Αρχαία Αθηναϊκή Δημοκρατία(Άμεση!) και σύγχρονος κοινοβουλευτισμός

[R-b-t3r]

Το άλλο που κατά τη γνώμη μου είναι σημαντικό αναφορικά με την Ελλάδα είναι ότι οι άνθρωποι που βρίσκονταν στην Λεκάνη (νησιά, Μικρά Ασία, Ελλάδα, Σικελία) μπορούσαν να επικοινωνούν εύκολα με την ναυσιπλοία χαράζοντας στη θάλλασα ευθείες χωρίς να χρειάζονται να ανεβοκατεβαίνουν βουνά και να διασχίζουν χαράδρες. Έτσι ο πολιτισμός μεταδιδόταν και εξελισσόταν εύκολα και γρήγορα.

Εμ αυτό είναι το σημαντικό και όχι το κλίμα... Η γρήγορη ανταλλαγή ιδεών, το εμπόριο και η ευκολία μετάβασης από το ένα μέρος στο άλλο, διαμόρφωσαν αυτό που ονομάζουμε αρχαία ελλάδα και όχι το κλίμα (που από ότι φαίνεται, ήταν λιγο διαφορετικό από το σημερινό).

[LuX]

Θα μου επιτρέψετε να διαφωνήσω....αλλά όχι απόλυτα....

Το κλίμα νομίζω ότι είναι σημαντικότερο από τη γεωπολιτικοστρατηγική θέση μιας χώρας. Όχι ότι η δεύτερη δε παίζει κανένα ρόλο , αλλά ....

Όταν συνέτασσα το προηγούμενο πόστ μου σκέφτηκα φυσικά και την εύκολη πρόσβαση λόγω των νησιών και γενικά της μεσογείου ,αλλά το παράλειψα.
Περίπου ίδιες γεωφυσικές καταστάσεις υπάρχουν και αλλού .Αγγλία-Ιβηρία –Δανία- Γερμανία ...κ.α.

Αυτό που δεν έχουν οι παραπάνω όμως, είναι οι πλούσιες ηλιακές φωτοχυσίες που κάνουν τη διαβίωση σημαντικότερη (και όχι ευκολότερη) καθώς και το μυαλό να ~δονείται~ από περίπλοκες χημικές αντιδράσεις , με όλα τα επακόλουθα ...
Όσο για το αν το κλίμα ήταν διαφορετικό εκείνα τα χρόνια , νομίζω ότι η διαφορά δε θα ήταν και πολύ μεγάλη από σήμερα .Άλλωστε για αυτό και ο Απόλλων γεννήθηκε στη Δήλο και όχι κάπου αλλού.

Πρίν μερικά χρόνια ανακοινώθηκε από αμερικανικό πανεπιστήμιο ,ότι το μέρος στον πλανήτη που δέχεται την μεγαλύτερη ηλιακή ακτινοβολία , ανά έτος είναι η Δήλος !!

Δ.

[R-b-t3r]

Πρίν μερικά χρόνια ανακοινώθηκε από αμερικανικό πανεπιστήμιο ,ότι το μέρος στον πλανήτη που δέχεται την μεγαλύτερη ηλιακή ακτινοβολία , ανά έτος είναι η Δήλος !!

Ίσως γιατί δεν βρέχει σχεδόν ποτέ.... φως φανάρι δηλαδή, έλλειψη από σύννεφα==>μεγάλη ηλιοφάνεια.

Το κλίμα νομίζω ότι είναι σημαντικότερο από τη γεωπολιτικοστρατηγική θέση μιας χώρας.

Το κλίμα στην αρχαιότητα έμοιαζε πιο πολυ με τροπικό γιατί είχε πιο πολύ ζέστη και πιο πολλές βροχές. Απόδειξη είναι τα λιοντάρια που ήταν γηγενές είδος στην αρχαιότητα,αλλα και η πλουσιότερη βλάστηση που αναφέρεται καί σε συγγράματα αλλά και σε αρχαιολογικές ανασκαφές.
Το δικό μου συμπέρασμα είναι ότι μάλλον το κλίμα είναι άσχετο με το τί θα κάνει ένα έθνος. Με το σκεπτικό αυτό οι μεξικανοί θα είχαν κατακτήσει τον κόσμο....

Περίπου ίδιες γεωφυσικές καταστάσεις υπάρχουν και αλλού .Αγγλία-Ιβηρία –Δανία- Γερμανία ...κ.α.

Καμμία σχέση, συγκρίνεις ανόμοια πράγματα. Τέτοιο εκτεταμένο σύμπλεγμα κατοικίσιμων νησιών σε μικρή απόσταση από την ηπειρωτική περιοχή, δεν υπάρχει πουθενά στον κόσμο. Επίσης, η Ελλάδα είναι γεμάτη βουνά και πρακτικά σε αναγκάζει να ασχοληθείς με το εμπόριο γιατί οι πόροι που προκύπτουν από την εκμετάλλευση της γης είναι τελείως ανεπαρκείς. Στις χώρες που ανέφερες αυτό δεν ισχύει: είτε έχουν εκτεταμένες εκτάσεις για καλλιέργεια, είτε πλούσιο υπέδαφος, είτε προσφέρουν εύκολη μετακίνηση με τα πόδια ή άλογα κτλ...

[LuX]

Μαν δεν αντιλέγω σε όσα λες ....

Αλλά έχω βάσιμες ~υποψίες~ ότι η ηλιακή ενέργεια συντελεί στο να σκεφτόμαστε καλύτερα ποιοτικότερα και εναλλακτικότερα , χωρίς βέβαια να κάνω λόγο για την σωματική όρεξη τις επιθυμίες και τη νοητική διαύγεια που προσφέρει .
Ειδικά στα αρχαία χρόνια που η τεχνολογία ήταν πρώιμη , οι λαοί που ευδοκιμούσαν περισσότερο ήταν αυτοί που ζούσαν κάτω από το άπλετο φως , όπως οι έλληνες οι αιγύπτιοι οι ινδοί οι μεσανατολίτες, οι κεντροαμερικάνοι κλπ ....Κυρίως δηλαδή οι ζώντες στην ιδια ευθεία που δέχεται καθέτως τις ηλιακές ακτίνες ,συμπεριλαμβανομένων των μικρών αποκλίσεων της παραλλήλου ... ζώνης

Δ.

[R-b-t3r]

Υπάρχει πιθανότητα να έχεις δίκιο, αλλά θέλω να επισημάνω ότι οι πολιτισμοί που αναφέρεις αναπτύχθηκαν κοντά σε κέντρα μεγάλης γεωργικής παραγωγής (στην οποία συμβάλλει η ηλιοφάνεια). Η μόνη εξαίρεση ουσιαστικά είναι οι έλληνες...

[LuX]

Όποτε μπορούμε να συμπεράνουμε ότι εκτός του δικαίου νοητού ήλιου μπορεί και ο φυσικός αστρικός ήλιος να θεωρηθεί ως (ίσως ο μοναδικός ; ) ορατός Θεός που ως πηγή ενέργειας και ζωής, συμβάλει στην φυσική και νοητική ανάπτυξη των ανθρώπων με ορατά αποτελέσματα στο τρόπο σκέψης τους αλλά και διαβίωσης τους , με όλα τα γνωστά αποτελέσματα που απορρέουν από Αυτόν και κυρίως του θέματος του παρόντος τόπικ .



Δ.

[Ποσειδώνιος]

Τέλος πάντων βρε παιδιά και τα δυο είναι σημαντικά πρώτα πρώτα διότι αν το κλίμα δεν ήταν καλό και τα ταξίδια στην θάλλασα δεν θα ήταν εύκολα και συχνά. Έτσι στην βόρεια Ευρώπη χάνουν συν τις άλλοις πολύ χρόνο και σκέψη για το πως θα προφυλακτούν από το κρύο και τα χιόνια εμποδίζουν και τις επικοινωνίες. Εμείς βγαίνουμε και στη χειμωνιάτικη λιακάδα και χαιρόμαστε την φύση και φιλοσοφούμε.

[LuX]

Τέλος πάντων βρε παιδιά και τα δυο είναι σημαντικά πρώτα πρώτα διότι αν το κλίμα δεν ήταν καλό και τα ταξίδια στην θάλλασα δεν θα ήταν εύκολα και συχνά. Έτσι στην βόρεια Ευρώπη χάνουν συν τις άλλοις πολύ χρόνο και σκέψη για το πως θα προφυλακτούν από το κρύο και τα χιόνια εμποδίζουν και τις επικοινωνίες. Εμείς βγαίνουμε και στη χειμωνιάτικη λιακάδα και χαιρόμαστε την φύση και φιλοσοφούμε.

Για αυτόν ακριβώς το λόγο έθεσα πρώτα το κλίμα φίλε μου ...


Δ.

[agaliarep]

Και εγώ πιστεύω ότι ο ήλιος είναι πολύ σημαντικός. Δεν ξέρω εάν είναι σημαντικός για τον τρόπο που σκέφτεται ένας λαός αλλά σίγουρα είναι για την ιδιοσυγκρασία του. Το παράδοξο με τους Έλληνες δεν είναι μόνο ότι δεν είχαν εύφορες πεδιάδες αλλά ήταν γύρω, γύρω από βουνά που συν της άλλης του δυσκόλευαν στην επικοινωνία μεταξύ τους. Σε 5ήμερο αφιέρωμα στην Ελλάδα που είχε το history channel πριν μερικούς μήνες επιστήμονες εξέφραζαν την απορία πως ένας λαός με τόσα βουνά κατάφερε να γίνει τόσο ισχυρός. Υποθέτω ότι ήταν ο ήλιος. Άλλωστε το Ελλάς νομίζω ότι τα λέει όλα για αυτή την χώρα. Ελ που είναι ο ήλιος και λας που είναι η πέτρα. Ή μήπως Ελ που είναι ο θεός και λας που είναι η πέτρα;.. Κάπως έτσι. Πληροφορίες για το κλίμα θα μπορούσαμε να βρούμε στον Παυσανία. Θέλω να παρατηρήσω ότι τα ζώα που ζουν στο κρύο πέφτουν σε χειμερία νάρκη. Ίσως έτσι κατά κάποιον τρόπο γίνεται και με το μυαλό. Ίσως ο ήλιος να βοηθάει σε μια δημιουργική ένωση όπως γίνεται με τα φυτά. Άλλωστε όλα νομίζω ότι συνδέονται μεταξύ τους.

Όποτε μπορούμε να συμπεράνουμε ότι εκτός του δικαίου νοητού ήλιου μπορεί και ο φυσικός αστρικός ήλιος να θεωρηθεί ως (ίσως ο μοναδικός ; ) ορατός Θεός που ως πηγή ενέργειας και ζωής

Μα ο ήλιος αγαπητέ μου κατα κύριο λόγο δεν δίνει ζωή; Τι θα μπορούσε να ήταν;

[vasias]

Αγαπητέ R-b-t3r

Οι παρατηρήσεις σου έχουν ενδιαφέρον

Χρησιμοποίησα μια φράση για να καταδείξω ότι ο τρόπος «του πολιτεύεσαι» στην Αρχαία Ελλάδα, πόσο βαθειά είχε εισχωρήσει στη σκέψη τους, που και εγώ με τη φράση αυτή δε συμφωνώ με τη γενίκευσή της.
Αλλά μπορώ να καταλάβω την ιδιαίτερη σημασία της όταν τα πολιτικά πράγματα στην Ελλάδα έφτασαν σε ορισμένα οριακά σημεία και ανάγκασε τους Έλληνες να δηλώσουν με αυτή τη φράση τη διαφορά τους με τους άλλους λαούς (και δεν ήταν μόνο οι Έλληνες που χρησιμοποίησαν παρόμοιους προσδιορισμούς).
Και σήμερα συμβαίνει αυτό και δε συμφωνώ καθόλου με τέτοιου είδους γενικεύσεις για οποιανδήποτε «Περιούσιο» λαό.
Επομένως είναι μακριά από τη δική μου σκέψη, ότι οι άλλοι λαοί δε δημιούργησαν έργα πολιτισμού και πολιτισμό, (με τη σχετική πάντα έννοια του όρου).

Πάμε λοιπόν στη φωτισμένη μοναρχία, ελέω θεού ; Ή ελέω λαού ; Ή και τα δυο μαζί;
Ας τα πάρουμε όλα στη συσκευασία του ενός.

Για να έχουμε ένα φωτισμένο μονάρχη που ηγείται και αποφασίζει για όλα τα θέματα ζωής και θανάτου των υπηκόων του και θα διακρίνεται για τις δίκαιες αποφάσεις και το φιλοπρόοδο πνεύμα του δε θα πρέπει να λύσουμε το πρόβλημα πως και από που θα μας προκύψει ;
Θα πετάξουμε μια πέτρα στον ουρανό όπως την παρομοίασε τη μοναρχία ένας Προφήτης και σε όποιου κεφάλι πέσει θα τον χρίσουμε βασιλιά, ή θα τον εκλέγουμε κάθε τέσσερα (4 - 6) χρόνια ή μια και καλή θα τον έχουμε κληρονομιά στο αιώνα τον άπαντα ;

Πάντως το πρώτο είναι το πιο σίγουρο γιατί με τ΄ άλλα δύο που να ξέρουμε, τί, ο καθένας κουβαλά στη κεφαλή του.
Ένα φωτισμένο πάλι μονάρχη, με την έννοια του φωτισμένου Πατριάρχη ή Δεσπότη πάλι δεν έχουμε πρόβλημα πως θα τον ανακαλύψουμε ;

Και βέβαια δεν μπορώ να διαφωνήσω ότι και στα πιο βρώμικα νερά μπορούν να ανθήσουν ένα και δύο λουλούδια, π.χ. δες το Λωτό. Τι σημαίνει όμως αυτό, ότι θα διαλέξουμε να ζήσουμε μέσα σ΄ένα βούρκο και όχι μέσα σ΄ένα εύφορο χωράφι = δημοκρατία, που καλλιεργώντας το, ανθίζουν χιλιάδες λουλούδια.

Μπορείς να καλλιεργήσεις τίποτα μέσα σε μια μοναρχία ; (Εφόσον βέβαια μου λύσεις και το πρόβλημα, πως θα προκύψει αυτή η μοναρχία) ; Δες όμως ιστορικά σε τι τέλμα καταλήγουν και κατέληξαν όλες οι μοναρχίες μέχρι σήμερα. Οι μοναρχίες και οι ολοκληρωτισμοί έχουν καμιά διέξοδο, εκτός μόνο από την καταστροφή και την επανάσταση ;

Πάμε λοιπόν και στον ολοκληρωτισμό της Ανατολής όπως τον ονομάζεις.
Το κυρίαρχο χαρακτηριστικό της Ανατολής δεν ήτανε ένα σύστημα κανόνων ζωής που προέρχονταν ήτοι από μια φιλοσοφική κοσμοθεωρία αντίληψης της ζωής, ήτοι από μια θεολογική κοσμοθεωρία αντίληψη ζωής που επιβάλλονταν μια χρονική στιγμή σ ένα λαό ;
Στην πορεία του (το σύστημα-καθεστώς) δεν κατέληγε πολλές φορές και σ΄ ένα κλειστό- συνήθως και δογματικό – σύστημα που απαγόρευε κάθε απόπειρα αμφισβήτησης ;
Σ΄αυτό το στάδιο έχουμε πράγματι μια κλασική μορφή ολοκληρωτισμού.
Σ΄αυτή την περίπτωση ο μονάρχης είναι το «Κόμμα» ή ο «Θεός», και έχουμε Κομματοκρατία ή θεοκρατία.

Δεν αμφιβάλω ότι υπάρχουν και άλλοι δρόμοι πραγμάτωση της ζωής. Ένας από αυτούς είναι και ο «δρόμος της Ανατολής» όπως τον λένε, που βασίζεται σε μια εσωτερική πίστη υπακοής σ΄ένα αξιολογικό σύστημα κανόνων του βίου του ανθρώπου, που προέρχονται ήτοι από εντολές του «θεού» ή του «κόμματος ή ενός «φιλοσοφικού συστήματος».
Σ΄αυτόν το δρόμο η Ανατολή γνώρισε μεγάλες δόξες και πολιτισμό, όταν όμως η «υπακοή» ήταν προϊόν ελευθερίας και όχι καταναγκασμού και βίας. Δεν είναι τυχαίο ότι οι Άραβες διέσωσαν όλη την αρχαιοελληνική πολιτική και φιλοσοφική γραμματεία.
Μέσα σ΄αυτό το Πνεύμα της ελευθερίας οι χώρες της Ανατολής δημιούργησαν πολύ μεγάλα έργα πολιτισμού.
Όχι όμως μέσα σε οποιανδήποτε μορφή ή στάδιο ολοκληρωτισμού που δημιουργεί αργά η γρήγορα ένα τεράστιο τέλμα βαρβαρότητας, τόσο στην Ανατολή όσο και στη Δύση.