Παράθεση:
|
Αρχική Δημοσίευση από perastikos
Φίλε Alet
Στέκομαι στο τεκτονισμό, καθαρά ως κοινωνικό φαινόμενο.
Μόνο εκ του αποτελέσματος μπορούμε να κρίνουμε αν κάτι είναι καλό ή κακό (στη συντέλεια του κόσμου  ). |
Αυτό είναι μια πολύ μεγάλη συζήτηση. Θίγεις 2 πολυ σημαντικά ζητήματα. Επιγραμματικά:
- Τι είναι καλό και τι είναι κακό ;
Είναι έννοιες αυθύπαρκτες ή αλληλοσυμπληρωματικές ; Υπάρχει δηλαδή η μία χωρίς την άλλη ;
Είναι πάγιες - σταθερές έννοιες ή αένεα μεταβαλλόμενες οι οποίες προκύπτουν από κοινωνικές συμβάσεις που δημιουργούνται σύμφωνα με τα εκάστοτε εθνικά, πολιτιστικά, θρησκευτικά, πολιτικά κλπ. κριτήρια ή/και συμφέροντα ;
Για εμένα φίλε Περαστικέ, είναι συνεχώς μεταβαλλόμενες έννοιες, πράγμα που σημαίνει ότι αν αποφασίσω να χαράξω τη ζωή μου με γνώμονα το εκάστοτε "καλό", δεν θα είμαι ένας "καλός άνθρωπος" όπως πιθανώς θα φαντασιώνομαι αλλά ένας ακόμα συμβαλλόμενος.
Το "καλό" και το "κακό" νομίζω πως ο καθένας, αν ψάξει, αργά η γρήγορα θα το βρει μέσα του.
- Το "αποτέλεσμα" είναι ένα ή υπάρχουν αναρίθμητα επιμέρους "αποτελεσμάτα" ;
Η ζωή είναι κίνηση, η κίνηση προϋποθέτει βούληση, η βούληση προϋποθέτει πνευματική και ψυχική επεξεργασία.
Κάθε πράξη μας, είναι αποτέλεσμα πνευματικής και ψυχικής επεξεργασίας, από την μικρότερη μέχρι την μεγαλύτερη.
Κάθε πράξη μας έχει "αποτέλεσμα"... άρα, για εμένα, κρίνεσαι ναι μεν εκ του αποτελέσματος, αλλά του αποτελέσματος
κάθε μιας πράξης σου και μάλιστα από έναν κριτή που δεν σηκώνει δικαιολογίες και ψέμματα: από τον εαυτό σου.