ο ύνπος στις 6... :D
Αργότερα έμαθα για το επίκεντρο, το οποίο ήταν ακριβώς στην περιοχή που μένω!! Στην Εξοχή Θεσσαλονίκης, ανάμεσα από το Ασβεστοχώρι και το Πανόραμα, νότιοδυτικά της λίμνης του Λαγκαδά! :eek: Έτσι εξηγείται τελικά το δυνατό βουητό που με τρόμαξε τόσο πολύ...
Τι λέτε? Πώς έγινε ο σεισμός μισή ώρα αφού τον σκέφτηκα; Ήταν τυχαίο γεγονός ή μπορεί να ήταν και διαίσθηση; Περιμένω να ακούσω τις γνώμες σας.
Καποτε, πριν πολλα-πολλα-πολλα χρονια, πριν ακομη ο ανθρωπος να δημιουργησει πολεις και τελικα να απομακρυνθει απο την Μητερα Φυση ειχε το χαρισμα να αποκωδικοποιει το σημα που του εστελνε εκεινη για επερχομενο σεισμο ή αλλη φυσικη καταστροφη.
Αντιθετα τα ζωα και τα πουλια συνεχιζουν να εχουν αυτο το χαρισμα και να διαισθανονται την επερχομενη σεισμικη δονηση στην προκειμενη περιπτωση.
Αντιλαμβανονται με λιγα λογια την μεταβολη στο ηλεκτρομαγνητικο πεδιο της γης.
Καποιες φορες, καποιοι ανθρωποι οπως εσυ, μπορουν ακομη με τον εναν ή τον αλλον τροπο να διαισθανθουν, να αποκωδικοποιησουν με αλλα λογια το μηνυμα της Φυσης.
Αγαπητή Μιρέλλα, ευχαριστώ για την απάντηση.
Συμφωνώ με αυτό που λες για τον άνθρωπο πριν πολλά χρόνια. Ωστόσο, εμένα δεν μου έχει ξανασυμβεί κάτι τέτοιο σχετικό με διαίσθηση, γι'αυτό το λόγο ανέφερα και στο ποστ μου την πιθανότητα του τυχαίου. Πάντως, άνθρωποι που μπορούν ακόμα και σήμερα να διαισθάνονται την αλλαγή του ηλεκτρομαγνητικού πεδίου της γης, πρέπει να θεωρούνται πολύ προικισμένοι και, υποθέτω, ότι δεν πρέπει να είναι και πολλοί...
Πάντως, η αλήθεια είναι ότι το επίκεντρο ήταν πολύ πολύ κοντά στο σπίτι μου, επομένως και η αλλαγή του ηλεκτρομαγνητικού πεδίου έλαβε χώρα σε πολύ κοντινή απόσταση από εμένα. Μήπως αυτό βοήθησε στο να διαισθανθώ το σεισμό; Πολύ πιθανό. Πάντως, όπως πάντα σθνηθίζω να κάνω με τέτοια θέματα, κρατάω και μια πισινή... :rolleyes:
Και μια λεπτομέρεια που έμαθα μόλις τώρα σχετικά με το σεισμό.
Σε κάποιο site κάποιοι σεισμολόγοι έδωσαν τις συντεταγμένες του επικέντρου. Τις βρήκαμε με ένα φίλο μου που έχει GPS και ψάξαμε να βρούμε κατά που πέφτει. Τελικά διαπίστωσα ότι το επίκεντρο ήταν μόλις 1.5 χιλιόμετρο από το σπίτι μου!! Πολύ πιό κοντά απ'ότι περίμενα... :eek:
Viktor_Belenko
07-09-08, 18:30
Καλησπέρα,
Πιστεύω ότι κάποιος ο οποίος έχει μεγαλώσει σε περιοχή όπου οι σεισμοί είναι συχνό φαινόμενο, αναγκαστικά μαθαίνει να ζει μαζί τους.
Στην περιοχή από όπου κατάγομαι, οι σεισμοί είναι σχεδόν καθημερινό φαινόμενο. Στους περισσότερους δεν δίνουμε καν σημασία.
Στον πιο πρόσφατο μεγάλο σεισμό (http://www.metafysiko.gr/forum/showthread.php?t=4075) δεν βρισκόμουν στην περιοχή. Ίσως θα ακουστεί υπερβολικό, αλλά δεν μου προξένησε εντύπωση όταν έμαθα ότι είχε γίνει σεισμός. Θέλω να πω, μου φάνηκε σχεδόν φυσιολογικό για την συγκεκριμένη μέρα. Δεν μπορώ να το εξηγήσω.
"Δέσιμο" με την πάτρια γη; Διαίσθηση; Αρνητική ενέργεια; Σύμπτωση;
Υποθέτω δεν θα μάθω ποτέ.
Φιλικά.
Ουτε που θελω να θυμαμαι το πως βιωσα τον μεγαλο σεισμο της Αθηνας εννεα χρονια ακριβως πριν, 7-9-1999.
Και επειδη μενω στον 6ο οροφο αναλογιζεσθε πως πηγαινε το κτιριο.
Καδρα επεφταν απο τους τοιχους, τα παντα χορευαν και η αισθηση του "Θεε μου θα πεθανω τωρα" παντου διαχυτη.
Εκεινο που θυμαμαι ειναι πως μιση περιπου ωρα πριν τον σεισμο, τα περιστερια απο τις γυρω μαρκιζες ειχαν εξαφανιστει και η σκυλιτσα μου που επι μια εβδομαδα πριν την σεισμικη δονηση ενω την εβγαζα βολτα αρνιοταν πεισματικα να μπει στην πολυκατοικια οταν γυριζαμε, ειχε κρυφτει μεσα στην εντοιχισμενη ντουλαπα.
Μιρελλα, ελπίζω να μην σου είχε προκαλέσει πολλές ζημιές εκείνος ο σεισμός, αν και απ'ότι θυμάμαι, γενικά οι ζημιές ήταν πάρα πολλές και σοβαρές...
Τελικά, είναι αξιοθαύμαστη αυτή η διαίσθηση των ζώων. Εμένα προσωπικά μου προκαλεί δέος...
Θα συμφωνήσω με τον Viktor_Belenko. Η περιοχή που μεγάλωσα και μένω μέχρι και σήμερα είναι σεισμογενής. Υπάρχει ένα μικρό ρήγμα εδώ το οποίο δίνει αρκετά συχνά σεισμούς, συνήθως όμως μικρούς, απο 3-4.5 ρίχτερ το πολύ. Σύμφωνα με τους σεισμολόγους, είναι τόσο μικρό που δεν έχει φόβο να δώσει σεισμό μεγαλύτερο από 5 ρίχτερ. Γενικά, έχω συνηθίσει τους σεισμούς στην περιοχή και δεν μου προκαλούν ιδιαίτερο φόβο, εκτός από τους νυχτερινούς, όπου υπάρχει και το σκοτάδι και η κατάσταση είναι πιό περίεργη, όπως και να το κάνουμε... Πάντως, ο προχτεσινός με τρόμαξε πάρα πολύ... Το εστιακό του βάθος ήταν μόλις 5 χιλιόμετρα και στις περιοχές γύρω από το επίκεντρο έγινε ιδιαίτερα αισθητός και φάνηκε σε όλους πολύ μεγαλύτερος...
Anyway, τέλος καλό, όλα καλα!!! :)
Καλησπερα theosym3. Θα μπορουσε καποιος να το θεωρησει τυχαιο αλλα ειναι πολλες οι συμπτωσεις κατα τη γνωμη μου για κατι τετοιο.το οτι συνεβει τοσο συντομα μετα τη σκεψη σου, το οτι ηταν τοσο κοντα το επικεντρο!!! Αυτο που με κανει να πιστευω πως ηταν διαισθηση ηταν ο λογος που το σκεφτηκες. Πως δηλ. θα χρειαζοσουν το κλειδι να ειναι πανω στην πορτα. Σου εχει συμβει να παιρνεις μαζι σου κατι που κανονικα (πχ ενα ψαλιδι) δεν θα χρειαζοσουν και παρολο που το ξερεις το κανεις; και τελικα οντως σου χρειαστηκε αργοτερα; Η να αλλαξεις μια συγκεκριμενη διαδρομη που κανεις και να συμβει κατι που σε κανει να πεις "παλι καλα που το εκανα;" Τα ατομα με διαισθηση εχουν αρκετα συχνα τετοια περιστατικα.
Να σημειωσω πως καλα κανεις παντως και δεν βγαζεις το κλειδι ποτε!με ή χωρις διαισθηση ειναι πιο ασφαλες :)
Ισως ξεφυγουμε απο το θεμα ομως:
Ο σεισμος ΔΕΝ μας σκοτωνει, μας σκοτωνουν οι δικες μας κατασκευες.
Ο σεισμος κρατα μονον λιγα δευτερολεπτα ενω ενας τυφωνας π.χ. κρατα ωρες και δεν εισαι ασφαλης ουτε μεσα, αλλα ουτε και εξω.
Οι ομορφιες της πατριδας μας, τα πανεμορφα δαντελλωτα ακρογιαλια, τα βουνα, τα φαραγγια, οι κοιλαδες, ειναι προϊοντα των σεισμων.
Και σας το γραφω εγω, που επαθα "ζημια", μολονοτι η πολυκατοικια στην οποια διαμενω δεν επαθε την παραμικρη ζημια (να θυμαστε οτι εαν στις πολυκατοικιες δεν εχουν γινει παρεμβασεις, κοψιμο κολωνων κλπ) αυτες δυσκολα πεφτουν, γιατι αργουν να συντονιστουν λογω υψους με το μηκος κυματος του σεισμου. Ειναι πολυ σημαντικο να θυμαστε πως ΠΟΤΕ κατα την διαρκεια σεισμου ΔΕΝ ανοιγουμε πορτες, (εαν ειναι ισχυρος), διοτι μπορει να κολλησουν λογω της ταλαντωσης του κτιριου.
Εκτοτε, 9 χρονια τωρα, κοιμαμαι με το φως αναμμενο (χαζο θα μου πειτε διοτι αν γινει σεισμος το φως θα τον σταματησει?), αφηστε δε που στον 6ο οροφο τους αισθανεσαι λιγο-πολυ ολους!!!!!
Στης Ανδραβιδας μιλουσα με μια ξαδελφη μου στο τηλεφωνο και την κατσαδιαζα που ειχε βαλει ενα ντουλαπι πανω σε ενα αλλο, σε μια χωρα σαν την δικη μας την 6η κατα σειρα στον κοσμο σε συχνοτητα σεισμικων γεγονοτων και με το που εκλεισα το τηλεφωνο ειδα το συνθετο να πηγαινει περα-δωθε με εναν απαισιο ξερο ηχο.
Ολοι μας στην διαρκεια ενος σεισμου εχουμε νοιωσει εκεινο το απαισιο "σφιξιμο" στο στομαχι.
Αναρωτηθηκατε ποτε τι ειναι αυτο?????
Απλουστατα η επιταχυνση της βαρυτητας, με λιγα λογια αυξανει το βαρος μας καθως η γη μας ασκει μαγνητισμο κολλωντας μας πανω της για να μην χτυπησουμε!!!
Η Φυση ειναι πανσοφη οπως σιγουρα ξερετε!
Ουτε που θελω να θυμαμαι το πως βιωσα τον μεγαλο σεισμο της Αθηνας εννεα χρονια ακριβως πριν, 7-9-1999.
Και επειδη μενω στον 6ο οροφο αναλογιζεσθε πως πηγαινε το κτιριο.
Καδρα επεφταν απο τους τοιχους, τα παντα χορευαν και η αισθηση του "Θεε μου θα πεθανω τωρα" παντου διαχυτη.
Εκεινο που θυμαμαι ειναι πως μιση περιπου ωρα πριν τον σεισμο, τα περιστερια απο τις γυρω μαρκιζες ειχαν εξαφανιστει και η σκυλιτσα μου που επι μια εβδομαδα πριν την σεισμικη δονηση ενω την εβγαζα βολτα αρνιοταν πεισματικα να μπει στην πολυκατοικια οταν γυριζαμε, ειχε κρυφτει μεσα στην εντοιχισμενη ντουλαπα.
Πωπώ , τί μου θύμισες,,,
Πάνε κιόλας 9 χρόνια! Τί πράμα ήταν αυτό ! Μου αρέσει που λένε "σε περίπτωση σεισμού κάντε αυτό, κάντε εκείνο ,κάτω από τις κάσες της πόρτας κλπ. " . Εκείνη την ώρα ρε παιδιά, δεν μπορούσα ούτε να κουνηθώ θυμάμαι. πού να τρέξω κάτω από τις κάσες. Για άλλη κάσα ετοιμαζόμουνα :D (black xιούμορ)
Καλησπερα theosym3. Θα μπορουσε καποιος να το θεωρησει τυχαιο αλλα ειναι πολλες οι συμπτωσεις κατα τη γνωμη μου για κατι τετοιο.το οτι συνεβει τοσο συντομα μετα τη σκεψη σου, το οτι ηταν τοσο κοντα το επικεντρο!!! Αυτο που με κανει να πιστευω πως ηταν διαισθηση ηταν ο λογος που το σκεφτηκες. Πως δηλ. θα χρειαζοσουν το κλειδι να ειναι πανω στην πορτα. Σου εχει συμβει να παιρνεις μαζι σου κατι που κανονικα (πχ ενα ψαλιδι) δεν θα χρειαζοσουν και παρολο που το ξερεις το κανεις; και τελικα οντως σου χρειαστηκε αργοτερα; Η να αλλαξεις μια συγκεκριμενη διαδρομη που κανεις και να συμβει κατι που σε κανει να πεις "παλι καλα που το εκανα;" Τα ατομα με διαισθηση εχουν αρκετα συχνα τετοια περιστατικα.
Να σημειωσω πως καλα κανεις παντως και δεν βγαζεις το κλειδι ποτε!με ή χωρις διαισθηση ειναι πιο ασφαλες :)
Χμμ, αυτή τη στιγμή δεν μπορώ να θυμηθώ κάποιο περιστατικό με κάποιο αντικείμενο που πήρα μαζί μου και τελικά αποδείχθηκε ότι χρειαζόταν...
Όμως, μου έχει συμβεί κάποιες φορές το να αλλάξω κάποια διαδρομή και να αποδειχτεί ότι έκανα καλά. Μου συνέβη και χτές!
Έπρεπε να πάω με το αμάξι να πάρω την αδερφή μου από το κέντρο και είχα ελάχιστη βενζίνη στο ρεζερβουάρ. Έπρεπε λοιπόν να βάλω γρήγορα βενζίνη. 2 χιλιόμετρα πιό κάτω από το σπίτι μου υπάρχει το βενζινάδικο ενός 2ου ξαδέρφου μου, το οποίο επισκέπτομαι πάντα όταν ξεμένω, όμως γνωρίζω ότι δεν είναι ανοικτό τις Κυριακές. Έτσι, αρχικά αποφάσισα να κατέβω στο κέντρο από άλλο δρόμο πιό σύντομο, ο οποίος δεν περνάει από το βενζινάδικο του ξαδέρφου μου. Ωστόσο, στην πορεία αποφάσισα τελικά να ακολουθήσω τον μακρύτερο δρόμο, πιστεύοντας ότι τουλάχιστον θα έβρισκά ένα ανοιχτό βενζινάδικο στο δρόμο (μακρύτερος δρόμος = μεγαλύτερη πιθανότητα). Φτάνω λοιπόν έξω από το βενζινάδικο του ξαδέρφου μου και, σαν από θαύμα, διαπιστώνω ότι είναι ανοιχτό!!
Ισως ξεφυγουμε απο το θεμα ομως:
Ο σεισμος ΔΕΝ μας σκοτωνει, μας σκοτωνουν οι δικες μας κατασκευες.
Ο σεισμος κρατα μονον λιγα δευτερολεπτα ενω ενας τυφωνας π.χ. κρατα ωρες και δεν εισαι ασφαλης ουτε μεσα, αλλα ουτε και εξω.
Οι ομορφιες της πατριδας μας, τα πανεμορφα δαντελλωτα ακρογιαλια, τα βουνα, τα φαραγγια, οι κοιλαδες, ειναι προϊοντα των σεισμων.
Και σας το γραφω εγω, που επαθα "ζημια", μολονοτι η πολυκατοικια στην οποια διαμενω δεν επαθε την παραμικρη ζημια (να θυμαστε οτι εαν στις πολυκατοικιες δεν εχουν γινει παρεμβασεις, κοψιμο κολωνων κλπ) αυτες δυσκολα πεφτουν, γιατι αργουν να συντονιστουν λογω υψους με το μηκος κυματος του σεισμου. Ειναι πολυ σημαντικο να θυμαστε πως ΠΟΤΕ κατα την διαρκεια σεισμου ΔΕΝ ανοιγουμε πορτες, (εαν ειναι ισχυρος), διοτι μπορει να κολλησουν λογω της ταλαντωσης του κτιριου.
Εκτοτε, 9 χρονια τωρα, κοιμαμαι με το φως αναμμενο (χαζο θα μου πειτε διοτι αν γινει σεισμος το φως θα τον σταματησει?), αφηστε δε που στον 6ο οροφο τους αισθανεσαι λιγο-πολυ ολους!!!!!
Στης Ανδραβιδας μιλουσα με μια ξαδελφη μου στο τηλεφωνο και την κατσαδιαζα που ειχε βαλει ενα ντουλαπι πανω σε ενα αλλο, σε μια χωρα σαν την δικη μας την 6η κατα σειρα στον κοσμο σε συχνοτητα σεισμικων γεγονοτων και με το που εκλεισα το τηλεφωνο ειδα το συνθετο να πηγαινει περα-δωθε με εναν απαισιο ξερο ηχο.
Ολοι μας στην διαρκεια ενος σεισμου εχουμε νοιωσει εκεινο το απαισιο "σφιξιμο" στο στομαχι.
Αναρωτηθηκατε ποτε τι ειναι αυτο?????
Απλουστατα η επιταχυνση της βαρυτητας, με λιγα λογια αυξανει το βαρος μας καθως η γη μας ασκει μαγνητισμο κολλωντας μας πανω της για να μην χτυπησουμε!!!
Η Φυση ειναι πανσοφη οπως σιγουρα ξερετε!
Εντάξει, την ώρα του σεισμού φυσικά είναι ότι πιό χαζό να επιχειρήσεις να βγεις έξω. Βέβαια, να τονίσω ότι μένω σε μονοκατοικία, όπου κάτι τέτοιο είναι πιό εφικτό από ότι σε πολυκατοικία.
Εγώ έχω ένα μεγάλο ράφι πάνω από το κρεβάτι μου. Έχει πολλά πράγματα πάνω του, αλλά τώρα τελευταία το ενίσχυσα με σιδερένιες βάσεις, μετά από αυτό που είχα πάθει... (μια μέρα από το πολύ βάρος είχε ξεκολλήσει από τον τοίχο καταπλακώνοντας το κρεβάτι μου... ευτυχώς δεν βρισκόμουν από κάτω, αλλά μερικά εκατοστά παραδίπλα...). Από τότε, η μόνη μου έννοια στους νυχτερινούς σεισμούς είναι αυτό το ράφι. Μόλις νιώσω σεισμό, πετάγομαι από το κρεβάτι για να γλιτώσω το ράφι...
Όσο για την αίσθηση του σφιξίματος στο στομάχι την ώρα του σεισμού, εντάξει, δέχομαι ότι μπορεί να προκαλείται εν μέρει από την ηλεκτρομαγνητική δύναμη που ασκεί η γη, αλλά νομίζω ότι το μεγαλύτερο μερίδιο έχει ο φόβος! Είναι αυτό που λέμε ότι νιώθεις έναν κόμπο στο στομάχι όταν φοβάσαι...
Πωπώ , τί μου θύμισες,,,
Πάνε κιόλας 9 χρόνια! Τί πράμα ήταν αυτό ! Μου αρέσει που λένε "σε περίπτωση σεισμού κάντε αυτό, κάντε εκείνο ,κάτω από τις κάσες της πόρτας κλπ. " . Εκείνη την ώρα ρε παιδιά, δεν μπορούσα ούτε να κουνηθώ θυμάμαι. πού να τρέξω κάτω από τις κάσες. Για άλλη κάσα ετοιμαζόμουνα :D (black xιούμορ)
Πωπω, αυτό είναι το χειρότερο... Η παράλυση από φόβο... Το παθαίνει μια ξαδέρφη μου που ζει στην Πάτρα και έχουν πολλούς σεισμούς εκεί.... Όταν γίνεται σεισμός, παραλύει, δεν κουνιέται ούτε μιλάει, μόνο γίνεται κατακίτρινη σαν το λεμόνι... Πολύ άσχημο αυτό. Αν δεν κουμηθείς, πως θα σώσεις τη ζωή σου σε έναν μεγάλο σεισμό;
Εγώ πάντως, τις περισσότερες φορές μπαίνω κάτω από γερά έπιπλα.
Θυμάμαι και ένα περιστατικό σε έναν μεγάλο σεισμό στην Αρναία πριν 12-13 χρόνια περίπου. Ήταν γύρω στα 6 Ρίχτερ και έγινε τα μεσάνυχτα. Είχα μείνει έκπληκτος από την αντίδρασή μου! Για πότε ξύπνησα, σηκώθηκα από το κρεβάτι και χώθηκα κάτω από το γραφείο, ούτε κι έγω δεν το κατάλαβα... Ο σεισμός είχε τελειώσει και εγώ ακόμα περίμενα από κάτω...Μέχρι που με είδε ο πατέρας μου και μου είπε "εντάξει, φτάνει τόσο, μπορείς να βγεις τώρα..." :)
Στον σεισμο ο χειροτερος συμβουλος ειναι ο πανικος.
Δεν ειναι λιγες οι περπτωσεις ανθρωπων που πηδηξαν απο μπαλκονια για να σωθουν με αποτελεσμα να χτυπησουν ασχημα ή ακομη και να σκοτωθουν, ενω το κτιριο που διεμεναν δεν επαθε το παραμικρο.
Ειναι σημαντικο να ξερουμε πως, το "στεκομαι κατω απο το κασωμα της πορτας ή το δοκαρι", ΔΕΝ ισχυει για τα καινουργια σπιτια.
Υπαρχει ο κινδυνος να σπασει ακριβως το δοκαρι απο πανω μας και να μας καταπλακωσει.
Αυτο ισχυε για τα παλια πετρινα σπιτια, που διεθεταν μεγαλες καμάρες σε καθε πορτα.
Στην εποχη μας απομακρυνομαστε αμεσα κατ' αρχην απο τζαμοπορτες και τους τοιχους.
Σε εναν σφοδρο σεισμο ειναι δυνατον να καταρρευσουν τουβλα ή να σπασουν τζαμια.
Στεκομαστε με την πλατη ακουμπισμενη σε καποια κολωνα και αν ειναι δυνατον κοντα στο κλιμακοστασιο ή το φρεατιο του ασανσερ.
Εαν κατοικουμε απο τον 2ο οροφο και πανω τρεχουμε προς την ταρατσα.
Στον σεισμο της Αθηνας ολοι οι ιαπωνες τουριστες που διεμεναν σε ψηλα ξενοδοχεια ειχαν ανεβει ολοι στις ταρατσες τους.
Πωπω, αυτό είναι το χειρότερο... Η παράλυση από φόβο... Το παθαίνει μια ξαδέρφη μου που ζει στην Πάτρα και έχουν πολλούς σεισμούς εκεί.... Όταν γίνεται σεισμός, παραλύει, δεν κουνιέται ούτε μιλάει, μόνο γίνεται κατακίτρινη σαν το λεμόνι... Πολύ άσχημο αυτό. Αν δεν κουμηθείς, πως θα σώσεις τη ζωή σου σε έναν μεγάλο σεισμό;
Εγώ πάντως, τις περισσότερες φορές μπαίνω κάτω από γερά έπιπλα.
Θυμάμαι και ένα περιστατικό σε έναν μεγάλο σεισμό στην Αρναία πριν 12-13 χρόνια περίπου. Ήταν γύρω στα 6 Ρίχτερ και έγινε τα μεσάνυχτα. Είχα μείνει έκπληκτος από την αντίδρασή μου! Για πότε ξύπνησα, σηκώθηκα από το κρεβάτι και χώθηκα κάτω από το γραφείο, ούτε κι έγω δεν το κατάλαβα... Ο σεισμός είχε τελειώσει και εγώ ακόμα περίμενα από κάτω...Μέχρι που με είδε ο πατέρας μου και μου είπε "εντάξει, φτάνει τόσο, μπορείς να βγεις τώρα..." :)
Κανονικά είμαι κάτοικος Αθηνών, τα τελευταία δύο, όμως, χρόνια σπουδάζω στην Πάτρα.
Έτσι, λίγο πριν αρχίσει η εξεταστική του Ιουνίου βρισκόμουν στην Πάτρα, λιώνοντας από τη ζέστη... Φτάνει, λοιπόν, Κυριακή μεσημέρι, 8 Ιουνίου 2008, 1 μέρα πριν την έναρξη της εξεταστικής και 2 μέρες πριν δώσω το πρώτο μάθημα.
Εκείνες τις μέρες ήμουν ακόμα αρκετά χαλαρή, αφού η εξεταστική δεν είχε αρχίσει ακόμα, τουλάχιστον όχι επίσημα. Έτσι, την Κυριακή το μεσημέρι, ξύπνησα μετά κόπων και βασάνων κατά τις 15:24 με 15:25. Τέλος πάντων, η ακριβής ώρα δεν έχει σημασία... Αυτό που μετράει είναι πως μόλις σηκώθηκα από το κρεβάτι έκλεισα το ξυπνητήρι (! :rolleyes: ) στο κινητό μου (το οποίο άφησα πάνω στο κρεβάτι) και κατευθύνθηκα κατ'ευθείαν προς τη μπαλκονόπορτα για να την ανοίξω. Για να μην τα πολυλογώ, δεν είχα προλάβει να τη σύρω ούτε 10 εκατοστά, όταν ακούστηκε το βουητό του περίφημου σεισμού των 6.1 Ρίχτερ. Το πότε το κατάλαβα, άρπαξα το κινητό από το κρεβάτι και χώθηκα κάτω από το τραπέζι ακόμα δεν το έχω συνειδητοποιήσει! Μιλάμε για κινήσεις αστραπή! Ακριβώς σαν κι εσένα, theosym3! Μόνο που, παραδόξως, παρέμεινα πολύ χαλαρή, τόσο κατά τη διάρκεια του σεισμού, όσο και μετά από αυτόν.
Από την άλλη, πάλι, μια φίλη μου, που κι αυτή ήταν σπίτι της την ώρα του σεισμού, πανικοβλήθηκε τόσο που βγήκε στο δρόμο με τις κάλτσες φωνάζοντας! :rolleyes: (Ευτυχώς να λέμε, που δεν πήδηξε από το μπαλκόνι...) Φυσικά, όταν βρεθήκαμε αργότερα, την ίδια μέρα, την έκραξα για τα καλά, της είπα ότι στη διάρκεια του σεισμού πρέπει να παραμένει ψύχραιμη! Θα δούμε την επόμενη φορά...
Φιλικά,
Lady Nina
Ας ευχηθούμε να μην υπάρχει επόμενη φορά, αν και στη χώρα που ζούμε κάτι τέτοιο είναι αδύνατον...
Ας ευχηθούμε να μην υπάρχει επόμενη φορά, αν και στη χώρα που ζούμε κάτι τέτοιο είναι αδύνατον...
Όταν έγραφα αυτή τη φράση, έκανα ακριβώς τον ίδιο ειρμό σκέψεων με εσένα, theosym3! :) Αλλά, τελικά, υπερίσχυσε ο νομοτελειακός κανόνας της Ελλάδας (και του κόσμου γενικότερα), ότι δηλαδή είτε συζητάμε για τους σεισμούς είτε όχι, αυτοί θα γίνονται...
Φιλικά,
Lady Nina
Αναρωτηθηκατε ποτέ γιατι ο σεισμος της Αθηνας ηταν τοσο κακος????
Γιατι ηταν οντως ενας απο τους χειροτερους σεισμους που συνεβησαν ποτέ στην Ελλαδα, με κινηση πανω-κατω, δεξια αριστερα και διαγωνια ταυτοχρονα.
Πριν χρονια ο αειμνιστος καθηγητης σεισμολογιας Δρακοπουλος, ειχε επισημανει το ρηγμα της Φυλης.
Με τα τοτε δεδομενα το ρηγμα ναι μεν ειχε χαρτογραφηθει, δεν υπηρχαν ομως τα σημερινα τεχνικα μεσα για μια καλη και ακριβη χαρτογραφηση.
Ετσι ξεχαστηκε σαν ενα ρηγμα σε αποσταση 18 χλμ. απο την Αθηνα, πιστευοντας ολοι οτι η δυναμικη του αγγιζει τα 4,5 ριχτερ.
Εαν η χαρτογραφηση ειχε γινει με τα σημερινα τεχνικα μεσα θα ειχε σαφως διαπιστωθει πως το ρηγμα που εθεωρειτο μικρο ηταν ενα ρηγμα 15 χλμ, εκτεινομενο απο την Παρνηθα μεχρι την Πεντελη και με δυναμικη 6 ριχτερ.
Ετσι στις 7 Σεπτεμβριου του 1999 στις 14:55 "επιασε" κυριολεκτικα τους σεισμολογους στον υπνο με εναν ισχυρο σεισμο της ταξης των 5,9 ριχτερ.
Ενα ρηγμα που ο προηγουμενος σεισμος του βρισκοταν καπου στο 1780 ξυπνησε και παλι.
Η κινηση ηταν τοσο βιαιη που η βορεια πλευρα του ρηγματος "καβαλησε" κυριολεκτικα την πλευρα πανω στην οποια βρισκεται η Αθηνα με αποτελεσμα η Παρνηθα να ψηλωσει κατα μερικα εκατοστα!
Η διαρρηξη των πετρωματων η οποια δημιουργει και την ταλαντωση του εδαφους ηταν τοσο συνεχης που χοντρικα με το που ακουμπουσαν μεταξυ τους τα πετρωματα συνεχιζαν να σπανε.
Το σεισμικο κυμα εχασε μερος της δυναμης του προσκρουοντας στο ορος Αιγαλεω, οσο ομως περασε προς την πολη "εγκλωβιστηκε" στο λεκανοπεδιο, αναμεσα στην Παρνηθα ,την Πεντελη και τον Υμηττο προκαλωντας τρομερη αναστατωση στο υπεδαφος.
Θα μενατε με το στομα ανοιχτο εαν βλεπατε τα χιλιαδες επικεντρα των μετεπειτα μετασεισμων.
Δεν υπηρχε προαστειο η συνοικια της Αθηνας που να μην ειχε αποκτησει και ενα επικεντρο.
Για αυτο και κρατησε χρονια μετα η μετασεισμικη ακολουθια.
Witch Shadow
10-09-08, 10:18
Οταν εμενα Πυργο για σπουδες, once in a blue moon, ειχα δυσκολιες στο να κοιμηθω τα βραδια. Ειδικα τις μερες που γινονταν σεισμοι τα πραγματα ηταν ακομα πιο δυσκολα. Δεν φοβη8ηκα ποτε τους σεισμους ουτε και τους τρεμω. Το προβλημα ηταν οτι ποτε δεν επεφτα σε βαθυ υπνο τα 4 χρονια που εμενα εκει. Ακομα και στον υπνο ημουν σε εγρηγορση, σε αναμονη. Σαν να περιμενα οτι κατι θα ερ8ει. Κατι κακο. Πεταγομουν 5 λεπτα πριν γινουν οι σεισμοι. Ειτε ηταν μεγαλοι ειτε μικροι σε ενταση.
Οταν δε εγινε ο προσφατος μεγαλος σεισμος, ολο το προηγουμενο βραδυ δεν μπορουσα να κοιμηθω. Με ειχε πιασει μια μελαγχολια ολα τα λεφτα. Την μελαγχολια ακολουθησαν ριγη σαν αυτα που νιωθεις οταν εισαι αρρωστος, αλλα δεν ημουν. Ημουν πολυ καλα. Ειχα κουκουλωθει με κουβερτα μεσα στο κατακαλοκαιρο :eek: . Και παλι τα ριγη επεμεναν. Πηρα τη γιαγια μου τηλεφωνο, η οποια δεν κοιμοταν για τον ιδιο λογο, και μου ειπε οτι θα κανει σεισμο να μην ανησυχω, δεν θα παθει ζημια το σπιτι της. Οπως και εγινε.
Ευτυχως πλεον δεν εχω νιωσει παλι επερχομενους σεισμους. Ουτε καν αυτον της Θεσσαλονικης, που οσο να'ναι ειμαστε κοντα. Μονο μια ωρα.
TriNiTy191
14-09-08, 21:33
Φίλε μου theosym3 σε καταλαβαίνω απόλυτα στο θέμα των σεισμών...
από πολύ μικρή ηλικία είχα διαίσθηση στο θέμα του σεισμού...
μια φορά θυμάμαι ήμουν 5 χρονών περίπου και οι γονείς μου είχαν αποφασίσει να πάνε κάπου(δν θυμάμαι που ακριβώς τώρα...).ήταν περίπου μισή ώρα δρόμος από το σπίτι μας(τότε μέναμε Λάρισα...)...εγώ έκλαιγα όλη την ώρα(παρ'όλο που όλες τις υπόλοιπες φορές καθόμουν σπίτι μόνη μου με τον αδερφό μου,περιμένοντας να γυρίσουν) και τους έλεγα δν θέλω να κάτσω σπίτι...δν ξέρω γιατί αλλά δν ήθελα φοβόμουν πολύ...τελικά επειδή τους έσπασα τα νεύρα,αναγκάστηκαν να με πάρουν μαζί τους όπως και τον αδερφό μου αφού δν μπορούσε να μείνει μόνο του 7 χρονών παιδί!
καθώς είμασταν στο αμάξι μέσα και δεν είχαμε 5 λεπτά που είχαμε ξεκινήσει, βλέπουμε αρκετούς ανθρώπους να βγαίνουν έντρομοι έξω από τα σπίτια τους...απορημένοι οι γονείς μου σταμάτησαν στην άκρη το αμάξι και πήγαν να ρωτήσουν τι είχε γίνει και φυσικά είχε γίνει σεισμός και αρκετά μεγάλος....
μετά από αυτό το περιστατικό και ιδιαίτερα μετά τον μεγάλο σεισμό που έζησα πολύ ζωντανά το '99 (μιας και από τα 7 μου μετακομίσαμε αθήνα και συγκεκριμένα,νέα φιλαδέλφεια,όπου παρεπιπτώντως από τότε μου έχει δημιουργηθεί τραύμα αφού βρισκόμουν και σε μικρή ηλικία και ήταν ο μεγαλύτερος σεισμός της ζωής μου) έχω αρχίσει πλέον και καταλαβαίνω όταν πρόκειται να γίνει σεισμός...
δεν ξέρω πως γίνεται απλά το καταλαβαίνω...πολλές φορές και μόνο να έχω κακό προαίσθημα ότι ίσως γίνει, πάλι γίνεται...και μόνο να σκεφτώ για λίγο τον σεισμό γίνεται...είμαι πολύ γκαντέμω... :(
πάντως όντως η καλύτερη λύση είναι να κρύβεσαι κάτω από γερά έπιπλα και όχι να τρέχεις σε όλο το σπίτι προσπαθώντας να βρεις μια πόρτα να βγεις έξω ουρλιάζοντας από φόβο(όπως κάνω εγώ! :p )
δεν ξέρω πως γίνεται απλά το καταλαβαίνω...πολλές φορές και μόνο να έχω κακό προαίσθημα ότι ίσως γίνει, πάλι γίνεται...και μόνο να σκεφτώ για λίγο τον σεισμό γίνεται...είμαι πολύ γκαντέμω...
TriNiTy191, μήπως είσαι Σαββατογεννημένη;...
Γιατί κι εγώ μια από τα ίδια παθαίνω...(και, ναι, είμαι Σαββατογεννημένη...)
Υπάρχει μάλιστα ένα θέμα στην ενότητα Ανεξήγητα Φαινόμενα - Παγκόσμια μυστήρια,με το όνομα "Μεταφυσικές εμπειρίες και σεισμοί", που αφορά ακριβώς σε τέτοιες εμπειρίες. Έχω γράψει εκεί, μάλιστα, κάποιες παρόμοιες εμπειρίες... Μπορείς να τους ρίξεις μια ματιά, αν θες, και να μου πεις τη γνώμη σου, αλλά και να γράψεις τις δικές σου εμπειρίες!
Φιλικά,
η ομοιοπαθούσα, ;)
Lady Nina
To έχω κ εγώ αυτό το χαρακτηριστικό lol το 1999 χαρακτηριστικά θυμάμαι ότι ένα λεπτό πριν γίνει κοιτάζω το ρολόι κ με πιάνει ένα απίστευτο ψυχοπλάκωμα σαν κάτι πολυ άσχημο να επρόκειτο να συμβεί κ έλεγα στον εαυτό μου μαα μην είσαι χαζή ιδέα σου είναι...αλλα τελικά δν ήταν :D
Με τρομαζει προσωπικα η σεισμικη ησυχια που εχουμε τον τελευταιο καιρο.
Αυτο φυσικα δεν σημαινει πως δεν γινονται σεισμοι μακρυα απο κατοικημενες περιοχες και μικρου μεγεθους.
THE KEEPER OF SECRET
23-09-08, 09:33
Με τρομαζει προσωπικα η σεισμικη ησυχια που εχουμε τον τελευταιο καιρο.
Αυτο φυσικα δεν σημαινει πως δεν γινονται σεισμοι μακρυα απο κατοικημενες περιοχες και μικρου μεγεθους.
Ε όχι και σεισμικη ησυχια φιλή Mirella.
Δοξα το θεό ολο το 2008 είχαμε σημαντική σεισμική δραστηριότητα στον Ελλαδικό χώρο με μεγάλα σεισμικά μεγέθοι.
Μην είμαστε και αχάριστοι...:D :D :D :D
Κ συγγεκριμενα στην δυτικη Ελλαδα.Το λεω γιατι απο δυτικη Ελλαδα ειμαι και εκει μενω(εμενα τελος παντων)μας εχει φυγει η ψυχη τον τελευταιο καιρο....!!!!!!! :) :p ;) :D
Εχω την αισθηση πως χτες βραδυ γυρω στις 9:30 ενοιωσα ενα μικρο κουνημα, (μετασεισμος απο το Μαντουδι ισως), αλλα λογω του οτι βρισκομαι στον 6ο οροφο τους καταλαβαινω αμεσως!
Στην αρχη νομισα πως ηταν ιδεα μου, οταν ομως κοιταξα τον συντροφο μου που καθοταν στον υπολογιστη, τον ειδα να κοιταζει δεξια-αριστερα και οταν χωρις να του πω τιποτε τον ρωτησα, "τι ειναι?", μου απαντησε, "εχω την αισθηση πως κουνηθηκαμε λιγο". Αρα...............?
Ενοιωσε καποιος αλλος κατι????Στις ειδησεις δεν ανεφεραν κατι!
Να σημειώσω ότι κάθε φορά που κλειδώνω, έχω τη συνήθεια να αφήνω το κλειδί πάνω στην κλειδαριά, ώστε αν συμβεί κάτι κατά τη διάρκεια της νύχτας, να μπορώ να ξεκλειδώσω και να ανοίξω αμέσως χωρίς να χρειάζεται να ψάχνω μέσα στο σκοτάδι τα κλειδιά και την κλειδαριά.
theosym3 έχουμε τον ίδιο ακριβώς φόβο.
και εγώ πάντα αφήνω τα κλειδιά στην πόρτα ώστε αν γίνει σεισμός να ξεκλειδώσω γρήγορα και να βγω.(Το ότι μπορεί να φρακαρει η πόρτα λόγω σεισμού ούτε καν το σκεφτομαι :p)
Που θέλω να καταλήξω όμως.
Όποιος βγάλει το κλειδί αμέσως το ξαναβάζω για τον ίδιο λόγο και στο μυαλό μου έρχεται κατευθείαν ο σεισμός.
Το λες και μόνος σου ότι αφήνεις το κλειδί πάνω στην πόρτα μήπως και συμβει κάτι, δε το αφήνεις τυχαία, οπότε λογικό μου φαίνεται οτι το πρώτο πράγμα που σκέφτηκες με το που το έβγαλες ήταν να το ξαναβάλεις μήπως και γίνει σεισμός.
Δε νομίζω να ήταν διαίσθηση αναμενόμενο ήταν να το σκεφτείς αφού φοβάσαι.
vBulletin® v3.8.4, Copyright ©2000-2025, Jelsoft Enterprises Ltd.