[QUOTE=merum;79699]balthazar:



Αν αναφέρεσαι στην εποχή που έζησε και έδρασε ο Χριστός, το κήρυγμά του κατά πάσα πιθανότητα δεν είχε θρησκευτικές προεκτάσεις, όσο κοινωνικές. Θρησκεία (κατά συνέπεια και όπιο) έγινε στη συνέχεια ο Χριστιανισμός...

φιλε μου επιτρεψε μου να θεωρω πως η θρησκεια εχει την ιδια ακριβος λειτουργεια σε ολα τα χοροχρονικα και πολιτικοκοινονικα πλαισια,να βαζει φραγμους και απαγορευσεις στο ανθρωπινο ειδος.Το ιδιο δεν κανουν και οι νομοι ομως???? Ναι αλλα η διαφορα του νομου ειναι οτι οι ιδιοι οι ανθρωποι τους φτιαχνουν και τους διαχειριζονται...και στη θρησκεια το ιδιο ομως η θρησκεια ειναι υποκρισια απο την πλευρα μου.Σκεψου λιγο πως ενα αυλο ον εδωσε μια πλακα με 10 εντολες η πως ενα αυλο ον λεει τι ειναι σωστο και τι οχι??? Αυτο θα το κανει μια κοινονια.Σκεψου γιατι το σεξ να ειναι απαγορευμενο απο τον χριστιανισμο οταν στην αρχαια ελλαδα και στη ρωμη ηταν διασκεδαση. Ο χριστιανισμος στοχευσε εκει που ειχε αδυναμια η ρωμαικη κοινονια,στην τρυφιλη ζωη ετσι οτιδηποτε εχει σχεση με το παρελθον καταδικαζεται ος απαγορευμενο.Σου ερμηνευσα με ιστορια και κοινονιολογια και οχι με τη δυναμη του θεου. Η καθε θρησκεια ειναι η συνεχια του καθε συστηματος. Η επιστημη και η γνωση ερμηνευει...οχι ο θεος

ο χριστιανισμος ειναι μια θρησκεια-φιλοσοφια-σταση ζωης που δεν συμπεριλαμβανει την παρακμη ανθρωπων η χωρων η αυτοκρατοριων η οτιδηποτε αλλου.το εαν καποιοι ακολουθοι του χριστιανισμου η οποπιουδηποτε αλλου δογματος-θρησκειας-πολιτευματος κ.ο.κ εχουν αντιληφθει καποια πραγματα λαθος,ειναι ενα αλλο μεγαλο θεμα.
χαρακτηριστικο παραδειγμα η δολοφονιες που εγιναν στο ονομα του Ιησου,ενω ποτε ο Χριστος δεν διδαξε κατι τετοιο (το αντιθετο μαλιστα).

επισης ειναι ιστορικα αποδεδειγμενο πως οτιδηποτε ακμαζει,καποια στιγμη παρακμαζει.εαν δεν ηταν ο χριστιανισμος,θα ηταν κατι αλλο.

τελος,θα ηθελα να δειξεις που εντοπιζεις την υποκρισια στη συγκεκριμενη διδασκαλια.

Η επιστήμη μπορεί να ερμηνεύσει τον φυσικό κόσμο. Ωστόσο, αυτή η γνώση δεν προσφέρει κάτι στον άνθρωπο ως άνθρωπο. Η επιτυχία ενός πειράματος στο Cern για παράδειγμα θα μου δώσει μία διανοητική γνώση η οποία όμως δεν θα έχει αντίκτυπο στην καθημερινότητά μου ή στον τρόπο που εγώ δρω...

Η διδασκαλία του Ιησού από την άλλη αποτελεί μία μορφή "εσωτερικής επιστήμης" η οποία αν εφαρμοστεί σωστά μπορεί να δώσει γνώση / εμπειρία που μπορεί να σε αλλάξει ριζικά.

Δυστυχώς η διδασκαλία αυτή και οι ομάδες που την εξασκούσαν πολεμήθηκαν από την ίδια την εκκλησία στα πρώτα Χριστιανικά χρόνια. Οπότε για εμένα είναι λάθος να κρίνουμε τον Ιησού και την διδασκαλία του με βάση την τρέχουσα κατάσταση την εκκλησίας ή τις πράξεις των κληρικών στο παρελθόν.

Αυτή η διαπίστωση αφορά στην επιστήμη των αρχών του προηγούμενου αιώνα. Έκτοτε, υπήρξαν πολλά νέα πεδία έρευνας της επιστήμης, ακόμη και κάποια που χαρακτηρίζονται αμιγώς μεταφυσικά ή "άϋλα"...

Μα το Cern και η δουλειά που γίνεται εκεί δεν είχε ποτέ άμεση σχέση με ζητήματα ηθικής και κοινωνιολογίας. Μην ξεχνάς όμως ότι οποιοδήποτε νέο δεδομένο στη ζωή μας, σε μικρό ή μεγαλύτερο βαθμό θα αλλάξει καιτην ίδια την καθημερινότητά μας ή τον τρόπο που ζούμε. Τίποτα δεν υφίσταται "μονωμένο" και σε όλες τις εκφάνσεις της ζωής μας, υπάρχει μία "ώσμωση" που επιδρά πλειοτροπικά, ως ένα είδος "Κυματικής" που ξεκινά να επιδρά στο Α και καταλήγει να αλλάζει το Χ δεδομένο. Για παράδειγμα, μπορεί όπως λες η επιστήμη να μένει στα "δικά της" αλλά για σκέψου λίγο τι δραματική αλλαγή θα υποστεί η καθημερινότητά σου και ο τρόπος που σκέφτεσαι τα πράγματα, τη ζωή γενικότερα αν κάποια στιγμή δοθούν ικανές αποδείξεις για την ύπαρξη μη γήινης νοημοσύνης. Κατανοείς φαντάζομαι τι αλλαγές θα επέλθουν σε ολόκληρο τον πλανήτη από ένα τέτοια (αμιγώς επιστημονικό) δεδομένο...

Σωστό αυτό, πλην όμως χρειάζεται μεγάλη ανάλυση το πόσα καινοφανή στοιχεία ενσωμάτωνε η διδασκαλία του Ιησού και του κάθε πνευματικού ανθρώπου (τότε αλλά και τώρα). Άλλο πράγμα η ορθότητα των λόγων κάποιου και άλλο πράγμα ο ηθικός νεωτερισμός...

Έχεις δίκιο σε αυτό που λες, πλην όμως είναι επίσης δεδομένο ότι για τον βαθμό κατανόησης της διδασκαλίας του Ιησού, για το αν αυτή η διδασκαλία γίνει κατανοητή επιτυχώς η ανεπιτυχώς, κύριοι υπεύθυνοι (αυτόκλητα φυσικά) είναι οι ιερείς. Προσωπικά θεωρώ ως καλύτερη οδό την προσωπική ενασχόληση και εντρύφηση στον οποιοδήποτε θρησκευτικό δρόμο μας εκφράζει.

Το πρόβλημα που εξ αρχής ξεχνάμε είναι ότι ουδέποτε ο Ιησούς δήλωσε πως η διδασκαλία του για να διαδοθεί, είχε την ανάγκη ιερέων και επίσημων μεσαζόντων μεταξύ Θεού και ανθρώπου, ούτε έδωσε πουθενά αναλυτικά τελετουργικά ή τυπικά για τη λατρεία του Θεού. Όλα αυτά αποτελούν μεταγενέστερα και σαφώς επίκτητα στοιχεία στη χριστιανική διδασκαλία, κάτι που δυστυχώς δεν απασχολεί πλέον σχεδόν κανένα κι εκεί είναι που χάνεται το αληθές μήνυμα του Ιησού και ξεκινά η... έμπνευση :rolleyes:

Είναι αρκετά ακραίο παράδειγμα - πιθανό βέβαια. Μεγαλύτερη επίδραση θα έχει στην ζωή μου πάντως το να δω έναν εξωγήινο από το να μου πουν ο,τι υπάρχει ζωή στον πλανήτη Χ.
Με αυτό θέλω να πω ο,τι η προσωπική εμπειρία έχει μεγαλύτερη δύναμη από την πληροφόρηση μέσω τρίτων ή επιστημονικές έρευνες.


Δεν νομίζω ο,τι είναι σωστό να προσεγγίζουμε τέτοιου είδους θέματα διανοητικά αλλά ούτε και μέσω της πίστης όπως αυτή προβάλλεται κατά καιρούς από τις διάφορες θρησκείες.
Για μένα, χρειάζεται έρευνα και προσωπική εμπειρία.

Δε νομίζω πως είναι ακραίο παράδειγμα και μάλιστα θεωρώ ότι γνωρίζεις τη συνωμοσιολογία που υπάρχει γύρω από το συγκεκριμένο ζήτημα. Σου λέω απλά ότι αν τυχόν αποδειχθεί πως όντως υπάρχει εξωγήινη νοημοσύνη κάπου αλλού, τότε πολλές θρησκείες θα χάσουν τον λόγο ύπαρξής των. Δεν χρειάζεται πολλή σκέψη για να σκεφτούμε τι θα συμβεί στη συνέχεια, καθώς πολλές θρησκείες δομούν συμπεριφορές, ήθη, έθιμα, συνήθειες της καθημερινότητας, τρόπους κοσμοθέασης κλπ κλπ βασισμένες καθαρά στη μοναδικότητα της ανθρώπινης υπόστασης...


Μα δεν μιλάω για θεωρητική-διανοητική προσέγγιση του ζητήματος των διδασκαλιών του Ιησού, απλώς θέτω ένα ζήτημα του πως και γιατί στρεφόμεθα σε έναν διδάσκαλο. Γιατί το κάνουμε; Έχουμε πράγματι να μάθουμε καινοφανή στοιχεία από αυτόν; Μήπως απλώς θέλουμε να ανήκουμε κάπου; Μήπως γενικά δεν έχουμε κάτι άλλο σημαντικό να κάνουμε και μέσω αυτού βρίσκουμε λόγο ύπαρξης; πολλές οι εκδοχές.

Τα πράγματα είναι αρκετά απλά στην αρχική τους επεξεργασία (όχι όμως στην πράξη...). Έχουμε να κάνουμε με μία σειρά από διδαχές, από τρόπους συμπεριφορών, με μία σειρά από τρόπους να είμαστε χρηστοήθεις κ.α. Η συνήθης τακτική του να συνδέουμε την ηθική και τον υγιή βιοπορισμό αυστηρά και μόνον με τις θρησκείες έχει ήδη ακυρωθεί (υπάρχουν και σχετικές έρευνες επί αυτού). Πραγματικά δεν απαιτείται να είσαι θρησκευόμενος για να διάγεις ηθικό βίο. Από εκεί και μετά, αν τελικά τα στοιχεία μίας καλά δομημένης ηθικής (ασχέτως ποιός την ευαγγελίζεται) δεν είναι νεόφερτα αλλά ήδη υπάρχουν, τότε καλούμαστε να αποφασίσουμε αν τελικά ο Χ διδάσκαλος έχει κάτι νέο να προσφέρει με τις διδασκαλίες του.

Στην περίπτωση του Ιησού, ο οποίος δέχομαι χωρίς αμφιβολία πως ενσωμάτωνε μία άκρως πνευματική υπόσταση, έχουμε να κάνουμε με πολλές διδαχές για τις οποίες πρέπει να βρούμε αν τελικά για την τότε εποχή ήταν πρωτάκουστες, ήταν νεόφερτες σε μία πραγματικότητα αμφιβόλου ηθικής ή αν απλώς στην υπόστασή του βρήκαμε ένα συμπύκνωμα όλων αυτών των διδαχών αλλά και τρόπους που τελικά δείχνουν πως όλες αυτές οι ηθικές προτάσεις πράγματι έχουν αποτέλεσμα. Άλλο το ένα, άλλο το άλλο.

Αν τελικά προτιθέμεθα να αναζητήσουμε καινοφανή στοιχεία στη συγκεκριμένη περίπτωση, τότε θα πρέπει να στραφούμε στη μεταφυσική πλευρά των διδαχών του, σε διδασκαλίες περί μεταθανάτιας ζωής, περί τελικής κρίσης, περί σωματικού θανάτου και ανάστασης, περί θεού και σατανά, περί αγγέλων κλπ κλπ, ζητήματα που σαφώς πρέπει να τα προσεγγίσουμε με γερή δόση πίστης (όπως αναφέρεις) αλλά και αμιγώς υποκειμενικά και όχι με απόψεις "κονσέρβα" αλλά με προσωπικές θέσεις (και προσωπικές ευθύνες για το τι αποδεχόμεθα και τι όχι).

*και σε όλα αυτά εξακολουθώ να μη βρίσκω το που έχουν θέση οι μεσάζοντες μεταξύ θεού και ανθρώπου...:rolleyes:

Σε συγχωρώ φίλε μου, γιατί προφανώς ξέχασες, ότι πριν τον Χριστιανισμό, δεν γνώριζε ο κόσμος τον λόγο του "αληθινού" Θεού της Βίβλου, ούτε είχε κατέβει ο Χριστός στα μέρη τους για να τους φωτίσει και να τους διδάξει την αγάπη.
Ούτε και οι ίδιοι είχαν -έστω κάποιον ψεύτικο Θεό της αγάπης- σε περίοπτη Θέση.
Σε κάθε περίπτωση, είχαν ισχυρό άλλοθι. Για την εποχή τους και για τα δική τους πραγματικότητα αυτοί ήταν "άγγελοι" και σε σύγκριση με τα επόμενα 2000 χρόνια του Θεού της αγάπης που ακολούθησαν.
Χαίρω πολύ... Τα ίδια ισχύουν και για σένα.
Από εσένα βέβαια, είχα μεγαλύτερες απαιτήσεις. Περίμενα ότι θα καταλάβεις ότι οι αναφορές στους πολέμους, έγιναν, για να τονίσω ότι δεν υπάρχουν θετικά πράγματα στις αβρααμικές θρησκείες, αφού όχι μόνο απέτυχαν στο αντικείμενο με το οποίο ασχολούνται, αλλά και επέδρασαν στον κόσμο αντιστρόφως ανάλογα με αυτά που θεωρητικά δίδασκαν.
Κι αυτό δεν αποτελεί έκπληξη, αφού οι πιστοί, το μόνο που μαθαίνουν και καταλαβαίνουν καλά από την Βίβλο, είναι να μάχονται για τον Θεό τους και για την πίστη τους, κάτι που ισχύει με την ίδια ένταση και στις μέρες μας.
Είναι θρησκείες που δίχασαν -που διχάζουν ακόμη- και που θα διχάζουν για πάντα με τις διδασκαλίες τους, γιατί το μόνο που καταφέρνουν, είναι να δημιουργούν πολεμικές μηχανές πιστών, που κατευθύνουν οι διαχρονικοί τσομπάνηδες. Οι οποίοι, ερμηνεύουν τον λόγο του Θεού, σύμφωνα με την δική τους προσωπική αντίληψη, αφού το καλό και το κακό μέσα στην Βίβλο, δεν έχουν σαφή όρια μεταξύ τους, ούτε στηρίζονται σε κάποια υπαρκτή και λογική βάση.
Καθόλου άσχετα. Αποδεικνύεται σαφέστατα ότι οι Βιβλικές διδασκαλίες δεν προσφέρουν τίποτα στους πιστούς. Είναι ξύλινες και αφηρημένες διδασκαλίες, που από το ένα αυτί μπαίνουν και από το άλλο αυτί βγαίνουν με την ίδια ακριβώς ταχύτητα, καθώς ο ανθρώπινος εγκέφαλος δεν μπορεί να επεξεργαστεί πληροφορίες που δεν έχουν σχέση με την λογική και την πραγματικότητα αυτού του κόσμου. Και γι αυτό δεν έφεραν κανένα αποτέλεσμα ποτέ, ούτε καν, στα πιο Χριστιανικά κράτη του Μεσαίωνα.
Οι αβρααμικές θρησκείες ήταν από γεννήσεως -και θα είναι πάντα- πολιτικές θρησκείες.
Ζουν γαντζωμένες στις εξουσίες και διαπλέκονται μαζί τους κατά το "δίνω και παίρνω" για να παρατείνουν την διαχρονική ύπαρξή τους. Επιβιώνουν χάρη της εμπλοκή τους στα πολιτικά και οικονομικά συστήματα.
Εγώ δεν βλέπω να προσφέρει τίποτα αυτό που υποστηρίζεις. Ότι μπορεί να είναι χρήσιμο και θετικό για σένα, θα είναι περιττό και αρνητικό για κάποιον άλλον. Ότι ακριβώς ισχύει και τώρα δηλαδή. Δεν βλέπω τι αλλάζει...
Εγώ, από την μεριά μου, υποστηρίζω, ότι μόνο η αλήθεια είναι πραγματικά χρήσιμη για τον άνθρωπο και όλα τα άλλα περιττά.
Να γνωρίζουν οι άνθρωποι από την παιδική τους ηλικία, ότι μόνο η επιστήμη κατέχει το σύνολο της μέχρι τώρα ανθρώπινης γνώσης σε Θεολογικά και υπαρξιακά ζητήματα και είναι η μόνη που βρίσκεται στον αληθινό δρόμο της αναζήτησης απαντήσεων.
Έτσι ώστε οι νέοι, να μην μεγαλώνουν με την πεποίθηση, ότι τα αστέρια υπάρχουν για να στολίζουν τον ουρανό και τα παράθυρα των σπιτιών τους κατά τα Χριστούγεννα (αφού, ο Θεός της βίβλου δεν έχει δώσει κανένα άλλο ρόλο σ΄αυτά). Να μην έχουν την αίσθηση, ότι η επιστημονική αναζήτηση δεν έχει κανένα νόημα για τον άνθρωπο, αφού ο Θεός της Βίβλου έχει δώσει όλες τις απαραίτητες εξηγήσεις. Να μην έχουν την αίσθηση ότι η πρόοδος και η εξέλιξη είναι μάταιη σε σε έναν κόσμο με ημερομηνία λήξης.
Γιατί, όταν θα αντιληφθούν ότι έπεσαν θύματα της θρησκευτικής αντανάκλασης, θα είναι πολύ αργά για να καλύψουν το χαμένο έδαφος.
Επομένως, η θρησκεία και ο προσηλυτισμός πρέπει να βγούν από το εκπαιδευτικό σύστημα και τους δημόσιους χώρους και το κράτος να απεμπλακεί ολοκληρωτικά από την θρησκεία και τις εκκλησίες.
Εγώ θα περιμένω όταν θα έχεις τον χρόνο να μου παραθέσεις μερικά "θετικά" του Χριστιανισμού να τα συζητήσουμε.
Βεβαίως σου απάντησα, αλλά το ίδιο αφηρημένα με την δική σου τοποθέτηση. Εγώ σου ζήτησα να γίνεις πιο συγκεκριμένος, για να μπορώ να σου απαντήσω πιο συγκεκριμένα.
Έγραψες...
Εδώ, δεν ισχύει η αντανάκλαση;
Βεβαίως υπήρξε αντανάκλαση από τους ανθρώπους προς τους Θεούς, αφού αυτοί μέσα στον χρόνο τους δημιούργησαν.
Αλλά εκείνο που είναι επίσης το ίδιο σίγουρο, είναι, ότι οι Θεοί αντανακλούν πολύ πιο δυναμικά πάνω στους ανθρώπους και καθορίζουν πολύ πιο αποφασιστικά την εξέλιξή τους και τον πολιτισμό τους, κάτι βέβαια που είναι και ιστορικά αποδεδειγμένο.
Μα, έχεις το παράδειγμα του Γιαχβέ μπροστά στα μάτια σου..!
Αρκεί μόνο να δεις, την δυναμική με την οποία επέδρασε στην ιστορία της ανθρωπότητας ο Θεός της Βίβλου στα δυο χιλιάδες χρόνια της ιστορίας του.
Γι αυτό σου είπα, ότι κάνεις λάθος, ότι αυτό που λες είναι παράλογο.
Τι κάνω..;
Εδώ δεν είναι ούτε το Αφγανιστάν, ούτε το Ιράν. Την κριτική και το δικαίωμα της γνώμης στους θεσμούς αυτού του τόπου, θεωρητικά τουλάχιστον, καλύπτει το δημοκρατικό πολίτευμα.
Ο Χριστόδουλος παλιότερα και ο Βαρθολομαίος πρόσφατα, αλλά και όλοι οι παπάδες, κάνουν χρήση αυτού του δικαιώματος (περί ειδωλολατρείας, ειδωλολάτρες κλπ...) Για σένα προσωπικά, εγώ δεν είχα πει τίποτα.
Καταραμένη ζέστη...

Με κάλυψες πλήρως για τα πιστεύω σου. Και όμως ουσιαστικές απαντήσεις δεν είδα.

Έτσι όπως το διατυπώνεις είναι πράγματι να αναρωτιέσαι ε τότε ώς προς τι τόσο μένος;
Έχουμε μια σημαντική μερίδα ανθρώπων ανα τον κόσμο που δέχεται έναν Ιησού ως Χριστό βασιζόμενη σε μαρτυρίες κάποιων ανθρώπων και στην πίστη τους. Πολλοί απο αυτούς γνωρίζουν γιατί, που και πως πιστεύουν άλλοι πάλι γνωρίζουν ποιους πρέπει να πιστεύουν και ποιους πρέπει να αποφεύγουν και να κατακρίνουν.
Απο την άλλη πλευρά υπάρχουν και οι πολέμιοι του χριστιανισμού που ουσιαστικά κατακρίνουν τους παραπάνω (και συγκ/να την δεύτερη κατηγορία ανθρώπων) για τα πιστεύω τους. Υπάρχει λόγος να συμβαίνει το παραπάνω;
Ουσιαστικά είναι για γέλια. Αν εξαιρέσουμε τους πρώτους οι οποίοι πιστεύουν κάπου (ανεξαρτήτως αν είναι χριστιανοί ή όχι) και οι οποίοι αποφεύγουν να κατακρίνουν όσους έχουν διαφορετικές αντιλήψεις απο τις δικές τους οι υπόλοιποι παίρνουν μέρος σε μια διαμάχη εντελώς μάταιη και η οποία υποκρύπτει τους πραγματικούς της σκοπούς και κίνητρα αφού σε καμία περίπτωση δεν έχει να κάνει με τη "θεολογία". Ο ένας πιο κομπλεξικός απο τον άλλον προσπαθούν να διαφυλλάξουν τις θέσεις τους αφού θεωρούν πως αυτός που εκφέρει διαφορετική άποψη κινδυνέυει να τους παρασύρει και να χάσουν αυτά που τόσο καιρό και χωρίς κόπο κάποιοι άλλοι τους έδειξαν (και όχι δίδαξαν) το να είσαι βολεμένος τόσο υλικά όσο και πνευματικά. Οπότε η κομπλεξαρία θα συνεχίζει να κληρονομείται γιατί χρειάζεται να είναι κάποιος θαρραλέος για να μπορεί να αμφισβητεί ακόμη και τον ίδιο του τον εαυτό και αυτά που θεωρεί πως γνωρίζει και ακολουθεί.
Βάλε λοιπόν έναν καθόλα "σωστό" χριστιανό τη Μεγάλη Εβδομάδα να μην νηστέψει θα το κάνει; όχι. Γιατί έχει μάθει πως για να γιορτάσει την Ανάσταση θα πρέπει να συμπάσχει στο θείο μαρτύριο. Οι καμπάνες δεν θα χτυπήσουν την Ανάσταση αν δεν νηστέψει άσε που θα κολασθεί.
Απο την άλλη πλευρά βάλε έναν "κυνηγό" των "σωστών" χριστιανών να νηστέψει τη Μεγάλη Εβδομάδα θα το κάνει; όχι. Γιατί δεν είναι Εβραίος, θα μας πει, και άλλα πολλά πιθανότατα.
Οπότε καταλήγω πως όλα είναι θέμα συμπεριφοράς - γνώσης - ψυχοσύνθεσης και βασίζεται στο κατα πόσο ο άνθρωπος γνωρίζει τον εαυτό ή κατα πόσο θέλει να γνωρίσει τον εαυτό του.
Φυσικά απο όλα τα παραπάνω αυτός που είναι απών είναι ο Θεός...τραγικό!!!:D:D:D

Μια θρησκεια πρεπει να ειναι σιγουρη για αυτο που λεει οτι αντιπροσωπευει. Δυστιχως για ακομα μια φορα, ο Χριστιανισμος δεν ειναι μια πρωτοτυπη θρησκεια, αλλα μιξη διαφορων αρχαιων θρησκειων μαζι (τουλαχιστον η μορφη που εχει σημερα αυτο διχνει).

Οταν αναφερομαστε στον ορο θεανθρωπος γιατι δεν τον αλλαζουμε να τον κανουμε ημιθεο?
Θεος? ειναι μια λεξη που για τους περισσοτερους απο εμας δεν εχει σημασια, μορφη, απλα ειναι μια λεξη, εχει χασει τη σημασια της απο τη στιγμη που εμφανιστικε, πριν απο 1987, χρονια ενας ανθρωπος (?) ο οποιος ουτε απο τον ιδιο του το λαο δεν εγινε αποδεκτος. Δεν μπορει να διαδιδει αγαπατε αλληλους και να τον προδιδει ενας απο τους "μαθητες" του.

Σημερα, εχουμε περισσοτερο ανοιχτο μυαλο, ισως περισσοτερο απ'οτι θα επρεπε, και οτι χτες το θεοποιουσανε οι προγονοι μας εμεις του δινουμε εξωγηινη καταγωγη... που κατα τη γνωμη μου ειναι αρκετα λαθος, μην ξεχναμε οτι ολοι λεμε οτι ο πλανητης γη μας φιλοξενει, μηπως καταβαθως λεμε οτι κι εμεις ειμαστε εξωγηινοι....?

Ιστορικα δεν μπορουμε να αποδιξουμε καν την υπαρξη του ατομου αυτου, ποσο μαλλον την θεϊκη του καταγωγη...

Για μενα συνδεοντας το παζλ του χριστιανισμου βλεπω πως, ο εβραϊκος λαος εψαχνε απεγνοσμενα εναν ηρωα (σουπερ-ηρωα) για να τον σωσει απο την επαναλαμβανομενη σκλαβια... ετσι επλασε το ΜΥΘΟ των μυθων, και τον πλασαρε σε ολους τους ολιγομυαλους της εποχης και τελικα τον πιστεψαν.
Ολιγομυαλους, γιατι εφτασαν σε σημειο, μεχρι και σημερα, να απαρνουντε τους προγονους τους και τους αγωνες που εκαναν για να μεινουν ελευθεροι στον τοπο του.
Αυτος ο σουπερηρωας (δεν ξερανε για τον Κρυπτον τοτε) θα επρεπε να ειναι σιγουρα απογονος θεου, αυτοι ειχαν 1 μονο... οποτε ηταν μονοδρομος, επρεπε να κανει αθλους, για να πισει για το ποιος ειναι για να μην τον αρνηθει κανεις (πλυση εγκεφαλου μου θυμιζει), επρεπε να τον προδοσει ενα αγαπημενο του προσωπο... δεν ηταν μονο ο Ιουδας... βλ. Πετρο!!! Επρεπε να παει για τρεις μερες στον κατω κοσμο και να αναστηθει.... (κατι πρεπει να μας θυμιζει αυτο).
Και αφησα στο τελος το καλυτερο ολων. Η Κυριακη των Βαϊων, η υποδοχη του στην Ιερουσαλημ, θυμιζει μια αλλη εξισου σημαντικη υποδοχη που εκαναν σε εναν ΔΙΚΟ ΜΑΣ ηρωα, που του αποδοθικε και ο τιτλος του ημιθεου, για τα κατορθωματα του καπου στο 356-323 π.Χ.
Εν ολιγις μονο υπαρκτος δεν ηταν ιστορικα, μονο απο τα κειμενα των βιβλιων αυτων που δεν ειναι τπτ παραπανω απο κακογραμμενη μυθολογια... Οι καλοι των αλλων θρησκειων ειναι οι κακοι εδω, και οι κακοι ειναι οι καλοι... μια θρησκεια που φασκει και αντιφασκει...

ΥΓ.
Συγνωμη αλλα δεν αντεχω να πεθενει ο ΕΛΛΗΝΑΣ και στη θεση του να ερχετε ο ΕΒΡΑΙΟΣ... και να μας παραμυθιαζει λεγοντας μας οτι ειναι αληθεια... το μεγα ΨΕΜΑ...
Ισως ειμαι λιγο εκτος θεματος, εως κατα πολυ. αν συμβαινει κατι τετοιο ζητω να με συγχωρισετε...