Το forum του μεταφυσικού

Το forum του μεταφυσικού (http://www.metafysiko.gr/forum/index.php)
-   Θρησκειολογία –Μυθολογίες (http://www.metafysiko.gr/forum/forumdisplay.php?f=13)
-   -   Ιησούς: θεάνθρωπος, θεός , άνθρωπος ή κάτι άλλο? (http://www.metafysiko.gr/forum/showthread.php?t=1230)

ELPINIKI 22-04-10 13:30

Παράθεση:

Αρχική Δημοσίευση από Συνοδινός (Μήνυμα 79979)
Ποιός σου το είπε αυτό..;
Οι Έλληνες όχι μόνο αξιολόγησαν την Εβραϊκή μυθολογία, αλλά και την απέρριψαν, γιατί οι ίδιοι είχαν την δική τους μυθολογία και δεν είχαν σκοπό να την αλλάξουν με την Εβραϊκή.
Όχι μόνο κατάλαβαν ότι απειλούνται από την εξ΄ανατολών θρησκεία, αλλά τελικά την πλήρωσαν και πολύ ακριβά, με νόμους και διατάγματα των Ρωμαίων αυτοκρατόρων, που τους την επέβαλαν με την βία.
Για τις υπηρεσίες τους αυτές, άλλωστε, όλοι αυτοί οι αυτοκράτορες έγιναν Άγιοι και παραμένουν έτσι, μέχρι και τις μέρες μας.
Οι Έλληνες, δεν είδαν καμιά αξία στην Χριστιανική θρησκεία.
Ήταν μια ξένη θρησκεία γι αυτούς και δεν είδαν φυσικά τίποτα το αληθινό, παρά μόνο, έναν φανατισμένο θρησκευτικό παραλογισμό.
Οι "Άγιοι" Ρωμαίοι αυτοκράτορες τους την επέβαλαν.
Οι σύγχρονοι δε, ελεύθερα και λογικά σκεπτόμενοι άνθρωποι - Έλληνες και μη- δεν ανήκουν σε θρησκευτικές παρατάξεις.
Το επίπεδό μας φαίνεται -κυρίως- από την θρησκευτική μας ταυτότητα.
Είμαστε τελευταίοι σε όλους τους τομείς στην Ευρωπαϊκή ένωση, εκτός από τον θρησκευτικό τομέα, εκεί, είμαστε πρώτοι.
Είμαστε το πιο θρησκευόμενο κράτος της Ευρώπης και τρίτο (κατά την εκκλησία) σε ολόκληρο τον κόσμο.
Ναι, αλλά ποιάς ιστορίας..;
Η ιστορία που μας επιβάλλει το θρησκευτικό κατεστημένο, είναι μια ψεύτικη ιστορία.
Θα πρέπει κάποτε οι Έλληνες να μαθαίνουν την αληθινή ιστορία αυτού του τόπου και όχι την μυθολογία των Εβραίων.
Θα πρέπει να μαθαίνουν ακόμη, τον αληθινό ρόλο της θρησκείας και της εκκλησίας τα τελευταία δυο χιλιάδες χρόνια στην ιστορία αυτού του τόπου.
Δεν ξέρω για το "ελεύθερο πνεύμα" (εγώ με τα πνεύματα δεν τα πάω καλά) αλλά η ελεύθερη σκέψη κινδυνεύει σίγουρα από την θρησκεία.
Είναι κάτι που το έζησε αυτός ο τόπος και που το ζούμε ακόμη και σήμερα.
Ο "κακός" Εβραίος είναι προϊόν του Χριστιανισμού και του μουσουλμανικού κόσμου.
Δεν μας φταίνε βέβαια οι σημερινοί Εβραίοι, που συντηρούμε ακόμη και σήμερα την μυθολογία τους, ως την απόλυτη αλήθεια αυτού του κόσμου. Ασφαλώς όχι.
Οι Εβραίοι, μπορεί να είναι υπερήφανοι που εξακολουθούμε να θεωρούμε τα παραμυθάκια τους ως λόγο του αληθινού Θεού τους, αλλά από κει και πέρα είναι καθαρά δικό μας πρόβλημα.
Εγώ θα το πώ αλλιώς φίλε μου: Αποτελεί ντροπή για τον Έλληνα σήμερα, να θεωρεί την Εβραϊκή μυθολογία ως την υπέρτατη αλήθεια της ζωής του. Και γενικότερα, είναι ντροπή για τον σύγχρονο άνθρωπο να συντηρεί κάποιους αρχαίους μύθους περί Θεού, ως δήθεν αληθινές ιστορίες και απόλυτες αλήθειες.
Στάσου ρε μάστορα..!
Εδώ μέσα δεν είμαστε υποχρεωμένοι να γράφουμε ότι αρέσει σε εσένα και τα παιδιά της παρέα σου.
Θα πρέπει να καταλάβεις κι εσύ, ότι δεν μπορούν όλοι οι Έλληνες να δουν "ρομαντικά" τον μεσαίωνα και τον θρησκευτικό σκοταδισμό, όπως αρέσει εσένα να τον βλέπεις.
Και η οθωμανική αυτοκρατορία είχε και κάτι καλό: την ανεξιθρησκία, τους μπαγλαβάδες... Θα την αποδεχτούμε κι αυτή..;
Εδώ το θέμα μας φίλε, είναι, αν η θρησκεία αυτή έχει κάποια σχέση με κάποιον Θεό. Αυτό μας ενδιαφέρει..!
Έλα ντε..!
Σε μια ιστορία 2000 χρόνων -εγώ γι αυτά μιλάω- δεν υπάρχει τίποτα το αληθινό σε αυτή την θρησκεία, όλα είναι παραμύθια και χριστιανικές απάτες. Αυτό λέμε...
Αν εσύ πιστεύεις ότι ο χριστιανισμός θα σώσει την ψυχή σου ή το πνεύμα σου, αυτό, δεν μας ενδιαφέρει εμάς. Εδώ μέσα, η αλήθεια μας ενδιαφέρει.
Από όλο αυτό που μας παρέθεσες δεν βγαίνει κανένα λογικό νόημα. Γενικόλογες και αφηρημένες ασυναρτησίες, που δεν βλέπω με ποιόν τρόπο μπορούν να συνδεθούν με τα "καλά" του Χριστιανισμού.
Με αυτόν τον τρόπο αδερφέ, να μιλάς στα παιδιά σου.
Εδώ, δεν είμαστε στην ενορία της γειτονιά σου.




(Ως προς τι ο φανατισμός; Κανένας δεν σου επιβάλλει σήμερα να τον πιστέψεις οπότε χαλάρωσε.)
Θέλεις να πεις δηλαδή ότι όταν ήρθε ο Παύλος στην Αθήνα και έπειτα επι Βυζαντίου ο αρχαίος ελληνικός πολιτισμός ήταν στα πάνω του; Δεν νομίζω, η ιστορία είναι ξεκάθαρη και το αποτέλεσμα έστω και της επιβολής τότε της νέας θρησκέιας πέρασε μια χαρά στον πληθυσμό.
Και πολύ αργότερα είχαμε Τουρκοκρατία για περίπου 400 χρόνια αλλά ο Ελληνισμός δεν έσβησε, εξακολούθησε να ζει και να ελπίζει σε ανάσταση και αναγέννηση του Έθνους. Οπότε η επιβολή του χριστιανισμού μπορεί να έχει αφετηρία <<με το έτσι θέλω>> αλλά έγινε αποδεχτή μια χαρά απο τον κόσμο. Είναι παράλογο να σκεφτούμε το ότι βαρέθηκαν ή δεν έβρισκαν κάτι άλλο να θαυμάσουν στα πλατανόφυλλα ή στους ημίθεους; Που ήταν οι φιλόσοφοι όταν έσκασε μύτη ο Πάυλος στην Αθήνα; Δεν μπορούσαν να αντικρούσουν έναν αμόρφωτο Εβραίο;
Παράθεση:

Οι Έλληνες, δεν είδαν καμιά αξία στην Χριστιανική θρησκεία.
Ήταν μια ξένη θρησκεία γι αυτούς και δεν είδαν φυσικά τίποτα το αληθινό, παρά μόνο, έναν φανατισμένο θρησκευτικό παραλογισμό.
Οι "Άγιοι" Ρωμαίοι αυτοκράτορες τους την επέβαλαν.
Αυτό που λες δεν στέκει και αν ακόμη δεχτούμε οτι στέκει ε...τότε απλά μιλάμε για μια περιοχή που κατοικείται απο ηλίθιους ανθρώπους που δεν επιλέγουν, δεν σκέφτονται, δεν ενεργούν, δεν μιλούν, δεν έχουν γενικότερα νόηση απλά υπάρχουν και οι άλλοι επιλέγουν για αυτούς.
Άν το επίπεδό μας φαίνεται - κυρίως- απο την θρησκευτική μας ταυτότητα τότε γιατί όχι και απο την ταυτότητα της ποδοσφαιριστικής ομάδας που ανήκουμε; Το <<θρησκεύειν>> είναι καθαρά προσωπικό θέμα και ελεύθερη επιλογή για τον κάθε άνθρωπο. Δεν είναι όλοι οι χριστιανοί πρόβατα ούτε όλοι οι εθνικοί φανατισμένοι οπότε το επίπεδο αυτών των ομάδων δεν μπορεί να γενικευτεί. Ο καθένας έχει την πίστη του και είναι απόλυτα σεβαστή απο την στιγμή που δεν που δεν επηρεάζει την πίστη και τα ιδανικά του άλλου.
Το να χρεώνουμε τα λάθη της ιστορίας μόνο στους χριστιανούς είναι σαν να χρεώνουμε την σημερινή κατάντια - ξεπούλημα της χώρας μόνο σε μια πολιτική παράταξη.
Το ελληνικό αίσθημα δεν είναι προνόμιο μόνο των εθνικών και ούτε οι μόνοι κληρονομοι, άσε που η πολλές φορές η πρόστυχη και γιατί όχι ιουδαική συμπεριφορά τους δεν θυμίζει σε τίποτα τα έργα και τους λόγους των μεγάλων προγόνων μας.
Μάθε να βλέπεις τις επιλογές που έχει κάνει ο τόπος σου και μην θεωρείς ατιμία το ότι επέλεξε να αλλάξει σελίδα και να δεχτεί έναν Εβραίο. Ήταν επιλογή τους στο κάτω κάτω.
Σύμφωνα με τα πολιτικά του Αριστοτέλη η ελευθερία είναι η ιδιότητα του ελεύθερου πολίτη που υπακούει στους νόμους που εκφράζουν τη θέλησή του. Στην αρχαιοελληνική γνωσιοθεωρία ο ορθός λόγος είναι όλων των ανθρώπων, κανένας ειδήμων, καμία τυποποιημένη λογική, ιδεολογία, θρησκεία και φιλοσοφία δεν τον μονοπωλεί.
Παράθεση:

Εγώ θα το πώ αλλιώς φίλε μου: Αποτελεί ντροπή για τον Έλληνα σήμερα, να θεωρεί την Εβραϊκή μυθολογία ως την υπέρτατη αλήθεια της ζωής του. Και γενικότερα, είναι ντροπή για τον σύγχρονο άνθρωπο να συντηρεί κάποιους αρχαίους μύθους περί Θεού, ως δήθεν αληθινές ιστορίες και απόλυτες αλήθειες.
Αυτό είναι ένα δικό σου συμπέρασμα, γιατί να γίνει κατανοητό και αποδεχτό απο τους άλλους; Μήπως γίνεσαι και εσύ σαν τους Εβραίους σου που επιβαλλουν τις <<ιστοριούλες>> τους;
Που είναι η ελευθερία που δίδαξαν οι πρόγονοί μας και που καθώς φαίνεται θα πρέπει να γνωρίζεις καλα;

Bernie Rico Jr 22-04-10 14:26

Επαναλαμβάνοντας τα λόγια της Ελπινίκης... "Θέλεις να πεις δηλαδή ότι όταν ήρθε ο Παύλος στην Αθήνα και έπειτα επι Βυζαντίου ο αρχαίος ελληνικός πολιτισμός ήταν στα πάνω του; Δεν νομίζω..."

Trithemius 22-04-10 17:22

Ελπινίκη:
Παράθεση:

Θέλεις να πεις δηλαδή ότι όταν ήρθε ο Παύλος στην Αθήνα και έπειτα επι Βυζαντίου ο αρχαίος ελληνικός πολιτισμός ήταν στα πάνω του; Δεν νομίζω, η ιστορία είναι ξεκάθαρη και το αποτέλεσμα έστω και της επιβολής τότε της νέας θρησκέιας πέρασε μια χαρά στον πληθυσμό.
Και πολύ αργότερα είχαμε Τουρκοκρατία για περίπου 400 χρόνια αλλά ο Ελληνισμός δεν έσβησε, εξακολούθησε να ζει και να ελπίζει σε ανάσταση και αναγέννηση του Έθνους. Οπότε η επιβολή του χριστιανισμού μπορεί να έχει αφετηρία <<με το έτσι θέλω>> αλλά έγινε αποδεχτή μια χαρά απο τον κόσμο. Είναι παράλογο να σκεφτούμε το ότι βαρέθηκαν ή δεν έβρισκαν κάτι άλλο να θαυμάσουν στα πλατανόφυλλα ή στους ημίθεους; Που ήταν οι φιλόσοφοι όταν έσκασε μύτη ο Πάυλος στην Αθήνα; Δεν μπορούσαν να αντικρούσουν έναν αμόρφωτο Εβραίο;
Ελπινίκη πραγματικά δεν μπορώ να καταλάβω το πόσ εύκολα αναφέρεις αυτό το "μια χαρά" της (και καλά) αποδοχής του χριστιανισμού από τους Έλληνες (και μη). Θα πρέπει δηλαδή να πιστέψουμε ότι το να κινδυνεύει (τότε) η ζωή μου αν δεν αποδεχτώ τον χριστιανισμό είναι "μια χαρά" αποδοχή; Μάλιστα... Όσον αφορά στην αξία των ιδεών των αρχαίων φιλοσόφων (οι οποίοι δεν επέβαλλαν τη γνώμη τους δια πυρός και σιδήρου όπως οι επερχόμενοι τότε "άγιοι" πατέρες, άρα πως να επιβιώσει η γνώμη τους?), έχω να σου θυμίσω ότι αυτή η αξία των λόγων τους, στη σύγχρονη εποχή, ήδη επανακάμπτει και βρίσκει εφαρμογή σε φιλοσοφικά και επιστημονικά θέματα. Κανείς δεν ψάχνει τον Σαύλο και τον κάθε Σαύλο για να εξελίξει την επιστήμη, ούτε τον Αντώνιο από την έρημο για να βρεί νέα αστρονομικά δεδομένα.

Ο χριστιανισμός (εννοώ αυτοί που τον προώθησαν ως τέτοιο κι όχι ο Ιησούς που όπως είναι πασίγνωστο ουδέποτε αξίωνε μετατροπή των διδασκαλιών του σε θρησκεία), ήξερε πως ως αυτόνομη θρησκεία δεν είχε ελπίδες να επιβιώσει στην τότε Ελληνική πραγματικότητα, γι' αυτό και ενδύθηκε μύρια στοιχεία από τις επικρατούσες Ελληνικές λατρείες, έθιμα κλπ, και τα τροποποίησε για να τα ενσωματώσει στο είναι του, ακριβώς γιατί ως αμιγής διδασκαλία δεν είχε τα στοιχεία του καινοφανούς αλλά του αναμασημένου λόγου και ως εκ τούτου δεν είχε ελπίδες επιβίωσης ως κάτι πραγματικά νέο και αμιγές, παρά μόνον αν μετατρεπόταν σε υβρίδιο. Φυσικά, αυτή η διαδικασία πρόσμιξης ξεκινά ήδη από τις απαρχές του χριστιανισμού, καθώς όπως είναι πασίγνωστο αποτελεί ένα παράγωγο του ιουδαϊσμού που μαζί με τον μωαμεθανισμό αποτελούν τις 3 αβρααμικές θρησκείες με κοινή καταγωγή...

Επομένως, ας μη μετατοπίζουμε τις ευθύνες και τις αιτίες στους τότε Έλληνες που δεν άντεχαν πλέον τα πλατανόφυλλα και ας δούμε ότι κάποιοι τεχνιέντως ενδύθηκαν ξένα ρούχα για να εισχωρήσουν σε ένα υπάρχον σύστημα. Καθόλου έντιμο κατά τη γνώμη μου...:rolleyes:

Παράθεση:

Το <<θρησκεύειν>> είναι καθαρά προσωπικό θέμα και ελεύθερη επιλογή για τον κάθε άνθρωπο. Δεν είναι όλοι οι χριστιανοί πρόβατα ούτε όλοι οι εθνικοί φανατισμένοι οπότε το επίπεδο αυτών των ομάδων δεν μπορεί να γενικευτεί. Ο καθένας έχει την πίστη του και είναι απόλυτα σεβαστή απο την στιγμή που δεν που δεν επηρεάζει την πίστη και τα ιδανικά του άλλου.
εύχομαι πραγματικά αυτό που γράφεις να σίνει σύντομα πραγματικότητα στην Ελλάδα μας. Τα πρώτα βήματα έχουν γίνει αλλά έχουμε ακόμα πολύ δρόμο μεταξύ του "θα ήθελα" και του "έγινε"...

Παράθεση:

Μάθε να βλέπεις τις επιλογές που έχει κάνει ο τόπος σου και μην θεωρείς ατιμία το ότι επέλεξε να αλλάξει σελίδα και να δεχτεί έναν Εβραίο. Ήταν επιλογή τους στο κάτω κάτω.
Εχμ... πράγματι δεν υφίσταται ατιμία αλλά επιβολή. Άλλοι έπραξαν ατιμίες στην προκειμένη περίπτωση ;)

*στο μεταξύ φίλε Bernie Rico Jr περιμένουμε τα στοιχεία που σου ζητήθηκαν...

Bernie Rico Jr 22-04-10 18:24

Παράθεση:

Αρχική Δημοσίευση από Trithemius (Μήνυμα 79987)
Ο χριστιανισμός ήξερε πως ως αυτόνομη θρησκεία δεν είχε ελπίδες να επιβιώσει στην τότε Ελληνική πραγματικότητα, γι' αυτό και ενδύθηκε μύρια στοιχεία από τις επικρατούσες Ελληνικές λατρείες, έθιμα κλπ, και τα τροποποίησε για να τα ενσωματώσει στο είναι του, ακριβώς γιατί ως αμιγής διδασκαλία δεν είχε τα στοιχεία του καινοφανούς αλλά του αναμασημένου λόγου και ως εκ τούτου δεν είχε ελπίδες επιβίωσης ......

"..ο χριστιανισμός ήξερε...", "...ως εκ τούτου δεν είχε ελπίδες..." κλπ, νομίζω you just jump into conclusions...


Παράθεση:

Αρχική Δημοσίευση από Trithemius (Μήνυμα 79987)
*στο μεταξύ φίλε Bernie Rico Jr περιμένουμε τα στοιχεία που σου ζητήθηκαν...

στοιχεία για το ότι πχ το 25 π.Χ. βρισκόμασταν σε παρακμή? Τέλος πάντων, για τα παραπάνω μπορείς γενικότερα να διαβάσεις Reynolds & Wilson.

ELPINIKI 22-04-10 19:15

Επειδή ουσιαστικά θα πρέπει να παραθέσουμε ιστορικά στοιχεία και όχι απλά την γνώμη μας και επειδή καλό θα είναι απο τα γραπτά που ο καθένας μας ανεβάζει σε τέτοιου είδους θέματα να μην σχολιάζονται μεμονομένες λέξεις ή φράσεις παραθέτω το παρακάτω κείμενο που τόσο περιεκτικά μας ενημερώνει για το πως έχει η ιστορία εκείνων των χρόνων.

Ἡ ἀρχαία Ἑλλάδα δὲν εἶχε ἑνιαία κρατικὴ ὑπόσταση, οὔτε καὶ σύνορα. Ἦταν τὸ σύνολο τῶν «ἑλληνίδων πόλεων» -ἀνεξάρτητες πόλεις- κράτη, ποὺ ἁπλωνόταν ἀπὸ τὴν Μακεδονία ὡς τὴν Κρήτη καὶ ἀπὸ τὴν Ἰωνία ὡς τὴν Σικελια, τὴν κάτω καὶ κεντρικὴ Ἰταλία. Οἱ πόλεις αὐτὲς ἀναγνωρίζονταν ὡς «ἑλληνίδες» ὄχι μόνο γιὰ τὴν κοινή τους ἑλληνικὴ γλῶσσα, ἀλλὰ καὶ γιὰ τὸν κοινὸ τρόπο τοῦ βίου, δηλαδὴ τὸν κοινὸ πολιτισμό τους [Ἡ κοινὴ ἑλληνικὴ συνείδηση γίνεται χαρακτηριστικὰ ἔκδηλη στὶς περιπτώσεις τῶν κοινῶν ἑορτῶν καὶ ἀγώνων (στὴν Ὀλυμπία, στὴν Νεμέα, στὸν Ἰσθμὸ τῆς Κορίνθου καὶ στοὺς Δελφούς), ὅπου μόνο Ἕλληνες μποροῦσαν νὰ συμμετάσχουν, ἀνεξάρτητα ἀπὸ τὴν πόλη καταγωγῆς τους]. Θὰ ἀπαιτοῦσε μία ἐκτενῆ ἀναπτύξη τὸ περιεχόμενο τῆς λέξης ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ, ἀλλὰ καὶ μόνο ἡ ταύτιση μὲ τὸν ΤΡΟΠΟ τοῦ βίου μπορεῖ νὰ εἶναι ἕνας καταρχὴν ὁρισμός.

Στὸν 4ο π.Χ. αἰώνα ὁ Μέγας Ἀλέξανδρος ἑνώνει κάτω ἀπὸ τὴ στρατιωτική του ἰσχὺ τὶς περισσότερες ἑλληνίδες πόλεις, προκειμένου νὰ ἐπιχειρήσει μία μεγαλεπίβολη ἐκστρατεία ἐναντίον τῶν Περσῶν. Κατατροπώνει τοὺς Περσες, ἀλλὰ συνεχίζει τὴν ἐκσταρατεία του ὡς τὴν Βακτριανὴ καὶ τὶς Ἰνδίες. Ὁ τρόπος μὲ τὸν ὁποῖο ὁ Ἀλέξανδρος ἀντιλαμβάνεται τὴν κατάκτηση αὐτῶν τῶν ἀπέραντων περιοχῶν -ἀπὸ τὶς νότιες ἀκτὲς τῆς Κασπίας ὡς τὴν Παλαιστίνη, Βαβυλώνα, Αἴγυπτο καὶ ὡς τὸν Ἰνδικὸ ὠκεανό- εἶναι νὰ ἱδρύει παντοῦ καινούργιες ἑλληνίδες πόλεις, ποὺ μεταφέρουν τὸν ἑλληνικὸ ΤΡΟΠΟ τοῦ βίου σὲ κάθε γωνιὰ τοῦ τότε γνωστοῦ κόσμου. Ἔτσι γεννιέται ὁ «μέγας κόσμος» τῆς ἑλληνικῆς οἰκούμενης- ἕνα ἐκπληκτικὸ φαινόμενο πολιτισμικῆς ἔκρηξης ποὺ δὲν ἔχει τὸ ὅμοιο στὴν Ἱστορία.

Ὅταν ἀργότερα ἡ Ῥώμη, ἀκολούθωντας τὸ ὅραμα τοῦ Ἀλεξάνδρου, θὰ ἑνοποιήσει μὲ τὶς δικές της κατακτήσεις καὶ κάτω ἀπὸ τὸ δικό της διοικητικὸ σύστημα ἕνα μεγάλο μέρος τῶν ἐξελληνισμένων ἀπὸ τὸν Ἀλέξανδρο περιοχῶν, τὸ κοινὸ καὶ συνεκτικὸ στοιχεῖο τῆς αὐτοκρατορίας της θὰ παραμείνει ὁ ἑλληνικὸς πολιτισμός. Συνειδητοποιοῦμε ὄχι μόνο τὴν ἔκταση, ἀλλὰ καὶ τὸ βάθος ἡ τὴν ποιότητα ἐξελληνισμοῦ τῆς ῥωμαϊκῆς «οἰκούμενης», ὅταν διαβάζουμε τὰ ἑλληνικὰ κείμενα ἑνὸς φανατικὰ συντηρητικοῦ Ἑβραίου: τὶς ἐπιστολὲς τοῦ Ἀποστόλου Παύλου. Οἱ Ἑβραῖοι ἦταν λαὸς ποὺ ἀντιστάθηκε σθεναρὰ καὶ μὲ αἱματηρὸ τίμημα στὸν ἐξλληνισμό του, καὶ ὁ Παῦλος ἀνῆκε στὴν πιὸ συντηρητικὴ κοινωνικὴ ὁμάδα τῶν Ἑβραίων, στοὺς Φαρισαίους. Κι ὅμως ὁ ἐθνοφυλετικὸς συντηρητισμός του δὲν τὸν ἐμποδίζει νὰ χειρίζεται τὴν ἑλληνικὴ γλώσσα, τὶς ἑλληνικὲς φιλοσοφικὲς ἔννοιες, ἀλλὰ καὶ κάποιους ἕλληνες συγγραφεῖς, μὲ μίαν εὐχέρεια ποὺ δύσκολα θὰ τὴν συναγωνιζόταν ὁποιοσδήποτε Ἀλεξανδρινὸς ἢ καὶ Ἀθηναῖος της ἐποχῆς του.

Ἀπὸ τὸν 2ο κιόλας π.Χ. αἰώνα, ἡ ἴδια λατινικὴ ἀριστοκρατία τῆς Ῥώμης προτιμάει στὶς κοινωνικὲς ἀναστροφὲς τὴ χρήση τῆς ἐλληνικῆς γλώσσας, καὶ ὅταν τὸν 1ο μ.Χ. αἰώνα ὁ Παῦλος καὶ πάλι γράφει τὴν ἐπιστολή του πρὸς Ρωμαίους, δὲν διανοεῖται νὰ χρησιμοποιήσει τὰ λατινικά. Δυόμισι αἰῶνες ἀργότερα, ἡ πολιτικὴ καὶ στρατιωτικὴ ἰδιοφυΐα τοῦ Διοκλητιανοῦ θὰ διακρίνει ὅτι τὸ κέντρο τῶν ἱστορικῶν ἐξλιξεων ἔχει ὁριστικὰ μετατεθεῖ στὴν ἑλληνικὴ Ἀνατολή, γι' αὐτὸ καὶ θὰ περάσει τὸ μεγαλύτερο μέρος τῆς βασιλείας του στὴν Νικομήδεια. Ἔτσι ἔχει προετοιμασθεῖ καὶ τὸ τολμηρὸ ἐγχείρημα τοῦ Μεγάλου Κωνσταντίνου νὰ μεταθέσει τὸ κέντρο τῆς αὐτοκρατορίας σὲ μιὰ καινούργια ἑλληνικὴ πρωτεύουσα, τὴ Νέα Ῥώμη, ποὺ ὁ λαὸς θὰ τὴν ἀποκαλέσει Κωνσταντινούπολη.

Μὲ κέντρο πιὰ τὴν Νέα Ῥώμη, ἡ Ῥωμαϊκὴ Αὐτοκρατορία θὰ διανύσει μία θαυμαστὴ σὲ κάθε φάση τῆς ἱστορικὴ διαδρομὴ ὁλόκληρης χιλιετηρίδας. Σίγουρα, ἡ πολιτισμική της ταυτότητα δὲν εἶναι οὔτε ἀμιγῶς ῥωμαϊκή, οὔτε ἀμιγῶς ἑλληνική. Εἶναι τὸ χριστιανικὸ στοιχεῖο ποὺ πρωτεύει, καὶ μάλιστα ἡ ἐμμονὴ καὶ πιστότητα στὴν ὀρθόδοξη πρωτοχριστιανικὴ παράδοση. Μὲ ἄξονα βίου τὴν ΕΚΚΛΗΣΙΑΣΤΙΚΗ νοηματοδότηση τῆς ἀνθρώπινης ὕπαρξης, τοῦ κόσμου καὶ τῆς Ἱστορίας, ἡ Ῥωμαϊκὴ Αὐτοκρατορία θὰ ἀναχωνεύσει ὀργανικὰ καὶ δημιουργικὰ τὴ ῥωμαϊκὴ παράδοση τοῦ δίκαιου καὶ τῆς διοίκησης, καὶ παράλληλα τὴν ἑλληνικὴ φιλοσοφία καὶ τέχνη. Μετὰ τὸν 6ο αἰώνα θὰ εἶναι καὶ ἐπίσημα μία ἑλληνόφωνη αὐτοκρατορία, καὶ μετὰ τὸν 10ο αἰώνα θὰ υἱοθετήσει καὶ τοὺς ὅρους Ἕλληνας καὶ ἑλληνικός, φορτισμένους πιὰ μὲ ἀξιολογικὸ περιεχόμενο, γιὰ νὰ ἀντιπαρατάξει τὴ δίκη τῆς πολιτισμικὴ ταυτότητα στὸν καινούργιο πολιτισμὸ ποὺ γεννιέται στὴν κατακτημένη ἀπὸ βάρβαρα φύλα καὶ φυλὲς Δύση.

Αὐτοὶ οἱ καινούργιοι κάτοικοι τῆς δυτικῆς καὶ κεντρικῆς Εὐρώπης, παρ᾿ ὅλο ποὺ ἔχουν ὑποτάξει καὶ ἐξουθενώσει τοὺς λατινόφωνους Ῥωμαίους, φιλοδοξοῦν νὰ σφετερισθοῦν, μὲ τὴ λογικὴ τῆς γεωγραφικῆς ὁριοθετήσης, τὸν τίτλο καὶ τὴν ἱστορικὴ συνέχεια τῆς Ῥωμαϊκῆς Αὐτοκρατορίας. Γι᾿ αὐτὸ καὶ ἀρνοῦνται τὸ ὄνομα τοῦ Ῥωμαίου στοὺς πολίτες τῆς ἀνατολικῆς καὶ ἐξελληνισμένης αὐτοκρατορίας. Τοὺς ἀποκαλοῦν χλευαστικὰ «Γραικούς», καὶ ἀπὸ τὸν 17ο αἰώνα ἡ ἱστοριογραφία τους θὰ ἐπινοήσει τὸ πρωτοφανὲς ὄνομα Βυζάντιο καὶ «Βυζαντινός». Βέβαια τὸ Βυζαντιο ὑπῆρξε ἱστορικά: ἦταν ἡ πολίχνη στὶς ἀκτὲς τοῦ Βοσπόρου -ἀρχαία ἑλληνικὴ ἀποικία- ποὺ στὴν θέση της ὁ Κωνσταντῖνος ἔχτισε τὴ Νέα Ῥώμη. Ἀλλὰ εἶναι φανερὸ ὅτι ἡ ἀνάκληση τοῦ παλαιοῦ τοπωνυμίου ἐνδιέφερε τοὺς Δυτικοὺς μόνο γιὰ νὰ ὑποκατασταθεῖ τὸ ὄνομα τῆς Νέας Ῥώμης. Γιὰ τοὺς ἐλληνοφώνους Ῥωμαίους, ἀκόμα ὡς τὴν περίοδο τῆς Τουρκοκρατίας, τὸ ὄνομα «Βυζαντινὸς» θὰ ἦταν μᾶλλον ἀκατανόητο -θὰ ἠχοῦσε τόσο παράλογα, ὡς ἂν ἀποκαλοῦσε κάποιος τὸν σημερινὸ κάτοικο τῆς Ἑλλάδας «Πλακιώτη» (ἀπὸ τὸ ὄνομα τῆς παλιᾶς συνοικίας ποὺ γύρω χτίστηκε ἡ καινούργια πόλη τῶν Ἀθηνῶν). Κι ὅμως τὸ αὐθαίρετο ἐπινόημα τῶν Δυτικῶν κυριάρχησε τελικά, καὶ εἶναι σήμερα καθιερωμένο στὴν κοινὴ συνείδηση καὶ στὴν ἱστορικὴ ἐπιστήμη.

Στὸ μεταξύ, στὸν 2ο π.Χ. αἰώνα ὡς τὸν 19ο, ἡ γεωγραφικὴ περιοχὴ ὅπου ἄνθισαν οἱ ἀρχαῖες ἑλληνίδες πόλεις, γνώρισε διαδοχικὰ περίπου δεκαεπτὰ ἐπιδρομὲς βάρβαρων φύλων καὶ φυλῶν. Ἀπὸ τὶς παραδουνάβιες περιοχὲς ὡς τὴν Κρήτη, καὶ ἀπὸ τὴν νότια Ἰταλία ὡς τὰ βάθη τῆς Μ. Ἀσίας καὶ τὸν Πόντο, οἱ ἑλληνόφωνοι πληθυσμοὶ δοκιμάστηκαν σκληρὰ ἐπὶ αἰῶνες ἀπὸ αὐτὰ τὰ ἀλλεπάλληλα κύματα τῶν κατακτήσεων, ποὺ σήμαιναν, κάθε φορά, κάποιες ἐπιμειξίες μὲ τοὺς γηγενεῖς Ἕλληνες. Ἔτσι, ὁποιοσδήποτε ἰσχυρισμὸς γιὰ φυλετικὴ ὁμοιογενεια καὶ «καθαρότητα αἵματος» τῶν νεώτερων Ἑλλήνων θὰ εἶχε ἐρείσματα μᾶλλον περιορισμένα ἡ συγκεχυμένα, καὶ σὲ μεγάλο ποσοστὸ θὰ ἦταν μόνο ῥομαντικὴ αὐθαιρεσία. Ἀλλὰ τὸ ἱστορικὸ παράδοξο εἶναι αὐτὸ ποὺ μὲ τὴν ποιητική του γλώσσα διαπίστωνε ὁ στρατηγὸς Μακρυγιαννης στὸν 19ο αἰώνα: «ὅτι ἀρχὴ καὶ τέλος, παλιόθεν καὶ ὡς τώρα, ὅλα τὰ θεριὰ πολεμοῦν νὰ μᾶς φᾶνε τοὺς Ἕλληνες καὶ δὲν μποροῦνε· τρῶνε ἀπὸ μᾶς καὶ μένει καὶ μαγιά». Αὕτη ἡ «μαγιὰ» τῶν ἑλληνίδων πόλεων καὶ ἀργότερα τῶν κοινοτήτων, μέσα ἀπὸ τὶς κατακτήσεις καὶ ἐπιμειξίες, ἔσῳζε τελικὰ τὴν ἑλληνικὴ ἰδιαιτερότητα: τὴ γλώσσα, τὴ νοοτροπία, τὴν ἑλληνικὴ νοηματοδοτήση τοῦ κόσμου καὶ τῆς ζωῆς· ἀπὸ κάποια ἐποχὴ καὶ μετὰ ἑνωμένα ὅλα στὴν ἐκκλησιαστικὴ ὀρθοδοξία.

Ἔτσι, ὅταν τὸν δεύτερο χρόνο τῆς ἐξέγερσής τους ἐνάντια στὴν τουρκικὴ τυραννία (1822) οἱ Ἕλληνες συγκροτοῦν τὴν πρώτη καὶ ἱδρυτικὴ τοῦ νεοελληνικοῦ κράτους Ἐθνικὴ Συνέλευση τῆς Ἐπιδαύρου, δὲν ἔχουν ἄλλο τρόπο νὰ ὁρίσουν τὴν ἰδιότητα τοῦ Ἕλληνα, παρὰ μόνο καταφεύγοντας στὴν θρησκευτική του πίστη. Στὸ τμῆμα Β´ #β τοῦ Συντάγματος τῆς Ἐπιδαύρου διαβάζουμε: «Ὅσοι αὐτόχθονες κάτοικοι τῆς Ἐπικράτειας τῆς Ἑλλάδος πιστεύουσιν εἰς Χριστόν, εἰσιν Ἕλληνες».
Εἶναι μᾶλλον ἡ πιὸ ἀπερίφραστη δικαίωση τῆς πρότασης νὰ ὁρίζουμε τὴν Ἑλλάδα ὄχι καταρχὴν ὡς ΤΟΠΟ, ἀλλὰ καταρχὴν ὡς ΤΡΟΠΟ βίου.

ΠΗΓΗ http://users.uoa.gr/~nektar/history/...al_horizon.htm

Ετσι απο το να κατακεραυνώνουν κάποιοι τους χριστιανούς ας κάνουν τον κόπο να ασχοληθούν με την ιστορία και μόνο τότε θα καταλάβουν ότι καλώς ή κακώς η ιστορία αλλάζει χωρίς απαραίτητα κάθε αλλαγή να φέρει τη πρόοδο αλλά σίγουρα φέρει το καινούριο. Διακρίνουμε έυκολα παραπάνω ότι δεν ήταν οι Εβραίοι, δεν ήταν ο Ιησούς, δεν ήταν οι Αποστολοι που ευθύνονται για την επικράτηση του χριστιανισμού αλλά ένας ολόκληρος κόσμος που ζητούσε να έρθει η αλλαγή όποια και αν ήταν αυτή.

Trithemius 22-04-10 20:34

Παράθεση:

Αρχική Δημοσίευση από Bernie Rico Jr (Μήνυμα 79988)
"..ο χριστιανισμός ήξερε...", "...ως εκ τούτου δεν είχε ελπίδες..." κλπ, νομίζω you just jump into conclusions...

Ok, μπορεί να κάνω και λάθος, οπότε θα περιμένω να μου πεις γιατί :)

Παράθεση:

στοιχεία για το ότι πχ το 25 π.Χ. βρισκόμασταν σε παρακμή? Τέλος πάντων, για τα παραπάνω μπορείς γενικότερα να διαβάσεις Reynolds & Wilson.
Οι οποίοι τι ακριβώς αναφέρουν? Βασικά το μόνο βιβλίο που βρήκα από τους συγγραφείς που αναφέρεις είναι το "Scribes and Scholars", το οποίο όπως φαίνεται δεν έχει κάποια σχέση με το θέμα μας. Μπορεί όμως να κάνω και λάθος :rolleyes:

Trithemius 22-04-10 21:13

Ελπινίκη θα απαντήσω σε μερικά χωρία όπου χρησιμοποίησες bold (Γιανναράς και πάλι...)

Παράθεση:

Ἡ ἀρχαία Ἑλλάδα δὲν εἶχε ἑνιαία κρατικὴ ὑπόσταση, οὔτε καὶ σύνορα. Ἦταν τὸ σύνολο τῶν «ἑλληνίδων πόλεων» -ἀνεξάρτητες πόλεις- κράτη, ποὺ ἁπλωνόταν ἀπὸ τὴν Μακεδονία ὡς τὴν Κρήτη καὶ ἀπὸ τὴν Ἰωνία ὡς τὴν Σικελια, τὴν κάτω καὶ κεντρικὴ Ἰταλία.
Οκ, δεν μας λέει κάτι φοβερό και τρομερό. Ήταν κάτι το σύνηθες εκείνη την εποχή να μην υπάρχουν ξεκάθαρα σύνορα στα κράτη και αναγνωρίσιμη εσωτερική συνοχή. Άλλωστε ήταν αδύνατο να συμβεί, ακόμα και από τεχνικής πλευράς. Δεν βλέπω που υπάρχει η αποκάλυψη από τον κ. Γιανναρά...

Παράθεση:

Ὁ τρόπος μὲ τὸν ὁποῖο ὁ Ἀλέξανδρος ἀντιλαμβάνεται τὴν κατάκτηση αὐτῶν τῶν ἀπέραντων περιοχῶν -ἀπὸ τὶς νότιες ἀκτὲς τῆς Κασπίας ὡς τὴν Παλαιστίνη, Βαβυλώνα, Αἴγυπτο καὶ ὡς τὸν Ἰνδικὸ ὠκεανό- εἶναι νὰ ἱδρύει παντοῦ καινούργιες ἑλληνίδες πόλεις, ποὺ μεταφέρουν τὸν ἑλληνικὸ ΤΡΟΠΟ τοῦ βίου σὲ κάθε γωνιὰ τοῦ τότε γνωστοῦ κόσμου. Ἔτσι γεννιέται ὁ «μέγας κόσμος» τῆς ἑλληνικῆς οἰκούμενης- ἕνα ἐκπληκτικὸ φαινόμενο πολιτισμικῆς ἔκρηξης ποὺ δὲν ἔχει τὸ ὅμοιο στὴν Ἱστορία.
Συμπληρώνω εκπολιτίζοντας τους γηγενείς κι όχι επιδιδόμενος σε γενοκτονίες και απολυταρχικές επιβολές (...)

Παράθεση:

ὅταν διαβάζουμε τὰ ἑλληνικὰ κείμενα ἑνὸς φανατικὰ συντηρητικοῦ Ἑβραίου: τὶς ἐπιστολὲς τοῦ Ἀποστόλου Παύλου. Οἱ Ἑβραῖοι ἦταν λαὸς ποὺ ἀντιστάθηκε σθεναρὰ καὶ μὲ αἱματηρὸ τίμημα στὸν ἐξλληνισμό του, καὶ ὁ Παῦλος ἀνῆκε στὴν πιὸ συντηρητικὴ κοινωνικὴ ὁμάδα τῶν Ἑβραίων, στοὺς Φαρισαίους.
Συγγνώμη αλλά πόθεν ο Σαύλος χρίστηκε πηγή ιστορικών αναφορών??? Και ακόμη κι αν όντως βρούμε ένα τμήμα αλήθειας στα λεγόμενά του, έχουμε ακόμη να διανύσουμε πολλή κατηφόρα για να φτάσουμε στο αιματηρό τίμημα των απανταχού εκχριστιανισθέντων... Η ιστορία άλλωστε γράφτηκε από τους νικητές...

Παράθεση:

Κι ὅμως ὁ ἐθνοφυλετικὸς συντηρητισμός του δὲν τὸν ἐμποδίζει νὰ χειρίζεται τὴν ἑλληνικὴ γλώσσα, τὶς ἑλληνικὲς φιλοσοφικὲς ἔννοιες, ἀλλὰ καὶ κάποιους ἕλληνες συγγραφεῖς, μὲ μίαν εὐχέρεια ποὺ δύσκολα θὰ τὴν συναγωνιζόταν ὁποιοσδήποτε Ἀλεξανδρινὸς ἢ καὶ Ἀθηναῖος της ἐποχῆς του.
Μα ο Σαύλος δεν είχε άλλη επιλογή από το να κάνει ακριβώς αυτό! Τα ελληνικά ήταν η πιο ευρέως διαδεδομένη γλώσσα της εποχής εκείνης (όπως και κατά την τουρκοκρατία, εξ ου και ο μύθος περί "κρυφού σχολειού") και όπως αναφέρει και ο Ιωάννης Κορδάτος στο βιβλίο του "η παλαιά διαθήκη στο φως της κριτικής", το δεύτερο σημαντικότερο πράγμα που έκαναν στη βίβλο οι εβραίοι μετά τη συγγραφή της, ήταν το να τη μεταφράσουν στα Ελληνικά... Οπότε ήταν όχι απλά λογικό αλλά υποχρεωτικό να μιλά ο Σαύλος στα ελληνικά για να ελπίζει να διαδόσει το μήνυμά του. Επομένως εδώ δεν πρόκειται για ανάδειξη κάποιου ιδιαίτερου ταλέντου του Σαύλου πέραν της έξοχης ικανότητάς του στη διπλωματία...;)

Παράθεση:

Ἔτσι, ὁποιοσδήποτε ἰσχυρισμὸς γιὰ φυλετικὴ ὁμοιογενεια καὶ «καθαρότητα αἵματος» τῶν νεώτερων Ἑλλήνων θὰ εἶχε ἐρείσματα μᾶλλον περιορισμένα ἡ συγκεχυμένα, καὶ σὲ μεγάλο ποσοστὸ θὰ ἦταν μόνο ῥομαντικὴ αὐθαιρεσία. Ἀλλὰ τὸ ἱστορικὸ παράδοξο εἶναι αὐτὸ ποὺ μὲ τὴν ποιητική του γλώσσα διαπίστωνε ὁ στρατηγὸς Μακρυγιαννης στὸν 19ο αἰώνα: «ὅτι ἀρχὴ καὶ τέλος, παλιόθεν καὶ ὡς τώρα, ὅλα τὰ θεριὰ πολεμοῦν νὰ μᾶς φᾶνε τοὺς Ἕλληνες καὶ δὲν μποροῦνε· τρῶνε ἀπὸ μᾶς καὶ μένει καὶ μαγιά». Αὕτη ἡ «μαγιὰ» τῶν ἑλληνίδων πόλεων καὶ ἀργότερα τῶν κοινοτήτων, μέσα ἀπὸ τὶς κατακτήσεις καὶ ἐπιμειξίες, ἔσῳζε τελικὰ τὴν ἑλληνικὴ ἰδιαιτερότητα: τὴ γλώσσα, τὴ νοοτροπία, τὴν ἑλληνικὴ νοηματοδοτήση τοῦ κόσμου καὶ τῆς ζωῆς· ἀπὸ κάποια ἐποχὴ καὶ μετὰ ἑνωμένα ὅλα στὴν ἐκκλησιαστικὴ ὀρθοδοξία.

Ἔτσι, ὅταν τὸν δεύτερο χρόνο τῆς ἐξέγερσής τους ἐνάντια στὴν τουρκικὴ τυραννία (1822) οἱ Ἕλληνες συγκροτοῦν τὴν πρώτη καὶ ἱδρυτικὴ τοῦ νεοελληνικοῦ κράτους Ἐθνικὴ Συνέλευση τῆς Ἐπιδαύρου, δὲν ἔχουν ἄλλο τρόπο νὰ ὁρίσουν τὴν ἰδιότητα τοῦ Ἕλληνα, παρὰ μόνο καταφεύγοντας στὴν θρησκευτική του πίστη. Στὸ τμῆμα Β´ #β τοῦ Συντάγματος τῆς Ἐπιδαύρου διαβάζουμε: «Ὅσοι αὐτόχθονες κάτοικοι τῆς Ἐπικράτειας τῆς Ἑλλάδος πιστεύουσιν εἰς Χριστόν, εἰσιν Ἕλληνες».
Εἶναι μᾶλλον ἡ πιὸ ἀπερίφραστη δικαίωση τῆς πρότασης νὰ ὁρίζουμε τὴν Ἑλλάδα ὄχι καταρχὴν ὡς ΤΟΠΟ, ἀλλὰ καταρχὴν ὡς ΤΡΟΠΟ βίου.
Πράγματι είναι έξυπνο να εστιάζουμε στο αποτέλεσμα ενός χαρακτηριστικού της νεότερης ιστορίας μας (χριστιανισμός) και να το παρουσιάζουμε ως φυσιολογική "εξέλιξη" στα εσωτερικά της χώρας μας, τόσο ώστε να το ορίζουμε ως το μοναδικό συνεκτικό στοιχείο μεταξύ μας! Φυσικά, ο κ. Γιανναράς αποφεύγει τεχνιέντως να επισημάνει πως τεχνικά ήταν αδύνατο να οριστεί ως κοινό συνδετικό στοιχείο των Ελλήνων μία εναλλακτική κοσμοθεώρηση όπως η προγενέστερη του χριστιανισμού, η αρχαιοελληνική, καθώς πολύ απλά δεν υπήρχε περίπτωση να οριστεί ως συνδετικό του έθνους η αρχαιοελληνική κοσμοθεώρηση (έστω κάποια από τις πολλές), γιατί το "ες έδαφος φέρρειν" είχε ήδη κάνει το θαύμα του επιφέροντας την καταστολή του αμιγούς Ελληνικού στοιχείου στη χώρα μας...;)

laraska 23-04-10 00:05

ελα μωρε τωρα .... οι οσοι ρωμαιοι ( γηγενεις δα) που μαρτυρησαν για το χριστιανισμο δεν εδωσαν ουσια ... τρελοι ηταν ...

Συνοδινός 23-04-10 01:27

Παράθεση:

ELPINIKI: Επειδή ουσιαστικά θα πρέπει να παραθέσουμε ιστορικά στοιχεία και όχι απλά την γνώμη μας και επειδή καλό θα είναι απο τα γραπτά που ο καθένας μας ανεβάζει σε τέτοιου είδους θέματα να μην σχολιάζονται μεμονομένες λέξεις ή φράσεις παραθέτω το παρακάτω κείμενο που τόσο περιεκτικά μας ενημερώνει για το πως έχει η ιστορία εκείνων των χρόνων.
Επειδή εσύ ακόμη δεν έχεις καταλάβει, ότι να αντιγράφεις διάφορες ιστοσελίδες δεν σε κάνει έξυπνη -εγώ ξέρω μέχρι που ακριβώς μπορείς να σκεφτείς- θα σου πω το εξής σημαντικό:
Την ιστορία την γράφουν οι ιστορικοί... και όχι οι Θεολόγοι...
Ο Κ. Γιανναράς είναι Θεολόγος της Ορθόδοξης εκκλησίας.
Ξέρεις τι σημαίνει Θεολόγος..;
Είναι το ίδιο με το να μας φέρεις εδώ έναν παπά να μας πει ιστορία.
Παράθεση:

ELPINIKI: Ετσι απο το να κατακεραυνώνουν κάποιοι τους χριστιανούς ας κάνουν τον κόπο να ασχοληθούν με την ιστορία...
Εγώ δεν θα σου πω να κάνεις τον κόπο να ασχοληθείς με την ιστορία, εσένα δεν πρόκειται να σε βοηθήσει η ιστορία.
Μάθε τουλάχιστον να αντιγράφεις..!
Να έτσι αντιγράφουν...

Κριτική του Πρεσβύτερου Σταύρο Τρικαλιώτη, εφημέριο Ι.Ν Αγ. Παρασκευής Αττικής στο βιβλίο του Χρήστου Γιανναρά "ενάντια στην θρησκεία"...


Έκπληξη και θλίψη ένιωσα καθώς διάβαζα το τελευταίο βιβλίο του κ. Χρήστου Γιανναρά «Ενάντια στη θρησκεία»
Αμφισβητεί ακόμα και την θεοπνευστία της Αγίας Γραφής.
Γράφει σχετικά: «(Το άτομο που θρησκειοποιεί το εκκλησιαστικό γεγονός) επινοεί μια αντικειμενικά αλάθητη πηγή, της αλήθειας, δηλαδή της εγκυρότητας των διατυπώσεων: Η εγκυρότητα αντικειμενοποιείται στην "πηγή", δηλαδή σε συγκεκριμένο είδωλο, σε ιερό ταμπού, όπως σε όλες τις πρωτόγονες θρησκείες, "Πηγή" της αλήθειας αναδείχνεται ένα γραπτό κείμενο, η Αγία Γραφή: Παλαιά και Καινή Διαθήκη. Η εγκυρότητά της θεωρείται αναμφισβήτητη (πρόκειται για "αλάθητο" κείμενο), επειδή συντάχθηκε με όρους θεοπνευστίας» (σ. 87, 88).
Τι να πούμε. Μένουμε άναυδοι σε μια τέτοια αντορθόδοξη θεώρηση. Απλώς υπενθυμίζουμε τα αυτονόητα. Η ίδια η Αγία Γραφή μας διδάσκει την θεοπνευστία ως ουσιαστικό γνώρισμά της με δύο κλασικά χωρία: α) «Πάσα γραφή θεόπνευστος και ωφέλιμος προς διδασκαλίαν... (Β' Τιμ. γ', 16) και β) «Ου γαρ θελήματι ανθρώπου ηνέχθη ποτέ προφητεία, αλλ' υπό Πνεύματος αγίου φερόμενοι ελάλησαν άγιοι από Θεού άνθρωποι» (Β' Πέτρ. α', 21).

http://www.alopsis.gr/modules.php?na...rticle&sid=598

Παράθεση:

ELPINIKI:(Ως προς τι ο φανατισμός; Κανένας δεν σου επιβάλλει σήμερα να τον πιστέψεις οπότε χαλάρωσε.)

Σήμερα δεν θα πω τίποτα για τις καλόγριες. Κάποια άλλη φορά...
Να δω, πότε θα μπορέσεις να σκεφτείς κάτι μόνη σου.

Παράθεση:

no slave: κανονικα ο χριστιανισμος στοχευει στην πνευματικη εξελιξη και με αυτο το κριτηριο θα επρεπε να τον κρινουμε.ας συζηταμε για τη φυση του Ιησου και οχι για αυτους που σκοτωσαν στο ονομα Του.
Αγαπητέ φίλε, η πνευματική εξέλιξη είναι κάτι που δεν υπάρχει.
Στο χωριό μου, είναι όλοι πιστοί Χριστιανοί, δεν έχει παρατηρηθεί το φαινόμενο της πνευματικής εξέλιξης σε κανέναν.

Αν διαφωνείς, αν έχεις προσωπική εμπειρία, να το συζητήσουμε πιο αναλυτικά...
Παράθεση:

no slave: εκεινο που δεν μπορω να καταλαβω ειναι το πως μπορει να συνδεθει ενα θρησκευτικο-φιλοσοφικο συστημα με τη δραση των ακολουθων του,οταν οι τελευταιοι δρουν μαλλον διαφορετικα απο αυτο που υποτιθεται οτι πιστευουν.
Φίλε no slave, ο Χριστιανισμός δεν είναι φιλοσοφικό σύστημα, δεν είναι καν σύστημα.
Η εξ αποκαλύψεως αλήθειες δεν αποτελούν φιλοσοφία. Οι θρησκείες δεν οφείλουν την ύπαρξή τους στους φιλοσόφους, αλλά στους παπάδες, χωρίς αυτούς δεν υπάρχει θρησκεία.
Οι Ιεράρχες, που έχουν σπουδάσει και μάθει παπαγαλία τις γραφές και τις αναλύσεις της, ξέρουν πολύ καλά ότι εκπροσωπούν το τίποτα, το απόλυτο κενό. Γι αυτό συμπεριφέρονται έτσι...



Trithemius 23-04-10 07:56

Καλημέρα. Φίλε Συνοδινέ δεν μπορώ να καταλάβω τι σχέση έχουν με το θέμα τα σχόλιά σου για το πως και τι γράφει η Ελπινίκη και το κάθε μέλος εδώ μέσα. Κανείς δεν σε έχει αναγορεύσει κριτή συγγραφικής ποιότητας και ούτε πρόκειται να γίνει ούτε για εσένα, ούτε για κανένα άλλο μέλος. Για να μην αναγκαστώ να τροποποιήσω κείμενά σου, την επόμενη φορά που θα απευθύνεσαι σε άλλο μέλος, να μην ασχολείσαι με το επίπεδο της νοημοσύνης των άλλων γιατί σαφώς ΔΕΝ το γνωρίζεις ούτε για την Ελπινίκη, ούτε για κανένα άλλο μέλος, όπως κι εμείς δεν γνωρίζουμε το δικό σου. Όποιος δεν μπορεί να συμμορφωθεί με απλά και βασικά πράγματα κανόνων του φόρουμ, μόνον στον εαυτό του κάνει κακό.

Αυτό είναι μία προειδοποίηση κι όχι παράκληση. Εύχομαι την επόμενη φορά που θα απαντήσεις, να ασχοληθείς μόνον με όσα σε αφορούν και σχετίζονται με το θέμα.

Εκ του Συντονισμού.


Όλες οι ώρες είναι GMT +2. Η ώρα τώρα είναι 15:45.

Forum engine powered by : vBulletin Version 3.8.4
Copyright ©2000 - 2024, Jelsoft Enterprises Ltd.