#171
|
||||
|
||||
Παράθεση:
Μήπως εσείς που μέχρι τώρα ούτε ένα συγκροτημένο επιχείρημα δεν έχετε παρουσιάσει και μόνον εξαπολύετε αβάσιμους "μύδρους"; Παράθεση:
Παράθεση:
__________________
"Pulsanti Operietur" (Τo him who knocks, it shall be opened) |
#172
|
||||
|
||||
Αγαπητε/η Sprite
Δεν εθεσα θεμα ποιος ειναι καλυτερος η εκκλησια η ο τεκτονισμος. Μια τετοια συγκριση θα ηταν σουρεαλιστικη το λιγοτερο. Αυτο που εκανα ηταν να απαντησω στο επιχειρημα που ετεθη οτι ολα οσα μας δειχνουν ειναι οι διαφορες αδελφοτητες ειναι ψεματα, ενω η εκκλησια ειναι αυτη που μας λεει την αληθεια. Το ερωτημα μου ηταν γιατι να απορριψουμε τους με και να δεχτουμε την αποψη των δε. Γιατι να πιστεψουμε την εκκλησια; Θεωρω οτι μεχρι τωρα η εκκλησια δεν εχει δειξει προσωπο που μας επιτρεπει να δεχτουμε την δικη της αληθεια περισσοτερο απο οτι αυτη των αλλων
__________________
"And you shall know the truth, and the truth shall make you free." "καὶ γνώσεσθε τὴν ἀλήθειαν καὶ ἡ ἀλήθεια ἐλευθερώσει ὑμᾶς." John 8:32 Τελευταία επεξεργασία από το χρήστη Voel : 11-08-06 στις 17:21 |
#173
|
||||
|
||||
Μια μικρή παρένθεση στο θέμα ....
Παρακολουθώ εδώ κ 2-3 μέρες το συγκεκριμένο θέμα απο κοντά κ οφείλω να ομολογήσω ότι με στεναχωρείτε Επειδή σε καμία περίπτωση δεν θέλω να κλειδώσω το θέμα (οι λόγοι προφανής) το αφήνω να εξελιχθεί αλλά πάντα σε ήρεμα πλαίσια χωρίς προσωπικές αντιπαραθέσεις που άλλοτε θυμίζουν αυτές του παρελθόντος... Βάλτε ένα ΣΤΟΠ στα παραπάνω, παραβλέψτε τις τυχόν αντιπαραθέσεις που βρεθήκατε, κ συνεχίστε όλοι μαζί σε ήρεμα πλαίσια την συζήτηση του θέματος. Οποιαδήποτε "παράβαση" δω σαν τις παραπάνω θα διαφράφεται. Ευχαριστώ για την προσοχή σας
__________________
Η Ελλάδα και το εξωτερικό κατακλύζονται από όμορφους και μυστήριους τόπους. Αυτοί συνοδεύονται από μυστήρια που ζητάνε την ανακάλυψή τους...
Βάλτε την φαντασία σας, βγείτε έξω και εξερευνήστε κάθε γωνιά του πλανήτη μας και δείτε τα πράγματα με διαφορετική "ματιά" . . . Μείνετε, ακόμη, ενημερωμένοι με οτιδήποτε παράξενο συμβαίνει στον πλανήτη μας! --> Κυκλοφορεί το βιβλίο μου 88 Μύθοι & Αλήθειες (περισσότερες πληροφορίες καθώς και online παραγγελίες εδώ) <-- --> ΝΕΟ ΒΙΒΛΙΟ: Σεπτέμβριος [αστυνομικό μυθιστόρημα] (εκδόσεις Πηγή). Περισσότερα δείτε εδώ <-- |
#174
|
||||
|
||||
Αγαπητέ Συντονιστά,
για να μη σας στεναχωρούμε και να εξασφαλίσετε την εύρυθμη συνέχιση της συζήτησης, θα πρέπει να διευκρινίσετε ποιές ήταν οι παραβάσεις που διαπιστώσατε. Η σαφήνεια βοηθά περισσότερο στην επίτευξη του σκοπού. Σας ευχαριστώ.
__________________
"Pulsanti Operietur" (Τo him who knocks, it shall be opened) |
#175
|
|||
|
|||
Παράθεση:
Ο φιλος Σπραητ ανεφερε το παραπανω, και απο αυτο πιαστηκα για να μιλησω για αυτο που με ενδιαφερει. Οπως παλιοτερα για δραση περι του κοινωνικου καλου. Τι τι ειναι θετικο και τι αρνητικο αντιλαμβανεσαι την υποκειμενικοτητα του. Οποιος ζητησει την βοηθεια (του οποιουδηποτε) να την λαβει. Απο την στιγμη που λεγεται ετσι γενικως ''για τον συνανθρωπο'' χαλιεμαι. Με εσενα δεν μπορω να ''αντιταχθω'' σε κατι, γιατι πολυ απλα καθεσαι και ''αμυνεσαι'' σε οσα λεγονται. Δεν αναλυεις κατι για το οποιο να μπορεσουμε να συζητησουμε. Το μονο που λες ειναι πηγαινε να δεις. Ε, δεν εχω κατι να δω, οποτε και δεν υπαρχει κατι να συζητησουμε. Οταν αναφερεται κατι ομως μπορω να το σχολιασω. Ειμαι αδιαφορος για τους τεκτονες με το σκεπτικο μου αυτο;; Αδιαφορο μου ειναι. Αλλα με αυτο ερχεσαι σε αντιφαση με τον Σπραητ (δεν εννοει οτι σωνει και καλα πρεπει να συμφωνειται) ο οποιος ανεφερε γενικα περι δραστηριοποιηση των θετικων δυνατοτήτων του ανθρώπου για τον συνάνθρωπό του,(οσο αφορα τους τεκτονες). Δεν ειμαι ανθρωπος εγω δηλαδη να ενδιαφερθουν για μενα; Ή δεν ειμαι ο συνανθρωπος τους; Διαχωριζονται οι ανθρωποι σε σας και μας; Παράθεση:
Υ.Γ. και οταν λεω Σοφια εννοω την εκ του Συμπαντος προερχομενη Για την σοφια τους εχεις δικιο, δικια τους ειναι (και οποιου αλλου, πολλοι ειναι αυτοι που την εχουν) ας την κανουν οτι θελουν. Ας παρουν και διαζυγιο αν θελουν δεν μου πεφτει λογος. Τελευταία επεξεργασία από το χρήστη cHrIsToS1 : 11-08-06 στις 18:35 |
#176
|
|||
|
|||
Φίλε cHrIsToS1
έχεις δίκιο στο ότι είναι τελείως υποκειμενικό τι είναι θετικό και αρνητικό. Επέτρεψέ μου να προσπαθήσω όσο το δυνατόν μπορώ να σου το εξηγήσω. Θα ήθελα εκ των προτέρων την ανοχή σου εφόσον είναι δύσκολο μέσα απο το γραπτό λόγο να μεταφέρεις μεστά νοήματα τα οποία είναι σύνθετα. Θετικό είναι οτι δεν έρχεται σε αντίθεση με την ελευθερία του άλλου και δεν τον προσβάλει. Στα πλαίσια της συμπεριφοράς και της βιωματικής δράσης πάντα. Πρέπει να υπάρχει η ηθική δράση η οποία δεν έχει σαν γνώμονα το ατομικό συμφέρον (άσκηση εξουσίας, προβολή του εγώ) και σε πιο μακροκοσμικό επίπεδο το συλλογικό συμφέρον ορίζεται απο την ηθική δράση κ.ο.κ. Η διάθεση για βοήθεια φίλε cHrIsToS1 είναι κάτι που αν δε πηγάζει απο τη καρδιά σου τότε καλύτερα να μη το κάνεις (εκτός και αν έχεις καθήκον να το κάνεις κτλ). 'Οι συνάνθρωποι" δεν είναι κάτι το οποίο θα πρέπει να "χαλιέσαι". Έχεις τη ΜΟΝΑΔΙΚΟΤΗΤΑ του εαυτού σου, όπως και όλοι μας. Κατάλαβε οτι δεν είσαι "Εσύ" και "Αυτοι", αλλά όλοι μας. Στα πλαίσια μιας οικουμενικής, ανθρωπιστικής διάστασης στο θέμα, το κοινωνικό καλό (για το οποίο αναφέρεις οτι έχεις πάρει θέση παλιότερα, αλλά έχεις αλάξει απο παλιά δεν έχεις?) είναι μια κατάσταση πολύ απλή. Να σεβόμαστε τους άλλους ανθρώπους - λαούς, τη κουλτούρα τους, τα πιστεύω τους, τις πολιτιστικές ιδιαιτερότητές τους. Ο τεκτονισμός δεν είναι η "σούπα της παγκοσμιοποίησης" προφανώς γιατί δε μιλάει σε επίπεδο δόγματος - συμφερόντων. Θέλω να σου πω οτι έχεις λόγο, "Ας παρουν και διαζυγιο αν θελουν δεν μου πεφτει λογος." Το σωστό φίλε cHrIsToS1 είναι οτι ανεξάρτητα απο τα βιώματά μας η συμπεριφορά μας καθορίζει το κόσμο που θα ζήσουμε και όλα όσα είμαστε και πιστεύουμε γι αυτόν. Φίλε xontro_mpizeli το να ξεφύγει κάποιος σε ένα τέτοιο θέμα (ταμπού) όταν είναι απο τις σπάνιες φορές που βλέπω τόση πολυφωνία απόψεων. είναι φυσιολογικό. Πάλι θα πω οτι με καλύπτει η φίλη Διοτίμα. Είναι λιγάκι ασαφές το "Επειδή σε καμία περίπτωση δεν θέλω να κλειδώσω το θέμα (οι λόγοι προφανής) το αφήνω να εξελιχθεί αλλά πάντα σε ήρεμα πλαίσια χωρίς προσωπικές αντιπαραθέσεις που άλλοτε θυμίζουν αυτές του παρελθόντος..." Ο τεκτονισμός είναι ένα θέμα του οποίου δεν έχουμε πάντα την ευκαιρία να δράτουμε και να συζητάμε. Εμένα προσωπικά ΔΕΝ με ενοχλεί ο χαρακτηρισμός, μιας και όπου οι συνομηλιτές μου (το ίδιο να κάνουν και για μένα) τους αποτρέπω απο αυτό. Κλειδώνοντας ένα τέτοιο θέμα θα ήταν κατά τη προσωπική μου εκτίμηση ασύνετο. Αν δε θέλετε να ακουστούν οι τεκτονικές θέσεις και ιδιαιτέρος ο αντίλογός τους μη περιμένετε κάντε το. Θα ακουστούν προσβολές, θα συμβούν αταξίες (όπως έχουν ήδη συμβεί) απο μέρους των μελών. ΘΑ φιμώσετε όμως την αλήθεια. Για χάρη της γίνεται όλη η κουβέντα. |
#177
|
|||||||
|
|||||||
Παράθεση:
να με συγχωρείς, αλλά εγώ βλέπω ότι κυνηγάτε τις λέξεις με το τουφέκι, γιατί από κάπου πρέπει να πιαστείτε. Όπως βλέπεις από την εξήγηση που σου δίνει παρακάτω, ο SpRiTe προφανώς, δεν εννοούσε αυτό που κατάλαβες. Κανένας εξαναγκασμός και καμμία επιβολή εις βάρος της θέλησης κάποιου. Παράθεση:
Έτσι, ν' αρχίσω να λέω; Θα μου πεις ότι κάνω διδασκαλία. Ρώτησέ με ό,τι θέλεις. Δεν σου αρνήθηκα ποτέ απάντηση. Παράθεση:
Και σου λέω... (για να μη διανοηθείς ότι λέω οτιδήποτε υστερόβουλα) ότι μπορείς να το διαπιστώσεις ο ίδιος. Τί άλλο να πω; Εδώ, εξαπολύονται κατηγορίες με απίστευτη ευκολία και αισθάνομαι να ζω το "κυνήγι μαγισσών" του Σάλεμ και εσύ μου λες ότι είναι κακό που σε προτρέπω να σχηματίσεις ιδίαν άποψη; Παράθεση:
Λέει κάτι αυτό; Παράθεση:
Θέλεις να νοιάζονται ή να μη νοιάζονται; Ό,τι θέλεις, θα γίνει. Παράθεση:
Αν θέλεις να μιλήσεις πιο συγκεκριμένα, ευχαρίστως να το συζητήσουμε. Παράθεση:
Τώρα, αν οι τέκτονες έχουν καταφέρει να την προσεγγίσουν με γεια τους με χαρά τους. Προς το παρόν, θεωρούν ότι έχουν κάποια Σοφία (δεν ξέρω επώνυμο ) και δικαιούνται να την κάνουν ό,τι θέλουν, όπως συμφωνείς κι εσύ.
__________________
"Pulsanti Operietur" (Τo him who knocks, it shall be opened) |
#178
|
|||
|
|||
Φιλτατε SpRiTe
Για αρχη πως οριζει την λεγομενη ''ηθικη δραση'' την οποια αναφερεις οτι πρεπει να υπαρχει.; Μια δραση που εχει ως αρχη της λογους ηθικους;(λογικο) Αν ναι, τοτε θα πρεπει να αναλυσεις-ουμε και το τι εστι ηθικο. Και το κυριοτερο αν το δικο ''σου'' ηθικο ειναι το ιδιο και για μενα ή μου ειναι ανηθικο.Ή αδιαφορο. Το προσωπικο μου συμφερον και η δραση γι αυτο ΔΕΝ ειναι ηθικο; Με βρισκεις αντιθετο αν απαντησεις αρνητικα. Αλλα και παλι μπορει καποιος αλλος εκτος απο εμενα-εσενα να κρινει τι ειναι ηθικο για εμενα-εσενα; και αν θα κρινει θα το κανεις με γνωμονα εμενα-εσενα ή τον εαυτο του; Αναφερεις ή αφηνεις να εννοηθει οτι ως προσωπικο συμφερον οριζεις την προβολη του εγω και την ασκηση της εξουσιας. Κατι το οποιο θεωρω τελειως αυθαιρετο και δεν γινεται αποδεκτο απο εμενα παρα μονο ως την προσωπικη σου μοναδικοτητα. Για το συλλογικο συμφερον που αναφερεις η ερωτηση μου ειναι ΠΟΙΟΣ εχει λογο γι αυτο. Για να το ορισει ως προς το τι ειναι τετοιο (συμφερον). Η προφανης για μενα απαντηση ειναι πως τον λογο τον εχει η κοινωνια, ως οριζομενη απο το συνολο των ατομικων συμφεροντων. Αν διαφωνεις με αυτο παρακαλω. Αν και εσυ (και ο οποιος αλλος, δεν κανουμε προσωπικη κουβεντα) θεωρεις οτι ναι η κοινωνια εχει τον λογο για να ορισει το συμφερον της. θεωρεις οτι ο τεκτονισμος (μιας και αυτο ειναι το θεμα μας) αποτελει αυτην την κοινωνια; Ή απλα αποτελει ΜΕΡΟΣ αυτης. Αν αποτελει απλα ενα μερος της και οχι το συνολο, τοτε κρινεται ''ηθικο'' το μερος να ''μιλαει'' για το Ολον; Εχει ''αποψη'' ο τεκτονισμος για το ποιο ειναι το συλλογικο συμφερον; Αν ναι, ποια ειναι αυτη του η αποψη; (η ερωτηση δεν απευθυνεται σε εσενα αλλα σε ολους) Για την ΜΟΝΑΔΙΚΟΤΗΤΑ του εαυτου μου Πώς αυτη συνδιαζεται με τον μη διαχωρισμο του ολου σε Εγω και οι Αλλοι; μηπως ακριβως ειμαι τετοιος (μοναδικος) διαχωριζω; Εχει αποψη (και ποια) ο τεκτονισμος για το πώς αυτες οι μοναδικοτητες που εχουμε ολοι μας θα συνδιαστουν σε ενα Ολον; Και ενα παραδειγμα ευκαιριας δοθεισης απο την επισημανση τον Χοντρου Μπιζελιου. Δεχομαι οτι φιμωνεται η (οποια) αληθεια με το κλειδωμα ενος (του αυτου) θρεντ. προσεξε ομως. Ειναι το ιδιο ενα θρεντ που ανηκει σε ενα φορουμ, οπως αυτο στο οποιο συμμετεχουμε, και στο οποιο οι αποψεις που γραφονται, μπορουν να διαβαστουν απο οποιον το επιθυμει οχι μονο χωρις να συμμετεχει αλλα ΧΩΡΙΣ καν να ανηκει στα μελη του φορουμ Με ενα θρεντ το οποιο υπαρχει σε ενα φορουμ οπου η αναγνωση των κατατιθεμενων αποψεων μπορει να γινει ΜΟΝΟ εφοσον ειναι καποιος εγγεγραμενο μελος; |
#179
|
|||
|
|||
Φίλε cHrIsToS1
Ο τεκτονισμός σε γενικές γραμμές (είναι τεράστιο θέμα που μπορούμε να αναλύσουμε) ορίζει την ηθική, σαν τη φωνή της συνείδησής μας. Μια φωνή που "λέει στο καθένα μας τι είναι σωστό, λάθος, θετικό η αρνητικό κ.ο.κ. Το σίγουρο είναι οτι η ηθική είναι υποκειμενική για το καθένα. Πρέπει να παραδεχτούμε όμως οτι υπάρχουν κάποιοι κανόνες συμπεριφοράς και δράσης απέναντι στο συνάνθρωπό μας και εν γένει προς το κοινωνικό σύνολο. Το προσωπικό συμφέρον όμως, δεν είναι πολλές φορές αντίθετο σε σχέση με το κοινωνικό σύνολο όταν είναι αποτέλεσμα φιλαργυρίας π.χ. η γενικά εγωιστικών συμφερόντων? Όταν διδασκόμαστε οτι είναι κοινωνικά λάθος κάτι, αλλά η δική μας ηθική λέει οτι είναι σωστό και πράτουμε το λάθος, τότε δρούν οι νόμοι που έχουν θεσπιστεί. Σαφώς θα μπορούσαμε να ανατρέξουμε και σε πολλά που έχουν γραφτεί απο σοφούς ανθρώπους γι αυτό, αλλά νομίζω οτι το "αγάπα το πλησίον σου", και το "μη πράτεις οτι και η άλλοι δε θέλεις να πράξουν προς εσέ", είναι μια αρχή που η ηθική δράση πρέπει να έχει σαν γνώμονά της. Για το συλλογικό συμφέρον λόγο έχει η ίδια η κοινωνία. Έχεις δίκιο. Δεν είναι κάτι στο οποίο θα διαφωνήσουμε, όμως πρέπει να εξετάσουμε το "θεωρεις οτι ο τεκτονισμος (μιας και αυτο ειναι το θεμα μας) αποτελει αυτην την κοινωνια; Ή απλα αποτελει ΜΕΡΟΣ αυτης." Ο τεκτονισμός είναι ένα μέρος του ζωντανού οργανισμού που σημαίνει κοινωνία. Δεν μιλάει για το "όλον" όπως θα μιλούσε μια θρησκεία, η ένα πολιτικό κόμμα π.χ. μιλάει όμως μέσα απο ένα ανθρωπιστικό πλαίσιο, μέσα απο συμπεριφορά την οποία εξήγησα σε προηγούμενο ποστ μου. Αν θέλεις να καταλάβεις λιγάκι καλύτερα, νομίζω οτι το γράμμα που έγραψε ο Γκαμπριέλ Γκαρθία Μάρκες σαν τη πνευματική του διαθήκη λίγο πριν φύγει, είναι αντιπροσωπευτικό δείγμα και της φιλοσοφίας του τέκτονα. Στο ερώτημά σου περί μοναδικότητας. Αν υπάρχει ένα αξίωμα, είναι οτι ο καθένας μας είναι ένα μοναδικό ον. Τη μοναδικότητα και το όλον ο τεκτονισμός τη συνδιάζει με την ατομική εργασία που κάνει για τον εαυτό του, και εν γένει με τη λειτουργικότητα σαν ομάδα μέσα στη στοά του. Η κατανόηση της μοναδικότητας και των άλλων είναι αυτή που κάνει το τεκτονισμό να μη διαχωρίζει σε εγώ και οι άλλοι. Όμως όπως καταλαβαίνω εγώ τη μοναδικότητά σου, έτσι θα πρέπει και εσύ τη δική μου, σε άλλο επίπεδο η έμπρακτη δράση πρέπει να είναι ένας συνδιασμός από ξεχωριστές "μοναδικότητές" οι οποίες μπορούν να συνδιαστούν μέσα απο ένα κοινό έργο που εξελίσει. Στο τελευταίο που είπες, καταλαβαίνω τι εννοείς, αλλά το να ζητήσεις να ενταχθείς στο τεκτονικό χώρο είναι απλά ένα ταμπού (και όλη η παραφιλογία που εμπεριέχει). Αυτό πιστέυεις οτι είναι τόσο απλό? Το κλείδωμα ενός θέματος που μιλάει για το τεκτονισμό είναι η παύση της αναζήτησης της αλήθειας. Σε μια λευκή τεκτονική γιορτή μπορείς να συμμετέχεις. Αυτό είναι γνωστό. Φίλε cHrIsToS1 πολύ όμορφα τα όσα λέγονται, νομίζω οτι μπορούμε να συνεχίζουμε να συζητάμε έτσι, και αν κάπου δε μπόρεσα να σε καλύψω, μπορείς να γίνεις πιο συγκεκριμένος ως προς το "τι" και να εκθέσω κάποιες απόψεις μου περαιτέρω. |
#180
|
|||
|
|||
Οντως πολυ γενικος ο ορισμος περι ηθικης και χρηζει αναλυσης.
Οχι τοσο στο οτι ειναι η φωνη που μας λεει τι να κανουμε αλλα στο τι λεει αυτη η φωνη. Το σιγουρο ειναι παντως οπως σωστα λες, πως αυτη (η ηθικη) ειναι υποκειμενικη για τον καθεναν. και μιας και συζηταμε για τον τεκτονισμο, η ηθικη ειναι κατι υποκειμενικο για τον καθε τεκτονα.Σωστα; Κανονες ασφαλως και υπαρχουν και πρεπει να υπαρχουν. Κανονες που εχουν δημιουργηθει απο το συνολο και προς οφελος αυτου. Ή εστω απο την πλειοψηφια του συνολου. Και οταν αυτοι οι κανονες καταπατουνται ορθα το κοινωνικο συνολο(διαμεσου των απο αυτον θεσπιζομενων οργανων) ενεργει προς την τηρηση αυτων. Ή αλλιως προς την τηρηση των κεκτημενων. Για τους κανονες(=λογια σοφιας) που διεπουν (ή θα επρεπε να διεπουν) την ηθικη δραση που αναφερεις, για τον μεν δευτερο θα διαφωνησω, θεωρωντας τον οτι ειναι κανονας μη-δρασης. Στο ''μην κανεις'', προτιμω το ''κανε αυτο, που θελεις να σου κανουν'' Για τον μεν πρωτο εχω την εντυπωση (αλλα και ετσι να μην ειναι, αυτο πιστευω ως ορθο προς πραξη) οτι ειναι ''αγαπα τον πλησιον σου, ως εαυτον''. Το οποιο μεταφραζω, οτι για να αγαπησεις τον πλησιον σου, χρειαζεται να εχει προηγηθει η αγαπη προς τον εαυτο σου. Οποτε απλοποιωντας το, προτιμω το ''αγαπα τον εαυτο σου'' Εγωιστικο δεν ακουγεται και ειναι; Ειναι κακο; Για την κοινωνια;Το να αγαπαω τον εαυτο μου; μα μεσα απο αυτην την αγαπη, θα μπορεσω να πλησιασω, να κατανοησω και εν τελει να αγαπησω τον πλησιον μου. Ασε που αν γυρισει ο πλησιον μου και αρνηθει την αγαπη που την εχω, εγω θα παραμεινω να εχω αγαπη (προς τον εαυτο μου) Δεν εξαρταται η αγαπη μου απο κανεναν πλησιον. Για τον τεκτονισμο τι ειναι ηθικο; Να πρατεις αυτο που σου λεει η συνειδηση σου και ας αντιτιθεται στους κοινωνικους νομους, με συνεπεια την τιμωρια ή προς οφελος του κοινωνικου συνολου να μην κανεις αυτο που ΕΣΥ θεωρεις ορθο; Και ας ερχεται σε αντιθεση με την συνειδηση σου; Τον τεκτονισμο πως μπορουμε να τον ορισουμε; Θα ελεγα συμφωνα με το δογμα που εχει, αν δεν μας ειχες πει οτι δεν ειναι δογμα. Οποτε δεν μου μενει τιποτα αλλο, παρα οπως η κοινωνια αποτελειται και οριζεται απο τα επιμερους ατομα που την απαρτιζουν, ετσι και αυτον, να τον ορισω ως τους τεκτονες που τον απαρτιζουν. Η ηθικη του τεκτονισμου λοιπον, θα μπορουσε να οριστει ως τον συνδιασμο των επιμερους ''ηθικων'' των τεκτονων που τον αποτελουν; Ο καθενας μας ομως ειναι μοναδικος.Διαφορετικα μοναδικος. Και στον καθενα, πιστευω οτι υπαρχουν και οι τεκτονες. καθε τεκτονας λοιπον ειναι μοναδικος και διαφορετικος απο τον αλλον. Που συνυπαρχουν ομως παρα την αυτη διαφορετικοτητας τους. και συνυπαρχουν αρμονικα, μιας και χωρις αυτην (την αρμονια) δεν νομιζω οτι μπορει κατι να σταθει. Ποιος ειναι ο συνδετικος κρικος που κρατα τους τεκτονες ενωμενους, ωστε να υπαρχει ο τεκτονισμος; Πως συνδιαζει αυτες τις μοναδικοτητες των τεκτονων σε ''ενα''; Μεσο του κοινου εργου λες. ποιο ειναι αυτο το κοινο εργο; Η εξελιξη; και αν ναι, των τεκτονων ή του τεκτονισμου; Ή του κοινωνικου συνολου; Ή μιας και αποτελει μερος της κοινωνιας, τοτε αν συμβαινει το ενα συμβαινουν ολα; μπορουμε ως παραδειγμα να θεωρησουμε την κοινωνια ως ενα ανθρωπινο σωμα; Αν ναι, τοτε τι μερος του ειναι ο τεκτονισμος; κρινει ορθο, να εξελισεται ενα μερος του σωματος με τα υπολοιπα να εξελισονται σε μικροτερο βαθμο; Τι συμβαινει σε ενα σωμα με διαφορετικη αναπτυξη των επιμερους μερων του; Δεν χανουμε την αρμονια που αυτο εχει; |
|
|