Αγαπητέ Raistlin, δεν σου κρύβω ότι κι εγώ αμέσως μόλις ήρθα τις πρώτες φορές σε επαφή με αυτό που διαπραγματευόμαστε στο θέμα, το μυαλό μου πήγε κατ' ευθείαν στην ψυχολογική ερμηνεία του φαινομένου. Πολλοί άνθρωποι έχουν το φόβο για το σκοτάδι, ωστόσο αυτό που περιγράφεις με την ιστροία της φίλης σου νομίζω ότι είναι μια πολύ πιο σοβαρή κατάσταση από μια φοβία. Κι εγώ θα μπορούσα να σου αναφέρω το φόβο για τις μισάνοιχτες ντουλάπες, συρτάρια κτλ που βιώνουν άνθρωποι ψυχολογικά ασθενείς αλλά αυτό που λέμε εδώ είναι άλλο πράγμα, διαφορετικό. Ωποσδήποτε νομίζω πως η άσχημη ψυχολογία και ο φόβος παίζουν έναν κάποιο ρόλο όμως το θέμα έχει τόσες πολλές παραμέτρους που δεν επαρκεί μια μονομερής θεώρηση (όχι πως νομίζω ότι εσύ την κάνεις, γενικά μιλάω). Όσο για το εάν τα παιδάκια νιώθουν φόβο μόνο όταν αποκτούν πλήρη συνειδητότητα, θα διαφωνήσω. Έχουν γίνει έρευνες που δείχνουν ότι το έμβρυο βιώνει μια πλήρη γκάμα συναισθημάτων αν και δεν είμαστε σε θέση να γνωρίζουμε ακόμα τις πηγές αυτών των αντιδράσεων, δηλαδή τι ακριβώς τα κάνει να φοβούνται ή να χαίρονται.
|