[perastikos]

Γιατί πάντα προσπαθούμε να περιπλέκουμε και να διαβρώνουμε καταστάσεις?
Η ύπαρξη του μασωνισμού οφείλεται σε μεγάλο ποσοστό (αν αφαιρέσουμε δολοπλοκίες, ίντριγκες και κάθε τύπου συνωμοσίες) στην αποτυχία της κοινωνίας.
Αρμονική συνύπαρξη, προσπάθεια για το κοινό σκοπό και αλληλουποστήριξη, θα έπρεπε να είναι βασικές αρχές στο μικρόκοσμό μας.
Αντ'αυτού εμείς (οι απλοί άνθρωποι) προσπαθούμε καθημερινά να κερδοσκοπήσουμε, να εξαπατήσουμε, να κοροϊδέψουμε και να καταστρέψουμε οτιδήποτε υπάρχει τριγύρω μας.
Αν δούμε κάποιον να σκοντάφτει στο δρόμο, πιό πιθανό είναι να γελάσουμε παρά να τον συμπονέσουμε.
Απ΄την άλλη πλευρά, όταν βλέπουμε κάποιους που είναι συσπειρωμένοι και κάνουν όλα αυτά που θα έπρεπε να κάνουμε εμείς, δε χάνουμε χρόνο να ρίξουμε το δηλητήριο μας.
Όταν η ίδια διάβρωση που κατέστρεψε τη κοινωνία μας, χτυπάει και τα μικρότερα υποσύνολά της, πηδάμε απο χαρά.
Η λύση δέν είναι να καταστραφούν αυτοί, είναι να γίνουμε καλύτεροι εμείς.
Απλώς η αρρώστια που προσπάθησαν να αποφύγουν, τους χτύπησε ανελέητα.
Για να μή βιαστεί κάποιος να κρίνει :
ΔΕΝ είμαι μασώνος και ούτε θα'θελα να γίνω με τις υπάρχουσες καταστάσεις.
Το να φύγεις απο ένα διεφθαρμένο σύνολο, για να πάς σε ένα διεφθαρμένο υποσύνολο, δεν είναι το πιό φρόνιμο.
Πιστεύω ακράδαντα όμως οτι οι αρχές που στηρίζουν έχουν μια εξαιρετική βάση.