Ιστορικότητα του Ιησού: Μυθικιστές Vs Υποστηρικτών

[Pholarchos]

Αρχική Δημοσίευση από PUCK

Βασικά, δεν υπάρχει και κάτι που να έχει αφήσει ήσυχο ο χριστιανισμός. Τίγκα στις αντιγραφές, από την ιδέα του μονοθεϊσμού ως τη χρήση του λιβανιού και βάλε.

Από άλλα σου post, δείχνεις ψαγμένος. Αν σου κάνει η χριστιανική κοσμοθεωρία, οκ!, ακολούθησέ τη.
Μην λες, όμως, πράγματα που έχουν δειχθεί έως αποδειχθεί τόσα χρόνια τώρα.

Άλλο να φωνάζει κανείς υστερικά "αντιγραφή" άλλο να το αιτιολογεί. Τι είναι αντιγραφή και τι δεν είναι (ο δόκιμος όρος για ανταλλαγές μεταξύ θρησκειών/ιδεολογιών είναι "δανισμός", αλλά κι εδώ δεν υπάρχει θέμα δανισμού χωρίς να μπορεί να δειχθεί) ομοιότητες μπορεί να είναι τυχαίες, μπορεί να είναι λόγο κοινού πολιτισμικού υποστρώματος, "μεταφορές" λόγω κοινών στοιχείων "εξωτερικής λατρείας" ή και απλά κοινά στοιχεία (η προσευχή, οι στάσεις προσευχής, η ύπαρξη λειτουργικών κειμένων - που δεν είναι άλλο από την οικουμενικά κοινή καταγραφή προφορικών παραδόσεων.)

Ειδικά τα παραδείγματα που δίνεις είναι ατυχή αφού και η "ιδέα του μονοθεϊσμού" και η "χρήση του λιβανιού" υπήρχαν στην Ιουδαϊκή λατρεία της οποίας ο Χριστιανισμός υπήρξε αίρεση στην αρχή. Δεν αντέγραψαν κανένα στοιχείο του προηγούμενου χώρου είχαν συνέχεια στο χριστιανικό πλαίσιο, ταυτόχρονα νέοι χριστιανοί που μεταστρεφόταν από άλλες θρησκείες μετέφεραν τα δικά τους στοιχεία που άλλοτε βρισκόταν να είναι συμβατά και ενσωματωνόταν κι άλλοτε ήταν ασύμβατα και απορρίπτονταν. Ο μηχανισμός αυτός είναι εντελώς φυσικός σε διαπολιτιστικές και διαθρησκευτικές ανταλλαγές και δεν θεωρείται "αντιγραφή" αν προέρχεται από τον πολιτιστικό χώρο απ'όπου προήλθε η νέα θρησκεία ή από αυτή νεόφώτιστων οπαδών.
Αντιγραφή νοείται η οποιουδήποτε είδους εσκεμμένη η τεχνητή χρήση στοιχείων μιας θρησκείας από μια άλλη (τέτοια φαινόμενα συναντά συχνά κανείς σε σύγχρονες συγκριτιστικές ή "επινοημένες" θρησκείες όπου με εκλεκτικά κριτήρια φτιάχνει κάποιος ένα νέο σετ το οποίο δεν προέρχεται από τον πολιτιστικό χώρο απ'όπου προήλθε η νέα θρησκεία ή ο νέος οπαδός.

[beetlejuice]

Τα χριστούγεννα - το λέει και η λέξη - ΔΕΝ έχουν ρίζες σε ηλιοστάσια. Είναι η γέννηση του Χριστού. Ούτε υπήρχε καμιά "αντίστοιχη" θεότητα στην αρχαία Ελλάδα. Η θεολογίες της αρχαία Ελλάδας δεν απαιτούσαν κάτι αντίστοιχο με Μεσσία - ούτε και σχέτιζαν το θέμα με ηλιοστάσια παρά μόνο έμεσα.

Υπάρχουν αναρίθμητες γιορτές προχριστιανικών θεών και μεσσίων, η γέννηση των οποίων εορτάζεται πάνω στις μέρες των Ηλιοστασίων. Το γεγονός αυτό έγκειται στο ότι πρόκειται για Φυσικές Θρησκείες, για κοσμοθεάσεις δηλαδή οι οποίες βασίζονται στις διεργασίες της φύσης και στην αντανάκλασή τους στον κόσμο των ανθρώπων. Ο χριστιανισμός δεν είναι φυσική θρησκεία, παρ' όλα αυτά υιοθέτησε μετά τον 4ο-5ο μ.α.χ.χ αιώνα την 25η του Δεκέμβρη ως γενέθλια ημέρα του Ιησού (γεγονός που καταρρίπτει τα περί αντίβαρου του Sol Invictus ως προς τον ανταγωνισμό με τον χριστιανισμό τον 2ο αιώνα), έναν θεσμό (τα γενέθλια) που ως τότε πολεμούσε ως παγανιστική πρακτική. Τα παραπάνω αποτέλεσαν σαφέστατα μια πολιτική απόφαση που σκοπό είχε την καταπολέμηση των αρχαίων θρησκειών στο πλαίσιο του Ιουστινιάνειου και Θεοδοσιανού Κώδικα που είχαν ξεκινήσει να επιβάλλονται βίαια. Στην Ελλάδα κατά την περίοδο 22-25 Δεκεμβρίου εορταζόταν η γέννηση του Τριέσπερου Ηρακλέους, ενώ αξιοπρόσεκτοι παραλληλισμοί υπάρχουν και με την παράδοση του Διονύσου (για περισσότερα δείτε εδώ). Αντίστοιχοι εορτασμοί πραγματοποιούνταν και στην Αίγυπτο με τη γέννηση του Ώρου, καθώς επίσης και στην αντίστοιχη του Μίθρα.

[Pholarchos]

Αρχική Δημοσίευση από beetlejuice

Υπάρχουν αναρίθμητες γιορτές προχριστιανικών θεών και μεσσίων, η γέννηση των οποίων εορτάζεται πάνω στις μέρες των Ηλιοστασίων. Το γεγονός αυτό έγκειται στο ότι πρόκειται για Φυσικές Θρησκείες, για κοσμοθεάσεις δηλαδή οι οποίες βασίζονται στις διεργασίες της φύσης και στην αντανάκλασή τους στον κόσμο των ανθρώπων. Ο χριστιανισμός δεν είναι φυσική θρησκεία, παρ' όλα αυτά υιοθέτησε μετά τον 4ο-5ο μ.α.χ.χ αιώνα την 25η του Δεκέμβρη ως γενέθλια ημέρα του Ιησού ....

Τόσες ανακρίβειες είναι αδύνατον να απαντηθούν! Γνωστό κόλπο και αυτό.
Λοιπόν για τα Χριστούγεννα 25 ΔΕΚ οι Χριστιανοί άρχισαν να συζητούν το 2ο αιώνα πολύ πριν τον 4ο-5ο που λες.
Έπειτα 25/12 ΔΕΝ είναι το ηλίοστάσιο (ακόμα και με ακριβές ημερολόγιο αυτό είναι 21-22 Δεκ (άρα άσχετο) και με το παλιό ημερολόγιο υπήρχε επίσης απόσταση
Ο Χριστιανισμός είναι φυσική συνέχεια του Ιουδαϊσμού (αν θέλεις όρισε τη "φυσική" θρησκεία).

[beetlejuice]

Σχετικά με την ημερομηνία απαρχής του εορτασμού των Χριστουγέννων από την Εκκλησία (με τις αντίστοιχες πηγές στο link): By the early-to-mid 4th century, the Western Christian Church had placed Christmas on December 25,[24] a date later adopted in the East,[25][26] although some churches celebrate on the December 25 of the older Julian calendar, which, in the Gregorian calendar, currently corresponds to January 7, the day after the Western Christian Church celebrates the Epiphany. In the Council of Tours of 567, the Church "declared the twelve days between Christmas and Epiphany to be one unified festal cycle", thus giving significance to both December 25 and January 6.[12][27][28][29] The date of Christmas may have initially been chosen to correspond with the day exactly nine months after early Christians believed Jesus to have been conceived,[30] or with one or more ancient polytheistic festivals that occurred near southern solstice (i.e., the Roman winter solstice);[31][32] a further solar connection has been suggested because of a biblical verse[a] identifying Jesus as the "Sun of righteousness".[30][33][34]

Ετυμολογικά η λέξη Ηλιοστάσιο ορίζεται ως η στάση του Ήλιου στο ουράνιο στερέωμα. Έτσι το απόγευμα της 21ης προς 22ας Δεκεμβρίου, και για 3 ημέρες, ο Ήλιος δείχνει να "στέκεται" στον ορίζοντα στο χαμηλότερο σημείο κάθε σούρουπο, χωρίς η μέρα να μεγαλώνει ή να μικραίνει.
Αμέσως μετά, από την 26η Δεκεμβρίου δηλαδή, ο "ζωοδότης" αναγεννάται και ξεκινά πάλι το ταξίδι του προς τα πάνω στο ουράνιο στερέωμα.

O Χριστιανισμός ως κοσμοθεωρητικό σύστημα σαφέστατα και αποτελεί φυσική συνέχεια του Ιουδαϊσμού. Βέβαια το μεγαλύτερο κομμάτι της χριστιανικής φιλοσοφίας βασίζεται στον νεοπλατωνισμό (μεγάλη ιστορία).
Όταν αναφέρομαι σε φυσικές θρησκείες, εννοώ κοσμοθεάσεις που δεν έχουν στο επίκεντρό τους κάποια πρωταγωνιστική φιγούρα (συνήθως προφήτες, μεσσίες, θεανθρώπους κτλ). Αντιθέτως πρόκειται για μία δίχως καθορισμένη απαρχή εξέλιξη θρησκευτικών συστημάτων που αναπτύσσονται αρμονικά ανάμεσα σε έθνη και τον πολιτισμό που αυτά παράγουν, σε σχέση με τις φυσικές διεργασίες, σε συγκεκριμένο γεωγραφικό πλαίσιο.

[Pholarchos]

Αρχική Δημοσίευση από beetlejuice

Σχετικά με την ημερομηνία απαρχής του εορτασμού των Χριστουγέννων από την Εκκλησία (με τις αντίστοιχες πηγές στο link): By the early-to-mid 4th century, the Western Christian Church had placed Christmas on December 25,[24] a date later adopted in the East,[25][26] although some churches celebrate on the December 25 of the older Julian calendar, which, in the Gregorian calendar, currently corresponds to January 7, the day after the Western Christian Church celebrates the Epiphany. In the Council of Tours of 567, the Church "declared the twelve days between Christmas and Epiphany to be one unified festal cycle", thus giving significance to both December 25 and January 6.[12][27][28][29] The date of Christmas may have initially been chosen to correspond with the day exactly nine months after early Christians believed Jesus to have been conceived,[30] or with one or more ancient polytheistic festivals that occurred near southern solstice (i.e., the Roman winter solstice);[31][32] a further solar connection has been suggested because of a biblical verse[a] identifying Jesus as the "Sun of righteousness".[30][33][34]

Ετυμολογικά η λέξη Ηλιοστάσιο ορίζεται ως η στάση του Ήλιου στο ουράνιο στερέωμα. Έτσι το απόγευμα της 21ης προς 22ας Δεκεμβρίου, και για 3 ημέρες, ο Ήλιος δείχνει να "στέκεται" στον ορίζοντα στο χαμηλότερο σημείο κάθε σούρουπο, χωρίς η μέρα να μεγαλώνει ή να μικραίνει.
Αμέσως μετά, από την 26η Δεκεμβρίου δηλαδή, ο "ζωοδότης" αναγεννάται και ξεκινά πάλι το ταξίδι του προς τα πάνω στο ουράνιο στερέωμα.

O Χριστιανισμός ως κοσμοθεωρητικό σύστημα σαφέστατα και αποτελεί φυσική συνέχεια του Ιουδαϊσμού. Βέβαια το μεγαλύτερο κομμάτι της χριστιανικής φιλοσοφίας βασίζεται στον νεοπλατωνισμό (μεγάλη ιστορία).
Όταν αναφέρομαι σε φυσικές θρησκείες, εννοώ κοσμοθεάσεις που δεν έχουν στο επίκεντρό τους κάποια πρωταγωνιστική φιγούρα (συνήθως προφήτες, μεσσίες, θεανθρώπους κτλ). Αντιθέτως πρόκειται για μία δίχως καθορισμένη απαρχή εξέλιξη θρησκευτικών συστημάτων που αναπτύσσονται αρμονικά ανάμεσα σε έθνη και τον πολιτισμό που αυτά παράγουν, σε σχέση με τις φυσικές διεργασίες, σε συγκεκριμένο γεωγραφικό πλαίσιο.

Υπάρχουν μερικά γεγονότα που δεν μπορεί να αλλάξουν και που δεν κολλάνε με τα πιο πάνω. Η κουβέντα για 25/12 γίνεται ήδη από το 160 περίπου (ότι και να είπαν το 567) άρα είναι παλιότερη κι όχι επινόημα του 4ου - 5ου αιώνα.
Η θεσμοθέτηση παγανιστικής γιορτής στις 25/12 συμβαίνει από τον Αυρηλιανό, αυτοκράτορα το 274 μΧ με δεδομένο ότι τα Χριστούγεννα στις 25/12 άρχισαν να γίνονται αποδεκτά το 273 - 1 χρόνο πριν ο Αυριλιανός ορίσει το Dies Natalis Solis Invicti και ενώ οι χριστιανοί παίζουν με την ιδέα της 25/12 πάνω από 100 χρόνια! ίσως η επιλογή του Αυριλιανού να είχε ως κίνητρο τη δημιουργία αντίβαρου για τα Χριστούγεννα κι όχι το αντίστροφο.

Σημ: Λες "το μεγαλύτερο κομμάτι της χριστιανικής φιλοσοφίας βασίζεται στον νεοπλατωνισμό (μεγάλη ιστορία)."
Όντως μεγάλη η ιστορία αλλά πολύ κοντόφθαλμη οπτική!
Μόνο ένα μέρος της χριστιανικής φιλοσοφίας σχετίζεται πράγματι με το νεοπλατωνισμό (που μας είναι κοντινότερο και οικείο, αφού είναι ο Χριστιανικός μυστικισμός και κυρίως ο Ησυχασμός! εκεί κολλά το "κοντόφθαλμο")
Ο Χριστιανισμός είναι πολύ ευρύτερος.
"Βασίζεται;" Δεν θα έλεγα.
Είναι γεγονός ότι μεγάλο κομμάτι της χριστιανικής φιλοσοφίας χρησιμοποίησε και εκφράστηκε με νεοπλατωνική ορολογία. Αυτό δεν πάει να πει "βασίστηκε" αλλά ότι άνθρωποι προερχόμενοι στο χριστιανισμό από το νεοπλατωνισμό εξοικειωμένοι με τη σχετική ορολογία και αναγνωρίζοντας εμπειρικά ομοιότητες και τη χρησιμότητα της νεοπλατωνικής ορολογίας εκφράστηκαν με αυτή. Και καλά έκαναν γιατί είναι όντως κατάλληλη αλλά είναι λάθος να νομίζεις πως "βασίστηκε" αφού τα ίδια στοιχεία προϋπάρχουν και στον ιουδαϊκό μυστικισμό πριν τους νεοπλατωνικούς (αλλά με εβραϊκούς όρους που΄ήταν ξένοι πια για τους χριστιανούς κι έτσι χρησιμοποίησαν το κοντινότερο ανάλογο: το νεοπλατωνισμό.)

[beetlejuice]

Υπάρχουν μερικά γεγονότα που δεν μπορεί να αλλάξουν και που δεν κολλάνε με τα πιο πάνω. Η κουβέντα για 25/12 γίνεται ήδη από το 160 περίπου (ότι και να είπαν το 567) άρα είναι παλιότερη κι όχι επινόημα του 4ου - 5ου αιώνα.
Η θεσμοθέτηση παγανιστικής γιορτής στις 25/12 συμβαίνει από τον Αυρηλιανό, αυτοκράτορα το 274 μΧ με δεδομένο ότι τα Χριστούγεννα στις 25/12 άρχισαν να γίνονται αποδεκτά το 273 - 1 χρόνο πριν ο Αυριλιανός ορίσει το Dies Natalis Solis Invicti και ενώ οι χριστιανοί παίζουν με την ιδέα της 25/12 πάνω από 100 χρόνια! ίσως η επιλογή του Αυριλιανού να είχε ως κίνητρο τη δημιουργία αντίβαρου για τα Χριστούγεννα κι όχι το αντίστροφο.

Πώς γίνεται να ξεκινά η συζήτηση για τα Χριστούγεννα το 160 (πριν δηλαδή από την οργάνωση της επίσημης εκκλησίας) και με τον εορτασμό των γενεθλίων να θεωρείται παγανιστικό έθιμο; Κάποια πηγή που να το αναφέρει αυτό υπάρχει;
Το ίδιο το Biblical Archaeology αναφέρει: The extrabiblical evidence from the first and second century is equally spare: There is no mention of birth celebrations in the writings of early Christian writers such as Irenaeus (c. 130–200) or Tertullian (c. 160–225). Origen of Alexandria (c. 165–264) goes so far as to mock Roman celebrations of birth anniversaries, dismissing them as β€œpagan” practicesβ€”a strong indication that Jesus’ birth was not marked with similar festivities at that place and time.1 As far as we can tell, Christmas was not celebrated at all at this point.

Επίπρόσθετα, δεν υπάρχει κανένα σχόλιο για τις πρότερες παραδόσεις σχετικά με τον Τριέσπερο Ηρακλή, τους εορτασμούς του Ώρου ή του Μίθρα;

Σημ: Λες "το μεγαλύτερο κομμάτι της χριστιανικής φιλοσοφίας βασίζεται στον νεοπλατωνισμό (μεγάλη ιστορία)."
Όντως μεγάλη η ιστορία αλλά πολύ κοντόφθαλμη οπτική!
Μόνο ένα μέρος της χριστιανικής φιλοσοφίας σχετίζεται πράγματι με το νεοπλατωνισμό (που μας είναι κοντινότερο και οικείο, αφού είναι ο Χριστιανικός μυστικισμός και κυρίως ο Ησυχασμός! εκεί κολλά το "κοντόφθαλμο")
Ο Χριστιανισμός είναι πολύ ευρύτερος.
"Βασίζεται;" Δεν θα έλεγα.
Είναι γεγονός ότι μεγάλο κομμάτι της χριστιανικής φιλοσοφίας χρησιμοποίησε και εκφράστηκε με νεοπλατωνική ορολογία. Αυτό δεν πάει να πει "βασίστηκε" αλλά ότι άνθρωποι προερχόμενοι στο χριστιανισμό από το νεοπλατωνισμό εξοικειωμένοι με τη σχετική ορολογία και αναγνωρίζοντας εμπειρικά ομοιότητες και τη χρησιμότητα της νεοπλατωνικής ορολογίας εκφράστηκαν με αυτή. Και καλά έκαναν γιατί είναι όντως κατάλληλη αλλά είναι λάθος να νομίζεις πως "βασίστηκε" αφού τα ίδια στοιχεία προϋπάρχουν και στον ιουδαϊκό μυστικισμό πριν τους νεοπλατωνικούς (αλλά με εβραϊκούς όρους που΄ήταν ξένοι πια για τους χριστιανούς κι έτσι χρησιμοποίησαν το κοντινότερο ανάλογο: το νεοπλατωνισμό.)

Σε ότι αφορά το τεράστιο αυτό (και ίσως έμμεσα σχετικό) θέμα που θίγεις, είναι γεγονός πως Νεοπλατωνικά στοιχεία συναντάμε και στον πρώιμο Ιουδαικό μυστικισμό της Μέρκαμπα.
Παρόλα αυτά είναι η σκέψη του Πρόκλου που φαίνεται πολύ πιο έντονη στα έργα του ΨευδοΔιονύσιου Αρεοπαγίτη, παρά οι επιρροές από την Ιουδαϊκή σκέψη. Χαρακτηριστικό παράδειγμα, η θεολογία του φωτός όπως και η ιεραρχία των κοσμικών δυνάμεων, που έχει ξεκάθαρη σχέση με την μεταφυσική του Φωτός στον Πλωτίνο και τις Εννάδες του Πρόκλου.
Λίγο ως πολύ όλες οι μυστικιστικές σχολές των αρχαίων παραδόσεων χρησιμοποιούν κοινά σύμβολα και έννοιες. Το σημαντικό όμως (επανερχόμενος στο ζήτημα που εξετάζουμε εδώ) είναι πως η χριστιανική θεολογική σκέψη των πατέρων της Εκκλησίας (βλ. Ψευδοδιονύσιο, Γρηγόριο Νήσσης κ.α.) συστηματοποιούν όχι απλά με ελληνικούς (πλατωνικούς) όρους την θεολογία τους, αλλά της αποδίδουν μια λογικότητα που είναι βασικό γνώρισμα της φιλοσοφικής σκέψης, όπως ακριβώς την ανέπτυξαν οι Έλληνες. Η Μέρκαμπα για παράδειγμα είναι αποκαλυπτική γραμματεία. Η θεολογία των Πατέρων όμως επιχειρηματολογεί σε βαθμό τέτοιο που δεν καταλαβαίνεις μερικές φορές αν διαβάζεις φιλόσοφο ή θεολόγο. Αυτή είναι μια σημαντική διαφορά. Οι Έλληνες έμαθαν τους Χριστιανούς να σκέφτονται, όχι μόνο τους πρόσφεραν τις λέξεις, αλλά και τον τρόπο.
Για περισσότερα, μιας και μ'αρεσει να μιλάω με πηγές, σε παραπέμπω στην έρευνα του Tuomo Lankila από το Πανεπιστήμιο του Ελσίνκι (2011), για τις παγανιστικές ρίζες στο έργο του Ψευδοδιονύσιου€, καθώς επίσης και στην εργασία του Carlo M. Mazzucchi που παρουσιάζει την άποψη πως ο πραγματικός συγγραφέας των κειμένων του Αρεοπαγίτη ήταν ο Δαμάσκιος (ή κάποιος μαθητής του).

Αυτά τα ολίγα για τη θεολογία του χριστιανισμού, γιατί σε πολιτικό και πολιτισμικό επίπεδο οι επιδράσεις του απέναντι στην ελληνικότητα ήταν σίγουρα καταστροφικές...

[Pholarchos]

Αρχική Δημοσίευση από beetlejuice

Πώς γίνεται να ξεκινά η συζήτηση για τα Χριστούγεννα το 160 (πριν δηλαδή από την οργάνωση της επίσημης εκκλησίας) και με τον εορτασμό των γενεθλίων να θεωρείται παγανιστικό έθιμο; Κάποια πηγή που να το αναφέρει αυτό υπάρχει;...
...Σε ότι αφορά το τεράστιο αυτό (και ίσως έμμεσα σχετικό) θέμα που θίγεις, είναι γεγονός πως Νεοπλατωνικά στοιχεία συναντάμε και στον πρώιμο Ιουδαικό μυστικισμό της Μέρκαμπα.
...

Από τη στιγμή που η Μερκάβα προηγείται χρονικά του Νεοπλατωνισμού δεν μπορούμε να μιλάμε στα στοιχεία "νεοπλατωνικά" στη Μερκάβα αλλά - γνώμη μου - είναι μάλλον λόγο κοινών εμπειριών ή μεθόδων.

Ο Ειρηναίος πρώτος συζητά τις 25/12 - αν δεν κάνω λάθος. Και γιορτές όπως τριέσπερου Ηρακλή κτλ ήταν μικρογιορτές τοπικές χωρίς εμβέλεια να επηρεάσουν χριστιανικές επιλογές.

[beetlejuice]

Θα επανέλθω στο θέμα όταν βρω περισσότερο χρόνο (σίγουρα πριν τα τέλη του έτους).
Προς το παρόν ενημερώνω τους φίλους της σελίδας πως σήμερα δημοσιεύτηκε στο News247.gr ένα εκτεταμένο απόσπασμα από το βιβλίο μου αναφορικά με τον Μυθικισμό, το ηρωικό μοτίβο και τον Ιησού, αλλά και ορισμένα ακόμα άκρως ενδιαφέροντα ζητήματα όπως την αρχαία τεχνική της "Μιμήσεως" και τον Βιβλικό Μινιμαλισμό.

Διαβάστε το άρθρο πατώντας εδώ.

[beetlejuice]

Δόθηκε σήμερα στη δημοσιότητα το trailer του επερχόμενου ντοκιμαντέρ μου με τίτλο "Άδωνις και Ιησούς: Όψεις του Μυθικισμού στην Ελλάδα"!

Μπορείτε να το παρακολουθήσετε πατώντας εδώ.

Για περισσότερες πληροφορίες αναφορικά με τους συμμετέχοντες και το περιεχόμενo του φιλμ πατήστε εδώ.

[Pholarchos]

Αρχική Δημοσίευση από beetlejuice

...Δόθηκε σήμερα στη δημοσιότητα το trailer του επερχόμενου ντοκιμαντέρ μου με τίτλο "Άδωνις και Ιησούς: Όψεις του Μυθικισμού στην Ελλάδα"! ....

Καημός κι αγώνας να διαφημιστεί η υπόθεση - αλλά κενό το περιεχόμενο.
Σα να λέμε Ψεκασμοί και Χρέος: Όψεις του Σουρεαλισμού στην Ελλάδα...

Να πούμε ότι ο "μύθος" του Άδωνι προέχεται από τα χρόνια του Ιησού; (αρχή 1ου αιώνα)
Να πούμε ότι ο "μύθος" του "αναστημένου Άδωνι" προέρχεται από τη μέση του 2ου αιώνα; (μΧ εννοείται, κι ενώ για 100+ χρόνια κυκλοφορούσε η ιστορία του Ιησού!0
Να πούμε ότι ο θάνατος του Άδωνι (από αγριογούρουνο σε χωράφι με μαρούλια! Από εκεί άραγε ξεκίνησε το "τον φάγανε λάχανο;!" - πού ήσουν Οβελίξ να τον σώσεις!) δεν έχει σχέση με την εκτέλεση του Ιησού από αρχές που ένιωθαν άβολα με το κήρυγμα του;
Να πούμε ότι η (έντεχνα ορχηστρωμένη) δήθεν-ταύτηση Ιησού-Άδωνι είναι προϊόν των μοντέρνων καιρών;

Τώρα το γιατί κάποιοι στην Ελλάδα του 21ου αιώνα γυρίζουν ντοκυμαντέρ με ανύπαρκτο θέμα... ας το μαντέψουν οι "συνειδητοποιήμένοι" και "ψαγμένοι" (που είναι και τα θύματα της υπόθεσης.)

Η μόνη ιστορικά ορθή σχέση είναι αυτή της προχριστιανικής παρεξήγησης των Ελληνιστών βασιλιάδων της Παλαιστίνης (Σελευκίδες και Πτολεμαίοι μάλλωναν ποιανού ήταν ο... αχυρώνας) λόγω της ηχητικής ομοιότητα Άδωνι και Αδωνάι (ένα από τα Ιουδαϊκά ονόματα του Θεού.) Φυσικά η σχέση ήταν μόνο ηχητική αλλά η παρεξήγηση ήταν λάδι στη φωτιά των Μακαβαιικών πολέμων (πολλά χρόνια πριν τον Ιησού).