ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΜΥΘΟΛΟΓΙΑ - ΜΕ ΜΙΑ ΑΛΛΗ ΜΑΤΙΑ

[Litsa]

Η ελληνική μυθολογία με μια άλλη ματιά είναι
επιλογές από σατιρικά κείμενα που γράφω και
φιλοδοξώ κάποια μέρα να τα δω σε βιβλιαράκι
σε βιτρίνα βιβλιοπωλείου.

Επηρεασμένα από ελληνικό κινηματογράφο από
ατάκες Θύμιου Καρακατσάνη από Τσιφώρο από
Λάκη Λαζόπουλο κλπ κλπ .

Καλό είναι να γνωρίζεται και την αυθεντική Μυθολογία.

Καλή διασκέδαση

[Litsa]

Όπως όλοι γνωρίζουμε , ο Δίας είναι ο πατέρας ΟΛΩΝ των θεών
Αυτός κάνει κουμάντο, βασικά και ότι πει Αυτός , όλοι οι άλλοι κάθονται σούζα. . .

Πριν γίνει όμως ο πιο μάγκας από όλους υπήρχαν κάτι άλλοι θεοί ,
άλλα καθεστώτα , την είχανε δει αλλιώς την υπόθεση «είμαι Θεός» και το σύμπαν υπέφερε .

Όταν γεννήθηκε ο Δίας , Ρέα την λέγαν την μαμά του , ούτε αστέρια της Βηθλεέμ είχε
ούτε βεγγαλικά ούτε Μάγους ούτε τίποτα , είχε όμως Ηρώδη … μάλιστα , καλά ακούσατε .

Ο Ηρώδης ήταν ο . . . μπαμπάς του του Δία, ο Κρόνος, που είχε βάλει αμέτι μουχαμέτι
να φάει όλα του τα παιδιά. Η Ρέα λοιπόν είδε και απόειδε ότι έτσι όπως πάει με τα μυαλά
που κουβαλάει ο άντρας της Κρόνος θα μείνει άκληρη και την περιουσία – προίκα της - ενδέχεται
να την φάνε τα μοναστήρια , ε γέννησε και αυτή ένα πιτσιρίκι στα «μουλωχτά».
Γυρίζει το βραδάκι σπίτι της, ο Κρόνος κάτι είχε ψυλλιαστεί, γιατί την είδε κάπως
πρασινωπή την Ρέα, σου λέει, κάτι έχει κάνει αυτή, δε μπορεί, πολύ ήσυχη είναι,
σίγουρα κάτι θα μου κρύβει . . . και τη ρωτάει με αυστηρό ύφος .

- Γέννησες ? ?
- Ε ?. . . τι ? πως ?
- Σε ρώτηξα μωρή !! . . . γέννησες ?? ναι ή ου ??
- Ουυυυ, τώρα !!! απ το πρωί. (το «ναι» σήμαινε και “ne” δηλαδή «όχι» γιατί η Ρέα βάσταγε
από την Μακεδονία του Πιρίν κατά πως λένε κάτι ανεπιβεβαίωτες πληροφορίες ήταν βουλγαρομακεδόνισσα)
- Φέρ’ το
- Τι πράγμα ?
- Φέρε το, το μωρό
- Ναι πασσά μου, ότι πεις, έφτασε .

Φυσικά η Ρέα ήταν προετοιμασμένη , είχε το λεγόμενο “contingency plan” , τυλίγει μια πέτρα σε πάνες
και του τι δίνει, αρπάζει την πέτρα ο Κρόνος, σίγουρος για τον εαυτό του, και την κάνει “να” … κάτι
σαν «άσπρο πάτο», του έκατσε λίγο αλλά δε κατάλαβε και πολλά πράγματα ένεκα που είχε φάει πολλά
εκείνη την μέρα. Έσπασε και δυο δόντια και μια γέφυρα εν τω μεταξύ αλλά, δε βαριέσαι.
Θεός είναι, θα βγάλει άλλα.

Ο Δίας, που λέτε, μεγάλωνε κάπου κρυμμένος σε μια σπηλιά στην Κρήτη και πείναγε .
Τότε που δεν είχανε ακόμα βγεί τα σουπερ μάρκετ ούτε τα εβαπορέ, τι να κάνει ο Δίας,
έκλαιγε απ την πείνα με κίνδυνο να ακούσει ο Κρόνος και να γίνει το “ελάτε να δείτε’
Η Ρέα ήταν καρφωμένη στον Όλυμπο ένεκα που το άπαιζε αδιάφορη και καλά δε τρέχει τίποτις,
και έστειλε αναγκαστικά κάτι άλλες κρητικές κοπέλες και του φέρανε μια καλή κατσίκα που
τη έλεγαν "αμάλθεια". Από την κατσίκα αμάλθεια έτρωγε καλά το νήπιο και μεγάλωνε κάθε
μέρα πολύ. Μεγάλωσε το βρέφος απ το γάλα της αμάλθειας, είχε μάθει και κόλπα με
πυροτεχνήματα και τρακατρούκες, φυσικά από τα 12 ως τα 30 δε ξέρουμε που πήγαινε και
τί μάθαινε, αλλά τελικά πήγε και διεκδίκησε την αρχηγία από τον Κρόνο .

- Θα μου δώσεις την αρχηγία ρε c ?
- Γιατί ?? στη χρώσταγα ?
- Διότι . . . το και το (όταν είναι να αρπάξεις την εξουσία υπάρχουν χιλιάδες ατάκες . . . )
- Εγώ φταίω ρε παλιόθεε (πως λέμε «παλιάνθρωπε») που δε σε έψησα και δε σε κατάπια με την μία
Τίποτα δε σου δίνω , αι στο διάτανο . . .

Και πέφτει για ύπνο ο Κρόνος και άρχισε το ροχαλητό κι από πάνω κι από κάτω.
Τα παίρνει στη κράνα ο Δίας, αρπάει τη μάνα του απ το μανίκι που ήταν και αυτή μπαϊλντισμένη και της λέει

- Που είναι η κόρη σου η Μήτις
- Σιδερώνει και έχει και να μαγειρέψει για αύριο γιόκα μου, γιατί ρωτάς ?
- Φώναξ την γρήγορα που σου λέω
Έρχεται η Μήτις
- Έχεις κανένα λαξαλτολ καθαρτικό ? ή κανένα άλλο φάρμακο να τον ποτίσω ?
- Όχι , ένα χαμομύλι ”virginica” έχω μόνο αυτή τη στιγμή για τις αιμορροΐδες . . .
- Φέρ το , και βάλε και φύκια μέσα και γρήγορα πριν ξυπνήσει ο γέρος και έχουμε μπλεξίματα
- Μάλιστα, να φέρω και μια χαλασμένη τυρόπιτα και μια περσινή πασταφλόρα απ τα Μακντοναλντς που δεν τα τρώει κανείς?
- Φέρτα κι αυτήν …

Τα ανακατεύει όλα μαζί στο μπλέντερ ο Δίας και φκιάχνει ένα κοκτέιλ σούπερ, εκεί που κοιμόταν ο Κρόνος,
πάει, του ρίχνει μια δόση απ τον ανοιχρό στόμα, ίσα που πρόλαβε να αντιδράσει ο Κρόνος λέμε . . .
και πήγε καμαρωτός καμαρωτός στην λεκάνη και τάβγαλε όλα και τα αδέλφια του Δία, και όλοι οι άλλοι
θεοί και τον αποδέχθηκαν σαν αρχηγό τους

συνεχίζεται ...

[Litsa]

Ο Δίας ήτανε και πολύ γκόμενος.
Δε κρατιόταν με τίποτα, μόλις έβλεπε θηλυκό αμέσως έκανε συνειρμούς και επειδή
δεν είχανε και πολλές ευκολίες τότε, ούτε κινητά να στείλεις (χ)εσεμες ούτε
καρτούλες ούτε καν ΟΤΕ να πάρεις σε ένα σταθερό βρε αδερφέ και να ξηγηθείς,
ο Δίας λοιπόν το είχε λύσει με άλλο τρόπο.
Την έπεφτε αμέσως στα θηλυκα ΟΠΟΥ ΚΑΙ ΝΑ ΤΑ ΠΕΤΥΧΕΝΕ.
Μιλάμε πρώτα στην έπεφτε και μετά κοίταγε να δει τι είσαι . . .
αντρας είσαι? γυναίκα είσαι? όμορφη είσαι? ασκημη είσα ? Στα παλιά του τα σανδάλια.
Αυτά ήταν δευτερεύουσας σημασίας.

Περνάει λοιπόν ο Διας μια μέρα από Εύβοια μεριά και πέφτει πάνω σε μια θεογκόμενα
πιτσιρίκα που την λέγαν Ηρα . Αλλά , η Ήρα δεν ήταν εύκολη . . .Δεν του «καθόταν».
Βρε καλή μου βρε χρυσή μου, σε θέλω πολύ σε γουστάρω, θα σε πάρω στον Όλυμπο
θα σε κάνω έτσι θα σε κάνω αλλιώς, θα σ αρέσει πολύ . . .
Όχι όχι όχι, έλεγε όλη την ώρα η Ηρα .

Μεταμορφώνεται ο Διας σε πουλί, κούκος, το βλέπει η Ήρα, χωρίς να ξέρει το παίρνει
στην αγκαλιά της και το χαϊδεύει και σιγά σιγά το πουλί έγινε άντρας. Δίας κανονικός.
Αρχίζει πάλι τα τρυφερά ο Δίας, του ξηγιέται η Ήρα, πρώτα η κουλούρα μετά «ζπρώξε όσο θες» . . .
Τι να κάνει ο Δίας, την είχε "ψωνίσει" με το πρόσωπο, της κάνει τα χατίρια αλλά από μέσα του
έλεγε, «έχεις να φας ένα κέρατο εσύ μωρή τώρα, τάρανδο θα σε κάνω . . .»

Από τις πρώτες μέρες το πράγμα έδειχνε χλωμό, δεν την άντεχε την κραβατομουρμούρα
ο Δίας αλλά και η Ήρα έβλεπε ότι το κέρατο πήγαινε σύννεφο.

Κάποια στιγμή η Ήρα τα έγραφε σε κατάλογο τα κέρατα που έτρωγε και αυτός ο κατάλογος
δεν καταστράφηκε από την πυρκαγιά της βιβλιοθήκης της Αλεξάνδρειας , τον ανακάλυψαν
κάτι Βυζαντινοί και διασώθηκε μέχρι σήμερα.

Όσα κέρατα είδε (διαπίστωσε) η Ήρα και έγραψε στον κατάλογο ήταν με την Δανάη , με την Αλκμήνη,
με την Σέμελη, Δήμητρα, Λητώ, την κυρία Ιξίωνος, και άσε που από τον κατάλογο έχουν
σχισθεί και πολλές σελίδες. Μάλιστα πήγε και με τον Γανυμήδη, ένα αγοράκι
(με τέτοιο όνομα κι αυτός . . . , που πας ρε Γανυμήδη , σιγά μη σε άφηνε).

Τον πιάνει στα πράσα τον Δία η Ήρα και του ρίχνει ένα μπινελίκωμα που στον Όλυμπο φύγανε
όλοι για τρεις μέρες και πήγανε άλλοι Χαλκιδική και άλλοι Πιερία για να μην ακούνε φωνές
και τους τραβάνε και για μάρτυρες .

- Δεν τρώγεσαι ρε γαιδούρι Δία, του λέει η Ήρα
- Αφού σε αγαπάω καλή μου . . .
- Ρε ουστ, μέσα στο σπίτι μας ?? μπροστά στα μάτια μου ?? Τι θα πει η γειτονιά ρε ?
- Η γειτονιά ? χμ ! τώωωωρα η γειτονιά !!!
- Εμ , αφού τις έχεις πάρει όλες και στη γειτονιά βρε αναίσθητε .
- Αλλά εγώ εσένα θέλω, εσύ είσαι το "είναι" μου
- Και με αγοράκια ρε ανώμαλε . . . σε δε ντρέπεσαι, έχεις κόρες της παντρειάς
- Δε το ξανακάνω μανάρι μου, ήταν για την εμπειρία μόνο. Τέρμα τώρα. Μόνο εσύ.

Φυσικά , η Ήρα ήξερε πως το πράγμα δε θεραπεύεται και αποφάσισε να συνηθίσει στην ιδέα
αλλά από μουρμούρα σε μουρμούρα έκανε και κάτι ζάρες στο πρόσωπο και πήρε και κάτι κιλά . . .

συνεχίζεται ...

[Litsa]

Ο Ηρακλής ήτανε όπως όλοι γνωρίζεται πολύ μάγκας και καταφερτζής .
Ο Ευρυσθέας του έκανε τη ζωή δύσκολη .

- Να πας να σκοτώσεις το λιοντάρι της Νεμέας
- Μάστα
- Να μου φέρεις και το δέρμα ρε
- . . .
- Να σκοτώσεις τη Λερναία
- Όπως διατάξατε

Ο Ηρακλής παίρνει μαζί και τ’ ανιψάκι του τον Ιόλαο
- Είσαι ρε να σκοτώσουμε ένα φιδάκι ?
- Θα κεράσεις μετά ένα κρασάκι ?
- Ότι θές
- Φύγαμε . . .
Πάει και η Λερναία .

Επιστρέφει στον Ευρυσθέα ο Ηρακλής και του έκανε καψώνια ο Βασιλιάς .
-Ρε, εγώ σου είπα να πας μόνος σου , εσύ πήρες και τον Ιόλαο .Τρέχα τώρα
να μου φέρεις το ελάφι την Κερυνίτιδα να σε μάθω εγώ να κάνεις μαγκιές .

Φέρνει και το ελάφι

-Να πας να φέρεις τον κάπρο του Ερύμανθου
-Ορίστε και ο Κάπρος

Ρε τον παλιοκερατά, ότι του λέω το κάνει.

-Να πας να καθαρίσεις τους στάβλους του Αυγεία . Άιντε να σε δούμε και τώρα λεβέντη μ’

Το καλοσκέφτηκε ο Ηρακλής και βάζει με το μυαλό του, «καλά όλα αυτά, να μη βγάλω και γω τίποτις ?
Λέει στον Αυγεία
- Κυρ Αυγεία , τι δίνεις να στα κάνω όλα λαμπίκο ?
- Τι να σου δώσω μωρέ , θα σου δώσω το ένα δέκατο του κοπαδιού (σιγά μη τα καταφέρεις)
Ο λεβέντης μας όμως την έκανε την εξυπνάδα του, έβαλε τα νερά του ποταμού Αλφειού και
μέσα σε δυο ωρίτσες, παλάτι οι στάβλοι.

Ο Ηρακλής αφού κατάφερε και αυτόν τον άθλο πήγε για να πλερωθεί .
Φτάνει στην βίλα του βασιλιά και κτυπάει δυνατά την πόρτα

- Ποιος είναι ? ? ρωτάει το δουλικό από μέσα
- Εγώ
- Ποιος «εγώ» ?
- Εγώ μωρή , ο Ηρακλής ,
- Α…
- Άξινος και ξερός , άνοιξε γρήγορα μη τα σπάσω όλα

Μπαίνει μέσα και πάει κατευθείαν στην αυλή που βρίσκει τον Αυγεία
που καθότανε και φουμάριζε και το παιζε αδιάφορος . . .

- Σπέρααα
- Βρε καλώς το το παιδί , καλώς τον τον λεβέντη .Πως πήγαμε ?
- Στο έκανα καινούργιο το στάβλο σου.
- Τι να σε φιλέψω βρε Ηρακλάκι μου ?? (αλλάζει κουβέντα )
- Τι έχεις ?
- Να ψήσω καμιά μπριζολίτσα ??
- Εγώ τα τρώω άψητα ρε , δε το ξέρεις !!
- . . . (καλά ντε , μη βαράς) -
- Θέλω τον κόπο μου
- Ε ?? τι θες να πεις ?
- Το κοπάδι που είχαμε συμφωνήσει . . . Πού ντο ? φέρ το
- Ε, κοίτα να δεις , δεν υπάρχει μία, είμαι πανί με πανί. Τα έπαιξα όλα στο καζίνο στο Λουτράκι
- Τι είπες ρε ?? Τσάμπα έγινα εγώ «εκκενώσεις βόθρων ο αχόρταγος» ?? κοτζάμ Ηρακλής ?
- Ηρέμησε βρε Ηρακλάκι μου , πως κάνεις έτσι .
- Ρε , το κοπάδι θέλω εδώ και τώρα ,
- Κοπάδια έχει όλος ο κόσμος ,να σου δώσω μια άδεια για προπατζίδικο να κονομήσεις ? ?
- Τι είναι αυτό το «προπατζίδικο» ? Δε θέλω. Το κοπάδι θέλω.
(τότε δεν είχαν βρει το κόλπο τι να τους κάνουν μετά τους Ολυμπιονίκες και τους ποδοσφαιριστές )
- Ε καλά, θα σε κάνω αθλητικό σύλλογο τότε , ποδοσφαιρικό, ΠΑΕ θα σε κάνω. Ούτε αυτό δε θες ?
- Ρε ουστ από κει ,άσε τις μαλαγανιές και φέρε μου το κοπάδι μη γίνει εδώ της Τροίας.
- Δε σου πα γω να καθαρίσεις, ο Ευρυσθέας σου έδωσε εντολή , εκεί να πας να πλερωθείς
- Ρε θα τα σπάσω όλα
- Άμα σ’ αρέσει, άμα δε σ’ αρέσει να πας δικαστικώς.
- Ρε κερατά . . .θα σε σκοτώσω
Και τον σκότωσε ρε παιδιά, πάει ο Αυγείας, από τότε ήταν οι ακάλυπτες επιταγές μάστιγα στην Ελλάδα.

Συνεχίζει ο Ηρακλής , (με τους άθλους θα συνεχίσω άλλη ώρα , τώρα πάμε στο καυγά)
και πάει στην Ώλενο , εκεί είχε δυο πανδοχεία να διαλέξει που να μείνει Το ένα το λέγαν
«τα καπούλια του χοίρου» το άλλο «Ο στάβλος του Αυγεία» ,φυσικά ο Ηρακλής πήγε στο πρώτο .
Εκεί συναντά τον Θησέα , αφού ξεκουραστήκανε μάθανε πως έχει γάμο εκεί κοντά

Ο Πειρίθοος παντρευόταν και έπαιρνε την Ιπποδάμεια , καλή κοπέλα, παρθένα και από καλή οικογένεια ,
και κάνανε το γλέντι τους που λέτε , είχε καλέσει και κάτι Κένταυρους και τους είχε βάλει
να κάτσουν σε καλό τραπέζι μαζί με τον Ηρακλή .
Οι Κένταυροι δεν ήταν και πολύ του κρασιού, λαλήσανε , αρχίσανε να λένε λόγια
Ο Ηρακλής βαστιόταν με το ζόρι να μη κάνει επεισόδιο με αυτά που άκουγε και έβλεπε .

Περνάει από κει η αδελφή της νύφης που έβαζε κρασί στα ποτήρια
Την βλέπει ένας Κένταυρος , της την πέφτει
- Μανούλι μου , τι όμορφο που είσαι
- Βρε δε κοιτάς τα χάλια σου έτσι όπως είσαι , θες και γυναίκα . . .
- Έχω άλλα χαρίσματα ,μη με βλέπεις έτσι , θα σε κάνω τούρμπο είσαι ? ? λέγε !
- Ντροπή
- Ντροπή ξεντροπή , είσαι ?
- . . .
Δεν απάντησε η δεσποινίς όπως καταλάβατε , και άμα δεν απαντάνε οι δεσποινίδες ισχύει ότι και όταν
έχουμε μια πρόταση με δύο αρνήσεις (γκαστρώθηκε στο τέλος η κοπέλα και αστεφάνωτη παρακαλώ. . . )

Άλλος κένταυρος πάλι τα ίδια , μίλαγε με τον Ηρακλή , του λέει ο Κένταυρος
- Ρε συ , κείνον τον Κένταυρο τον Χείρον , τον ήξερες ? ?
- Ναι για , (ήταν και λίγο σαλονικιός) , καλό αλογάκι
- Τραυματίσθηκε , πόναγε και παρακάλεσε να γίνει θνητός και να πεθάνει
- Μη μου λες . . . σοβαρά ?
- Βέεεβαια , τον χάσαμε , πριν δέκα μέρες είχαμε τα τρίμηνα.
- Κρίμα το ντεντένι

Ένας άλλος Κένταυρος , Εύρυτο τον λέγανε , την είδε πολύ στραβά και είδε τον άλλο
που έκανε σχέσεις με την αδελφή της νύφης και έκανε ντού στην νύφη την ίδια .
Περνάει από κει η Ιπποδάμεια , της βάζει χέρι αυτός
- Σας παρακαλώ πολύ
- Μανάρα μου, τις λέει ο Κένταυρος Εύρυτος .
- Βρε αι στα κομμάτια, ζώον !
- Αφού γουστάρεις σαν την αδελφούλα σου , με αυτόν τον γεροξεκούτη που έμπλεξες . . .
Φυσικά δε μας λένε τα μυθολογικά τι έγινε, αν έφαγε κέρατο το Πειρίθοος , αλλα ο Ηρακλής
είδε , κατάλαβε και παρεξηγήθηκε .
- Ρε παλιομπαγάσα , τι κάνεις εκεί ρε ? ?
- Κοίτα τη δουλειά σου ρε μούλε . . .
- Ποιόν είπες μούλο ρε μουλάρι
- Εσένα ., ρε αι στο διάτανο άσε με ήσυχο
Μπαίνει στη μέση ο γαμπρός , με τα πολλά μπήκε στο νόημα και είπε να δείξει
πόσο άντρας ήταν .
- Και σε περιποιήθηκα ρε γαϊδούρι μούλε μουλάρι (φυσικά ένας Κένταυρος άμα τον λες
γαιδούρι ή μουλάρι δε παρεξηγιέται, αλλά δε τα πολύκαταλάβαινε αυτά ο Πειρίθοος )
- Θα φύγω και θα πάρω μαζί μου και τη γυναίκα σου ρε μπαγλαμά
- Σε ποτίσαμε σε ταΐσαμε θα μας . . . κι όλας? (δε το γράφω , καταλάβατε όμως)
- Σήκω να παλέψουμε ρε ανώμαλε , λέει ο Ηρακλής
- Δε μπορώ τώρα, βιάζομαι
- Σήκω σου λέω ρε μούλε, θα μας κάνουν και Αέτωμα σε ναούς
(Και στην Ολυμπία και στον Παρθενώνα περικαλώ)

Και έγινε ένας καυγάς ρε παιδιά , από αυτούς τους γνήσιους τους ελληνικούς , με αίματα ,
ανοίξανε μύτες , σπάσανε κεφάλια , μαύρισαν μάτια , γυναίκες τρέχανε απ την πίσω πόρτα
να κλεφτούνε με τον γκόμενο, κερατάδες σύζυγοι, πλακώσανε τα εκατό, ακουστήκανε λόγια
για τα άπλυτα του καθενός, χυθήκανε τα κρασιά , στο τέλος ο Ηρακλής σκότωσε με την βοήθεια
του Θησέα και του Απόλλωνα τους Κένταυρους και τα υπόλοιπα θα τα συνεχίσω μια άλλη φορά.


Εδώ να δείτε πιο πολλές πληροφορίες για το Δυτικό αέτωμα
του ναού του Δία στην Ολυμπίας που αναπαριστά την Κενταυρομαχία στο γάμο των Λαπιθίδων και έχει και
τα Μυθολογικά στοιχεία .

http://users.sch.gr/ipap/Ellinikos%2...dyt.aetoma.htm

Μερικές φωτογραφίες από το μουσείου που δείχνουν τον "καυγά" στο γάμο .
(Από την Ολυμπία που είχα πάει πρόσφατα- εδώ ο Κένταυρος , αφού έχει φάει τις καρπαζιές του απ τον Θησέα ,
τον δαγκώνει μπας και ... αλλά , σιγά μη πονέσει ο Θησέας , χαμογελάει όπως βλέπετε)

(Εδώ από πάνω, για όσους δε καταλάβατε, ο Κένταυρος χουφτώνει την αδελφή της νύφης)

[Litsa]

Εδώ άλλος Κένταυρος με την αδελφή της νύφης σε στιγμές "τράβα με και ας κλάιω"

[Litsa]

Αυτά είχαμε στο δυτικό αέτωμα του περίφημου ναού του Δία στην Ολυμπία
Στο ανατολικό είχαν πάλι μια άλλη μυθολογική αναπαράσταση .

Ο Οινόμαος ήταν ένας βασιλιάς σε μια πόλη που τη λέγαν Πίσα .
Βασιλιάς ξεβασιλιάς , μπασταρδάκι ήταν και αυτός, γιος του Άρη ο οποίος
αναγκάστηκε και τον αναγνώρισε φυσικά στο τέλος, και μάλιστα του είχε δώσει
κάτι πολύ σπέσιαλ αλόγατα τα οποία τα ντοπάριζε με ειδικές ουσίες ένεκα που
δεν είχαν τότε αντιντόπινγκ κοντρόλ. Η μαμά του Οινόμαου ήταν η Αρπίννα που
ήταν αδελφή της Αίγινας και κόρη του Ασωπού.

Ο Οινόμαος περνούσε καλά με τη γυναικούλα του την Στερόπη και είχανε και
ένα κουτσούβελο, την Ιπποδάμεια (απλή συνωνυμία με την σύζυγο του Πειρίθοου),
κόμματος η κοπέλα, καλλονή απ τις λίγες μια μέση, ένα προσωπάκι, ένα μάτι, μια γάμπα,
κορίτσι ποίημα που λένε.

Μια μέρα που δεν είχε δουλειά ο Οινόμαος , πήγε για χρησμό στο μαντείο να μάθει
τα μελλούμενα, σίμωσε τον οβολό του, όχι και πολλά – ήταν κομματάκι σφιχτός , τσαντίζεται
η Πυθία , «έτσι είσαι ρε ? »
Του βγάζει ένα χρησμό ρε παιδιά . . . άστα να πάνε

- Θα πεθάνεις ρε κόπανε , θα σε σκοτώσει ο γαμπρός σου και τη συμπεθέρα σου θα την λένε Μαρία» (από άλλη μυθολογία αυτό)
- Ορίστε ? μα . . . εγώ !! δεν. . . μήπως . . . (ξεροκατάπινε ταυτόχρονα )
- Είπα , θα πεθάνεις, και τη γυναίκα σου ξέχνα την . . . να μη σε νοιάζει μετά για αυτή, τόσους αρσενικούς έχει στη πιάτσα. Αι πάγαινε τώρα .

Τον πιάσανε οι κρυάδες τον Οινόμαο
- Φτούυυυ ρε τι έπαθα, τι τον ήθελα τον χρησμό, το φελέκι μου μέσα, και δε καθόμανε ήσυχα σπιτάκι μου ??
Τρελάθηκε ο Οινόμαος , τι κακό που μας βρήκε έλεγε και ξανάλεγε . . .
δε γουστάριζε να παντρέψει την Ιπποδάμεια με τίποτα . . . Έβλεπε υποψήφιους που του έρχονται με προξενιά
στο σπίτι του, για την Ιπποδάμεια ,και αυτός έτρεχε να αλλάξει εσώρουχα απ την τρομάρα του .
Καλά όσο ήταν ανήλικη, δεν την έδινε. Όταν μεγάλωσε αρκετά η Ιπποδάμεια δε μπορούσε να κάνει
και αλλιώς παρά μόνο να σκοτώνει τους υποψήφιους γαμπρούς . Ξηγιότανε σκουληκιάρικα που λένε.

Παρουσιάζεται ένας γαμπρός μια μέρα, χρυσό παιδί, από καλή οικογένεια, με λεπτά αισθήματα.
- Θα με δώσετε την χείρα της κόρης σας της Ιπποδάμειας κυρ Οινόμαε ? ?
- Να στη δώσω μωρέ , αλλά . . .
- Άκου κυρ Οινόμαε , την αγαπάω πολύ , δε θέλω προίκα. Την παίρνω και έτσι.
(καθώς καταλαβαίνεται από τότε η προίκα είχε σκοπό να καλύψει τα κενά αγάπης του γαμπρού
και να ξεφορτωθεί ο πατήρ κάποια από τα οικογενειακά βάρη με ένα εφάπαξ )
- Είσαι σίγουρος βρε παιδάκι μου ? Το σκέφτηκες καλά ? ?
- Ναι γεια ! (ήταν καρδάσι ο υποψήφιος όπως καταλάβατε )
- Μωρέ εντάξει, αλλά . . .θα σε δοκιμάσω πρώτα, θα κάνουμε ιππικούς αγώνες με τα άρματά μας
άμα νικήσεις, δικιά σου . . . θα τρέξουμε απ την Πίσα ως την Κόρινθο
- No problem , it looks easy
- Τον κακό σου τον καιρό, (your stormy weather )που νομίζεις πως είναι εύκολο.
- . . .
- Άμα χάσεις θα σου πάρω το κεφάλι ρε.
- Ώπα ρε μεγάλε , πως την έχεις δει έτσι ? ?
- Είσαι ? ? Θα σε αφήσω να φύγεις και πρώτος !! άμα θες, άμα φοβάσαι άδειασέ μας τη γωνιά.
Ε, ρε κόλλημα που έχει φάει ο παππούς με τις ιπποδρομίες, λέγανε οι γαμπροί.
- Άντε φύγαμε , σιγά μη με νικήσεις ρε γεροξεκούτη με τα ψοφάλογά σου . (Δεν ήξερε , δε ρώταγε ? ? )

Ξεκίναγε πρώτος ο υποψήφιος αλλά στα πρώτα στάδια ο Οινόμαος τον προσπέρναγε και του
έπαιρνε το κεφάλι. Είπαμε , αντιντόπινγκ κοντρόλ δεν είχανε εκείνα τα χρόνια, ότι γουστάριζες έριχνες στα άλογα.
Βλαστήμαγε και η Ιπποδάμεια την τύχη της γιατί καθώς καταλαβαίνετε . . . ε, είχε και αυτή κάνει τα όνειρά της.

Φυσικά ακόμη και στην Μυθολογία υπάρχουν κάποιες ασάφειες που μας κάνουν να σκεπτόμαστε διάφορα.
Ο Οινόμαος για παράδειγμα ,είχε ένα ηνίοχο που τον λέγαν Μυρτίλο ο οποίος ήταν και πολύ καψούρης με την Ιπποδάμεια
αλλά περισσότερες λεπτομέρειες δεν ξέρουμε . Να θυμάστε αυτό το όνομα Μυρτίλος , θα το συναντήσουμε πάλι .
Πλάκα πλάκα ο Οινόμαος είχε αποκεφαλίσει 13 υποψήφιους με το ίδιο κόλπο της ιπποδρομίας .

Μια μέρα εμφανίζεται στην περιοχή ο Πέλοπας, ωραίο παλικάρι με πολλά προσόντα από
αυτά που μια δεσποινίδα ,όσο στερημένη και να είναι, μπορεί και τα αναγνωρίζει και αξιολογεί αμέσως.
Ο Πέλοπας ήταν λεβεντιά με μεγάλη καρδιά και μπράτσα και η καταγωγή του απ τα βάθη
της Μικράς Ασίας (Δεν είναι ανάγκη φυσικά αυτό να το πούμε στους Τούρκους και στον Ερτντοαν, δε ξέρεις ποτέ τι γίνεται)
Με το που βλέπει ο Πέλοπας την λεγάμενη. . . έπαθε , σείστηκε ο ντουνιάς ,κουνηθήκαν τα βουνά.

Μια ωραία πρωία στην αγορά την συναντά ο Πέλωψ , άστραφταν και τα ρούχα του απ την λάμψη
του Ήλιου , κάτι σαν τον Παπαμιχαήλ στο υπολοχαγός Νατάσσα .
- Μανάρι μου εσύ , τι θεογκόμενα είσαι ? Λιώνω λέμε
- Α να χαθείς, κρύε!
- Εγώ ? Κρύος ? εγώ που σου εξέφρασα τα ειλικρινή μου αισθήματα ?
- Μα μου λέτε κουταμάρες
(«καλά πάμε» λέει ο Πέλοπας από μέσα του, άμα ακούνε τέτοια οι άντρες )
- Δεν είναι κουταμάρες γλυκιά μου, είναι όλη η αλήθεια,
- Είσθε κόλακας !
- Καλά, έχει ανοίξει ένα καφέ εδώ παρακάτου, πάμε να σε κεράσω ένα ποτό να μην στεκόμαστε?
- Καλά , άντε , πάμε . . .
(Στο καφέ , στο πατάρι . . . με χαμηλό φωτισμό)
- Ιπποδάμεια, θα σε πάρω
- Ξέρεις Πέλο μου, ο μπαμπάς μωρέ . . . να . . . είναι λίγο αυστηρός.
- Μωρέ θα σε πάρω, δε με νοιάζει τίποτα.
(Την ψωνίζει και η Ιπποδάμεια , άκουσε το μαγικό «δε με νοιάζει τίποτα» και ξελιγώθηκε . . .
περνάγανε και τα χρόνια βλέπετε , παραδόθηκε άνευ όρων η κοπέλα). Του τάπε όλα χαρτί και καλαμάρι.
- Θα σε βάλει σε ιπποδρομία και ο αγώνας είναι στημένος , τα άλογα είναι ντοπέ.
- Θα τρέξω και ότι θέλει ας γίνει.

Το κορίτσι κατάλαβε πως είναι η μοναδική της ευκαιρία , το «ότι θέλει ας γίνει» δε λέει και πολλά ,
ήξερε πολύ καλά τι θα γίνει, άμα περιμένεις από τους μπουνταλάδες τους γαμπρούς που έχουν το μυαλό στο … μη πω, (καταλάβατε εσείς)
πήγε που λέτε και βρήκε τον Μυρτίλο τον ηνίοχο. Ο Μυρτίλος στην αρχή δεν άκουγε κουβέντα, τον καλοπιάνει
Ιπποδάμεια, δε ξέρουμε τι του είπε ακριβώς, τι του έταξε και τι του έκανε πάντως ο Μυρτίλος , πάει το βράδυ και
«πειράζει» την άμαξα , χάλασε το «τούρμπο» , πείραξε τα καρφιά, λιμάρισε τις βίδες, άφησε νηστικά τα άλογα
πάει την άλλη μέρα ο Οινόμαος, ξεκινάει η αρματοδρομία, στα μισά, σπάει το καρότσι του
διαλύονται οι ρόδες, αλλού τα άλογα αλλού ο Οινόμαος αλλού το τρέιλερ, και ο Πέλοπας τερμάτισε πρώτος και το
πήρε το κορίτσι, και την προίκα και έδωσε το όνομά του στο νησί, Πελοπόννησος έκτοτε ,και κατά μια εκδοχή ο Οινόμαος
αυτοκτόνησε κατά μια άλλη σκοτώθηκε κατά την αρματοδρομία, πάντως είναι μόστρα στο αέτωμα .

Γίνανε που λέτε αέτωμα , απ την μια μεριά ο Οινόμαος με την Στερόπη , απ την άλλη ο Πέλοπας με την Ιπποδάμεια
στη μέση ο Δίας φυσικά , τα τέθριππα των αντιπάλων με τους ηνίοχους και στις γωνίες οι θεότητες Αλφειός και Κλαδέος
που αναπαριστούν τους ποταμούς που ποτίζουν τον κάμπο της Ηλείας .
Τα συμπεθέρια, απ το σόι του γαμπρού, ο Τάνταλος δηλαδή, λείπουν απ το αέτωμα γιατί ο Τάνταλος ήταν μεγάλος τσόγλανος
και δεν τον καλούσε κανείς σε τέτοια και γενικά τον αποφεύγανε οι αγαλματοποιοί.

Φυσικά η ιστορία ΔΕΝ τελειώνει εδώ
Ας πούμε και τα παρατράγουδα, η Ιπποδάμεια ήταν ολίγο ζωηρά. Τον Πέλοπα τον βαρέθηκε σχετικά σύντομα
και άρχιζε να γλυκοκοιτάει τον ηνίοχο Μυρτίλο. Μια μέρα που ο Πέλοπας πήγε για κυνήγι η Ιπποδάμεια
κόλλησε του Μυρτίλου
- Μ’ αρέσεις πολύ , πάντα μου άρεσες . . .
- Με φέρνεται σε δύσκολη θέση
- Είσθε κούκλος
- Όχι , δε . . .
- Άσε τα νάζια σε παρακαλώ , κάνε ένα ντουζάκι κι έλα στην κάμαρη !!
- Όχι , δε . . . ξέρετε , εγώ . . . να , εεε !! (το κορόιδο ο Μυρίλος)
- Έλα που σου λέω, δε θα πω τίποτα του Πέλοπα, και ο μισθός μισθός , τι φοβάσαι ?

Η Ιπποδάμεια δεν τα κατάφερε και για αυτό τσαντίστηκε πολύ, όταν επέστρεψε ο Πέλοπας καταϊδρωμένος
η καριόλα γυναίκα (καριόλα = κρεβάτι στα ισπανικά , δεν είναι βρισιά) τα γύρισε αλλιώς
- Πέλο μου . . . ,
- Τι έγινε Ντάμη μου ?
- Να μωρέ , όταν έλειπες . . .
- Ε ! τι ?
- Αυτός !
- Ο Μυρτίλος ?
- Ναι , αυτός , μου ρίχτηκε, πες του κάτι σε παρακαλώ . . .
- Άντε ρε , σοβαρά μιλάς !!
- Άμα σε λέω ψέματα να σε θάψω αγάπη μου !!
Δεν ήθελε και πολλά ο Πέλοπας , αρπάζει τον Μυρτίλο και τον πετάει στη θάλασσα και πνίγηκε το παλικαράκι
τζάμπα και από τότε το πέλαγος που πνίγηκε το ονόμασαν Μυρτώο πέλαγος .

Συνεχίζεται


Εδώ για περισσότερα για τον Μύθο και για το αέτωμα του ναού
του Δία στην Ολυμπία
http://users.sch.gr/ipap/Ellinikos%2....%20aetoma.htm