[agaliarep]

Μετά τα τελευταία γεγονότα, είπα να πω δυό λέξεις. Αλλά επειδή πίσω απο τις λέξεις κρύβεται ο Αλέξης...
Είπα να γράψω κανένα τραγουδάκι.
Όλοι μαζί...

Ήταν ένας γάτος μαύρος πονηρός
κάθε που εβράδιαζε ντύνοταν γαμπρός
τα μαλλιά του έκανε λίγο κατσαρά
και ένα κόκκινο παπιγιόν φορούσε στην ουρά
σε κάθε σπίτι πήγαινε όπου έβλεπε καπνό
ζητούσε τα κορίτσια δήθεν για σκοπό
αυτές άλλο δεν θέλανε φορούσαν νυφικά
κάλλιο με έναν γάτο παρά με κοιλαρά
Μα όπως είπα στην αρχή,
ο γάτος πονηρός
βόλευε τα κορίτσια
και γίνονταν καπνός
Με τόση καρπερότητα,
αχ να 'χα μια σταλιά
γέμισαν τα ιδρύματα
με μπάσταρδα γατιά
Οι άρχοντες φοβήθηκαν μην πάθουνε ζημιά
και την κουτάλα χάσουνε μαζί με τα ζουμιά
"Ρε θες να κάνουν κίνημα του γάτου οι καρποί;"
κι ό,τι γλυκά ροκάνιζαν σα φούσκα να χαθεί
Έτσι αφού σκεφτήκανε βρήκαν το πιο σωστό
τον γάτο να τσακώσουνε σα μούτρο αναρχικό
Βγήκε λοιπόν σεργιάνι το χαφιεδότσουρμο
αυτοί που αποτελούνε τον εθνικό κορμό

Αχ καημένε γάτο μου,
την έχεις πια βαμμένη
του έθνους τα λαγωνικά
στην έχουνε στημένη
Κι όπως το λεω έγινε,
το πιάσανε το αλάνι
τους είδε μαύρους νόμιζε
με φίλους πως θα κάνει
Τώρα κλαιει κι οδύρεται, μαζεύεται κουβάρι
μήπως τους κρύους δικαστές μπορέσει να τουμπάρει
"Αχ μη καλοί μου άνθρωποι, εγώ δεν είμαι γάτος
εγώ είμαι ένας άνθρωπος μ' αισθήματα γεμάτος"
"Κοιτάζω το συμφέρον μου, διαβάζω εφημερίδα
και στο στρατό υπηρέτησα για τη μαμά πατρίδα"
μα 'κείνοι που ν' ακούσουνε,
τον στήσανε στον τοίχο
τα μάτια κάπως παίξανε
στης τουφεκιάς τον ήχο
Αν μία κόρη έχετε,
κρατήστε την αθώα
μπορεί ο γάτος να μη 'ρθει
μα θα 'ρθουν άλλα ζώα
Κι αν είστε κάποιος άρχοντας
και παρεξηγηθείτε
στα όργανά μου μια χαρά,
χωράει να γραφτείτε...

Αφιερωμένο εξαιρετικά,
Σε όλους όσους προσπαθούν να γίνουν αφεντικά,
Σε όσους κάνουν εταιρείες,
Και μέσα στο νετ λένε αηδίες.

Αφιερωμένο σε όλες τις κουφάλες που θα κατέβω στην ζωή μου.