Παράθεση:
Αρχική Δημοσίευση από Litsa
Για το o.k. πολλές εκδοχές, μια εξ αυτών και πιθανών η επικρατέστερη
κατά τον πόλεμο Βορείων Νοτίων στις Η.Π.Α. συνήθιζαν να
γράφουν σε πίνακα τα ονόματα των στρατιωτών και να
σημειώνουν πόσοι σκοτώθηκαν.
Τις μέρες που τύχαινε να μην σκοτωθεί κανείς έγραφαν
Ο.Κ. δηλαδή zero killed.
|
Πηγή wikipedia: Η χρονική στιγμή κατά την οποία εμφανίστηκε η έκφραση προσδιορίστηκε από σχετικώς πρόσφατες έρευνες, αν και δεν είναι ακόμη δυνατόν να εκφραστεί κατηγορηματική γνώμη.
Με βάση τις πηγές το ακρωνύμιο O.K. πρωτοαπαντά στην εφημερίδα Morning Post (Βοστώνη) στο φύλλο τής 23ης Μαρτίου 1839, όπου εξηγείται ως o.k.: all correct «όλα εντάξει»[1].
Τα κείμενα εκείνης της εποχής εμφανίζουν τάση να παρουσιάζονται κοινόλεκτες φράσεις με τη μορφή παρηλλαγμένων ακρωνυμίων. Επί παραδείγματι, η φρ. all right συναντάται ως O.W. (περιπαικτική παραλλαγή: oll wright) και η φρ. no go, συνήθης εκείνη την εποχή, απαντά ως K.G. (περιπαικτική παραλλαγή: know go). Σε αυτό το πλαίσιο ερμηνεύεται ο αμερικανισμός Ο.Κ.
Η παραπάνω εκδοχή υποστηρίζεται από τα στοιχεία τού δημοσιογραφικού λόγου τής εποχής, έχει δε ισχυρότερη βάση από άλλες προτάσεις. Ανεξάρτητα από την αρχική προέλευση, η διάδοση του O.K. οφείλει πολλά στον υποψήφιο πρόεδρο των Η.Π.Α. Martin van Buren, απώτερης ολλανδικής καταγωγής, τον οποίο οι υποστηρικτές του συνήθιζαν να αποκαλούν (το 1840) Old Kinderhook και ίδρυσαν λέσχη οπαδών του με την επωνυμία O.K. Club, ώστε να συμπέσει με την ήδη γνωστή φρ. oll korrect.
Έχουν γίνει επίσης προσπάθειες να αποδοθεί ελληνική καταγωγή στο Ο.Κ. και να ετυμολογηθέι από τη φρ. όλα καλά. Συνιστούν όμως παρετυμολογία, δηλαδή εικασία που βασίζεται σε εξωτερικές ομοιότητες χωρίς αποδείξεις από τη γλωσσική ιστορία. To ίδιο ισχύει και για εκδοχές που αποδίδουν στη φρ. λατινική, γαλλική, φινλανδική, σουηδική, ακόμη και ινδιάνικη αρχή.