Σε αυτή την περίπτωση εγώ θα εμμείνω στην τελευταία φράση :
Παράθεση:
Κ να υπήρξε και να μην υπήρξε ο Ιησούς εμένα το ίδιο μου κάνει.Δεν θα αλλάξει η ζώη μου άμα μου πει κάποιος ότι υπήρξε ή κάποιος ότι δεν υπήρξε.
|
Ο καθένας με το μακρύ του και το κοντό του, μέχρι σήμερα θεωρούσαμε όλοι σάν απαράβατο δεδομένο οτι υπήρξε σάν θεάνθρωπος. Τον τελευταίο καιρό αρχίζουν να προβάλλονται κάποιες αντιρρήσεις χωρίς κανένα όμως αντίκρυσμα. Γιατί οι φανατικοί πιστοί δέν πρόκειται να αλλάξουν γνώμη σε μιά μεγάλη ώριμη ηλικία και θα αρχίσουν να κατηγορούν τους αντιρρησίες του Ιησού σάν κατευθυνόμενους απο σκοτεινά κέντρα.
Η θρησκεία πάντοτε ασκούσε την πολιτική εξουσία σε κάθε περίοδο της ιστορίας πρίν ή και μετά απο τον χριστιανισμό. Το ίδιο συμβαίνει και σήμερα όπου βλέπουμε τους κυβερνώντες να είναι προσκολημένοι σύμφωνα με τα γούστα των εκπροσώπων του Χριστιανισμού μή τολμώντας να αντιπαραταθούν μαζί τους.
Αυτή η κατάσταση δέν πρόκειται να αλλάξει, άλλωστε ποτέ δέν έχει υπάρξει καμιά τρανταχτή απόδειξη για την ύπαρξη του Ιησού. Οι πάντες στηρίζονται στα ευαγγέλια που δέν είναι δυνατό να θεωρηθούν ιστορικά τεκμήρια, απο την στιγμή που οι μαρτυρίες των ιστορικών της εποχής του είναι αμφισβιτήσιμες. Και οι αντίπαλοι του χριστιανισμού τις θεωρούν πλαστές, αυτό το βιολί θα διαιωνιστεί μέχρι να βρεθεί στο μέλλον κάποιο άλλο θρησκευτικό κατεστημένο που θα επιβληθεί πάνω στο χριστιανικό.
Αυτό που μετράει για μάς είναι οτι τον χριστιανιοσμό βρήκαμε μπροστά μας, με αυτόν γεννηθήκαμε και μεγαλώσαμε, σε αυτόν επιβάλλεται πιά να εξακολουθούμε να πιστεύουμε.
Τίποτα περισσότερο, ούτε λιγότερο ...