Μια φορά σε κάποιο ταξίδι μου (άσχετο με το θέμα), ενημερώθηκα για αναστενάρηδες και έσπευσα να τους συναντήσω. Βρήκα κάποιους και μιλήσαμε
σε ένα ήρεμο κλίμα χωρίς αντιξοότητες παρόλο που είχα αμφιβολίες. Ευγενικά ζήτησα από κάποιους να μου κάνουν δύο μικρές επιδείξεις
στην οποία πρώτη θα συμμετείχα κι εγώ. Το πολύ πολύ σκέφτηκα να καιγόμουν λιγάκι. Και τι έγινε; θα θεραπευόμουν.
Η διαφορά της πρώτης από την δεύτερη ήταν ότι στην πρώτη θα είχαμε ασύγχρονο χορό (όπως ήθελε κανείς αρκεί να είχαμε επαφή με τα κάρβουνα)
ανεξαρτήτως ρυθμού. Στην δεύτερη όμως θα έχουμε βάδην. Η διαφορά σύμφωνα με τους απαραβίαστους νόμους της επιστήμης είναι χαώδης.
Τους ζήτησα να πλύνουν τα πόδια τους με ισχυρό καθαριστικό ενώ θα ελέγχονταν εξονυχιστικά για τυχόν μονωτικό σε μορφη τζελ.
Στην συνέχεια με γυμνά πόδια εντός συγκεκριμένου δωματίου όπου είχαν αφαιρεθεί από δίπλα τους όλα τα αντικείμενα, μπορούσαν να προσευχηθούν
(αν χρειαζόταν) όση ώρα ήθελαν. Μέχρι το γεγονός, δεν θα άγγιζε τίποτα τα πόδια τους, ούτε και θα φορούσαν κάτι εκτός από συσκευασμένες κάλτσες
που προμηθεύτηκα για να περπατούσαν αν το επιθυμούσαν εντός του δωματίου.
Δεν δέχτηκε κανείς κι αυτό δεν ήταν καθόλου θετικό. Ειδικά στο "βάδην" όπου κοκορεύονταν ότι μπορούν να το κάνουν τηρήθηκε σιγή ιχθύος.
Απορώ γιατί δεν δοκίμασαν τουλάχιστον τον ασύγχρονο χορό. Σας πληροφορώ ότι είναι σχετικά εύκολο. Εγώ κι αγουροξυπνημένος μπορώ να το κάνω
και δεν είμαι σούπερ ήρωας. Λίγη συγκέντρωση θέλει να πιάσεις ρυθμό. Μάλλον ξενέρωσαν, δεν πειράζει όμως...καλή καρδιά.
