Φάκελος Κούφια Γη

[Ηλιας]

Δεν στέκει αυτό που γράφεις, ότι χωρίς σεισμική δραστηριότητα δεν θα υπήρχε ζωή στον πλανήτη

Κι όμως... Η σεισμική και ηφαιστεικαή δραστηριότητα αποτελει μια μέθοδο εκτονωσης ενεργειας και θερμοτητας προς το εξωτερικο του πλανήτη και την επιφάνεια. Αυτή η απώλεια θερμοτητας προς το εξωτερικό αυτή με τη σειρά της να επιστρέψει τη δημιουργία κατάλληλων συνθηκών για τη γεωλογική εξέλιξη της επιφάνειας ενος πλανήτη, για τη δημιουργια συνθηκών ύπαρξης υγρού νερού στην επιφάνεια, και εν τέλει για τη δημιουργια συνθηκών ζωής.

Συν τοις άλλοις, η απελευθέρωση θερμότητας μέσω σεισμικής δραστηριότητας βοηθαέι και σε μα άλλη σημαντική διαδικασία: στην ψύξη θερμών μαζών του μανδύα που αναδύονται απο μεγάλα βάθη. Η ψύξη αυτή διατηρεί τις θερμικές βαθμιδες (μεταβολή θερμοκρασιας με το βάθος). Η ύπαρξη θερμικών βαθμίδων επιτρεπει την συνεχή κυκλοφορία μάζας στο μανδύα. Τι συνέπεια έχει αυτο; Αυτή η κυκλοφορια σχετίζεται άμεσα με τη δημιουργία διαδιακασιας δυναμογεννητριας που διαμορφώνει και συντηρεί το μαγνητικο πεδίο της Γης, το οποίο προστατεύει και τον άνθρωπο απο επικινδυνες σωματιδιακές ακτινοβολίες, και την ατμοσφαιρα απο διάβρωση απο τον ηλιακο άνεμο.

Στον Άρη, η σεισμική δραστηριοτητα φαινεται πως έπαψε νωρις, η κυκλοφορια μαυων στον μανδύα έπαψε, και το μαγνητικο του διπολο έσβησε (φυσικά αυτή είναι μια από τις θεωρίες / υπάρχουν κι αλλες).

http://www.es.ucsc.edu/~fnimmo/website/paper34.pdf

Δεν υποστηριζω φυσικά τη θεωρια της κουφιας Γης, απλά επισημαινω γιατι η σεισμική δραστηριοτητα ειναι σημαντικη για τη ζωή. Δε λεω πως ζωή δε θα υπήρχε χωρίς σεισμους, απλά αν ζπήρχε, θα ειχε πάρει μάλλον διαφορετική μορφή.


http://www.sciencenews.org/pages/pdf...8/15518-10.pdf

http://www.astronomynotes.com/solarsys/s7.htm

So in summary what a planet needs in order to produce a strong magnetic field is (1) a liquid conducting (metallic) interior and (2) rapid rotation to get the conducting material moving about. For the terrestrial planets plate tectonics may also play a role. Plate tectonics cools the planet's mantle creating a large enough temperature difference between the core and mantle to produce convection in the metallic core needed to make a magnetic field.

[Τάκης Παπαδόπουλος]

Αρχική Δημοσίευση από Ηλιας

Δεν υποστηριζω φυσικά τη θεωρια της κουφιας Γης, απλά επισημαινω γιατι η σεισμική δραστηριοτητα ειναι σημαντικη για τη ζωή. Δε λεω πως ζωή δε θα υπήρχε χωρίς σεισμους, απλά αν ζπήρχε, θα ειχε πάρει μάλλον διαφορετική μορφή.

Αυτό υποστηρίζω και εγώ, φίλε μου, ότι η ζωή αυτή καθ' εαυτή δεν εξαρτάται από την σεισμική δραστηριότητα.
Τα περί υπάρξεως μαγνητικού πεδίου εν σχέσει με την ροή/κίνηση του μάγματος ( μεταλλικής κατά κύριο λόγο υφής ) είναι απόλυτα ορθά και δεν υπάρχουν απ' ό,τι γνωρίζω αντικρουόμενες θεωρίες επί του θέματος.
Οι σεισμοί, όμως, είναι και αυτοί - ως φαινόμενο - αποτέλεσμα της ανακατάταξης μαζών στο εσωτερικό του πλανήτη, με την μεταβολή της δυναμικής ενέργειας σε κινητική..
Άρα, η όποια απώλεια της θερμικής ενέργειας με τα όσα παρεπόμενα, δεν οφείλεται στους σεισμούς ( το αποτέλεσμα ) αλλά στην δυναμική φόρτιση των πλακών ( αιτία ).
Μιλάμε βέβαια όχι για τους κατακρημνισιγενείς σεισμούς όπου απλά κατακρημνίζονται οροφές σπηλαίων που ήσαν αποτέλεσμα π.χ. διάβρωσης, ούτε για τους ηφαιστειογενείς, αλλά για τους τεκτονικούς, που έχουν και πολύ μεγαλύτερο βάθος.
Δηλαδή, ο σεισμός δεν είναι αιτία παραγωγής φαινομένων, αλλά φαινόμενο - αποτέλεσμα, εξ αιτίας της κίνησης πλακών ή - σε μικρότερα βάθη - της κατακρήμνισης μαζών λόγω π.χ. διάβρωσης.
Αν κάνω λάθος, παρακαλώ διόρθωσέ με, μιά και φαίνεται πως δεν είσαι άσχετος με το θέμα.

[Ydroxoos^^]

Στο συγκεκριμένο site http://www.physics4u.gr/news/2001/scnews317.html θα βρείτε σχετικά με το πόσο σχετίζετε ο πυρήνας με το μαγνητικό πεδίο και κατά επέκταση με την βαρύτητα και αυτή με την σειρά τις στην συγκρατήσει τις ατμόσφαιρας.
Τώρα τι σχέση έχουν τα παραπάνω με το σεισμοί-ύπαρξη ζωής .Οι τεκτονικοί σεισμοί έχουν άμεση σχέση με την μετακινήσει των πλακών του στέρεου φλοιού επάνω στο πυρήνα (αυτό σημαίνει ότι υπάρχει) και στην δυναμική που εξασκείτε στα πετρώματα.Ειναι κάτι σαν το ένα φέρνει το άλλο.

Είναι η πρώτη φορά που ψάχνω να βρω κάτι σε site.Ακόμα-ακόμα και σε site που έχουν σχέση με το επάγγελμα μου δεν ψάχνω(αν είναι να κοιτάζω site συνάδελφων ας κάτσω να γράψω εγώ σε αυτά να διαβάζουν αυτοί εμένα χαχαχχα).Όποτε θα προτιμούσα να μου λέτε ότι κάνω λάθος και τίποτα άλλο.Στην τελική ανταλλαγή απόψεων κάνουμε και όχι γνώσεων που αποκτήσαμε από διάφορα site.

[Τάκης Παπαδόπουλος]

Αρχική Δημοσίευση από Ydroxoos^^

Στο συγκεκριμένο site http://www.physics4u.gr/news/2001/scnews317.html θα βρείτε σχετικά με το πόσο σχετίζετε ο πυρήνας με το μαγνητικό πεδίο και κατά επέκταση με την βαρύτητα και αυτή με την σειρά τις στην συγκρατήσει τις ατμόσφαιρας.
Τώρα τι σχέση έχουν τα παραπάνω με το σεισμοί-ύπαρξη ζωής .Οι τεκτονικοί σεισμοί έχουν άμεση σχέση με την μετακινήσει των πλακών του στέρεου φλοιού επάνω στο πυρήνα (αυτό σημαίνει ότι υπάρχει) και στην δυναμική που εξασκείτε στα πετρώματα.Ειναι κάτι σαν το ένα φέρνει το άλλο...

Μα το θέμα μας δεν είναι η ύπαρξη μαγνητικού πεδίου και η κίνηση του μάγματος στον μυρήνα που το γεννά, αλλά το κατά πόσον αυτοί καθ' εαυτοί οι σεισμοί που είναι παρεπόμενο εκτόνωσης δυνάμεων ευνοούν την ζωή.
Δηλαδή, οι σεισμοί δεν είναι η αιτία παραγωγής φαινομένων, αλλά αυτά καθ' εαυτά τα φαινόμενα που παράγονται από "άλλες" αιτίες.
( Η "κίνηση" των πλακών επιφέρει τον "σεισμό". )
Ούτε για βαρύτητα μιλάμε, ούτε για πεδία.
Απλά, μιλάμε για τους σεισμούς, που ούτε βαρύτητα "γεννούν" ούτε πεδία κάποιας μορφής.
Εστιάζω λοιπόν το θέμα αποκλειστικά στους σεισμούς και στο κατά πόσον ευνοούν την ύμαρξη ζωής ή όχι.

[skeptic]

Αν δεν υπήρχαν σεισμοί, δεν θα ήταν γεωλογικά ενεργός ο πλανήτης μας, βασικά δεν θα είχε μαγνητικό πεδίο, αν δεν υπάρχει μαγνητικό πεδίο που προστατεύει από τις ακτινοβολίες δεν θα υπήρχε και ζωή, τόσο απλά...
Πολλά πράγματα θα ήταν διαφορετικά αν δεν υπήρχαν οι σεισμοί ή η σελήνη ας πούμε. Είναι τόσο ευαίσθητες οι ισορροπίες που προκαλούν αυτή την τρομαχτική βιοποικιλότητα που πραγματικά δεν μπορείς να γνωρίζεις πως θα ήταν σήμερα ο πλανήτης αν δεν υπήρχαν αυτοί οι καθοριστικοί παράγοντες. Πιθανότητα βέβαια να μην ανέπτυσε ποτέ ζωή. Είναι γνωστό πως το δίδυμο γης-σελήνης και το μαγνητικό πεδίο είναι καθοριστικά στοιχεία για την επίτευξη σταθερότητας φιλόξενων συνθηκών και την ανάπτυξη της ζωής.

[Oddb@llSoul]

Αρχική Δημοσίευση από skeptic

Είναι γνωστό πως το δίδυμο γης-σελήνης και το μαγνητικό πεδίο είναι καθοριστικά στοιχεία για την επίτευξη σταθερότητας φιλόξενων συνθηκών και την ανάπτυξη της ζωής.

Πράγματι, και ίσως όντως να είναι αξιοπερίεργο αφού θα έλεγε κανείς πώς...Κάποιος "φρόντησε" να υπάρξει ζωή στη Γή. Εκτός κι αν πρόκειται για νοητικό παιχνίδι.

Απλά το ανέφερα. Ασχετο.

[skeptic]

...Κάποιος "φρόντησε" να υπάρξει ζωή στη Γή.

H απλά θα μπορεί να σημαίνει ότι στα τόσα τρισεκατομμύρια άστρα και σχεδόν άπειρους δυνατούς συνδιασμούς ηλιακών συστημάτων έτυχε σε αυτή τη μικροσκοπική γωνιά του γαλαξία οι συνθήκες να είναι τέτοιες και τόσο σχετικά σταθερές που επέτρεψαν την ανάπτυξη ζωής και από καθαρή τυχή και πολιτισμού σε αυτό το τρομερά μικρό χρονικό πλαίσιο (5000 χρόνια από τα 5 δις.χρόνια που είναι η ηλ.της γης)...
Σε περίπτωση που δεν θα ευνοούσαν οι συνθήκες (από καθαρή τύχη πάλι, ή ατυχία αν θες) απλά δεν θα υπήρχαμε εδώ για να συζητάμε και να παρατηρούμε το σύμπαν από αυτό το σημείο θέασης!...
Ξέρεις ότι υπάρχει αυτή η πολύ στενή ζώνη της ζωής που είναι η ακριβώς κατάλληλη απόσταση από το άστρο ώστε να μην ψηθεί ή να μη παγώσει αντίστοιχα ο υποψήφιος πλανήτης που θα φιλοξενεί ζωή.
Αν σε αυτή την πολύ στενή ζώνη της ζωής δεν μπορεί να βρεθεί (από καθαρή τροχιακή τύχη κατά τη διαδικασία της πλανητογένεσης) ένας βραχώδης γεωλογικά ενεργός πλανήτης με μαγνητικό πεδίο και με ένα δορυφόρο που σταθεροποιεί τον άξονα και το κλίμα του τότε είναι αδύνατον να αναπτυχθεί πολύπλοκη ζωή πόσο μάλλον πολιτισμός σε αυτό το ηλ.σύστημα.

Και για το θέμα μας. Ο αστρονόμος Καρλ Σάγκαν έλεγε ότι δεν γίνεται να υπάρξει φυσικό κοίλο σώμα. Και αυτό διότι η διαδικασία της πλανητογένεσης και η πύκνωση της αστρικής ύλης σε πρωτοπλανητικά σώματα δεν μπορεί να δημιουργήσει κοίλη επιφάνεια αλλά ενιαία συμπηκνωμένη επιφάνεια ύλης που το σχήμα της εξαρτάται από την ποσότητα ύλης. Από κάποιο όριο μάζας και πέρα η βαρύτητα ισοσκελίζει την επιφάνεια του σώματος σε σχεδόν σφαιρικό. (και τα μεγαλύτερα βουνά καταρέουν από το ίδιο τους το βάρος).. Αν είναι μικρή η μάζα το σχήμα του σώματος είναι ακαθόριστο.. σαν της πατάτας.. (for you carl)

[Τάκης Παπαδόπουλος]

Αρχική Δημοσίευση από skeptic

H απλά θα μπορεί να σημαίνει ότι στα τόσα τρισεκατομμύρια άστρα και σχεδόν άπειρους δυνατούς συνδιασμούς ηλιακών συστημάτων έτυχε σε αυτή τη μικροσκοπική γωνιά του γαλαξία οι συνθήκες να είναι τέτοιες και τόσο σχετικά σταθερές που επέτρεψαν την ανάπτυξη ζωής ...

Θεωρώ ότι ίδιες συνθήκες και κατά συνέπειαν ανάπτυξη ιδίας μορφής ζωής ( βασισμένης στις ενώσεις του άνθρακα ) υπάρχει σε αμέτρητους κόσμους στο Σύμπαν.
Επίσης θεωρώ ότι ΚΑΙ άλλες μορφές ζωής υπάρχουν, βασισμένες π.χ. στις ενώσεις πυριτίου και ενδεχομένως όχι μόνον.

Επίσης δεν θεωρώ πιθανή την ανάπτυξη νοημοσύνης μόνο στον άνθρωπο ή μόνον σε ανθρωποειδείς μορφές ζωής σε άλλους πλανήτες.

Η ζωή είναι δυνατόν να εκδηλώνεται με τρόπους και κάτω από συνθήκες που ούτε μπορούμε να τους φαντασθούμε.

...και από καθαρή τυχή και πολιτισμού σε αυτό το τρομερά μικρό χρονικό πλαίσιο (5000 χρόνια από τα 5 δις.χρόνια που είναι η ηλ.της γης)...

Είτε από τύχη είτε από σκοπού, το βέβαιο λόγω του Αχανούς του Σύμπαντος, είναι πως δεν είμαστε μόνοι μας.
Όσον αφορά την μνεία σου σε 5.000 χρόνια πολιτισμού που δέχεται η κλασσική αρχαιολογία ( περί τα 6.000 ), εγώ θα έλεγα ότι είναι πολύ περισσότερα...

Σε περίπτωση που δεν θα ευνοούσαν οι συνθήκες (από καθαρή τύχη πάλι, ή ατυχία αν θες) απλά δεν θα υπήρχαμε εδώ για να συζητάμε και να παρατηρούμε το σύμπαν από αυτό το σημείο θέασης!...

Δεν είναι βέβαιο, είναι δυνατόν να υπήρχαμε αλλά με άλλη μορφή και προϋποθέσεις - όσο και χαρακτηριστικά "ζωής".

Ξέρεις ότι υπάρχει αυτή η πολύ στενή ζώνη της ζωής που είναι η ακριβώς κατάλληλη απόσταση από το άστρο ώστε να μην ψηθεί ή να μη παγώσει αντίστοιχα ο υποψήφιος πλανήτης που θα φιλοξενεί ζωή.

Πάλι θα πω: Η ζωή όπως την γνωρίζουμε.

Αν σε αυτή την πολύ στενή ζώνη της ζωής δεν μπορεί να βρεθεί (από καθαρή τροχιακή τύχη κατά τη διαδικασία της πλανητογένεσης) ένας βραχώδης γεωλογικά ενεργός πλανήτης με μαγνητικό πεδίο και με ένα δορυφόρο που σταθεροποιεί τον άξονα και το κλίμα του τότε είναι αδύνατον να αναπτυχθεί πολύπλοκη ζωή πόσο μάλλον πολιτισμός σε αυτό το ηλ.σύστημα.

Πώς είναι δυνατόν να είσαι τόσο βέβαιος γι' αυτό;

Και για το θέμα μας. Ο αστρονόμος Καρλ Σάγκαν έλεγε ότι δεν γίνεται να υπάρξει φυσικό κοίλο σώμα. Και αυτό διότι η διαδικασία της πλανητογένεσης και η πύκνωση της αστρικής ύλης σε πρωτοπλανητικά σώματα δεν μπορεί να δημιουργήσει κοίλη επιφάνεια αλλά ενιαία συμπηκνωμένη επιφάνεια ύλης που το σχήμα της εξαρτάται από την ποσότητα ύλης. Από κάποιο όριο μάζας και πέρα η βαρύτητα ισοσκελίζει την επιφάνεια του σώματος σε σχεδόν σφαιρικό. (και τα μεγαλύτερα βουνά καταρέουν από το ίδιο τους το βάρος).. Αν είναι μικρή η μάζα το σχήμα του σώματος είναι ακαθόριστο.. σαν της πατάτας.. (for you carl)

Ασφαλώς και είναι έτσι.
Ουτοπία ή φαντασία σκέτη ( όχι "επιστημονική" ) τα όσα περί κοίλης Γης αναφερόμενα!

__________

[skeptic]

το βέβαιο λόγω του Αχανούς του Σύμπαντος, είναι πως δεν είμαστε μόνοι μας.

Για να ρωτήσω με τη σειρά μου.. Πως είναι δυνατόν να είσαι τόσο σίγουρος;
To σύμπαν μπορεί να είναι απέραντο αλλά στην πλειοψηφία του είναι αφιλόξενο για ζωή. Και όταν λέω ζωή εννοώ πολύπλοκα αυτοαναπαραγόμενα μόρια και οργανισμοί βασισμένοι στον άνθρακα διότι δεν έχουν βρεθεί μέχρι στιγμής αυτοαναπαραγόμενα μόρια σε άλλο στοιχείο και άρα δεν γνωρίζουμε αν υπάρχουν. (Ο άνθρακας όπως έχω ξαναπεί για μένα είναι το καταλυτικό στοιχείο της ζωής).Το σύμπαν μακροκοσμικά πρόκειται για αέρια και σκόνη και κοσμική ακτινοβολία και θερμοκρασίες στο απόλυτο μηδέν.. Στα κέντρα των γαλαξιών επικρατεί το χάος λόγω των μελανών οπών, αποκλείεται να μπορεί να γενηθεί ζωή εκεί. Φυσικά δεν το συζητάω για το μεσοαστρικό και το μεσογαλαξιακό διάστημα.. απόλυτα αφιλόξενοι τόποι.. απόλυτο σκότος και ψύχος.. Δεν είναι τυχαίο που βρισκόμαστε σε αυτό το τμήμα του γαλαξία, πρόκειται για μια σχετικά σταθερή κοσμικά περιοχή..
Και ναι μπορεί σε κάποιον πλανήτη να τυχαίνει να εμφανίζεται πρωτόγονη ζωή σε κάποιο σημείο αλλά μέχρι να φτάσει στο επίπεδο οργάνωσης πολύπλοκων οργανισμών ή και πολιτισμού περνάει από χιλιάδες στάδια εξαφάνισης και αναδημιουργίας .. είναι πολύ έυθραυστη κατάσταση .. για να δημιουργηθούν και το σημαντικότερο να συντηρηθούν οι συνθήκες για ζωή σε ένα πλανήτη. 300 εκατομμύρια χρόνια έχουν οι πολυπλοκοί οργανισμοί ηλικία στη Γη. 5000 χρόνια ο πολιτισμός. 4.5 δισεκατομμύρια ο πλανήτης. αντιλαμβάνεστε την κλίμακα; Αν σε αυτό το διάστημα συνέβαινε μια κοσμική καταστροφή που θα οδηγούσε στο χάσιμο του μαγνητικού πεδίου της Γης ή στην καταστροφή της σελήνης, το πείραμα με τη ζωή στη Γη θα τελείωνε πολύ προτού εμφανιστεί το είδος μας.
Μπορεί κάποιοι κάποιοι πλανήτες να εμφανίζουν πρωτόγονη ζωή αλλά να μην προλαβαίνουν να φτάσουν ποτέ σε στάδιο πολύπλοκων οργανισμών και εφυούς ζωής λόγω κοσμικών καταστροφών (αστεροειδείς, άστρα νετρονίων, μαύρες οπές, υπερκαινοφανείς κλπ).. Πρωτόγονη μοριακή ζωή σίγουρα είναι πιο εύκολο να υπάρχει παρά πολύπλοκα είδη βιοποικιλότητα και πολιτισμός όπως παρατηρείται σήμερα στη Γη. Αλλά σίγουρο δεν είναι ότι υπάρχει και αλλού ζωή πόσο μάλλον πολιτισμός που είναι ακόμα δυσκολότερο και σπανιότερο και απαιτεί ειδικές εξελικτικές ακολουθίες. Κανείς επιστήμονας δεν μπορεί να πει με βεβαιότητα ότι είμαστε μόνοι σε αυτό το χρονικό σημείο όπως δεν μπορεί να πει με βεβαιότητα και το αντίθετο.
Μη παρασύρεσε και από τον αριθμό των άστρων.. Μόνο ένα μικρό ποσοστό τους είναι σαν τον Ήλιο.. Τα περισσότερα είναι κόκκινοι νάνοι με τη μισή μάζα του ήλιου ή και μικρότερη.. σκοτεινοί και ενεργειακά ασθενείς κόσμοι.. Από την άλλη μεριά άστρα γίγαντες βέβαια υψηλής ακτινοβολίας και ενέργειας διπλά και πολλαπλά συστήματα με πολύπλοκες ελλειπτικές τροχιές πολύ δύσκολο το βλέπω να φιλοξενούν πλανήτες με ζωή καθώς οι συνθήκες είναι εξαιρετικά ασταθείς και βραχύβιες.. αυτά τα άστρα δεν ζουν πολύ.. Άστρα πρώτης γενιάς επίσης δεν βγάζουν τα πολύπλοκα στοιχεία που χρειάζεται η ζωή. Και όπως είπα και πριν η ζώνη της ζώης για βραχώδεις πλανήτες είναι πολύ στενη..

Αν σε αυτή την πολύ στενή ζώνη της ζωής δεν μπορεί να βρεθεί (από καθαρή τροχιακή τύχη κατά τη διαδικασία της πλανητογένεσης) ένας βραχώδης γεωλογικά ενεργός πλανήτης με μαγνητικό πεδίο και με ένα δορυφόρο που σταθεροποιεί τον άξονα και το κλίμα του τότε είναι αδύνατον να αναπτυχθεί πολύπλοκη ζωή πόσο μάλλον πολιτισμός σε αυτό το ηλ.σύστημα.

Πώς είναι δυνατόν να είσαι τόσο βέβαιος γι' αυτό;

Aν χαθεί το μαγνητικό πεδίο της Γης απλά θα πεθάνει κάθε ζωή στη Γη και θα μετραπεί σε μια καμμένη έρημος από κοσμικές ακτινοβολίες σαν καμμένο φαγητό σε φούρνο μικροκυμμάτων. Ο Άρης γιατί πέθανε; Γιατί έχασε το μαγνητικό του πεδίο.. ακόμα και η ατμόσφαιρά του χάθηκε σχεδόν όλη ως συνέπεια.. Οι άνθρωποι δεν μπορούν να επιβιώσουν στο διάστημα για μεγάλο χρόνο αν δεν έχουν μαγνητικό πεδίο που να τους προστατεύει. Η ζωή και ακόμα περισσότερο οι πολύπλοκοι οργανισμοί είναι εύθραυστοι και το σύμπαν πολύ αφιλόξενο στην πλειοψηφία του.

[Τάκης Παπαδόπουλος]

Αρχική Δημοσίευση από skeptic

Για να ρωτήσω με τη σειρά μου.. Πως είναι δυνατόν να είσαι τόσο σίγουρος;

Από τον άπειρο αριθμό ηλιακών Συστημάτων με πλανήτες όπως και από τις άπειρες πιθανότητες που απορρέουν από το πλήθος, ακόμη και αν δεχθούμε ότι τυχαία έγινε εδώ ό,τι έγινε.

To σύμπαν μπορεί να είναι απέραντο αλλά στην πλειοψηφία του είναι αφιλόξενο για ζωή.

Να υπολογίσουμε το "αφιλόξενο' του σύμπαντος σε ποσοστό 99.999%;
Πάλι, "μπόλικο" μένει...

Και όταν λέω ζωή εννοώ πολύπλοκα αυτοαναπαραγόμενα μόρια και οργανισμοί βασισμένοι στον άνθρακα διότι δεν έχουν βρεθεί μέχρι στιγμής αυτοαναπαραγόμενα μόρια σε άλλο στοιχείο και άρα δεν γνωρίζουμε αν υπάρχουν. (Ο άνθρακας όπως έχω ξαναπεί για μένα είναι το καταλυτικό στοιχείο της ζωής).

Περί οργάνωσης της ζωής με άνθρακα, ναι, εδώ μόνο αυτό "γνωρίζουμε".
Έχει, όμως, εξηγηθεί επαρκώς η δομή των κρυστάλλων, από ύλη διάφορη του άνθρακα;
Ακόμη ψαχνόμαστε να βρούμε τι είναι αυτό που "οργανώνει" την κρυσταλλική δομή. Γιατί, λοιπόν, να μην υποθέσουμε ότι είναι δυνατή η "αυτοαναπαραγωγή" μορίων βασισμένη στο πυρίτιο;
Αλλά και η ζωή που βασίζεται σε ανθρακικές ενώσεις, πάλι είναι αδύνατο να μην υπάρχει σε τόσους κόσμους που θα έχουν παρεμφερείς συνθήκες όπως αυτές υπάρχουν και ευνοούν την ζωή όπως την γνωρίζουμε στην Γη.

Το σύμπαν μακροκοσμικά πρόκειται για αέρια και σκόνη και κοσμική ακτινοβολία και θερμοκρασίες στο απόλυτο μηδέν.. Στα κέντρα των γαλαξιών επικρατεί το χάος λόγω των μελανών οπών, αποκλείεται να μπορεί να γενηθεί ζωή εκεί. Φυσικά δεν το συζητάω για το μεσοαστρικό και το μεσογαλαξιακό διάστημα.. απόλυτα αφιλόξενοι τόποι.. απόλυτο σκότος και ψύχος.. Δεν είναι τυχαίο που βρισκόμαστε σε αυτό το τμήμα του γαλαξία, πρόκειται για μια σχετικά σταθερή κοσμικά περιοχή..

Που, επαναλαμβάνω, δεν είναι η ΜΟΝΑΔΙΚΗ περιοχή με αυτές τις συνθήκες...
Εδώ μιλάμε για τρισεκατομμύρια τρισεκατομμυρίων ηλιακών συστημάτων στον Γαλαξία μας, και τρισεκατομμύρια σμηνών Γαλαξιών, με τρισεκατομμύρια Γαλαξίες το καθένα... και βάλε...


Και ναι μπορεί σε κάποιον πλανήτη να τυχαίνει να εμφανίζεται πρωτόγονη ζωή σε κάποιο σημείο αλλά μέχρι να φτάσει στο επίπεδο οργάνωσης πολύπλοκων οργανισμών ή και πολιτισμού περνάει από χιλιάδες στάδια εξαφάνισης και αναδημιουργίας .. είναι πολύ έυθραυστη κατάσταση .. για να δημιουργηθούν και το σημαντικότερο να συντηρηθούν οι συνθήκες για ζωή σε ένα πλανήτη. 300 εκατομμύρια χρόνια έχουν οι πολυπλοκοί οργανισμοί ηλικία στη Γη. 5000 χρόνια ο πολιτισμός. 4.5 δισεκατομμύρια ο πλανήτης. αντιλαμβάνεστε την κλίμακα; Αν σε αυτό το διάστημα συνέβαινε μια κοσμική καταστροφή που θα οδηγούσε στο χάσιμο του μαγνητικού πεδίου της Γης ή στην καταστροφή της σελήνης, το πείραμα με τη ζωή στη Γη θα τελείωνε πολύ προτού εμφανιστεί το είδος μας.

Με το ίδιο ακριβώς σκεπτικό, αντιλαμβάνεται κανείς για πόσα αστρικά συστήματα μιλάμε;
Ακόμη και με τις ελάχιστες δυνατές πιθανότητες, πάλι τα Συστήματα που θα ευνοούσαν την ανάπτυξη ζωής και μάλιστα νοήμονος, είναι "άπειρα"...
Και παραβλέπουμε το γεγονός ότι ΕΔΩ χρειάσθηκε τόσο χρονικό διάστημα για να αναπτυχθεί νοήμων ζωή.
Σε άλλα συστήματα, τί μας βεβαιώνει πως δεν είναι δυνατή ( για πολλούς λόγους ) η "επιτάχυνση" των διαδικασιών ζωικής ανάπτυξης και πολιτισμικής εξέλιξης ( Νοήμονος ζωής );

Μπορεί κάποιοι κάποιοι πλανήτες να εμφανίζουν ζωή αλλά να μην προλαβαίνουν να φτάσουν ποτέ σε στάδιο πολύπλοκων οργανισμών και εφυούς ζωής λόγω κοσμικών καταστροφών (αστεροειδείς, άστρα νετρονίων, μαύρες οπές, υπερκαινοφανείς κλπ).. Πρωτόγονη μοριακή ζωή σίγουρα είναι πιο εύκολο να υπάρχει παρά πολύπλοκα είδη βιοποικιλότητα και πολιτισμός όπως παρατηρείται σήμερα στη Γη. Αλλά σίγουρο δεν είναι ότι υπάρχει και αλλού ζωή πόσο μάλλον πολιτισμός που είναι ακόμα δυσκολότερο και σπανιότερο και απαιτεί ειδικές εξελικτικές ακολουθίες. Κανείς επιστήμονας δεν μπορεί να πει με βεβαιότητα ότι είμαστε μόνοι σε αυτό το χρονικό σημείο όπως δεν μπορεί να πει με βεβαιότητα και το αντίθετο.

Ουαί και αλίμονο αν θεωρούμε εαυτούς το απαύγασμα της Δημιουργίας στο Σύμπαν! Κατά την θέση μου, είναι πολύ εγωιστική άποψη ο ανθρωποκεντρισμός.
Και ακριβώς επειδή οι αστρονομικοί αριθμοί είναι ασύλληπτοι, εκεί βασίζεται η άποψη της διασποράς της Ζωής στο Σύμπαν.
Και ασφαλώς, όχι μόνον δεν αποκλείεται η ύπαρξη ζωής σε επίπεδο με το δικό μας, αλλά θεωρώ βέβαιο ότι αλλού έχουν εξελιχθεί είδη σε πολύ ανώτερα πολιτισμικά επίπεδα από το επίπεδο στο οποίο ευρίσκεται ο άνθρωπος.

Μη παρασύρεσε και από τον αριθμό των άστρων.. Μόνο ένα μικρό ποσοστό τους είναι σαν τον Ήλιο.. Τα περισσότερα είναι κόκκινοι νάνοι με τη μισή μάζα του ήλιου ή και μικρότερη.. σκοτεινοί και ενεργειακά ασθενείς κόσμοι.. Από την άλλη μεριά άστρα γίγαντες βέβαια υψηλής ακτινοβολίας και ενέργειας διπλά και πολλαπλά συστήματα με πολύπλοκες ελλειπτικές τροχιές πολύ δύσκολο το βλέπω να φιλοξενούν πλανήτες με ζωή καθώς οι συνθήκες είναι εξαιρετικά ασταθείς και βραχύβιες.. αυτά τα άστρα δεν ζουν πολύ.. Και όπως είπα και πριν η ζώνη της ζώης για βραχώδεις πλανήτες είναι πολύ στενη..

...Τόσο στενή, που πάλι μένουν κάποια τρισεκατομμύρια τρισεκατομμυρίων άστρα με πλανήτες, μερικοί από τους οποίους θα έχουν συνθήκες παρεμφερεις με την Γη!

Να υπολογίσουμε ότι ένας ήλιος στους 100.000 έχει πλανήτη που μοιάζει με την Γη; Με αυτόν τον υπολογισμό, μόνον στον Γαλαξία μας, πόσες "Γαίες" υπάρχουν;
Και πόσες στα αμέτρητα δις- τρις- των Γαλαξιών;

Γίνεται κατανοητό, για τι αριθμούς μιλάμε;

Έτσι, για να πάρουμε μιά γεύση από το τι γίνεται, παραθέτω από την livepedia τμήμα από το λήμμα "Γαλαξίας":

"... Ο Γαλαξίας μας αποτελείται από μεγάλα συγκροτήματα άστρων που λέγονται αστρικά νέφη και κάθε αστρικό νέφος αποτελείται από πολλά σμήνη άστρων. Σε ένα απ' αυτά τα σμήνη άστρων, που περιέχουν δεκάδες χιλιάδες αστέρια, ανήκει και το δικό μας αστρικό σύστημα που ονομάζεται Ηλιακό Σύστημα, δηλαδή ο Ήλιος με τους πλανήτες, ένας από τους οποίους είναι και η Γη...."
Και:
"...Τα σφαιρωτά σμήνη παρουσιάζουν σπουδαιότερο ενδιαφέρον από τα ανοιχτά. Κάθε τέτοιο σμήνος αποτελείται από χιλιάδες μέχρι εκατομμύρια άστρων, ..."

Δηλαδή, πολλαπλασιάστε:
Δεκάδες χιλιάδες Σμήνη x δεκάδες χιλιάδες αστρικά νέφη x δεκάδες χιλιάδες άστρα = το λιγότερο μιλάμε για ένα πεντάκις εκατομμύριο ήλιους μόνο στον δικό μας γαλαξία, δηλ.10 εις την 17η δύναμη...