Μόρα, Ο Σκιώδης Εισβολέας

[Jonathan Bright]

Thalia,
τη σκηνή που περιγράφεις, την έχω ακούσει πάμπολλες φορές. Όπως έλεγα και νωρίτερα, μια τέτοια "αποκαλυπτική" παρουσία (αποκαλυπτική, γιατί αν μη τι άλλο, παρέχει σ' αυτόν που τη ζει μια καταλυτική απόδειξη πως ο κόσμος δεν εξαντλείται στα βιβλία που μας μαθαίνουν στο σχολείο), είναι συνήθες να προκαλεί σαν αντίδραση την αίσθηση του τρόμου, αλλά ο καθένας αντιδρά με τον δικό του τρόπο.
Αυτό βέβαια εξαρτάται κι από το ερέθισμα που έχει τη δεδομένη στιγμή.
Όταν συνέβη το περιστατικό, για παράδειγμα, προφανώς δεν είχες ακούσει ποτέ τη λέξη "Σκιά", τουλάχιστον με την έννοια που εδώ της αποδίδεται και ήσουν εντελώς ανοικτή, χωρίς προκατάληψη, σε μια καινούρια εμπειρία.
Από κει και πέρα, βασικό ρόλο νομίζω παίζει το "σκηνοθετικό στήσιμο" της σκηνής.
Δεν μπορούμε να προβλέψουμε με βεβαιότητα αν η αντίδρασή σου θα ήταν η ίδια, ή διαφορετική, εάν με το που άνοιγες τα μάτια σου, δεν έβλεπες τη μορφή στη συγκεκριμένη στάση, αλλά ένιωθες έντονα μια παρουσία κρυμμένη στο σκοτάδι, κάπου γύρω, και στη συνέχεια την έβλεπες να πλησιάζει προς το μέρος σου. Τότε ίσως εκλάμβανες την εμπειρία ως "επίθεση" και ίσως αυτό σου προξενούσε τρόμο, κάτι που πλέον θα στιγμάτιζε και οποιαδήποτε μελλοντική εκδήλωση της παρουσίας στη ζωή σου. (-Ερώτηση: Κατά τη διάρκεια της εμπειρίας, είχες τον μυικό σου έλεγχο, μπορούσες να κινηθείς, ή να μιλήσεις?)
Για παράδειγμα, ένας αδερφικός μου φίλος, που δεχόταν τέτοιες "επισκέψεις" επί είκοσι χρόνια, και έχοντας από την πρώτη φορά τρομάξει, όταν κάποια φορά είδε τη μορφή να κάθεται έτσι, στην άκρη του κρεβατιού, το ερμήνευσε... "σαν να χώνευε αυτό που μόλις είχε φάει" (!)...
Αυτά τα γράφω προσπαθώντας να είμαι το δυνατόν αντικειμενικός, και χωρίς να επιδιώκω να μειώσω την σημασία της ενστικτώδους κρίσης σου τη στιγμή του βιώματος.
Απ' την άλλη βέβαια, υπάρχουν και δεκάδες μαρτυρίες όπως εκείνη που μεταφέρεται από τον Cap-10, που αιτιολογούν την αίσθηση του τρόμου που κατά κανόνα συνοδεύει τέτοιες εμφανίσεις.

Cap-10,
δεν βρίσκω κανέναν λόγο η ιστορία που περιγράφεις να μην ληφθεί σοβαρά υπόψην (αν δεν έχεις αντίρρηση μάλιστα, θα ήθελα να την αναφέρω και στο βιβλίο, καθώς θέλω να περιέχονται μαρτυρίες από το δυνατόν περισσότερα μέρη της Γης). Διαβάζοντας τις προηγούμενες σελίδες, θα δεις πιστεύω πως δεν έχει τίποτα το υπερβολικό, σε σχέση με άλλες που έχουν αναφερθεί, και τα μόνο σημείο που ίσως ακούγεται ασυνήθιστο, είναι πως η κοπέλα κατάφερε να γλιτώσει μετά την πτώση της από τον 2ο όροφο. Νά 'ναι καλά η κοπέλα κι εύχομαι η τύχη της να μην ξαναδοκιμαστεί.
Από κει και πέρα, το μοναδικό σημείο που ομολογώ πως μου γέννησε κάποιο ερωτηματικό είναι το, πως είναι δυνατόν το ζευγάρι να μην έχει δοκιμάσει ν' ακούσει τις κασσέτες που είχε ηχογραφήσει και τις ταινίες που είχε γράψει νωρίτερα, προτού τις φέρουν σ' εσένα. Όμως δεν λειτουργούν όλοι οι άνθρωποι το ίδιο και σίγουρα εσύ τους ξέρεις καλύτερα, όπως ξέρεις και το πόσο πολύ είχαν τρομοκρατηθεί.

Για την ουσία της ιστορίας, θα σου πω απλά πως δεν είναι η μόνη φορά που ακούω κάτι ανάλογο, αν και δε θέλω να μπω εδώ σε λεπτομέρειες (θα σου στείλω ΠM), γιατί το θέμα το διαβάζει κόσμος κάθε ηλικίας και αυτά που γράφονται, υποσυνειδήτα καταγράφονται και ίσως είναι επικίνδυνο να περνούν τέτοιες πληροφορίες χωρίς να μπορούν να αναπτυχθούν πλήρως, στο ασυνείδητο των ατόμων που τις διαβάζουν.
Το γεγονός είναι πως ο καθένας μπορεί να αντιδράσει σε οποιαδήποτε επίθεση της Σκιάς δεχτεί, προτού φτάσει σε κατάσταση ανάλογη με της κοπέλας.
Θα ήθελα να συζητήσω το θέμα μαζί της, αλλά καταλαβαίνω απόλυτα την ανάγκη τους να το αφήσουν πίσω και να το ξεχάσουν. Θα ήταν λοιπόν μάλλον κακή ιδέα, εάν οι εμφανίσεις σταμάτησαν εκεί. Αν όμως συνεχίζονται, τότε μάλλον θα πρέπει να επιδιώξεις να μας φέρεις σε κάποια επαφή...

[cHrIsToS1]

Tzoναθαν, μια ερωτηση εχω να σου κανω για το θεμα μεν, προσωπικη δε.
την γνωμη σου για ενα θεμα που θα θεσω...
Προσωπικα εγω εχω ''χασει'' αρκετο χρονο απο την ζωη μου (το χασει σε εισαγωγικα γιατι κερδος ειναι αλλα για να γινω πιο κατανοητος) με σκοπο την ''αναβαθμιση'' των προσωπικων μου αμυνων.
Εξαιτιας σου κατα μεγαλο ποσοστο.
Δεν ειχα και μεχρι στιγμης δεν εχω θυμουμενη εμπειρια με την σκια.
Και δεν εχω σκοπο να επιδιωξω να εχω.
Αλλα ''εξαιτιας'' σου ειμουν πιο κοντα στο να εχω.
Για το λογο οτι μου εφερες γνωση.Την γνωση της σκιας.και μαζι με αυτην την γνωση...... ηρθε και αυτη πιο κοντα.
Αυτο το ενιωσα, και γι αυτο χρειαστηκε αυτη η αναβαθμιση (που δεν εχει τελειωσει ακομα) αλλα οπως οταν κανουμε αναβαθμιση των γοιντοους πχ, δεν μπορουμε να κανουμε και περιηγηση σε αυτα.
Για καποιον που εχει αγνοια επι του θεματος της σκιας, και οταν λεω αγνοια εννοω οχι να μην ξερει τα διαφορα ονοματα της ή το πως εκδηλωνεται η παρουσια της, αλλα να μην εχει καμια εμπειρια προς οποια εκδηλουμενη παρουσια της, με την οποια μορφη.να ειναι ανυπαρκτη γι αυτον.
Η γνωση αυτη, η γνωση της υπαρξης της μπορει να την φερει πιο κοντα;
και σαφως εννοειται πως ειναι μεν ανυπαρκτη γι αυτον αλλα οχι και παρεμφερει με αυτην πεδια.
Δεν το εχω γραψει πολυ καλα αυτο αλλα πιστευω καταλαβαινεις τι ρωταω.
Και ενταξει γι αυτον που ξερει να αναβαθμιζει τα γουιντοους, υπαρχουν καποιοι αλλοι που δεν ξερουν;;
Μαζι με την γνωση της υπαρξης τετοιας ''οντοτητας'' δινεται και αν οχι θα ηταν σωστο να δινεται και ο οποιος πιθανος τροπος αντιμετωπισης της;
Στο ιδιο ποσοστο με την δινομενη γνωση.

[Jonathan Bright]

Η αλήθεια είναι πως τα λες λιγάκι μπερδεμένα. Διευκρινίζεις ότι αναφέρεσαι στη γνώση ως "εμπειρία" κι όχι ως "πληροφορία" ('quote' οταν λεω αγνοια εννοω οχι να μην ξερει τα διαφορα ονοματα της ή το πως εκδηλωνεται η παρουσια της, αλλα να μην εχει καμια εμπειρια προς οποια εκδηλουμενη παρουσια της 'unquote'), αλλά όσες συζητήσεις κι αν έχεις παρακολουθήσει να γίνονται εδώ, ή όσα έχεις ακούσει να λέγονται για τη Σκιά μέσω των άρθρων, εξακολουθούν να είναι πληροφορίες για σένα, και όχι εμπειρίες, κι ωστόσο σ' έχουν κάνει να νιώσεις πως έτσι έχεις έρθει πιο κοντά στη Σκιά.
Θα μιλήσω λοιπόν για τη γνώση γενικότερα.

Σχεδόν όλα τα άτομα που καταθέτουν τέτοιες εμπειρίες δεν είχαν προγενέστερη γνώση (είτε εμπειρικά, είτε από πληροφορίες), όχι τουλάχιστον μέχρι την πρώτη φορά...
Αυτό καταρχήν σημαίνει πως η γνώση δεν είναι σε καμία περίπτωση αναγκαία προϋπόθεση για την εμφάνισή της.

Μπορεί όμως να συμβάλλει σ' αυτό, αφού όταν εστιάζεις σε κάτι (με οποιονδήποτε τρόπο), είναι ευκολότερο να εστιάσει κι αυτό σ' εσένα. Ένα παράδειγμα για το πως δουλεύει αυτός ο μηχανισμός είναι η αίσθηση που έχουμε συχνά ότι κάποιος μας κοιτάζει και συνήθως τον εντοπίζουμε, ακόμα κι αν βρίσκεται πίσω απ' την πλάτη μας. Τα συναισθήματα που διαχέονται τη στιγμή του focus είναι εξίσου σημαντικά. π.χ. η έντονη διάχυση συναισθημάτων τρόμου, είναι γνωστό πως γενικά έλκουν το αντικείμενο της εστίασης. Άλλωστε οι έντονες συναισθηματικές διαταραχές έχουν την ικανότητα ν' ανοίγουν "Πύλες" και να κάνουν έτσι την εστίαση ευκολότερη.

Το πιο συνηθισμένο αποτέλεσμα της γνώσης πάντως στη συγκεκριμένη περίπτωση είναι πως βοηθάει στην διεύρυνση της αντίληψης και της κατανόησης. Έτσι, μαθαίνοντας για τη Σκιά κάποιοι αναγνωρίζουν δικές τους εμπειρίες, που μέχρι εκείνη τη στιγμή δεν μπορούσαν να κατανοήσουν και να εξηγήσουν, με αποτέλεσμα σε τέτοιες στιγμές, να αντιδρούν απλά μέσω του ενστίκτου τους.
Η ενστικτώδης αυτή αντίδραση ούτως ή άλλως είναι πολύ σημαντική, καθώς ο άνθρωπος όταν νιώθει πως βρίσκεται στο χείλος του γκρεμού (ή του...πρεβαζιού, στην περίπτωση που αναφέρθηκε νωρίτερα), αντλεί τεράστιες δυνάμεις από τον βαθύτερο εαυτό, προκειμένου να επιβιώσει..., κάτι που τις περισσότερες φορές καταφέρνει με επιτυχία.
Τις περισσότερες...
Όπως σωστά παρατηρείς, δεν χρειάζεται κανείς να φτάσει σ' αυτό το έσχατο σημείο απροετοίμαστος και να εναποθέττει τις ελπίδες του στο ένστικτο, επομένως η "εκπαίδευση" του εαυτού και η ενίσχυση της άμυνας είναι μια σοφή επιλογή. Και σ' αυτά πάλι συμβάλλει και η γνώση.

Γενικά, αν έπρεπε να επιλέξω ανάμεσα στο να έχω άγνοια και γίνομαι βορά ενός αόρατου θηρευτή και στο να τον βλέπω πιο καθαρά, όσο τρομακτική κι αν είναι η όψη του, προσπαθώντας να τον αντιμετωπίσω, ασφαλώς θα διάλεγα το δεύτερο. Ίσως να θεωρηθεί καταχρηστικό που κάνω την ίδια επιλογή και για όλους τους άλλους, αλλά γενικά θέλω τον άνθρωπο, "αγωνιστή" και όχι "υποτακτικό". Άλλωστε μην ξεχνάς ότι δεν επιβάλλω σε κανέναν να διαβάσει τις πληροφορίες που αποκαλύπτω... Αυτό, την ίδια στιγμή, νομίζω πως με απαλλάσσει από την ευθύνη απέναντι σ' εκείνον που ακούει τις πληροφορίες που μπορώ να του αποκαλύψω -αν για παράδειγμα, δεν γνώριζα κάποιους τρόπους αντιμετώπισης, θα έπρεπε να κρύψω όσα ξέρω, ή να φροντίσω παρά ταύτα να μάθουν περισσότερα οι άνθρωποι για τη Σκιά, ώστει να τους αναζητήσουν κι άλλοι μαζί μ' εμένα?... Όπως και να 'χει, επειδή τυχαίνει να μην συμπαθώ καθόλου τα "μυστικά", λέω πάντα όλα όσα ξέρω (και στην προκειμένη περίπτωση, ευτυχώς, η εικόνα αυτή περιλαμβάνει και τρόπους αντιμετώπισης και προστασίας). Και θεωρώ σωστό να το κάνω με τέτοιον τρόπο, που να μπορούν να μεταδοθούν στον καλύτερο δυνατό βαθμό, στη μορφή που υπάρχουν και σ' εμένα.
Σ' ένα forum όπου εκ των πραγμάτων οι πληροφορίες είναι αποσπασματικές και δεν δίνονται με τη σειρά που θα έκρινα εγώ σωστή, υποχρεώνομαι να κάνω επιλογή αυτών που θα πω, ώστε να διασφαλίσω την λειτουργικότητά και την αποτελεσματικότητά τους.

Παρόλ' αυτά, τόσο εδώ στο topic, όσο και στα άρθρα, αλλά και σε δεκάδες άτομα προσωπικά, έχω ήδη αναφέρει τρόπους αντιμετώπισης, έστω και παροδικής.
Υπάρχουν και άλλοι πολύ ουσιαστικότεροι τρόποι, αλλά για να κατανοηθούν από τον εκάστοτε αποδέκτη της πληροφορίας, θα πρέπει να έχω πρώτα διασφαλίσει την δική του πλήρη κατανόηση της Σκιάς, αλλά και του μέρους του ανθρώπου που προσπαθεί να την ερμηνεύσει, κάτι για το οποίο έχουν ήδη χρειαστεί εκατοντάδες σελίδες πληροφοριών...

Νομίζω πως τα παραπάνω απαντούν την ερώτησή σου.

[Cap-10]

Στο θέμα Σκιώδης Εισβολέας έχει γίνει μια ολοκληρωμένη παρουσίαση του θέματος. Ειλικρινά δεν το περίμενα. Έμαθα πολλά.
Στο δικό μου θέμα γιατί οι φίλοι μου δεν είδαν τα βίντεο πριν μου τα φέρουν η απάντηση είναι πως η κοπέλα ήταν τρομοκρατημένη και δεν ανεχόταν σε καμία περίπτωση να δει ξανά κάτι που φοβόταν, επίσης φοβόταν μήπως και δει κάτι που θα την τάραζε περισσότερο. Όσο για το φίλο μου όπως αποδείχθηκε ενώ έλεγε πως δεν πίστευε τελικά ήταν ο φόβος του να έρθει αντιμέτωπος με κάτι υπερφυσικό. Όπως μου είπε και ζητώ συγγνώμη από όλους αλλά είναι η καθομιλουμένη, είπε : Μ***κα δεν αντέχω, χέζομαι πάνω μου μπας και δω κάτι περίεργο εκεί. Για να ευθυμήσουμε λίγο, τελικά είδα πως υπάρχουν μεγαλύτεροι χεστιδες από μένα.

Cap-10

[Μιχάλης]

Αρχική Δημοσίευση από Jonathan Bright

Υπάρχουν και άλλοι πολύ ουσιαστικότεροι τρόποι, αλλά για να κατανοηθούν από τον εκάστοτε αποδέκτη της πληροφορίας, θα πρέπει να έχω πρώτα διασφαλίσει την δική του πλήρη κατανόηση της Σκιάς, αλλά και του μέρους του ανθρώπου που προσπαθεί να την ερμηνεύσει, κάτι για το οποίο έχουν ήδη χρειαστεί εκατοντάδες σελίδες πληροφοριών...

Νομίζω πως αυτό είναι εξαιρετικά σημαντικό. Υπάρχουν τρόποι αντιμετώπισης από το άτομο αυτής της εξαιρετικά άσχημης εμπειρίας, όμως περνάνε μέσα από ένα "φίλτρο" αυτογνωσίας, αν μπορώ να το ορίσω έτσι. Προσωπική μου άποψη είναι πως η Σκιά αντιμετωπίζεται εφόσον το "θύμα" κάνει μια βαθύτατη ενδοσκόπηση στον εαυτό του, βρίσκοντας τα στοιχεία εκείνα που έκαναν τη Σκιά να πιαστεί από αυτά και που μπορεί να είναι εσώτεροι φόβοι, αδυναμίες, ανεκπλήρωτες επιθυμίες και τόσα άλλα. Νομίζω πως όταν τα αντιμετωπίσει, τα αποδεχτεί, τα αξιοποιήσει, τότε θα βρει μέσα του τη δύναμη για να τη διώξει κάθε φορά που έρχεται, γιατί, τουλάχιστον στη δική μου την περίπτωση αλλά πιστεύω και σε πολλές άλλες, φαίνεται ότι δεν εγκαταλείπει και τόσο εύκολα τον αγώνα. Κάθε φορά, όμως που έρχεται, θα είναι όλο και περισσότερο αποδυναμωμένη αν και όχι λιγότερο σκοτεινή και "κακιά". Αντιμετωπίζεται, πάντως και μετά το άτομο νιώθει μια τεράστια ενεργητικότητα και δύναμη να το διακατέχουν, που πηγάζουν από την κατανόηση του εαυτού του.

[kourosava]

Είχα στο περελθόν μεγάλο πρόβλημα με την σκιά, μόρα η όπως αλλιώς το/τον/την λένε. Η συχνή εμφάνιση αυτού του πράγματος κόντευε να με τρελάνει. Η μήτερα μου το κατάλαβε και ακολουθώντας την συμβουλή της γιαγιάς μου, μου έβαλε μια εικόνα μέσα στο μαξιλάρι για λίγες μέρες, είπε μια προσευχή και απο τότε δεν εχει ξαναεμφανιστεί!

[Jonathan Bright]

Πολύ σωστά, Μιχάλη. Όταν φτάσει κανείς σ' αυτό το σημείο, τότε (κυριολεκτικά) δεν έχει να φοβηθεί τίποτα (άλλωστε τότε πλέον η Σκιά τον αποφεύγει...)

kourosava, σε τι ηλικία έγιναν αυτά? Υποθέτω ότι γνώριζες για τα μέτρα που είχε λάβει η μητέρα σου, ή έκρυψε την εικόνα χωρίς να στο πει?... Επίσης νομίζω πως θα ήταν ενδιαφέρον να περιγράψεις κάποιες απ' αυτές τις εμπειρίες...

[thalia]

[QUOTE=Jonathan Bright]Thalia,
τη σκηνή που περιγράφεις, την έχω ακούσει πάμπολλες φορές. Όπως έλεγα και νωρίτερα, μια τέτοια "αποκαλυπτική" παρουσία (αποκαλυπτική, γιατί αν μη τι άλλο, παρέχει σ' αυτόν που τη ζει μια καταλυτική απόδειξη πως ο κόσμος δεν εξαντλείται στα βιβλία που μας μαθαίνουν στο σχολείο), είναι συνήθες να προκαλεί σαν αντίδραση την αίσθηση του τρόμου, αλλά ο καθένας αντιδρά με τον δικό του τρόπο.
Αυτό βέβαια εξαρτάται κι από το ερέθισμα που έχει τη δεδομένη στιγμή.
Όταν συνέβη το περιστατικό, για παράδειγμα, προφανώς δεν είχες ακούσει ποτέ τη λέξη "Σκιά", τουλάχιστον με την έννοια που εδώ της αποδίδεται και ήσουν εντελώς ανοικτή, χωρίς προκατάληψη, σε μια καινούρια εμπειρία.
Από κει και πέρα, βασικό ρόλο νομίζω παίζει το "σκηνοθετικό στήσιμο" της σκηνής.
Δεν μπορούμε να προβλέψουμε με βεβαιότητα αν η αντίδρασή σου θα ήταν η ίδια, ή διαφορετική, εάν με το που άνοιγες τα μάτια σου, δεν έβλεπες τη μορφή στη συγκεκριμένη στάση, αλλά ένιωθες έντονα μια παρουσία κρυμμένη στο σκοτάδι, κάπου γύρω, και στη συνέχεια την έβλεπες να πλησιάζει προς το μέρος σου. Τότε ίσως εκλάμβανες την εμπειρία ως "επίθεση" και ίσως αυτό σου προξενούσε τρόμο, κάτι που πλέον θα στιγμάτιζε και οποιαδήποτε μελλοντική εκδήλωση της παρουσίας στη ζωή σου. (-Ερώτηση: Κατά τη διάρκεια της εμπειρίας, είχες τον μυικό σου έλεγχο, μπορούσες να κινηθείς, ή να μιλήσεις?)
Για παράδειγμα, ένας αδερφικός μου φίλος, που δεχόταν τέτοιες "επισκέψεις" επί είκοσι χρόνια, και έχοντας από την πρώτη φορά τρομάξει, όταν κάποια φορά είδε τη μορφή να κάθεται έτσι, στην άκρη του κρεβατιού, το ερμήνευσε... "σαν να χώνευε αυτό που μόλις είχε φάει" (!)...
Αυτά τα γράφω προσπαθώντας να είμαι το δυνατόν αντικειμενικός, και χωρίς να επιδιώκω να μειώσω την σημασία της ενστικτώδους κρίσης σου τη στιγμή του βιώματος.
Απ' την άλλη βέβαια, υπάρχουν και δεκάδες μαρτυρίες όπως εκείνη που μεταφέρεται από τον Cap-10, που αιτιολογούν την αίσθηση του τρόμου που κατά κανόνα συνοδεύει τέτοιες εμφανίσεις.

Jonathan καλημερα!
Η αληθεια ειναιοτι μεχρι να ζησω αυτην την εμπειρια δεν μου ειχε ξανατυχει ποτε να ακουσω κατι σχετικα με σκιες, οποτε οντως δεν ημουν αρνητικα προκατηλημενη.Και σχετικα με την ερωτηση σου για το αν ειχα τον ελεγχο των κινησεων μου, ναι ειχα τον ελεγο. Απο τοτε παντως δεν μου ξανατυχε κατι τετοιο..αν ξαναγινοταν πλεον και μετα απο ολα οσα εχω διαβασει..δεν ξερω πως θα αντιδρουσα!!

[kourosava]

Αρχική Δημοσίευση από Jonathan Bright

kourosava, σε τι ηλικία έγιναν αυτά? Υποθέτω ότι γνώριζες για τα μέτρα που είχε λάβει η μητέρα σου, ή έκρυψε την εικόνα χωρίς να στο πει?... Επίσης νομίζω πως θα ήταν ενδιαφέρον να περιγράψεις κάποιες απ' αυτές τις εμπειρίες...

Ήμουνα αρκετά μεγάλος...23-24 χρονών. Δεν γνώριζα για τα μέτρα που έλαβε η μητέρα μου. Το έμαθα όταν μια μέρα με ΄ρωτησε τι γίνετε με το πρόβλημα μου και όταν της είπα οτι δεν το ξαναέπαθα μου είπε τι έκανε. Μου είπε επίσης και για την εικόνα η οποία έχει πολύ μεγάλη ιστορία. Συνοπτικά: Την εικόνα την είχα φέρει η μάνα της γιαγιάς μου απο την Μ. Ασία, με τον διωγμό. Ήταν το μοναδικό αντικείμανο που έιχε πάρει μαζί της. Η εικόνα ήταν τρίπτυχη αλλα έσπασε στα τρία μόνη της την ώρα που πέθανε κάποια συγγενής. Την είχαν βάλει στο προσκέφαλο της, αλλά η κακιά αρρώστια την νίκησε. Τα κομμάτια τα πήρε η αδερφή της γιαγιάς μου η οποία για ενα διάστημα είχε πάρε δώσε με Γιαχωβάδες και μια μέρα έβαλε φωτιά σε όλες τις εικόνες. Η γιαγια΄μου τυχαία εκείνη τη μέρα πηγε για να την επισκεφτει και πρόλαβε να σώσει τα 2 κομμάτια. Έδωσε το μεσαίο κομμάτι στην μάνα μου και το άλλο στον γιό της.

Την εικόνα δεν την είχε βάλει κάτω απο το μαξιλάρι όπως ανέφερα, αλλα κάτω απο το στρώμα για να μην την ρίξω καταλάθος κάτω.

Όσον αφορά την προσευχή, μου είχε πει αλλα δεν θυμάμαι.

Η εμπειρία ήταν πάντα η ίδια. Ένιωθα κάτι να με πνίγει...δεν μπορούσα να πάρω ανάσα....δεν μπορούσα να μιλήσω. Λές και σταματούσε η φώνη στο λάρυγγα. Ένιωθα επίσης οτι υπήρχε "κάτι" δίπλα μου και κάποιες φορές, με την άκρη του ματιού, έβλεπα κάτι μαύρο, σαν σκιά. Όταν συνερχόμουνα, ένιωθα εξαντλημένος. Λες και έσκαβα ώρες ατελείωτες.

Και κάτι που ξέχασα να αναφέρω. Αυτό γίνοταν μόνο στο σπίτι μας στο χωριό. Στο σπίτι στην Θεσσ/νίκη η σε άλλο σπίτι δεν μου έχει συμβεί ποτέ.

[Jonathan Bright]

kourosava,

Είναι λίγο ασυνήθιστο που η εικόνα λειτούργησε χωρίς να παίρνει δύναμη από σένα, αλλά από την μητέρα σου... Ισως βέβαια να συμμετείχες στην διαδικασία χωρίς να το ξέρεις, αν για πράδειγμα σε είχε βοηθήσει με προσευχές ή κάποιον άλλο παραδοσιακό τρόπο και σε άλλες καταστάσεις στο παρελθόν (π.χ. κάποια αρρώστεια), και λέγοντας το πρόβλημά σου σ' αυτήν, συνειδητά, ή υποσυνείδητα, περίμενες ότι θα έκανε κάτι. Απ' την άλλη, ο δεσμός μητέρας - παιδιού είναι αρκετά έντονος και υποθέτω πως θα μπορούσε να 'χει λειτουργήσει προστατευτικά, σαν ασπίδα γύρω σου.
Γενικά πάντως πιστεύω πως η εκδήλωση των "μαγικών ιδιοτήτων" ενός αντικειμένου, προϋποθέτει την ύπαρξη κάποιου, που θα τις ενεργοποιήσει μέσα απ' την εσωτερική του δύναμη (με το ανάλογο focus). Και βέβαια, αν κανείς μάθει να χρησιμοποιεί αυτή τη δύναμη συνειδητά, παύει να χρειάζεται και το ενδιάμεσο αντικείμενο.
Είναι πιθανόν το σπίτι στο χωριό να βρίσκεται πάνω σ' ένα ιδιαίτερο σημείο. Όπως έχω αναφέρει και νωρίτερα, πολύ κοντινά ρέματα, πηγάδια ή το "μαρκάρισμα" του σημείου με την έκλυση αρνητικής ενέργειας (π.χ. αιματηροί θάνατοι, ή θυσίες ακόμα και ζώων στα θεμέλια του σπιτιού) είναι σημαντικές ενδείξεις για κάτι τέτοιο.
Όπως και να 'χει, αφού ησύχασες δεν υπάρχει άμεσος λόγος ανησυχίας... Καλού κακού πάντως, έχε και την... εικόνα εύκαιρη, για μελλοντικές επισκέψεις στο χωριό...
(Αλήθεια, η μητέρα σου είχε κάποια ιδιαίτερη παραδοσιακή ονομασία γι' αυτό που σου συνέβαινε, ή θεώρησε αόριστα πως ήταν κάτι "κακό";... )

Thalia, σε ρώτησα πριν, γιατί αυτό υποψιαστεί κι εγώ, πως είχες τον μυικό σου έλεγχο. Αυτά ας τ' ακούν εκείνοι που πιστεύουν πως η επιστήμη έχει λύσει το πρόβλημα, με την θεωρία περί "υπνικής παράλυσης"...
Αν σου ξανασυνέβαινε αυτό, θα ήταν καλύτερο να ανατρέξεις στην προηγούμενη εμπειρία σου και όχι σ' αυτά που έχεις διαβάσει, γιατί η συναισθηματική σου κατάσταση σε τέτοιες στιγμές είναι καθοριστική για την εξέλιξη των πραγμάτων. Όπως και να 'χει, στις περισσότερες των περιπτώσεων, η Σκιά αποτραβιέται κι εξαφανίζεται μόλις γίνει αντιληπτή...