Ιστορικότητα του Ιησού: Μυθικιστές Vs Υποστηρικτών

Φίλοι μου καλησπέρα σας.

Χωρίς να έχουμε δώσει κάποιες απαντήσεις πειστικές για το άν υπήρξε
Χριστός βγαίνει στο παρόν θέμα το Βιβλίο της Moss, "The Myth of
Persecution" («Ο Μύθος των διωγμών)!!!!!!!!!

Μου θυμίζει τα βιβλία ρουκέτες που έχουνε βγεί τον αέρα ας θυμηθούμε
το βιβλίο για την Μαύρη Αθηνά η διάφορα βιβλία άλλα παραχάραξης κατά
την άποψή μου....
Σύμφωνα με το βιβλίο ποτέ και κανένας διωγμός δεν υπήρξε κατά των Χριστιανών.....
Πολλοί δε άλλοι αναφέρουν πως όποιες καταδίκες και διωγμοί υπήρξαν
κατά των χριστιανών έγιναν λόγο του ότι υπήρχαν ποινικά αδικήματα
εκ μέρους των!!!!!!!!

Ας δούμε κάποια στοιχεία.....

Τα αίτια των διωγμών

Ο χριστιανισμός είχε εμφανιστεί εξαρχής ως διαφορετική θρησκεία μέσα στη
Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία, η οποία ζητούσε από τους πιστούς της το προνόμιο
της αποκλειστικότητας.
Ενώ μέχρι τότε κάποιος μπορούσε να συμμετέχει σε πολλές λατρείες, ο
αυστηρός μονοθεϊσμός των χριστιανών απέκλειε τη δυνατότητα αυτή και
έτσι απομόνωνε κοινωνικά τους πιστούς, οι οποίοι δεν μπορούσαν πια ούτε
να λαμβάνουν μέρος σε εκδηλώσεις των πόλεών τους, αν αυτές
περιλάμβαναν θυσίες και παγανιστικές τελετές.
Η εσωστρέφεια αυτή των πρώτων χριστιανικών κοινοτήτων τις είχε
καταστήσει μισητές στον υπόλοιπο κόσμο, με αποτέλεσμα να διατυπώνονται
σε βάρος τους κάθε είδους κατηγορίες για οργιαστικές τελετές,
ανθρωποθυσίες και ανθρωποφαγίες και επιβουλή εναντίον του καθεστώτος.

Αποτέλεσμα των κατηγοριών αυτών ήταν να εξαπολύονται συχνά διωγμοί
εναντίον των χριστιανών από τους αυτοκράτορες των πρώτων δύο αιώνων,
ιδιαίτερα από το Νέρωνα (54-68) και το Δομιτιανό (81-96).

Πηγή:Διατάγματα της Νικομήδειας και Διωγμοί των Χριστιανών
Συγγραφή : Καμάρα Αφροδίτη (4/12/2002)
Για παραπομπή: Καμάρα Αφροδίτη, «Διατάγματα της Νικομήδειας και Διωγμοί των Χριστιανών», 2002,
Εγκυκλοπαίδεια Μείζονος Ελληνισμού, Μ. Ασία
URL: <http://www.ehw.gr/l.aspx?id=4089>

Τον Ιανουάριο του 250, ο Δέκιος εξέδωσε ένα διάταγμα για την καταστολή του Χριστιανισμού.
Το διάταγμα ήταν σαφές....
Όλοι οι κάτοικοι της αυτοκρατορίας πρέπει να θυσιάσουν πριν από τους
δικαστικούς της κοινότητάς τους "για την ασφάλεια της αυτοκρατορίας" μία
συγκεκριμένη ημέρα (η ημερομηνία θα ποικίλει από τόπο σε τόπο και η σειρά
μπορεί να γίνει έτσι ώστε η θυσία να ολοκληρωθεί εντός ορισμένης
προθεσμίας αφότου μια κοινότητα λάβει το διάταγμα).
Όταν θυσιάσουν, θα λάβουν πιστοποιητικό (libellus), που καταγράφει το
γεγονός ότι έχουν συμμορφωθεί με την εντολή.

Ενώ ο Δέκιος, με το διάταγμα, μπορεί να είχε ως στόχο τη συντήρηση του
οράματος της PAX ROMANA και να καθησυχάσει τους πολίτες της Ρώμης
ότι η αυτοκρατορία ήταν ακόμα ασφαλής, προκάλεσε ωστόσο μια «τρομερή
κρίση εξουσίας, όπου διάφοροι χριστιανοί επίσκοποι και το ποίμνιό τους,
αντέδρασαν σε αυτό με διάφορους τρόπους».
Το διάταγμα άρχισε να εφαρμόζεται απαιτώντας από τους επισκόπους και
τους αξιωματούχους της εκκλησίας να κάνουν θυσία για τον αυτοκράτορα,
ένα θέμα όρκου πίστεως τον οποίο οι Χριστιανοί θεώρησαν προσβλητικό.
Τα πιστοποιητικά εκδόθηκαν σε όσους ικανοποίησαν τις παγανιστικές
επιτροπές κατά τη διάρκεια της δίωξης των Χριστιανών υπό τον Δέκιο.

Σαράντα έξι τέτοια πιστοποιητικά έχουν δημοσιευτεί ως σήμερα, όλα
χρονολογούνται το 250 μχ, τέσσερα από τα οποία στην πόλη ΟΞΥΡΡΥΓΧΟ.

Αυτά προς το παρόν.

Ευχαριστώ.