Γεια σου και εσενα Διοτιμα.
δεν ξερω απο Μοτσαρτ, ακουστα μονο.
Δεν αντιλεγω οτι για αυτον αυτες οι δυο του αγαπες ηταν εξισου σημαντικες.
Αλλα αυτο το αρρηκτα συνδεδεμενες δεν μπορω να το καταλαβω.
Τι σημαινει αυτο;;
Αν καποια στιγμη δλδ κατι γινοτανε και επαυε να πιστευει στα ιδανικα του τεκτονισμου, θα επαυε να ειναι μεγαλος μουσουργος;;
για απο εκει και μετα εννοω.Δεν θα ειχε την ιδια εμπνευση με πριν;;
Τα ιδανικα του τεκτονισμου συγκεκριμενα τον βοηθησαν (εαν) να ειναι-γινει εμπνευσμενος μουσουργος
ή απλα φτανει να εχει καποιος ιδανικα (τα οποια μεν, αγνα δε απο την αλλη) και να τα αγαπαει και να τα πιστευει για να γινει ''επιτυχημενος'';;
Σαφως και ρητορικη ερωτηση, δεν μπορουμε ουτε να ξερουμε για τον Μοτσαρτ ουτε και να μιλαμε υποθετικα, εμεις μιλαμε εμεις κρινομαστε.
τα παραδειγματα και οι ερωτησεις ειναι για βοηθηματα πιστευω.
|