|
|
#51
14-06-05, 23:45
|
||||
|
||||
Για αυτόν ακριβώς τον λόγο δεν συνεχίζω την αντιπαράθεση, γιατί χαλάει ένα topic που όπως φαίνεται, πολλοί ενδιαφέρονται να παρακολουθήσουν. Θα πρότεινα μάλιστα, να μεταφερθεί όλος ο διάλογος με τον niva ως έχει σε νέο topic, με τίτλο "Επιστήμη vs μεταφυσικό", (όπου δε θα είχα καμία αντίρρηση να συνεχίσω οποιαδήποτε συζήτηση τέτοιου περιεχομένου), κρατώντας εδώ μόνο το πρώτο post, (αλλά edited, χωρίς άσχετους με το θέμα, προκλητικούς υπαινιγμούς), όπου θα εξακολουθούσαν να προτείνονται ως μια επιστημονική ερμηνεία τα συγκεκριμένα sites (ανάλογα βέβαια, θα έκανα κι εγώ edit το δικό μου πρώτο post, αναφερόμενος μόνο στην ερμημεία του sleep paralysis).
|
|
#52
16-06-05, 15:55
|
||||
|
||||
|
"i Don't Believe In Ghosts...but I'm Scared Of Them"
Η παρακάτω εμπειρία δημοσιεύτηκε σε κάποιο site του εξωτερικού πριν από τρεις μέρες... Βρίσκομαι ήδη σε επαφή με το άτομο που την καταθέτει, εξηγώντας του κάποια πράγματα σχετικά, και καθώς έχει συμφωνήσει να την συμπεριλάβω στην έρευνά μου (μάλλον στην Αγγλική version του βιβλίου, που δεν θα είναι ακριβής μετάφραση της Ελληνικής), την στέλνω κι εδώ...
Η μαρτυρία είναι πολύ συνηθισμένη (έχω ακούσει πολύ πιο extreme καταστάσεις), αλλά βρίσκω πολύ ενδιαφέρον τον τρόπο με τον οποίον μεταφέρεται, καθώς, αντανακλά σε μεγάλο βαθμό την αίσθηση που βίωσε ο μάρτυρας, έστω και ως ανάμνηση από κάτι που συνέβει δεκαεπτά χρόνια πριν... 'quote' When I was 18 I was attacked by a ghost. Man... That last line was so big that I don’t even know what to write after it. It’s too huge. But it’s true. It’s a simple story, almost too simple, but I guess that’s why life is different from movies; things are a lot more "cause and effect" in the movies. In real life sometimes things just happen. I was lying on my bed; it was probably about 10 pm. At that time my family was renting a second floor apartment of a two family house on Chatterton Ave. in The Bronx. My bedroom was actually a small storeroom that was outside of the apartment but right next to it. My door had it’s own lock and key and I could come and go without anyone noticing me. I had a window and my solitude and a little room to do what I wanted. I'd made the room my own the best I could, by drawing all over the walls with Sharpie markers. Every inch of the walls and some of the ceiling were covered with images I’d stolen from Keith Haring and other things: bits of poetry, lyrics, made-up drawings. Mathematical formulas, bisected trangles, vaguely mystical forms and shapes. I was a pretentious goth/industrial teen and this was how I expressed myself - badly. It was like my own pathetic little pseudo-mystical, rock and roll apartment. It was a good deal for someone my age, even though the room was tiny. It was little more than the size of a prison cell, actually, maybe 6 by 8 feet. Just big enough for a bed, a dresser, and a few square feet to walk in or whatever else I was doing at the moment. But as I said, I could come and go as I pleased; I never really complained. That night I lay on my bed, listening to the radio. I may have been reading, I don’t remember. It would be a safe bet, tho. I was always reading. Anyway, I was lying on my back; my head was facing the door to my room. No one came in. The knob never turned. It was quiet... And then suddenly someone sat on my bed. No one was there. I was alone. But someone was sitting on my bed. The depression in my bed was clear as day, just an inch from me. Oh, fuck. Ohfuckohfuckohfuckohfuck… And then it got worse. Man, even as I write this I’m going cold. My chest is slick and clammy and my heart is palpitating a bit. My hands are beginning to shake. I’m really fucking edgy. The memory is hazy and vivid at the same time. The events are actually a bit hazy now but the emotional recognition is really strong. I remember deep, serious fear. I’m feeling it right now. You know when you know, you just fucking know, that someone is behind you? That’s what I feel right now. But of course, as I turn around I’m alone. Or at least that’s what it looks like. I’m lying there on my bed, totally freaked out. I want to run. I want to scream. I decide to try and… nothing. I can’t move! I can’t move! I’m paralyzed! Holy shit, I’m paralyzed. Suddenly there’s a weight pushing down on my chest and I feel someone hold me down. I feel the hand. I feel the weight of a person shove me into the bed and pin me there. Oh fuck again. Oh really, really, really fuck, oh fuck. This is really bad. I’m not gonna make it. Something I can’t see has got me and I’m going to die. I reach for my voice again. Nothing. I try again. It’s a struggle to do it but I finally get something. I scream out for help. My voice is low and hoarse, and sounds an octave lower than my normal speaking voice. Holy shit, is it inside me? Is it controlling me? Stopping me from screaming? Am I possessed? Holy shit, holy shit, holy shit! I scream again... “NOOOOOOOOOOO!!!!!!!!!” It’s low and it’s hoarse but I get it out. And I’m let go. Just like that, I’m released. It’s gone. I freak out and get out of the room immediately. I run into the main apartment where I feel safer. I tell no one. Who would believe me? I’m fucking scared out of my mind and it takes days before I’ll go back in there. I don’t even want to look at the door to my room. I know… Maybe I was dozing. Maybe this was all a dream. Maybe. But I don’t think so. I remember afterward thinking, “I’m awake. I’m awake. Don’t let yourself be psyched out into thinking you were dreaming ‘cause you weren’t.” They’re going to want to tell you were hallucinating, but this was real. What’s funny is that I’ve always considered myself a scientist. I love physics and math, and I love the logical answer. As a scientist I need to look for the most likely answer. And there IS a likely answer. I have certain sleep issues and always have. I have insomnia and sleep apnea. Apnea, in case you don’t know is difficulty breathing while sleeping. It mainly happens to heavy-set men and it causes your windpipe to relax while sleeping and collapse. You wake up and catch your breath and it happens again and again, potentially waking you up dozens of time a night Now I don’t always have apnea, but I always have insomnia. I don’t usually sleep ‘till I’m exhausted, usually about 4 or 5 am. I more collapse than sleep. And I do it to myself. I dunno why. I’ve just always felt that if you were sleeping you were missing good stuff somewhere. So I don’t sleep. It’s an old habit and I can’t shake it. Of course, now that I’m 35 it’s a little harder to do but I still do it every night. Here’s the kicker: There’s a type of narcolepsy that can develop in people with sleep disorders. This narcolepsy has been known to cause hallucinations and sleep paralysis in people. (Sleep paralysis is when you’re half asleep and your muscles are so slack they no longer respond to your will. It goes away when you wake up.) People have vivid fantasies and can’t move. There’s some speculation that this is the origin of medieval tales of demons that attack while people sleep. Here’s the problem: I was awake. I know I was awake. I made myself remember that I was awake so that I would never second guess myself. As a "man of science" I have to reconcile myself to that fact. It was real. I was there. I wasn't asleep. So, slowly I came back around. I don't know what caused this in the first place. Chance? Bad Luck? The drawings on the walls vaguely resembling some mystical something or other? I dunno. Soon I’m able to go in to my room and sit down again. I can hang out in there alone. I can lie on my bed. I can listen to the radio again. I can get on with my life. And it all gets a little easier. But I can’t stop staring at the door. And I never, never stop thinking about it. 'unquote' Αυτά, για να δείτε πόσο ανεπαρκής θεωρείται από εκείνους που βιώνουν το σκοτεινό άγγιγμα, η θεωρία της υπνικής/ονειρικής παράλυσης, που ουσιαστικά τους επιβάλλεται, ελλείψει μόνο μιας πληρέστερα τεκμηριωμένης ερμηνείας... Τελευταία επεξεργασία από το χρήστη Jonathan Bright : 16-06-05 στις 23:34
|
|
#53
16-06-05, 18:04
|
|||
|
|||
|
Παράθεση:
|
|
#54
16-06-05, 19:06
|
||||
|
||||
|
1) Ναι, αλλά αυτό που με ρωτάς είναι το περιεχόμενο ενός ολόκληρου βιβλίου, ή έστω ενός μεγάλου μέρους του.
2) Δεν το θεωρώ "ψυχιατρικό" περιστατικό. Το μεγαλύτερο λάθος που γίνεται σήμερα είναι πως η κάθε εξειδικευμένη επιστήμη, θεωρεί πως τα δεδομένα της αρκούν για να ερμηνεύσουν τα πάντα σ' αυτόν τον κόσμο. Για να μην ξεφύγουμε από το θέμα, σε παραπέμπω απλά στο διήγημα του Edgar A. Poe, "The Purloined Letter" http://www.web-books.com/Classics/Po...urloined_6.htm που θά 'πρεπε πιστεύω να το διαβάσουν όλοι οι "επιστήμονες" και να πάψουν να είναι τόσο προκλητικά δογματικοί... Όπως γράφω και μέσα στο βιβλίο, τα όρια της Ψυχιατρικής και της Ψυχολογίας, εξαντλούνται στο εσωτερικό μέρος του "δέρματος" του κάθε ατόμου, επομένως είναι λογικά αδύνατον να ερμηνεύσουν κάτι εξωτερικό, κάτι που υπερβαίνει τα δεδομένα τους... Αυτά τα εξωτερικά δρώμενα, για τις επιστήμες αυτές είναι "σκιές", που εξετάζονται μόνο όπως έχουν αφομοιωθεί (και αλλοιωθεί) από τον μάρτυρα, ανάλογα δηλαδή με το αποτέλεσμα που του προκαλούν και έτσι εκ των πραγμάτων αντιμετωπίζονται ως κομμάτια του "ασθενή" -που συνήθως στα εγχειρίδιά τους είναι τιτλοφορημένα ως ιδιαίτερα σύνδρομα. Κανείς δεν μπορεί να αμφισβητήσει πως κι αυτή η διάσταση του θέματος υπάρχει, αφού οποιοδήποτε βιώμα προκαλεί και ανάλογα αποτελέσματα σ' αυτόν που το ζει. Όμως αυτό δε σημαίνει ότι... όλα του τα βιώματα ο μάρτυρας τα φαντάζεται!... Πέρα από τα δικά μου τεκμήρια, ακόμα κι αν πολλοί δέχονται πως υπάρχει έστω και μια ελάχιστη περίπτωση η Σκιά να υφίσταται ως εξωτερική παρουσία, ακόμα κι αυτήν την πιθανότητα, η Ψυχιατρική καταχρηστικά θα την αποκλείσει, μετατρέποντας έτσι την εικασία πως το φαινόμενο προκαλείται από κάποια δισλειτουργία του οργανισμού, σε αναμφισβήτητο δεδομένο. Η δική μου η έρευνα ωστόσο, εκτός από τα δεδομένα αυτών των επιστημών, λαμβάνει υπόψην της και πολλούς άλλους χώρους... Αυτό το δεδομένο από μόνο του, δεν νομίζεις ότι μου επιτρέπει να έχω ευρύτερη αντίληψη για ένα "κοσμικό (και παγκόσμιο) φαινόμενο";...
|
|
#55
16-06-05, 20:58
|
|||
|
|||
|
1. Η σύγχρονη Ψυχιατρική είναι ενήμερη τών επιστημολογικών περιορισμών και έχει εδώ και πολύ καιρό επεκτείνει τα σύνορά της (η μόνη ιατρική ειδικότητα που το έχει πράξει). Εσύ έχεις επικεντρωθεί απλώς στις αντιψυχιατρικές θέσεις που έχουν μεγάλη πέραση στούς μη επιστημονικούς κύκλους ακριβώς γιατί τους επιτρέπoυν να αμφισβητούν εκ τού ασφαλούς το κύρος τής "επιστημονικής εξουσίας".
2. Εχω και άλλα να σχολιάσω αλλά επειδή (και σωστά) θα με παραπέμπεις συνεχώς στο ανέκδοτο βιβλίο σου θα περιμένω απλόυστατα να βγει και τότε τα ξαναλέμε.
|
|
#56
16-06-05, 21:46
|
||||
|
||||
|
Παράθεση:
Φίλοι και φίλες, το μήνυμα εδώ είναι σαφές νομίζω. Μην αμφισβητείτε την Επιστήμη, ακόμα κι άν βλέπετε τα κενά στις θεωρίες τους. Είναι κατακριτέο να αμφισβητείς οτιδήποτε "επιστημονικό". Όσον αφορά το τελευταίο (ειρωνικότατο) σχόλιο σου, είναι άκυρο, αλλά όπως είπαμε κι άλλες φορές σε αυτό τον χώρο, ο καθένας κρίνεται εδώ από αυτά που γράφει και παρουσιάζει. Έτσι κρίνεται και ο J.B. άν δεν καταφέρει να σε ικανοποιήσει με το πόνημα του, έτσι κρίνεσαι κι εσύ από αυτά που γράφεις και τις απόψεις που αναπτύσσεις (αν και αυτό δεν συμβαίνει στην περίπτωση σου, δεν είδα καμία άποψη πρός το παρόν). Θα περιμένουμε λοιπόν με...αγωνία να δούμε τις (αντι)θέσεις σου όταν κυκλοφορήσει το βιβλίο.
__________________
In circles, in circles we spin, neverending beginning the end... Ιδρυτικό Μέλος της Κοινότητας Αναζήτησης Ιονίων Νήσων (Κ.Α.Ι.Ν.)
|
|
#57
16-06-05, 22:49
|
|||
|
|||
|
Ω epimytheas, δεν απευθύνθηκα σε σένα. Μπορείς να καταπιείς το ξυνισμένο υφάκι σου και να πας να τσακωθείς κάπου αλλού; Δεν καταλαβαίνω γιατί πετάγεσαι και πας να χαλάσεις την ροή τής συζήτησης
 1. Μίλησα για τις αντιψυχιατρικές θέσεις (άντε άνοιξε κανένα βιβλίο να μάθεις τι είναι) 2. Δεν ειρωνεύτηκα ανόητε τον J. Bright. Τι πιο λογικό να κρίνω τις θέσεις του από το βιβλίο του και όχι από 2-3 post. Παρακαλώ τούς mod να βάλουν στη θέση του τον epimytheas
|
|
#58
16-06-05, 22:55
|
||||
|
||||
|
1. Για να μην συνεχίσουμε να βγαίνουμε από το θέμα, σου απαντώ εδω...
http://www.metafysiko.gr/forum/showt...?p=685#post685 Δεν δέχομαι την εγκυρότητα της θεωρίας της "υπνικής παράλυσης", ή τουλάχιστον την ικανότητά της να ερμηνεύσει το "φαινόμενο" της Σκιάς, επειδή έχω εντοπίσει σ' αυτήν πολλά κενά. Εξίσου δεν δέχομαι και την ερμηνεία "απαγωγές από εξωγήινους", που μέχρι αυτή τη στιγμή, είναι η βασικότερη θεωρία που αντιπροτείνεται. 2. Καταλαβαίνω τη θέση σου, όπως νομίζω πως καταλαβαίνεις κι εσύ τη δική μου. Επί της παρούσης δεν ζήτησα από κανέναν να δεχτεί "αξιωματικά" τα όσα λέω, στηριζόμενος σε "αόρατες" αποδείξεις. Και επαναλαμβάνω, η απόδειξη της Σκιάς δεν είναι αυτοσκοπός μου, ασχέτως αν η φύση της μελέτης είναι τέτοια ώστε να επιτρέπει στον καθένα να δοκιμάσει ενεργητικά την αξιοπιστία της. Σ' αυτό το topic λοιπόν, αναφέρομαι απλά σε επιμέρους ερωτηματικά, παραθέτοντας συγκεκριμένα επιχειρήματα, τα οποία μπορεί κανείς να αποδεχτεί, ή να καταρρίψει...
|
|
#59
16-06-05, 23:00
|
|||
|
|||
|
Λίγο πολύ, το Κλεμμένο Γράμμα (The Purloined Letter) του Έντγκαρ Άλαν Πόε είναι το ουσιαστικό βήμα για ένα μεγάλο άλμα από τη στασιμότητα του επιστημονικού αδιέξοδου προς το χώρο της απέλπιδας ερμηνείας. Η Αλήθεια (ή έστω ένα τμήμα της) είναι μπροστά στα μάτια μας αλλά δεν μπορούμε να την συνειδητοποιήσουμε πάντα επειδή ο ορθολογισμός της άτεγκτης και πατσαβούρας επιστημονικοφάνειας που απορρίπτει μετά βδελυγμίας, ΧΩΡΙΣ ΚΑΜΜΙΑ ΕΠΑΡΚΗ ΑΙΤΙΟΛΟΓΗΣΗ, την Ψυχή, οδηγεί μοιραία στην αποπνευματικοποίηση και το μηδενισμό που επιδιώκουν οι δήθεν αγνωστικιστές - που μόνο δεν έχουν σχέση με τον αγνωστικισμό (ας μην αναλύσω προς το παρόν την "ορθή" έννοια του αγνωστικισμού).
Έξοχη η νουβέλα του Πόε που πρέπει να την διαβάσουν όλοι. Και οι δήθεν "Ψυχίατροι" φυσικά όσο και οι επιπόλαιοι φανατικοί υπερασπιστές τους (κόψτε τις αηδίες τα φάρμακα, με άλλα λόγια κάτι ληγμένα τεσσάρων ιστοσελίδων που προσπαθούν να μας "προσυλητίσουν" στο μηδενισμό της ανθρωπικής κι έστω μισανθρωπικής μισαλλοδοξίας για το μεγαλείο και την ευφυία της αυθεντικής Ψυχής, σας φλομώνουν με πλασέμπο μιζέριας, κατήφειας και μισαλλοδοξίας για την ανεξαρτησία της ελεύθερης ψυχής σας).
|
|
#60
16-06-05, 23:04
|
||||
|
||||
|
Πολύ προσβλητικός είσαι αγαπητέ, δεν μαζεύεις καλύτερα εσύ την στρυφνή γραφίδα σου;
Για να καταλάβω, αυτός είναι ο τρόπος αντιμετώπισης σου στς αντιπαραθέσεις; Απαιτώ μια συγγνώμη εκ μέρους σου, είσαι απαράδεκτος. Έτσι, δεν μπορείς να τονίσεις το δίκαιο των θέσεων σου, αλλά γίνεσαι αντιπαθητικός. Αν δεν ζητησεις συγγνώμη, θα ζητήσω την διαγραφή σου για εξυβριστική και απαράδεκτη συμπεριφορά.
__________________
In circles, in circles we spin, neverending beginning the end... Ιδρυτικό Μέλος της Κοινότητας Αναζήτησης Ιονίων Νήσων (Κ.Α.Ι.Ν.)
|
 |
|
|
Αλλαγή σε γραμμικό τρόπο
