Μόρα, Ο Σκιώδης Εισβολέας

[Jonathan Bright]

Indeed. Και η μορφή του "σκοτεινού κουκουλοφόρου", η πλέον συνηθισμένη.
Θα ήθελα από τον φίλο σου κάποιες διευκρινήσεις...
Από το στόμα ένιωθε να "μπαίνει" μέσα του, ή το στήθος; Και εφόσον τη μορφή του κουκουλοφόρου την είδε μόλις ξύπνησε, πώς (με ποια μορφή) αντιλήφθηκε μέσα στο όνειρο ότι του επιτίθεται "Σκιά"; Τέλος, λες ότι αντιλήφθηκες να κάνει "μικρές κινήσεις απελπισίας", δηλαδή τη στιγμή της επίθεσης, μπορούσε, έστω και λίγο, να κινήσει τα άκρα του; Και τέλος, πως έληξε η επίθεση...

[lucid]

Αν θυμαμαι καλα απο τις κινησεις των χεριων του οταν μου το περιεγραφε εδειχνε οτι εμπαινε απ'το το στομαχι του,αλλα θα τον ξαναρωτησω αν εχει σημασια αυτο.
Οσο για τη μορφη του "κουκουλοφορου" την ειδε αφου ξυπνησε(οσο καθαρο μυαλο θα μπορουσε να εχει με το που ανοιξε τα ματια του).Στο "ονειρο" τον αντιληφθηκε σαν σκια η οποια τον διαπερνουσε.Σαν να ειχε καταβαλει τον χωρο του κρεβατιου μου ειπε η "ενεργεια" του(την ενεργεια την προσθετω εγω γιατι δεν ηξερε πως να μου το εξηγησει επειδη δεν ασχολειται με αυτα).
Οσο για τις "κινησεις απελπισιας" αν θυμαμαι καλα πρωτα εβγαλε αυτη την μικρη κραυγη πνιγμου κ μετα απο λιγο κουνηθηκε.Τωρα που να ξερει αν κουνηθηκε την στιγμη της επιθεσης?Κ εγω εβλεπα οτι κουνιωμουν στην δικη μου περιπτωση αλλα στην πραματικοτητα ξυπνησα στην ιδια σταση.Θα μου πεις τωρα,αφου τον ειδες εσυ να κουνιεται...ναι αλλα δεν γνωριζω τι εβλεπε εκεινη την ωρα!(Θα τον ρωτησω ομως για περισσοτερες πληροφοριες).
Α!Ξεχασα να πω οτι την ωρα που ανοιξε τα ματια του κ εγω ημουν γυρισμενη απ'την αλλη αναμεσα στα μαλια μου ειδε 2 ματια να τον κοιταζουν(???)
Αυτο ουτε κ εγω το επιασα!
Θα προσπαθησω σημερα να τον κανω να θυμηθει αυτες τις λεπτομεριες.
Ελπιζω δηλ γιατι ουτε κ αυτος το θυμοταν καλα οταν μου το ελεγε.Για την ακριβεια το σκηνικο το θυμηθηκε την αλλη μερα το μεσημερι αφου ειχε φυγει απο το σπιτι μου κ αυτα που γραφω μου τα ειπε την ιδια μερα το βραδυ.Γι'αυτο δεν σου λεω κ με σιγουρια την σειρα των πραγματων.
Σιγουρα παντως μου λεει αληθεια για το σκηνικο γιατι δεν γνωριζει κ πολλα κ τον ξερω καλα.

[Jonathan Bright]

Δεν αμφιβάλλω ότι σου λέει την αλήθεια. Ακόμα και για το θέμα των ματιών, το οποίο επίσης παρατηρείται συχνά σε αντίστοιχες περιπτώσεις.

Ο Hufford, για παράδειγμα, μεταφέρει τη μαρτυρία κάποιου στα μέσα της δεκαετίας του '60, που σε ηλικία 14-15 χρονών, βίωσε επίθεση, ενώ μοιραζόταν το ίδιο κρεβάτι με τον αδερφό του. Η μορφή που είδε στη μέση του δωματίου είχε ανάλογα χαρακτηριστικά, αλλά ενώ ήταν μαύρη και δεν μπορούσε να δει πρόσωπο, έβλεπε ωστόσο τα ακόμα πιο σκούρα μάτια να τον κοιτούν. Φυσικά είχε παραλύσει από τον τρόμο, και ένιωθε σκασμένος, χωρίς ανάσα, τη στιγμή που αδερφός του ξύπνησε και τον ρώτησε τι έχει, γιατί τον άκουσε να ανασαίνει βαριά. Η παρέμβαση αυτή τον βοήθησε να βγει από την κατάσταση που ήταν παγιδευμένος. Όπως του είπε ο αδερφός του, τον είχε ακούσει να αναπνέει βαριά και τον είδε να κοιτάει προσηλωμένος το... κενό.
Ο μάρτυρας όμως έβλεπε τη Σκιά. Ίσως, όχι ακριβώς "εδώ", ούτε εντελώς "αλλού", αλλά κάπου στο μεσοδιάστημα... (The 'Threshold').
Και αυτό δεν σημαίνει πως η Σκιά δεν θα μπορούσε να έχει υλοποιηθεί κι "εδώ"...
Σε μια άλλη περίπτωση, (1966/68, στην Αμερική), που διερευνήθηκε από πολλούς διάσημους ερευνητές (νομίζω μάλιστα πως η ταινία Poltergeist, είναι αρκετά επηρρεασμένη απ' το περιστατικό), ένα ''ταραχοποιό πνεύμα'' αναστάτωσε τελείως το σπίτι μιας οικογένειας... Τις φορές που η παρουσία θεάθηκε οπτικά, είχε τη μορφή μιας... ψηλής μαύρης φιγούρας κουκουλοφόρου μοναχού. Την τελευταία φορά το είδαν έτσι δύο άτομα συγχρόνως, την ώρα που χανόταν στο πάτωμα του δωματίου που ήταν το επίκεντρο των εκδηλώσεων...
Ο Colin Wilson παρατηρεί για τη συγκεκριμένη περίπτωση, πως ακόμη κι αν το υποσυνείδητο της κόρης της οικογένειας, μπορούσε π.χ. να την πετάξει κάτω απ' το κρεβάτι, θα ήταν αδύνατον να... την σύρει απ' το λαιμό πάνω στις σκάλες, κάτι που σύμφωνα με τις μαρτυρίες συνέβη.
Don't panic όμως, τέτοιες ακρότητες δεν είναι καθόλου συνηθισμένες σε επιθέσεις της Σκιάς...
Νομίζω ότι αν έχεις την υπομονή να διαβάσεις το θέμα απ' την αρχή, θα μάθεις περισσότερες λεπτομέρειες που ίσως σ' ενδιαφέρουν...

[lucid]

Θα ηθελα να πω κατι που επαθα χθες το βραδυ καθως προσπαθουσα να κοιμηθω.Φυσικα μπορει να μην εχει τιποτα το περιεργο κ θα δεχτω ολες τις αποψεις.
Δεν νυσταζα καθολου κ ετσι αφου ειχε παει η ωρα 2 περιπου ξαπλωσα μπας κ νυσταξω γιατι επρεπε να ξυπνησω νωρις για τη σχολη.Να αναφερω οτι ειχα κ λιγη υπερενταση αφου δεν με ειχε "αφησει" ακομα ο απογευματινος καφες!
Ξαπλωσα κ εκει που πηγαινε να με παρει ο υπνος,μουδιαζε το σωμα μου,σαν να πηγαινα να κανω α.π,αλλα επειδη φοβαμαι να το κανω βραδυ με τη λιγη συνειδηση που ειχα το διεκοπτα,ανοιγα τα ματια μου,αλλα για μερικα δευτερολεπτα δεν μπορουσα να κουνηθω.
Ξαναπροσπαθουσα να κοιμηθω κ ξανα τα ιδια.
Αυτο εγινε 3-4 φορες μεχρι που στο τελος ειχα αγανακτησει τοσο πολυ που την ωρα που ανοιξα τα ματια μου κ "παλευα" να κουνηθω για 20" περιπου μου ερχοταν να βαλω τα κλαματα απο τα νευρα ετσι παραλητη οπως ενιωθα.
Για να πω την αληθεια δεν ητανε τοσο ο θυμος που ενιωθα που δεν μπορουσα να κοιμηθω,οσο ο φοβος για αυτα που ειχαν γινει με τον φιλο μου,αλλα κ παλαιοτερα.
Εγω βεβαια δεν ειδα καμοια σκια τωρα(οχι οτι προσπαθησα κ ολας γιατι με αυτα που ειχαν γινει ειχα κουκουλωθει μεχρι πανω κ κοιμομουνα κ μπρουμητα).
Δεν ξερω αν ειναι σημαντικο να το αναφερω αλλα σε μια απο αυτες τις προσπαθειες να κοιμηθω ειδα ενα ονειρο(?) οτι ημουνα με τον φιλο μου στο δωματιο κ προσπαθουσε να με πλησιασει αλλα δεν τον αφηνα γιατι δεν ενιωθα ωραια οταν με πλησιαζε.Συνειδητα τον απεφευγα.
Να προσθεσω κ ολας οτι στην αρχη οταν παθαινα α.π οντοτητες επαιρναν τη μορφη της κολλητης μου κ οταν προσπαθουσαν να με πλησιασουν ενιωθα οτι δεν ηταν η κολλητη μου κ τις απεφευγα.
Τι να σας πω τωρα,οσο μπερδευτηκατε εσεις αλλο τοσο κ εγω.

[Jonathan Bright]

Καταρχήν, το φαινόμενο της "παράλυσης" κατά τη διάρκεια του βαθύτερου ύπνου, αλλά και των υπναγωγικών/υπνοπομπικών σταδίων (πριν και μετά την κατάδυση σε βαθύτερα στάδια ύπνου) έχει μελετηθεί φυσιολογικά και έχει εντοπιστεί το σημείο του εγκεφάλου που δίνει αυτήν την εντολή. Η ερμηνεία που αυτή τη στιγμή γίνεται αποδεκτή, είναι πως πρόκειται για κανονική λειτουργία του οργανισμού, με σκοπό την αποφυγή αυτοτραυματισμού, που θα μπορούσε να προκληθεί από την συμμετοχή του μυικού συστήματος και των άκρων, στα όνειρα, τη στιγμή που βρισκόμαστε σε φάση REM και ονειρευόμαστε.
Ενώ κατά κανόνα, το σήμα δίνεται κατά την μετάπτωση σε βαθύτερα υπνικά στάδια και διαρκεί όσο βρισκόμαστε στην REM φάση, (οπότε συμβαίνει χωρίς να το αντιλαμβανόμαστε), κάποιες φορές, είτε επειδή η REM-ονειρική φάση εμφανίζεται σε νωρίτερα στάδια όπου έχουμε ακόμα τον έλεγχο της συνείδησης (κάτι που θυμίζει την περίπτωση που περιγράφεις), είτε εξ' αιτίας κάποιας δυσλειτουργείας που κάνει την εντολή να παρατείνεται και μετά την έξοδο από την REM φάση, η παράλυση γίνεται αντιληπτή και σύμφωνα με την άποψη της Ψυχολογίας/ Ψυχιατρικής, το σοκ που συνήθως αυτό προκαλεί, μερικές φορές δημιουργεί "παραισθήσεις"...
Αν και υπάρχουν ορισμένα κενά, συμφωνώ στο πρώτο μέρος της παραπάνω θεώρησης, στο φυσιολογικό μέρος της λειτουργίας του οργανισμού. Ωστόσο δεν πιστεύω ότι η εντολή αδρανοποίησης του οργανισμού έχει τέτοιο καθολικό χαρακτήρα, που ο άνθρωπος δεν μπορεί ανά πάσα στιγμή να την ανακαλέσει συνειδητά. Και μέσα από την έρευνά μου έχω καταλήξει στο συμπέρασμα ότι οι "δυσλειτουργίες" που αναφέρονται (και που σε καμία περίπτωση δεν εξηγούνται επαρκώς), τις περισσότερες φορές προκαλούνται από την Σκιά, που με πολύ απλά λόγια, εισβάλλει ΜΕΣΑ στον άνθρωπο, και αναλαμβάνει τον έλεγχο του κέντρου που δίνει την εντολή της παράλυσης...

Επειδή ο ψυχολογικός παράγοντας έχει μεγάλη σημασία, στην περίπτωση που περιγράφεις, δεν είναι εύκολο να πει κανείς μέχρι ποιο σημείο αυτό που σου συμβαίνει είναι φυσιολογικό και από ποιο σημείο και πέρα είναι αποτέλεσμα "άλλης" παρέμβασης.
Ωστόσο, σύμφωνα με την επικρατούσα επιστημονική προσέγγιση, η υπνική παράλυση δεν προκαλείται εξ' αιτίας κάποιου συνειδητού, ή υποσυνείδητου φόβου (σύμφωνα με αυτήν την άποψη, ο φόβος είναι αποτέλεσμα αυτής) και ούτε συνηθίζει να "μεταβιβάζεται" σαν ιός, στον χώρο, από το ένα άτομο (τον φίλο σου), στο άλλο...
Αντίθετα, η προβολή συναισθημάτων φόβου, μελαγχολίας, ή κάθε μορφής εσωτερικής σύγκρουσης, μαγνητίζει την Σκιά...
Προσπάθησε να είσαι ήρεμη και να ελέγχεις την ένταση τέτοιων συναισθημάτων.
Το να δεχτείς πως ένας αόρατος εισβολέας σαν την Σκιά κυκλοφορεί ανενόχλητος ανάμεσά μας, δεν θα πρεπε να σε κάνει να φοβάσαι περισσότερο, γιατί η γνώση απλά βελτιώνει τη θέση σου, απέναντί της...
Και οι ιοί κυκλοφορούν αόρατοι ανάμεσά μας, και αυτοί μας επιτίθονται, καταλύουν τις άμυνες του οργανισμού, εισβάλλουν μέσα μας και διαβάλλουν την υγεία μας, αλλά δεν πανικοβαλλόμαστε επειδή το ξέρουμε. Εκτός από περιπτώσεις υστερίας, βέβαια, όπως αυτή που βλέπουμε τώρα, με τον "ιό των πουλερικών". Κι αυτό πάλι επειδή οι επιστήμονες μας λένε πως ο συγκεκριμένος ιός, παραμένει ακόμα εντελώς άγνωστος για τον άνθρωπο...
Η Σκιά, αντίθετα, (που επειδή οι επιθέσεις της γίνονται σουρρεαλιστικά αντιληπτές, από πολλούς αντιμετωπίζεται ως πλάσμα της φαντασίας, ενώ ουσιαστικά απλά εκδηλώνει την ίδια παρασιτική συμπεριφορά), είναι ο "γνωστός άγνωστος"... Γι' αυτό και θεωρώ σημαντική την έρευνα που κάνω, προσπαθώντας να ρίξω πάνω της φως...

[Μιχάλης]

Την οποία έρευνα και περιμένουμε με πολύ μεγάλο ενδιαφέρον, όταν ολοκληρωθεί και πάρει όποια μορφή κρίνεις εσύ απαραίτητο (βιβλίο, άρθρο κτλ).

[Archangelic]

Τι συναισθημάτα φόβου, μελαγχολίας, ή κάθε μορφής εσωτερικής σύγκρουσης μπορεί να έχει ένα πεντάχρονο παιδάκι και να είναι τόσο δυνατά ώστε να μαγνητίζει την σκιά ?

Δεν δέχτηκα ποτέ επίθεση όταν η στάση του ύπνου μου ήτανε μπρούμητα , πλαγίος και ανάσκελα πάντα . Αυτό που είπες πως σε έπιανε το μούδιασμα "ξυπνούσες" και ξανά μανά το έχω πάθει και εγώ , αλλά εγώ συνηδιτά γιατί ήξερα τη θα ερχότανε και δεν είχα καμία όρεξη να το αντιμετοπίσω.

Αυτό που έχεις να κάνεις είναι να σηκωθείς εκείνη την στιγμή να ανάψεις το φως και να κάνεις ένα τσιγάρο . Σου υπόσχομαι πως μετά θα κοιμηθείς άνετα και τίποτα δεν θα σε ενοχλήσει .

Αυτό που θέλω να ρωτήσω (για προσωπικούς λόγους έρευνας) είναι εάν συνηθίζουνε οι φίλοι οι γνωστοί οι συγγενείς να σε χαρακτηρίζουνε σαν ένα άτομο που (μπορεί εξωτερικά να είσαι μια απλή καθημερινή φυσιογνωμία) εκπέμπει ένα είδος "λάμψης" ? Μήπως νιώθεις μέσα σου πως έχεις ένα δυνατό εσωτερικό φως που άν σε βάλουνε σε ένα σκοτεινό δωμάτιο ίσως να το φεγγίσεις και όλας ?

Οι ερωτήσεις είναι και για όλους τους άλλους που έχουνε ίδια εμπειρία πάνω κάτω και θα εκτιμούσα όποιοι μπορούνε να απαντίσουνε γιατί θα βοηθήσει να καταλάβουμε τι γίνετε. Έχω μια θεωρία επί του θέματος αλλά θα ήθελα μερικές απαντήσεις πριν προβώ σε οτιδήποτε.

Όσο για τον φίλτατο "καλόγερο" , μπορεί να τον εντάσετε στο επίπεδο της σκιάς αλλά δεν είναι . Αυτός είναι ενεργειακή μορφή που μπορεί να δημιουργηθεί από ένα άλλο άτομο ακουσια ή εκούσια ... Ο λόγος υπαρξής του είναι η αποκόμηση ενέργειας από άλλα άτομα κααι συνήθως επιτίθοντε σε άτομα που τα γνωρίζει ο ιδιοκτήτης του καλόγερου . Τα άτομα που έχουνε αυτή την ιδιότητα και το γνωρίζουνε αρέσκοντε στο να αυτό αποκαλούντει Μαύροι Μάγοι ....

Ταυτα.

[Παν]

Απο μικρη ειχα τετοιες εμπειριες (4-6 οι πρωτες), ποτε ομως δεν ειδα ή ακουσα κατι, υπηρχε μονο η αισθηση μιας παρουσιας, αλλα παντα πιστευα οτι ο φοβος ειναι κατι που μπορει να αλλιωνει την πραγματικοτητα και ετσι ειχα καταταξει το φαινομενο στην γενικη κατηγορια 'εφιαλτες'...

Σημερα ομως ολα εγιναν αλλιως (καταρχην ειχα να το παθω πολυ καιρο και νομιζα οτι σταματησε).Ηταν μεσημερι (παντα το παθαινα βραδυ), κοιμομουν μπρουμητα(παντα ημουν ανασκελα), οταν σε μια στιγμη και ενω εκανα εναν πολυ βαρη και χωρις ονειρα υπνο-πως να το πω- ηταν σαν να ξυπνησε μονο ενα κομματι μου,ισως η συνειδηση, αλλα οχι το σωμα, και εβλεπα γυρω σαν να ειχα ανοιξει τα ματια μου στη θεση που βρισκομουν ξαπλωμενη.Σαν να ξυπνουσα μεσα σε ενα συνειδητο ονειρο εκει ακριβως που βρισκομουν ή κατι τετοιο...

Το θεμα ειναι οτι εχοντας πληρη διαυγεια και πνευματικη εγρηγορση, σκεφτηκα : ειναι εδω,ηρθε... Και το ηξερα οτι θα πεσει επανω μου και μετα απο 2-3 δευτερολεπτα εγινε...Το ενιωσα αλλα δεν το ειδα, και ηταν η πρωτη φορα που δεν φοβηθηκα αλλα το παλεψα..Προσπαθησα να αντιδρασω με ολο μου το ειναι και τα καταφερα και εφυγε!

Μετα γυρισα ανασκελα εξαντλημενη αλλα χαρουμενη, εφερα το χερι στα ματια και ξεφυσηξα...και τοτε ξαναηρθε πιο βιαια απο πριν και δεν μπορουσα να κανω τιποτα πια..

Φανταζομαι πως αφου παιρνει αυτο που θελει σταματαει ή κατι τετοιο, παντως μετα απο μερικες στιγμες εφυγε και τοτε σηκωθηκα (ακομη μεσα στο ονειρο) και πηγα να το ψαξω(!) στα δωματια αλλα δεν βρηκα κατι.Τα εβλεπα ολα οπως αν ειχα σηκωθει στ'αληθεια, ακομη και την μαμα που καθοταν στον υπολογιστη και ακουγε μουσικη...

Μετα ξαναγυρισα στον καναπε και ανοιξα τα ματια ..ημουν ακομη μπρουμητα!
Το απογευμα στην προπονηση σερνομουν...

[Deepest_Emotion]

Καλημέρα..
Διάβασα το θεματάκι και μπορω να πω ότι με τράβηξε αρκετά....Δεν έχω ακόμη διαβάσει όλες τις απαντήσεις σας αλλα θα το κανω και θα σας πω τη γνώμη μου μετα απο μια εμπειρία που θα ήθελα να τη μοιραστώ μαζί σας...
Ήμουν μικρή,ήταν βράδυ και κοιμόμουν με τη μητέρα μου. Δεν θυμάμαι για πιο λόγο είχα ξυπνήσει και καθόμουν ξαπλωμένη στο κρεβάτι μέχρι να με ξαναπάρει ο ύπνος...Απο την πόρτα του δωματίου έμπαινε λίγο φώς και μπορούσα να διακρίνω καλά μέσα στο δωμάτιο σχεδόν τα πάντα...Από την πόρτα λοιπόν, βλέπω μια σκιά κατάμαυρη να έρχεται σιγά σιγά προς το κρεβάτι που κοιμόμαστε..Η σκιά δεν είχε κάποια συγκεκριμένη μορφή,ήταν σαν ένα σύννεφο...Ούτε ήταν πολύ μεγάλη αλλά δεν ήταν και μικρή...Στην αρχή νόμιζα πως έβλεπα λάθος..πως κάνουν μερικές φορές τα μάτια μας στο σκοτάδι και το λιγοστό φώς και δεν φοβήθηκα. Αλλά όσο η σκιά πλησίαζε άρχισα να φοβάμαι..Και που λέτε η σκιά ήρθε ακριβώς δίπλα μου εκεί που κοιμόταν η μητέρα μου και στάθηκε πίσω απο το κεφάλι της.Άρχισε να βγάζει κάτι σαν χέρια να το πώ?Άντε να το πω κ χέρια,αλλά δεν ξεχώριζες δάχτυλα και λοιπά και άρχισε να τα τυλίγει γύρω απο το λαιμό της μητέρας μου...Περιτό να σας πω ότι είχα ιδρώσει απο τον φόβο μου...Αλλά δεν ξέρω πως βρήκα το κουράγιο να κινηθώ και να αρχίσω να κουνάω τη μητέρα μου και να τη φωνάζω...Η μητέρα μου ξύπνησε και η σκιά διαλύθηκε...Με ρώτησε τι συμβαίνει, αλλά δεν θυμάμαι αν της είπα για τη σκιά,το μόνο που θύμάμαι να της λέω είναι...φοβάμαι...Μόνο αυτό..

Τώρα τι ήταν αυτό δε ξέρω..Μπορεί να ήταν και η λεγόμενη μόρα..Το μόνο που ξέρω έίναι ότι φοβήθηκα πολύ..

Αυτά είχα να σας πω και συνεχίζω την ανάγνωσή μου στις υπόλοιπες απάντήσεις σας..

[Archangelic]

Παν ,

Αυτό μοιάζει μια μίξη απο συνηδητό ονείρεμα και αστρική προβολή .
Συνηθήζεται σε μερικές αστρικές προβολές οντότητες από το άλλο επίπεδο να έχουνε βίαιες επαφές για να εμποδίσουνε τον ονειροβάτη να κοινηθεί στο επίπεδό τους .

Όχι οτι ο φίλος μας για τα πιάτα δεν έρχεται και τα πρωϊνά , αλλά συνήθως μετά απο πάλη μαζί του ξυπνάς άμεσα . Καθώς και οτι σπάνια θα σε πιάσει σε κατάσταση βαθύ ύπνου ...

Να σου πω την αλήθεια δεν έχω μαρτυρίες (ούτε προσωπικές) για επίθεση σε κατάσταση βαθύ ύπνου , εδώ μπορεί να μας διαφωτήσει ο κύριος jonathan , αλλά προσωπικά (πάντα) μπορώ να πω πως κανα δυο φορές αυτό που μου συνέβει την μία ήτανε συνηδητό ονείρεμα και την άλλη ακούσια α.π. . Και στις 2 περιπτώσεις εγώ προσωπικά είχα την αίσθηση πως κάτι παραμονεύει αλλά τίποτα δεν μου επιτέθικε ...