Εμφάνιση ενός μόνο μηνύματος
  #65  
Παλιά 07-01-20, 17:04
Το avatar του χρήστη AVATARGR-1
AVATARGR-1 Ο χρήστης AVATARGR-1 δεν είναι συνδεδεμένος
Senior Member
 
Εγγραφή: 31-12-2013
Περιοχή: ΑΘΗΝΑ
Μηνύματα: 2.132
Προεπιλογή

Φίλοι μου καλησπέρα σας.

Εγχειρίδιο κυνηγού βρικολάκων από έναν μοναχό του 18ου αιώνα..
Πώς «αναγνώριζαν» τα βαμπίρ


Εκτενές αφιέρωμα του National Geographic στη δουλειά του Αντουάν Ογκουστίν Καλμέ.

Μπορεί σήμερα να θεωρούμε τους βρικόλακες πλάσματα της φαντασίας, τα
οποία αποτελούν υλικό για ταινίες, βιβλία κ.α. και όχι πραγματικότητα, αλλά
για πολλούς αιώνες δεν ίσχυε αυτό- ειδικά στην ανατολική Ευρώπη.
Ο ίδιος ο Μπραμ Στόκερ, συγγραφέας του «Δράκουλα», στο αρχικό του
χειρόγραφο, εξέφραζε την εκτίμησή του πως αυτά που περιέγραφε στο βιβλίο
του ενδεχομένως να κρύβουν κάποιες πραγματικότητες- και δεν πρέπει να
παραβλέπεται πως, σε πολλές περιπτώσεις, έχει αποδειχθεί πως δοξασίες και
δεισιδαιμονίες που έχουν επιβιώσει για γενιές είναι πολύ δύσκολο να εκλείψουν.


Όπως αναφέρεται σε εκτενές αφιέρωμα του National Geographic, μία από τις
ισχυρότερες επιρροές που δέχτηκε ο Στόκερ- που έκανε ευρέως γνωστή τη
φιγούρα του «βαμπίρ» στη Δύση- αλλά και άλλοι συγγραφείς του 19ου αιώνα,
ήταν η δουλειά ενός Βενεδικτίνου μοναχού του 18ου αιώνα και διακεκριμένου
λογίου, του Αντουάν Ογκουστίν Καλμέ.


Ο Καλμέ συνέγραψε ένα δίτομο έργο, τις «Διατριβές πάνω στις οπτασίες
αγγέλων δαιμόνων και φαντασμάτων, και σχετικά με τους βρικόλακες της
Ουγγαρίας, της Βοημίας, της Μοραβίας και της Σιλεσίας», το οποίο εκδόθηκε το 1746.
Ο μοναχός συνέλεξε, κατέγραψε και εξέτασε έναν μεγάλο όγκο αναφορών
για «επιθέσεις βρικολάκων» στην ανατολική Ευρώπη στα τέλη του 17ου και
στις αρχές του 18ου αιώνα.
Το έργο του πυροδότησε μια έντονη συζήτηση μεταξύ φιλοσόφων και
γιατρών,που προσπαθούσαν να εξακριβώσουν ποια ήταν η αλήθεια πίσω από τις αναφορές αυτές.

Ο ίδιος ο Καλμέ αναγνώριζε στον πρόλογό του πως η ακαδημαϊκή μελέτη των
υπερφυσικών δυνάμεων μπορεί να προκαλούσε επικρίσεις και αντιδράσεις,
ωστόσο επέμεινε πως υπήρχαν καταθέσεις και μαρτυρίες από ιδιαίτερα
αξιόπιστους μάρτυρες που ήταν πολύ ακριβείς για να απορριφθούν έτσι εύκολα
ως ψευδείς ή πλάνες- και για αυτό τόνιζε πως οι αναφορές χρήζουν εκτενούς μελέτης.

Ο μοναχός κατέγραψε μαρτυρίες ανθρώπων που έλεγαν ότι είχαν δει νεκρούς
«να επιστρέφουν, να μιλούν, να περπατούν, να μολύνουν ολόκληρα χωριά, να
κακομεταχειρίζονται ανθρώπους και ζώα, να πίνουν το αίμα των συγγενών
τους, να καταστρέφουν την υγεία τους και εν τέλει να προκαλούν τον θάνατό τους».
Αυτοί οι νεκροζώντανοι, έγραψε, «αποκαλούνται βρικόλακες (βαμπίρ)».

Μία από τις πιο γνωστές υποθέσεις που αναφέρει ο Καλμέ προέρχεται από τον
Αυστριακό στρατιωτικό χειρουργό Γιόχαν Φλίκινγκερ:
Ο γιατρός περιέγραψε την περίπτωση του Άρνολντ Πάολε, στρατιώτη και
υποτιθέμενου θύματος βρικόλακα από ένα σερβικό χωριό.
Για να προστατευτεί, ο Πάολε έφαγε χώμα από τον τάφο του και πασαλείφτηκε με το αίμα του.
Στη συνέχεια επέστρεψε στην κανονική του ζωή ως αγρότη- αλλά λίγο καιρό
μετά πέθανε σε ατύχημα με κάρο.
Έναν μήνα μετά τον θάνατό του, χωρικοί ισχυρίστηκαν πως ο Πάολε είχε
ζωντανέψει και σκοτώσει πολλούς ανθρώπους, καθώς και ότι είχε επιτεθεί σε
ζώα και πιει το αίμα τους.
Οι χωρικοί ξέθαψαν τη σορό του και τη βρήκαν ακέραια, με τα νύχια να έχουν
μεγαλώσει και αίματα στο εσωτερικό του φερέτρου.
Σύμφωνα με τις περιγραφές, του κάρφωσαν σφήνα στην καρδιά, οπότε και
«άφησε μια κραυγή και αιμορράγησε».
Επίσης, έγινε εκταφή και των άλλων νεκρών χωρικών, τα πτώματα των οποίων διαμελίστηκαν.

Το να μένει σχετικά ακέραιο ένα πτώμα πιστευόταν ότι αποτελεί απόδειξη ότι ο νεκρός είχε βρικολακιάσει.
Ο Καλμέ σημειώνει πως κάποια πτώματα, μετά από μήνες ή και χρόνια στον
τάφο, βρίσκονταν με «αίμα σε υγρή μορφή, τη σάρκα ακέραια, τα άκρα ευλύγιστα».

Συνεχίζεται...

Ευχαριστώ.
__________________
ΑΝ ΝΙΩΣΕΙΣ ΤΗΝ ΣΚΙΑ ΣΟΥ ΝΑ ΦΕΥΓΕΙ ΜΗΝ ΓΥΡΙΣΕΙΣ ΠΙΣΩ ΝΑ ΤΗΝ ΚΟΙΤΑΞΕΙΣ....
Το αληθινό νόημα της φώτισης είναι να κοιτάς όλη τη σκοτεινιά με φωτεινά μάτια [Καζαντζάκης Νίκος]
Απάντηση με παράθεση