Εμφάνιση ενός μόνο μηνύματος
  #66  
Παλιά 07-01-20, 17:18
Το avatar του χρήστη AVATARGR-1
AVATARGR-1 Ο χρήστης AVATARGR-1 δεν είναι συνδεδεμένος
Senior Member
 
Εγγραφή: 31-12-2013
Περιοχή: ΑΘΗΝΑ
Μηνύματα: 2.132
Προεπιλογή

Συνέχεια του Θέματος....

Όπως σημειώνεται στο δημοσίευμα του National Geographic, οι παρατηρήσεις
αυτές πιθανότατα μπορεί να ήταν όντως ακριβείς- και υπάρχει επιστημονική
εξήγηση, η οποία έχει να κάνει με την καλή διατήρηση ενός πτώματος:
Κάτι τέτοιο μπορεί να συμβεί μέσω σαπωνοποίησης, η οποία παρατηρείται όταν
ένας νεκρός θάβεται σε κρύο, υγρό περιβάλλον (κοινό στην ανατολική Ευρώπη).
Κατά τη διαδικασία αυτή, τα λιπαρά οξέα μετατρέπονται σε μια ουσία που
θυμίζει σαπούνι, η οποία καλύπτει το πτώμα και εμποδίζει την αποσύνθεση.

Επίσης, διατηρείται ένας βαθμός ευλυγισίας/ ευκαμψίας.

Επίσης, στα κείμενα του Καλμέ αναφέρεται πως τα μαλλιά και τα νύχια του
βρικολάκων συνέχιζαν να μακραίνουν και μετά θάνατον:
Πρόκειται για μια ψευδαίσθηση, η οποία οφείλεται στην αφυδάτωση του
δέρματος του νεκρού, που οδηγεί στην υποχώρησή του από τους θυλάκους των τριχών και τα νύχια.
Αυτό προκαλεί την εντύπωση πως οι τρίχες έχουν μακρύνει.

Όσον αφορά στο αίμα σε ένα πτώμα που έχει εκταφεί, υπάρχει και πάλι εξήγηση:
Ο Καλμέ γράφει πως οι βρικόλακες πίνουν τόσο πολύ αίμα ανθρώπων και
ζώων, που κάποιες φορές τρέχει από το μύτη τους και ότι το πτώμα του
νεκροζώντανου μπορεί να βρεθεί να κολυμπά στο αίμα.

Όπως τονίζει και πάλι το National Geographic...υπάρχει επιστημονική εξήγηση:

Ο χρόνος που το αίμα παραμένει σε υγρή μορφή εξαρτάται από τις συνθήκες του περιβάλλοντος.
Σε χαμηλές θερμοκρασίες, το αίμα παραμένει σε υγρή μορφή για τουλάχιστον 3-4 ημέρες.
Εάν τα πτώματα είχαν εκταφεί μέσα σε αυτό το χρονικό διάστημα, δεν θα ήταν
απίθανο να έχουν ακόμα αίμα στις φλέβες τους- και οι (πιθανότατα υπερβολικές)
αναφορές για κηλίδες αίματος ή για πτώματα που «κολυμπούσαν» στο αίμα
ίσως να προκύπτουν από μεταθανάτιες αιμορραγίες.
Ακόμη, χτυπήματα στο σώμα κατά τη διάρκεια της μεταφοράς μπορεί να έκαναν να τρέξει αίμα από τη μύτη ή το στόμα.

Και η «κραυγή» του βαμπίρ (που υποτίθεται ότι άφησε ο Πάολε όταν του κάρφωσαν τη σφήνα):
Όλοι (τουλάχιστον, όσοι ξέρουν κάποια πράγματα για τις σχετικές δοξασίες, ή,
έστω, βλέπουν ταινίες) γνωρίζουν ότι για να σκοτώσεις έναν βρικόλακα πρέπει
να του καρφώσεις σφήνα στην καρδιά και να τον διαμελίσεις (ή να τον βγάλεις
στον ήλιο, ή να τον ρίξεις στο νερό και αρκετά άλλα που έχει μεταφέρει η
παράδοση και έχουν αξιοποιήσει το σινεμά και η λογοτεχνία).

Ωστόσο, ακόμα και εδώ, υπάρχει εξήγηση:
Ο αέρας που βρίσκεται κλεισμένος στη θωρακική κοιλότητα εκτοξεύεται με
δύναμη έξω όταν το πτώμα δέχεται χτύπημα- και μπορεί να παράξει ήχο ενώ βγαίνει από τον λαιμό.
Εάν κάποιος ήταν προδιατεθειμένος να αντιμετωπίσει ένα βαμπίρ, ο ήχος αυτός
θα μπορούσε να ακουστεί ως κραυγή πόνου- εξ ου και η σχετική περιγραφή.

Αξίζει να πούμε πως ο γνωστός φιλόσοφος Ζαν Ζακ Ρουσό είχε σχολιάσει τη δουλειά του Καλμέ- και δεν ήταν θετικός απέναντί της:
«Εάν υπάρχουν στον κόσμο μας καλά τεκμηριωμένες αναφορές, είναι αυτές για βρικόλακες. Δεν λείπει τίποτα:
Επίσημες αναφορές, καταθέσεις...χειρουργών, ιερέων, δικαστών.
Και με όλα αυτά, ποιος πιστεύει στα αλήθεια στους βρικόλακες;».


Παρόλα αυτά, παρά τις αμφιβολίες του Ρουσό και άλλων, οι πεποιθήσεις περί
νεκροζώντανων που στοίχειωναν και απειλούσαν τους ζωντανούς ήταν
διαδεδομένες σε πολύ μεγάλο βαθμό κατά τον 17ο και τον 18ο αιώνα στην
ανατολική Ευρώπη- και η δουλειά του Καλμέ ενέπνευσε μεταγενέστερους
συγγραφείς του 19ου αιώνα μεταξύ των οποίων ο Τζον Γουίλιαμ Πολιντόρι, ο
Τζόζεφ Σέρινταν Λε Φανού και ο Μπραμ Στόκερ, οι οποίοι έθεσαν τις
λογοτεχνικές βάσεις της εικόνας του βαμπίρ, όπως τη γνωρίζουμε σήμερα.

Πηγή...https://www.huffingtonpost.gr/entry/...b0bd610251621c
ΔΙΕΘΝΕΣ
29/10/2019
Newsroom
HuffPost Greece

Ευχαριστώ.
__________________
ΑΝ ΝΙΩΣΕΙΣ ΤΗΝ ΣΚΙΑ ΣΟΥ ΝΑ ΦΕΥΓΕΙ ΜΗΝ ΓΥΡΙΣΕΙΣ ΠΙΣΩ ΝΑ ΤΗΝ ΚΟΙΤΑΞΕΙΣ....
Το αληθινό νόημα της φώτισης είναι να κοιτάς όλη τη σκοτεινιά με φωτεινά μάτια [Καζαντζάκης Νίκος]
Απάντηση με παράθεση