|
|
#51
26-07-06, 18:14
|
||||
|
||||
Άγγελος εξάγγελος μας ήρθε από μακριά
Γερμένος πάνω σ' ένα δεκανίκι Δεν ήξερε καθόλου μα καθόλου να μιλά και είχε γλώσσα μόνο για να γλείφει Τα νέα που μας έφερε ήταν όλα μια ψευτιά Μα ακούγονταν ευχάριστα στ’ αυτί μας Γιατί έμοιαζε μ' αλήθεια η κάθε του ψευτιά Κι ακούγοντάς τον ησύχαζε η ψυχή μας Έστησε το κρεβάτι του πίσω απ' την αγορά Κι έλεγε καλαμπούρια στην ταβέρνα Μπαινόβγαινε κεφάτος στα κουρεία και στα λουτρά Και χάζευε τα ψάρια μες στη στέρνα Και πέρασε ο χειμώνας κι ήρθε η καλοκαιριά Κι ύστερα πάλι ξανάρθανε τα κρύα Ώσπου κάποιο βραδάκι, τι τού 'ρθε ξαφνικά κι άρχισε να φωνάζει με μανία "Τα πόδια μου καήκανε σ' αυτή την ερημιά Η νύχτα εναλλάσσεται με νύχτα Τα νέα που σας έφερα σας χάιδεψαν τ΄ αυτιά Μα απέχουνε πολύ απ' την αλήθεια" Αμέσως καταλάβαμε τι πήγαινε να πει και τού 'παμε να φύγει μουδιασμένα Αφού δεν είχε νέα ευχάριστα να πει Καλύτερα να μη μας πει κανένα... 
|
|
#52
27-07-06, 15:31
|
||||
|
||||
|
Bruce Dickinson
Tears of the dragon For too long now, there were secrets in my mind For too long now, there were things I should have said In the darkness...i was stumbling for the door To find a reason - to find the time, the place, the hour Waiting for the winter sun, and the cold light of day The misty ghosts of childhood fears The pressure is building, and I cant stay away I throw myself into the sea Release the wave, let it wash over me To face the fear I once believed The tears of the dragon, for you and for me Where I was, I had wings that couldnt fly Where I was, I had tears I couldnt cry My emotions frozen in an icy lake I couldnt feel them until the ice began to break I have no power over this, you know Im afraid The walls I built are crumbling The water is moving, Im slipping away... I throw myself into the sea Release the wave, let it wash over me To face the fear I once believed The tears of the dragon, for you and for me Slowly I awake, slowly I rise The walls I built are crumbling The water is moving, Im slipping away... I throw (I throw) Myself (myself) Into the sea Release the wave, let it wash over me To face (to face) The fear (the fear) I once believed The tears of the dragon, for you and for me I throw (I throw) Myself (myself) Into the sea Release the wave, let it wash over me To face (to face) The fear (the fear) I once believed The tears of the dragon, for you and for me
__________________
Βαριέμαι http://s2.bitefight.gr/c.php?uid=22502
|
|
#53
27-07-06, 15:33
|
||||
|
||||
|
Και μια μουσική που βασικά όλοι την ξέρουμε η 9η του Μπετόβεν αλλά με μια διαφορά εκτελεσμένη από τον μαέστρο την κιθάρας Ritchie Blackmore και από την μπάντα που δημιούργησε τους Rainbow φοβερή εκτέληση.
__________________
Βαριέμαι http://s2.bitefight.gr/c.php?uid=22502
|
|
#54
28-07-06, 19:16
|
||||
|
||||
|
Παράθεση:
Ακούστε το!...
__________________
~Take it as it comes~
|
|
#55
04-08-06, 16:13
|
||||
|
||||
|
white room black courtins
Ah, Ah, Ah, Ah
Ah, Ah, Ah, Ah, Ah In the white room with black curtains near the station. Black-roof country, no gold pavements, tired starlings. Silver horses run down moonbeams in your dark eyes. She's just dressing, goodbye windows, tired starlings. And I'll wait in this place where the sun never shines; Wait in this place where the shadows run from themselves. You said no strings could secure you at the station. Platform ticket, restless diesels, goodbye windows. As I walked in such a bad time at the station. As I walked out, felt my own needs just beginning. And I'll wait in the queue when the trains come back; Lie with you where the shadows run from themselves. Ah, Ah, Ah, Ah Ah, Ah, Ah, Ah, Ah At the party she was kindness in the hard crowd. Consolation for the old wound now forgovern. Yellow tigers crouched in jungles in her dark eyes. She's just dressing, goodbye windows, tired starlings. And I'll wait in this place where the sun never shines; Lie in the dark where the shadows run from themselves. Ah, Ah, Ah, Ah Ah, Ah, Ah, Ah, Ah
|
|
#56
07-08-06, 19:02
|
|||
|
|||
|
Καινούρια ζάλη
Ο χρόνος είναι ο χειρότερος γιατρός
Σε καίει σε σκορπάει και σε παγώνει Μα εσύ σε λίγο δεν θα βρίσκεσαι εδω Κάποιοι άλλοι θα παλεύουν με την σκονη Θέλεις ξανά να αποτελειώσεις μοναχός Ένα ταξίδι που ποτέ δεν τελειώνει Κάτω απο τα ρούχα σου ξυπνάει ο πιο παλιός θεός Μες στις βαλίτσες σου στριμώχνονται όλοι οι δρόμοι Ποιοί χάρτες σου ζεστάνανε ξανά το μυαλό Ποιές θάλασσες στεγνώνουν στο μικρό σου κεφάλι Ποιός άνεμος σε παίρνει πιο μακρύα απο εδώ Πές μου ποιό φόβο αγάπησες πάλι. Το όνειρο που σε έφερε μια μέρα ως εδώ Σήμερα καίγεται σκουριάζει και σε διώχνει Μια σε κρατάει στη γή μια σε ξερνάει στον ουρανό Το ίδιο όνειρο σε τρώει και σε γλυτώνει Θέλεις ξανά να αποτελειώσεις μοναχός Ένα ταξίδι που ποτέ δεν τελειώνει κάτω απο τα ρούχα σου ξυπνάει ο πιό παλιός θεός Μές στις βαλίτσες σου στριμώχνονται όλοι οι δρόμοι Ποιά νήματα σε ενώνουν με μιαν άλλη θηλειά Ποιά κύματα σε διώχνουν από αυτό το λιμάνι Ποιά μοίρα σε φωνάζει απο την άλλη μεριά Πές μου ποιό φόβο αγάπησες πάλι Ποιά σύννεφα σκεπάζουν την στεγνη σου καρδιά Ποιά αστέρια τραγουδάνε την καινούρια σου ζάλη Ποιό ψέμα σε κρατάει στην αλήθεια κοντά Πές μου ποιό φόβο αγάπησες πάλι Ποιές λέξεις μέσα σου σαπίζουν και δεν θέλουν να βγουν Ποιά ελπίδα σε οδηγεί στην πιο γλυκιά αυταπάτη Ποια θλίψη σε κλωτσάει πιο μακρυά απο παντού Πές μου ποιός φόβος σε νίκησε πάλι.
|
|
#57
08-08-06, 19:53
|
|||
|
|||
|
ΝΑ ΜΑΙ ΠΑΛΙ ΕΔΩ ΖΩΝΤΑΝΟΣ
Πέρασα χίλιες στοιχιωμένες νύχτες
Με μιά φωτά που μου ζητούσε να υπομένω Να καίγομαι μαζί της και να παίζω Ένα παιχνίδι που εγώ ήμουνα πάντα ο χαμένος Μα σαν την ρώτησα αν ήθελε Νάναι αυτή το δέντρο νάμαι εγώ οκεραυνός Δεν πήρα απάντηση δεν πήρα Και νάμαι πάλι εδώ ζωντανός Σ' ένα άγριο όνειρο ξύπνησα παγωμένος Κάποιος με ρώταγε μέσα απ' το μαύρο φώς Ποιός είναι ο δρόμος μου αν ξέρω πού πηγαίνω Και αν ξέρω ποιός από τους δυο μας είναι αυτός και ποιός εγώ Μα σαν τον ρώτησα ποιός είναι Αν είναι ο διάβολος ή μήπως είναι ο θεός Δεν πήρα απάντηση δεν πήρα Και νάμαι πάλι εδώ ζωντανός Μ' ένα ζευγάρι λασπωμένες μπότες Σάλταρα πάνω απ' τη χλώμη μου μοίρα Και εκείνη ανήμπορη να με γραπώσει Μ' έβριζε κι έσκουζε σαν γερασμένη σκύλα Μα σαν την ρώτησα πώς γίνεται Να κάνει τάχα πως ζει κάποιος ηδη νεκρός Δεν πήρα απάντηση δεν πήρα Και νάμαι πάλι εδώ ζωντανός
|
|
#58
09-08-06, 11:47
|
||||
|
||||
|
words
Επειδή το θέμα words του συνομιλητή van helsing έχει κλειδωθεί
Λέω να του απαντήσω σε αυτό το θέμα. Αν είμαι άλλα αντ άλλων μεταφέρετε το όπου ταιριάζει . Someone and someone were down by the pond Looking for something to plant in the lawn. Out in the fields they were turning the soil I'm sitting here hoping this water will boil When I look through the windows and out on the road They're bringing me presents and saying hello. Singing words, words between the lines of age. Words, words between the lines of age. If I was a junkman selling you cars, Washing your windows and shining your stars, Thinking your mind was my own in a dream What would you wonder and how would it seem? Living in castles a bit at a time The King started laughing and talking in rhyme. Singing words, words between the lines of age. Words, words between the lines of age.
__________________
Ὁ παλαιός νέος καὶ νέος ὁ ἀρχαίος, ὁ πατήρ ἐν τῷ γόνῳ καὶ ὁ γόνος ἐν τῷ πατρί. Τό ἕν διαιρείται εἰς τρία καὶ τά τρία εἰς ἕν
|
|
#59
12-08-06, 23:23
|
||||
|
||||
|
Την γλώσσα μού έδωσαν ελληνική·
το σπίτι φτωχικό στις αμμουδιές του Ομήρου. Μονάχη έγνοια η γλώσσα μου στις αμμουδιές του Ομήρου. Εκεί σπάροι και πέρκες ανεμόδαρτα ρήματα ρεύματα πράσινα μες στα γαλάζια όσα είδα στα σπλάχνα μου ν' ανάβουνε σφουγγάρια, μέδουσες με τα πρώτα λόγια των Σειρήνων όστρακα ρόδινα με τα πρώτα μαύρα ρίγη. Μονάχη έγνοια η γλώσσα μου με τα πρώτα μαύρα ρίγη. Εκεί ρόδια, κυδώνια θεοί μελαχρινοί, θείοι κι εξάδελφοι το λάδι αδειάζοντας μες στα πελώρια κιούπια· και πνοές από τη ρεματιά ευωδιάζοντας λυγαριά και σχίνο σπάρτο και πιπερόριζα με τα πρώτα πιπίσματα των σπίνων, ψαλμωδίες γλυκές με τα πρώτα-πρώτα Δόξα σοι. Μονάχη έγνοια η γλώσσα μου, με τα πρώτα-πρώτα Δόξα σοι! Εκεί δάφνες και βάγια θυμιατό και λιβάνισμα τις πάλες ευλογώντας και τα καριοφίλια. Στο χώμα το στρωμένο με τ' αμπελομάντιλα κνίσες, τσουγκρίσματα και Χριστός Ανέστη με τα πρώτα σμπάρα των Ελλήνων. Αγάπες μυστικές με τα πρώτα λόγια του 'Υμνου. Μονάχη έγνοια η γλώσσα μου, με τα πρώτα λόγια του 'Υμνου! ~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~ Της δικαιοσύνης ήλιε νοητέ και μυρσίνη σύ δοξαστική μη παρακαλώ σας μη λησμονάτε τη χώρα μου Αετόμορφα έχει τα ψηλά βουνά στα ηφαίστεια κλήματα σειρά και τα σπίτια πιο λευκά στου γλαύκου το γειτόνεμα Της Ασίας αν αγγίζει από τη μια της Ευρώπης λίγο αν ακουμπά στον αιθέρα στέκει να και στη θάλασσα μόνη της Και δεν είναι μήτε ξένου λογισμός και δικού της μήτε αγάπη μιά μόνο πένθος άχ παντού και το φως ανελέητο Τα πικρά μου χέρια με τον Κεραυνό τα γυρίζω πίσω άπ' τον Καιρό τους παλιούς φίλους καλώ με φοβέρες και μ' αίματα Μα' χουν όλα τα αίματα ξαντιμεθεί κι οι φοβέρες αχ λατομηθεί και στον έναν ο άλλος μπαίνουν εναντίον οι άνεμοι Της Δικαιοσύνης ήλιε νοητέ και μυρσίνη σύ δοξαστική μη παρακαλώ σας μη λησμονάτε τη χώρα μου... .
|
|
#60
13-08-06, 14:28
|
||||
|
||||
|
Ζαβαρακατρανέμια
Στίχοι: Γ. Μαρκόπουλος Μουσική: Γ. Μαρκόπουλος Ζαβαρακατρανέμια (2) Αλληλούϊα (2) Ζαβαρακατρανέμια ίλεος (ή ίλεως) (2) λάμα λάμα νάμα νάμα νέμια Αλληλούϊα ίλεος (ως) (5) νέμια ίλεος (ως) (4) λάμα - λάμα νάμα - νάμα νέμια Αλληλούϊα Ζαβαρακατρανέμια (2) Τραγούδι: Ν. Ξυλούρης Ζαβαρακατρανέμια = λάβαρα κάστρα νηνεμία Αλληλούϊα = Επικοινωνία ίλεος ή ίλεως = ανθρωπιά, ευσπλαχνία, έλεος λάμα = κόψη του μαχαιριού νάμα = νερό της πηγής, εδώ το κρασί της Θείας μετάληψης νέμια = νηνεμία (η εξήγηση έγινε από τον ίδιο τον Γιάννη Μαρκόπουλο) Τελευταία επεξεργασία από το χρήστη Ποσειδώνιος : 13-08-06 στις 14:30
|
 |
|
|
Αλλαγή σε γραμμικό τρόπο
