[alet]

Φίλε Bernie Rico Jr,

θα ξεκινήσω από το εύκολο -τον Κολοκοτρώνη-

Ο Γενναίος διετέλεσε τελευταία φορά πρωθυπουργός το 1862-1863.
Από τότε και μέχρι το θάνατο του το 1868 αποσύρθηκε από την ενεργό πολιτική, χωρίς να αποσυρθεί όμως από την πολιτική ζωή της τότε Ελλάδας και ασχολήθηκε με την συγγραφή των απομνημονευμάτων του.
Στο οπισθόφυλλο των απομνημονευμάτων αυτών διαβάζουμε:
Πολλές φορές κατά τη διάρκεια της ζωής του έκανε συχνά παρεμβάσεις στα γραφόμενα διαφόρων ιστορικών για την επανάσταση του 1821, και προσπαθούσε με υπομνήματα και δημοσιεύσεις στον τύπο να αποκαταστήσει την αλήθεια.
Αυτό για το αν θα έκανε κάτι για να διαψεύσει τον Φαλέζ.

Αν θέλει κάποιος να κατανοήσει ένα ιστορικό γεγονός, θα πρέπει να λάβει υπ' όψιν του όλο το πλαίσιο της εποχής και όλες τις πλευρές του, πολιτική, κοινωνική κλπ.
Ο Γέρος Κ. μυήθηκε στην Στοά Φιλανθρωπία της Ζακύνθου (η οποία λειτουργούσε με την ανοχή της Μεγάλης Στοάς της Αγγίας) όταν βρισκόταν εκεί και υπηρετούσε ως αξιωματικός (ταγματάρχης) στον αγγλικό στρατό.
Η εξάπλωση του τεκτονισμού στην Ευρώπη, στην Αμερική αλλά και στην Ινδία οφείλεται κατά κύριο -ή και μοναδικό για άλλους- λόγο, στους Άγγλους στρατιωτικούς που υπηρετούσαν στις Βρεττανικές αποικίες τον 18ο, 19ο και τον μισό 20ο αιώνα και δημιουργούσαν τις περίφημες στρατιωτικές στοές.
Για τους Άγγλους στρατιωτικούς ήταν σχεδόν παράδοση να είναι μέλη τεκτονικών στοών (και μάλιστα περισσοτέρων από μιας ή δυο).
Ο Γέρος, ως ταγματάρχης και μάλιστα παρασημοφορημένος από τους Άγγλους, είναι λογικό να προσεκλήθη να μυηθεί είτε από τους Άγγλους είτε από τον Διονύσιο Ρώμα, φιλικό και ιδρυτή της Στοάς Φιλανθρωπία.
Δεν θεωρώ δηλαδή πως η απόφαση του ήταν αποτέλεσμα κάποιας "εσωτερικής κλήσης" αλλά πως ήταν προϊόν κοινωνικής/συναδελφικής συναναστροφής γι' αυτό και δεν υπήρξε συνέχεια στην τεκτονική του πορεία.

Τα απομνημονεύματα του Γέρου γράφηκαν από τον Γεώργιο Τερτσέτη μια και ο Γέρος δεν ήξερε να γράφει και να διαβάζει.
Ο Τερτσέτης ήταν και αυτός τέκτονας, μυημένος σε Στοά της Ιταλίας και γνωρίστηκε με τον Κολοκοτρώνη στην Ζάκυνθο (δεν ξέρω που, αλλά δεν θα μου έκανε εντύπωση αν είχαν γνωριστεί στην "Φιλανθρωπία").
Αν λάβεις υπ' όψιν σου
1) την (κακώς εννοούμενη για εμένα) μυστικότητα (που έχει σαν αποτέλεσμα την μυστικοπάθεια) των τεκτόνων -και ιδιαίτερα της εποχής-
και 2) την πιθανότητα (να μην πω βεβαιότητα) η μύηση του Γέρου να ήταν προϊόν κοινωνικής/συναδελφικής συναναστροφής
μπορείς να αντιληφθείς τα γιατί της απουσίας οποιασδήποτε αναφοράς στο θέμα.

Ο Φαλέζ στο Τεκτονικόν Σφυρίον γράφει πως ο Θεόδωρος Κολοκοτρώνης, όπως και άλλοι αγωνιστές του 1821, μυήθηκε στον Αστέρα της Ανατολής στην Ζάκυνθο κατά την παραμονή του εκεί, και συμπληρώνει με το περίφημο: "Ας είναι ευλογημένες οι Μασονικές Στοές οίτινες σας εβάφτισαν στην κολυμβήθρα της Ελευθερίας".
Ο Φαλέζ μιλάει για τον Αστέρα της Ανατολής μια και η Στοά Φιλανθρωπία ήταν η "μητέρα Στοά" της Στοάς Fenice Risorta, η οποία ήταν η "μητέρα Στοά" του Αστέρα, που είχε "κληρονομήσει" την παράδοση και τα αρχεία των δύο προηγούμενων (πρόκειται για μια ιδιαίτερα σύνθετη περίοδο για τον ελληνικό τεκτονισμό που έκανε τότε τα πρώτα του βήματα).

Στο σημαντικότερο κομμάτι τώρα της "χρέωσης" και "πίστωσης"...

Δεν μπορώ να πω τίποτε περισσότερο.
Έχεις ουσιαστικά δίκιο.
Είναι ίδιον του ανθρώπινου χαρακτήρα (και οι τέκτονες παρά τις περί αντιθέτου φήμες, άνθρωποι είναι) να προσπαθούν να καρπωθούν οφέλη από τη δράση και την αξία αυτών με τους οποίους βρίσκονται σε επαφή.
Όταν μάλιστα το "ειδικό κοινωνικό βάρος" κάποιου είναι ιδιαίτερα χαμηλό, τότε αυτός με αντιστρόφως ανάλογη προσπάθεια επιδιώκει ως μέρος μιας ομάδας να μοιραστεί το δικό της βάρος.
Αυτό έχει σαν συνέπεια όμως, πέρα από τα οφέλη, να χρεώνεται και τη ζημία όπου και όποτε αυτή υπάρχει.