Επιστήμη vs Θρησκεία (Εξέλιξη των ειδών κ.λπ.)

[esmike]

Αρχική Δημοσίευση από Pholarchos

Απλά επιλέγεις πχ να πιστεύεις ότι κανείς δεν είδε το Θεό. γιατί ας πούμε κρίνεις (με δικά σου άγνωστα και υποκειμενικά κριτήρια) ότι όσοι λένε οτι είδαν το Θεό λένε ψέματα. Με μια γενικολογία λοιπόν αρνείσαι να εξετάσεις τις περιπτώσεις ανθρώπων που "είδαν" το Θεό - και αυτό χρονα απαλλάσσεις τον εαυτό σου από το να κάνεις κι εσύ (αν σε ενδιαφέρει το θέμα) όσα έκαναν εκείνοι και "είδαν" το Θεό.

Aγαπητέ φίλε.
Μην μένεις στο γράμμα του νόμου, αλλά στο πνέυμα και την ουσία.
Κανείς φίλε μου απο όλους αυτούς που ισχυρίζονταν και ισχυρίζονται , οτι είδαν το Θεό δεν είναι απόλυτα σίγουρο και πέ ραν κάθε αμφιβολίας οτι τον είδαν.
Έτσι θεωρουν αυτοί οτι τον είδαν. Αλλά αυτό πόσο αντικειμενικό ειναι;
Πόσο εγωϊστικο ;
Πόσο ταπεινό;
Πόσο Χριστιανικό;
Η ουσία και το πνέυμα της κριτικής μου συμπυκνώνεται στην παρακάτω φράση :

'Aρα απο την στιγμή που κανείς δεν είδε το Θεό , μπορεί να λεχθεί οτι και οι εξ αποκαλύψεως αλήθειες, είναι επίσης εικασίες , γενικέυσεις , παρερμηνευμένες παρατηρήσεις.
Έτσι ο σκεπτικισμός σου θα ηταν πιο ισορροπιμένος και η άποψη σου λιγότερο αντιφατική.

Ο Βασίλης λέει οτι οι παρατηρήσεις των ανθρώπων μπορούν να οδηγήσουν σε πλάνη , σε παρερμηνεία , σε παρεξήγηση, και η δική μου άποψη είναι οτι πολλοί είδαν κάτι και επειδή το παρεξήγησαν, το ονόμασαν εγωϊστικα Θεό.

Εκεί έξω υπήρχαν, υπάρχουν και θα υπάρχουν άνθρωποι, που ισχυρίζονται οτι είδαν το Θεό , και μπορεί να είναι εκατομμύρια.

Το Σωστό ερώτημα ΕΙΝΑΙ:

Είναι απόλυτα και χωρίς καμία αμφιβολία σίγουρο οτι αυτό που είδαν κάποιοι ήταν ο Θεός , η μήπως συμβαίνει κάτι αλλο (μια πλάνη) που επείδη δεν είναι σε θέση να κατανοήσουν , γι΄αυτο το παρερμηνέυουν ;


Δηλαδή έχει εξαντληθεί μονομιάς ο σκεπτικισμός μας όταν συμβαίνει κατι βιωματικά και επανέρχεται αυτός ο σκεπτικισμός μονο οταν αφορά κάτι εξωτερικό; (την γνώση απο τις επιστήμες).