Σε παρακαλώ γίνε πιο σαφής. Σε ποιόν αναφέρεσαι;

σε σενα . :p

Ναι, με τον όρο "έρευνα" εννοώ κυρίως τη μελέτη περί Θεού αλλά και γενικότερα την ανάλυση των μεταφυσικών προεκτάσεων μίας θρησκείας. Ήδη από την πλευρά της νευροθεολογίας έχουν γίνει σημαντικές έρευνες περί μυστικιστικών εμπειριών (εμπειρίες που σχετίζονται με τον θεό), πλην όμως μέχρι στιγμής φτάνουν μέχρι το σημείο του να χαρακτηρίσουν αυτές τις εμπειρίες ως υπαρκτές. Δεν έχουν ακόμα αποφανθεί περί τοπολογίας του Θεού, δηλαδή αν ο Θεός αποτελεί ενδογενές/εγκεφαλικό δημιούργημα ή κάτι το εξωγενές.

Η επιστήμη ασχολείται με τόσο λεπτά θέματα που ίσως φέρνουν σε δύσκολη θέση τη θρησκεία γιατί άπαξ και αποδειχθεί πως ο Θεός αποτελεί ένα ενδογενές δημιούργημα (άρα αποτελεί εγκεφαλικό παράγωγο), τότε θα αλλάξει τρομακτικά το πεδίο της μεταφυσικής. Το ίδιο θα συμβεί αν αποδειχθεί πως τελικά ο Θεός αποτελεί μία εξωγενή "ύπόσταση".

Σε κάθε περίπτωση, το "αλήθεια σας λέγω" των θρησκειών χρειάζεται απόδειξη, χρειάζεται την έρευνα της επιστήμης για να αξιώσει ικανή λογική βάση περί θεού. Βλέπουμε λοιπόν και μέσα από αυτό το ζήτημα πως η συνεργασία θρησκείας κι επιστήμης είναι αναγκαία...

βασικα οπου παραδεισος βαλε καλλιτερα "αιωνιοτητα".
το τι πιστευω εγω δεν εχει καμμια σημασια,διοτι τελικα απλα το πιστευω αλλα δεν το ξερω.
θεωρω πως χωρις αιωνιοτητα δεν υπαρχει κανενας λογος να προσπαθουμε να ζουμε(το ξερω οτι κανω ελλειπτικα σχολια,αλλα δεν με παιρνει σε αυτο το νημα να αναπτυξω τις αποψεις μου).
βλεπω τη ζωη του ανθρωπου σαν τηλεοπτικη σειρα.
η αιωνιοτητα παρομοιαζεται με σειρα η οποια την επομενη μερα συνεχιζει απο κει που σταματησε.ετσι λοιπον εχει νοημα η πραξη του καθε ηθοποιου ως προς τα επομενα επεισοδια.
αντιθετα η μετενσαρκωση παρομοιαζεται με αυτοτελη επεισοδια.τι και αν ο ηθοποιος σκοτωσε στο σημερινο επεισοδιο,στο επομενο θα ειναι ελευθερος υποδυομενος καποιον αλλο ρολο,χωρις να υπαρχει η αναμνηση του παρελθοντος.αρα λοιπον μιλαμε για πραξεις που σβηνονται στο χρονο,αρα μιλαμε για πραξεις ανουσιες.

αληθεια ποιο ειναι το ονειρο ζωης σου?
αν ημουν μαγος και σου ελεγα οτι μπορει να πραγματοποιειται για μια ολοκληρη μερα,την επομενη ομως θα το διαγραψω απο τη μνημη σου για παντα,θα σε συγκινουσα?η ζωη μας ειναι να χτιζουμε αναμνησεις-διοτι αυτο ειμαστε-επειδη ηδη το παρον εγινε παρελθον.

ναι!
εκτος εαν βρεθει καποιος να με πεισει οτι εχω αδικο (ισως κανας ψυχιατρος λεμε:D )

δεν ξερω τι δεν καταλαβαινεις η τι δεν καταλαβαινω.
τελος παντων κατα τη γνωμη μου η επιστημη σαν κλαδος ειναι ευεγερτικη και οχι καταστρεπτικη.δυστυχως ομως ο ανθρωπος που τη χρησιμοποιει ειναι απο τη φυση του καταστρεπτικο ον και ναι,απειλει να τιναξει τον πλανητη στον αερα.

το δογμα ειναι δογμα και γιαυτο το λενε δογμα.
εκει που πεθαινει το δογμα,γεννιεται η σοφια.

εχω δει πασοκους,νεοδημοκρατες,κομμουνια,αναρχικους,χρυσαυ γητες και δεν ξερω και γω τι αλλο να αγωνιζονται για ιδανικα που ειναι εντελως αβεβαιο οτι θα τους προσφερει αυτος που στηριζουν,κι ομως ακομη με τα πλακατ στους δρομους ειναι.
εξαρταται λοιπον τον πιστο.μην κρινεις απο το "ειδος" του πιστου που ενδιαφερει την εκκλησια να συμπεριλαβει στις ταξεις της.

και αυτο ακριβως ειπα.
ο ρολος της επιστημης ειναι τελικα να αποδειξει την αναποδεικτη αληθεια της θρησκειας (κατα την προσωπικη μου αποψη παντα).

Σε γενικές γραμμές καταλαβαίνω αυτό που λες. Ο χώρος της θρησκεία και του μεταφυσικού προσφέρεται για τη δημιουργία δογμάτων και θεωριών από το μηδέν, χωρίς καμία υπόσταση και βάση. Το "πίστευε" ήταν και είναι η εύκολη απάντηση/δικαιολογία...

Στην προσπάθεια όμως να κατανοήσουμε τον Θεό, ας μη θεοποιούμε την επιστήμη. Η επιστήμη χρησιμοποιεί την ανθρώπινη λογική η οποία είναι περιορισμένη στις τρεις διαστάσεις του φυσικού κόσμου. Και "ο νους του ανθρώπου φαινόμενα μονάχα μπορεί να συλλάβει, ποτέ την ουσία,..."

Για να αντιληφθείς την αλήθεια μάλλον θα πρέπει να πορευθείς μόνος σου, μακριά από τους κανόνες της θρησκείας ή τις έρευνες της επιστήμης, γιατί κάθε κανόνας, πιστεύω ή αξίωμα δεν είναι τίποτα άλλο παρά ένα φίλτρο που αλλοιώνει την πραγματικότητα και τον τρόπο που αντιλαμβάνεσαι τον κόσμο.

συμφωνω γενικα με τον σλειβ και θελω να πω πως η θρησκεια δεν αναιρει την επιστημη σε καμια περιπτωση ... αλλα δεν μπορει να εχει αποψη σε θεματα που και η ιδια δεν εχει λυση ,και ιδιως να μην ειναι διαλλακτικη . ακομα και η επιστημη βασιζεται στην πιστη ... αντιθετα απο την αποψη που λεει πως πρεπει να υπαρχουν αποδειξεις ... εκει χωρα η πιστη λοιπον . αυτο ειναι το ολο ζητημα .
πλην του οτι η επιστημη ειναι περιορισμενη αναλογα τις ικανοτητες του ανθρωπου που καλα καλα ... ακομα υποθετσει για την υπαρξη του ακομα ...

Νομίζω πως έχεις κατανοήσει εντελώς λάθος την υπόσταση της επιστήμης. Η επιστήμη είναι η μοναδική που πρέπει να έχει άποψη ακριβώς γιατί αποπειράται να βρει λύσεις στα θέματα που πραγματεύεται! Ξεκινά λοιπόν άνευ γνώμης, ερευνά και καταλήγει σε κάποια συγκεκριμένη θέση που την πλαισιώνει με ικανή επιχειρηματολογία. Η θρησκεία κάνει εντελώς το αντίθετο, δηλαδή, ξεκινά από μία δεδομένη θέση που τη βαφτίζει αυθαίρετα αληθή και μένει εκεί και απλώς τη συντηρεί ανά τους αιώνες (γιατί σε αυτά στηρίζει την υπόστασή της). Δεν ασχολείται με το να ελέγξει αν αυτά που ευαγγελίζεται ή αν αυτά που δομούν το δόγμα της έχουν κάποια δόση αλήθειας και μένει σε αυτή τη στάση, ορίζεται και εξαρτάται από αυτή τη στάση εις τους αιώνας των αιώνων...

Εδώ παίζεις με τις λέξεις και το ξέρεις. Μου θυμίζεις τη δήλωση του Claude Debussy που έλεγε πως μουσική είναι το κενό ανάμεσα στις νότες ή το "μουσικό" θέμα του John Cage με τίτλο "4:33", που ήταν 4 λεπτά και 33 δευτερόλεπτα απόλυτης σιγής ... Οκ λοιπόν ας δεχτούμε πως και οι επιστήμονες παρουσιάζουν στοιχεία και συμπεριφορά πίστης. Κανένα πρόβλημα. Είναι όμως πανεύκολα αντιληπτό πως άλλου είδους πίστη υιοθετεί ο επιστήμονας (εκείνη που συνοδεύεται από έρευνα) και άλλου είδους πίστη υιοθετεί και προωθεί η θρησκεία, εκείνη που όρισε και επέβαλλε ως "πίστευε τω θαύματι και μη ερεύνα λογισμοίς το γενόμενον"...

Πράγματι, η επιστήμη μια ζωή θα υποθέτει και θα ερευνά και η θρησκεία μια ζωή δεν θα υποθέτει τίποτα γιατί a priori (αλλά δυστυχώς για εκείνη όχι de jure) τα έχει όλα λυμμένα...:rolleyes: Κι επειδή η Αλήθεια δεν χάνεται ποτέ, επειδή ακόμη κι αν της κλείσεις την πόρτα θα σου έρθει από το παράθυρο, πάντα κερυανοβολεί και πάντα εμφανίζεται, έστω και αργά. Οπότε μην στηρίζεις τις θέσεις σου στην παρούσα κατάσταση επειδή αυτό σου είναι βολικό και άσε την επιστήμη να κάνει τη δουλειά της μέσα στα χρόνια που θα έρθουν και να είσαι σίγουρος πως θα υπάρξουν απαντήσεις σε όλα και τότε, αν η θρησκεία δεν αλλάξει κοινωνικό κι εσωτερικό προφίλ, θα γνωρίσει από την ανάποδη τι εστί νόμος της εξέλιξης... (ήδη από την νευροθεολογία τα πρώτα βήματα περί του τι εστί θεός έχουν γίνει και το γνωρίζεις).

Δεν το συνεχισατε βλεπω το θεμα.... μιας και ειναι πολυ ενδιαφερον...


Αν οντως η ιστορια με τον ιησου ειναι ενα ψεμα... Ποιος ο λογος οι μαθητες του να θυσιασουν την ζωη τους για ενα ψεμα?? Ποιος ο λογος να πιστευουν σε καποιον και να ειναι ετοιμοι να πεθανουν για χαρη του χωρις να γνωριζουν οτι αυτα που τους ειχε πει οτι πραγματικα ισχυουν? ??

Εσεις αγαπητοι φιλοι αν δεν ξερατε κατι αν ισχυει σιγουρα θα το υποστηριζατε τοσο? θα κανατε τα παντα γιαυτο?? θα ησασταν ετοιμοι να πεθανετε για το πιστευω σας? Αυτοι λοιπον γιατι να το κανουν? γιατι να μην τους ενοιαξε οσο ζουσαν οτι τους κυνηγουσαν πληθος ανθρωπων? ?

Αρα κατι συμβαινει ετσι δεν ειναι? δεν μπορει καποια ανθρωποι που τον ακολουθησαν να συνεχισαν το εργο του μετα τον θανατο του χωρις κατι να εγινε... ετσι δεν ειναι? Και ομως το εκαναν επειδη ο ιησους μετα τον θανατο του και την Ανασταση του εμφανιστηκε σε αυτους και ηταν κοντα τους για 40 ημερες... Και φυσικα με αυτον τον τροπο (με την ανασταση του) απεδειξε στους μαθητες του οτι αυτα που τους ελεγε ηταν αληθινα και οτι θα επρεπε να εχουν πιστη!

Και επειδη ο φιλος που ξεκινησε το θεμα αυτο ελεγε το εξης:
πως γινεται να ειναι θεος και να πεθαινει?? αρα δεν ειναι θεος...

Απαντηση:
Ακριβως το αντιθετο ηθελε να δειξει... Πεθανε επιτιδες (ακολουθοντας τις εντολες του πατερα του) οχι μονο για να παρει στις πλατες του τις αμαρτιες των ανθρωπων αλλα και να δειξει οτι σαν θεος που ειναι μπορει να νικηση τον θανατο δειχνοτας οτι απλα δεν μπορει να πεθανει...
Το οτι εμεινε "νεκρος" για 3 μερες ο ιδιος το επελεξε για να παει στον κατω κοσμο και να δειδαξει και εκει και τελος να παρει ολους τους ανθρωπους που αξιζαν τον παραδεισο και να τους παει εκει που ανηκουν.... (ως γνωστον πριν γεννηθει ο χριστος οι ψυχες των ανθρωπων ανεξαρτητος πηγαιναν στην κολαση).


Διαβαστε πρωτα κανα βιβλιο και μετα ελατε να πειτε ο ιησους ειναι ενα ψεμα... Υπαρχουν τοσα λογικα επιχειρηματα που αποδεικνυουν οτι ο χριστος αναστηθηκε... Παρτε να διαβασετε...

Από που να αρχίσω; Από που να αρχίσω;;; (το θέμα είναι ενεργό φίλε μου!)

Μπορεί για εσένα το θέμα να έληξε από το 1ο λεπτό, για άλλους όμως δεν έληξε. Εδώ αναφέρεις πως η πίστη προέρχεται από την απόδειξη, κάτι που εννοιολογικά δεν έχει καμμία βάση. Η πίστη είναι ασύνδετη με την έρευνα και την απόδειξη. Κάποια πράγματα έχουν δεδομένο ορισμό και καλό είναι να μην τον αλλοιώνουμε κατά το δοκούν...

Θεός που πεθαίνει ΕΠΙΤΗΔΕΣ για να αποδείξει ποιός είναι με προβληματίζει ιδιαίτερα και μάλιστα ως γνωστόν τέτοιες απόψεις είναι μεταγενέστερες και αυθαίρετες. Είναι απόψεις που ανήκουν σε μετέπειτα ερμηνευτές της ζωής του Ιησού, ναι ή όχι? Επομένως ο καθένας μπορεί να ερμηνεύει το σκεπτικό του Ιησού όπως θέλει και όπως τον βολεύει...

Μα τι να διδάξει φίλε Βασίλη και σε ποιόν;;; Που υπάρχουν αυτές οι αναφορές ότι ο Ιησούς κατέβηκε στον κάτω κόσμο (τι και πως ήταν ο κάτω κόσμος; προσδιόρισέ τον μου σε παρακαλώ). Φαντάζεσαι έναν Ιησού να λέει στον τάδε άνθρωπο "δεν αξίζεις να είσαι μαζί μου"... Μα τι είναι αυτά που διαβάζω;;; Ο εκπρόσωπος του αγαπάτε αλλήλους, εκείνος που αποδέχτηκε τους πάντες όπως κι αν ήταν πήγε κάπου εκεί στον κάτω κόσμο και αποφάσισε να μην τους πάρει στον παράδεισο;;; Καταλαβαίνεις τι γράφεις εδώ;

Και συμπληρώνω άλλο ένα εννοιολογικό παράδοξο: πως είναι δυνατόν να κρίνεις κάποιον και να αποφασίσεις πως δεν αξίζει τον παράδεισο όταν α) ο παράδεισος θα υπάρξει μετά τη 2α παρουσία και β) ο άνθρωπος αυτός ΟΥΔΕΠΟΤΕ διδάχτηκε τον λόγο του Ιησού αφού αυτός ο δύσμοιρος έζησε ΜΕΤΑ τον Ιησού;;; Και άντε καλά, οι "κακοί" να πάνε στην κόλαση (προκαταβολικά). Με τα παιδιά τι γίνεται; Τι γίνεται με ένα βρέφος τριών μηνών που πέθανε πριν γεννηθεί ο Ιησούς; Κι αυτό τσουβαλάτο στην κόλαση;

Καταλαβαίνεις που οδηγούν αυτά που γράφεις;;

Και άλλα τόσα που αποδεικνύουν το αντίθετο, βιβλία που δεν έχεις διαβάσει...

Κοίτα φίλε έστω ότι είναι αλήθεια τα όσα γνωρίζουμε για την ζωή των Αποστόλων(κάτι που δεν μας το εγγυάται κανείς αλλά για χάρην της συζήτησης το δεχόμαστε) και ότι όντως πολλοί από αυτούς θυσιάστηκαν λόγω της πίστης τους στον δάσκαλο τους.Πώς γνωρίζεις όμως ότι η ζωή του Ιησού δεν ήταν τελείως διαφορετική άρα και οι μαθητές θυσιάστηκαν όχι επειδή πίστευαν ότι ο δάσκαλος τους ήταν ο Θεός στη Γη αλλά απλά επειδή τον θεωρούσαν έναν φωτισμένο άνθρωπο και τον αγαπούσαν και τον σέβονταν απεριόριστα;;Με λίγα λόγια πώς γνωρίζει με σιγουριά ότι τα κείμενα του Ευαγγελίου(που ως γνωστόν όπως ισχύει και με όλα τα κείμενα τα παλαιότερα αντίγραφα που έχουμε είναι κάποιους αιώνες μετά την εποχή του Ιησού) είναι τα αυθεντικά και δεν έχουν γίνει αλλοιώσεις από τους αντιγραφείς;Θα μου πεις ότι οι πρώτοι Χριστιανοί μόλις μερικά χρόνια μετά τον θάνατο του Ιησού πίστευαν στην Θεία φύση του,άρα προφανώς την είχαν διδαχθεί απ'ευθείας από τους μαθητές του.Είμαστε τόσο σίγουροι όμως γι'αυτό;Γιατί για παράδειγμα εκείνη την εποχή υπήρχε και το σημαντικό κίνημα των Γνωστικών που δεν πίστευε στην Ανάσταση του Χριστού.Ας μην ξεχνάμε άλλωστε ότι τα Ευαγγέλια δεν τα έγραψαν Απόστολοι απ'ευθείας,εξίσου σημαντικό.Αν έχεις δει την εκπλητική ταινία "ο Τελευταίος Πειρασμός" βασισμένη στο ομόνυμο έργο του Καζαντζάκη θα έχεις πάρει μια άμεση απάντηση του πως μπορεί να διαστρευλωθεί η ζωή και ο λόγος του Χριστού μέσα σε μόλις μερικά χρόνια από τον θάνατο του ;)