|
|
|||||||
|
|
Εργαλεία Θεμάτων | Τρόποι εμφάνισης |
|
#41
06-06-13, 14:39
|
|||
|
|||
Επειδή είναι παντελώς αστήρικτη η θεωρία της εξέλιξης, το μόνο που καταφέρνει, είναι παράγει άφθονο χιούμορ. Ας το χρησιμοποιήσουμε λοιπόν.
Θα αναφερθούν δυο χιουμοριστικά παραμύθια, από τα οποία βγαίνουν σοβαρά συμπεράσματα. 1) Μια φορά και ένα καιρό η τεμπέλα εξέλιξη, σε ορισμένα χρονικά διαστήματα, ευνόησε την ανάπτυξη ενός ζώου, προικίζοντάς το με εξαιρετικά προτερήματα, ώστε να αναδειχθεί σε σκεπτόμενο ον. Δεν φρόντισε όμως την ίδια περίοδο να ευνοήσει, και την ανάπτυξη ορισμένων άλλων ζώων (= διαφορετικής μορφής από αυτήν των πιθηκοειδών), προικίζοντάς τα, με τα ΙΔΙΑ ΑΚΡΙΒΩΣ, εξαιρετικά προτερήματα με συνέπεια να αναδειχθούν και αυτά σε σκεπτόμενα όντα, ώστε μαζί με το προηγούμενο ον, να αποτελέσουν ένα ενιαίο σύνολο, με ΜΟΝΟ διακριτικό σημείο, τη διαφορετική μορφή τους. Και ξέρετε γιατί παιδάκια μου; Από τυχαιότητα. Μα, τι σας λέω τώρα;! Σε αυτήν πιστεύουν οι καφετζούδες και οι χαρτορίχτρες!!! Πρόβλεψε ότι θα κουραζόταν η καημένη!!! Αλλά μην ανησυχείτε παιδάκια μου, μετά από δισεκατομμύρια χρόνια όταν πια θα έχει ξεκουραστεί, θα φροντίσει να αναπτύξουν διάφορα ζώα τα πλεονεκτήματα του ανθρώπου. Και θα ζουν αυτοί καλά και εμείς καλύτερα. Ναι θα προλάβουμε να τα δούμε με τα μάτια μας όλα αυτά παιδάκια μου!!! Επειδή η μεγάααλη επιστήμη μας, σε λίγο καιρό με την πρόοδο που έχει, θα παρατείνει τη ζωή μας μέχρι τότε!!! 2)Μια φορά και ένα καιρό, από ένα προγονικό ζώο, έλαβαν την αρχή τους δύο ζώα. Αλλά τα δύο αυτά ζώα, είχαν διαφορετικές συνήθειες παιδάκια μου! Το ένα είχε πολλές συνήθειες, δεν είχε όμως μια βασική συνήθεια που είχε το άλλο ζώο. Ποια λοιπόν ήταν αυτή βασική συνήθεια που είχε το άλλο ζώο; Αχ, παιδάκια μου! Αυτό το ζώο είχε τη συνήθεια να μυρίζει τα δάκτυλά του!!! Και δώστου, μύρισμα στο μύρισμα, μεταδιδόταν αυτή η συνήθεια από γενεά σε γενεά, στους απογόνους αυτού του ζώου. Ώσπου μια ημέρα, Νάσου, μεγάααλωσε ο εγκέφαλός τους και άρχισαν να σκέπτονται και να μιλάνε. Είδατε παιδάκια τι έπαθε το άλλο ζώο που δεν είχε αυτή τη συνήθεια; Έμεινε ζώο. Παρόλο που είχε και αυτό δάκτυλα, δεν τα μύριζε όμως!!! Είναι άξιο της τύχης του το καημένο!!! 
|
|
#42
08-06-13, 14:22
|
|||
|
|||
|
Επειδή πολύς λόγος γίνεται για την επιστήμη, καλό είναι να κάνουμε μια μαθηματική ακτινογραφία στην δεσποινιδούλα μας. Η επιστήμη μέχρι σήμερα έχει κάνει πολλές και σημαντικές ανακαλύψεις. Αναμφισβήτητα όμως η πιο αντιπροσωπευτική και φανταστική γενικά επιτυχία της, είναι η κατάκτηση της σελήνης. Αυτήν την πρόοδο της επιστήμης θα παραβάλλουμε με την πρόοδο της ηλικίας του ανθρώπου.
Το αποτέλεσμα θα είναι άκρως παραστατικό και θα αποδεικνύει με μαθηματική ακρίβεια την πραγματική δυναμικότητά της. ΧΡΕΙΑΖΟΝΤΑΙ ΤΡΙΑ ΣΥΝΟΛΑ 1) Σύνολο κατακτηθέντων αστρικών σωμάτων από την επιστήμη = ένα (1), αυτό της σελήνης. 2) Σύνολο υπαρχόντων αστρικών σωμάτων που βρίσκονται στο σύμπαν. Βάζουμε 3.155.760.000. Απ’ ότι ακούμε είναι περισσότερα. Τα μαθηματικά όμως δεν «κολλάνε» σ’ αυτές τις λεπτομέρειες (= στο ότι η επιστήμη δε γνωρίζει τον ακριβή αριθμό, του συνόλου των αστρικών σωμάτων). Το αποτέλεσμα θα είναι αναλογικό και αν έστω ο παραπάνω αριθμός αυξομειώνεται, με μαθηματική ακρίβεια θα αυξομειώνεται και η ηλικία της επιστήμης βάσει της προόδου της. 3) Σύνολο ζωής του ανθρώπου. Βάζουμε εκατό (100) έτη. ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑ: Η επιστήμη, με βάση την πρόοδό της, κατατάσσεται από πλευράς δυναμικότητας, στην ενός (1) δευτερολέπτου, ηλικία του ανθρώπου, δηλαδή στην κατάσταση νεογνού. Και για να νιώσουμε καλύτερα το ουσιαστικό αποτέλεσμα, θα κάνουμε έναν παραλληλισμό: Τι λέμε στο νεογνό; Μη εκεί, τζίζ. Τι λέμε στην επιστήμη νεογνό; Μη επιχειρείς να κατακτήσεις τον ήλιο, τζίζ. Kαι τα δύο νεογνά, υπακούουν, το ίδιο. Πλήρης ταύτιση! ΓΙΑ ΝΑ ΜΗ ΚΥΝΗΓΑΕΙ ΧΙΜΑΙΡΕΣ: Εάν η κορυφή των αστρικών σωμάτων έχει συγκεκριμένο αριθμό και μπορεί η επιστήμη νεογνό με την πρόοδό της να μειώσει την απόσταση που τη χωρίζει από την κορυφή αυτή, υπάρχουν όμως δημιουργήματα στο σύμπαν που δεν έχουν κορυφή. Είναι αχανή. Όπως ο ουρανός. Άντε πήγαινε να βρεις την αρχή και το τέλος του. Άρα, σε γενικές γραμμές η «κορυφή» του όρους που λέγεται σύμπαν είναι αχανής. Και ασφαλώς η αληθινή πρόοδος συνίσταται στο να μειώσεις την απόσταση, από την κορυφή που θέλεις να κατακτήσεις. ( Όπως π.χ. η μείωση της απόστασης από την κορυφή του συνόλου των αστρικών σωμάτων). Έλα όμως που το όρος του σύμπαντος είναι αχανές! (= Στην οριζόντια και κάθετη έκτασή του). Άρα, είναι αμείωτη η απόσταση από την «κορυφή» του! Έτσι, μοιραία η όποια πρόοδος της επιστήμης εσαεί θα κυμαίνεται στους «πρόποδες» του όρους αυτού, στο μηδέν (0) δηλαδή. Για να γίνει περισσότερο κατανοητό αυτό: (Παράδειγμα παραστατικής ανάγκης) Σ’ αυτό το αχανές όρος του υλικού σύμπαντος δημιουργούμε σκαλοπάτια που φυσικά στην οριζόντια έκτασή τους είναι αχανή. Τα οποία χαρακτηρίζονται με αριθμούς που όπως ξέρουμε είναι και αυτοί άπειροι. Φυσικό είναι, εμείς αφού ζούμε στη γη, να χρησιμοποιήσουμε ως ΒΑΣΗ το σκαλοπάτι εκείνο που ευθυγραμμίζεται με την επιφάνεια της γης. (= Κατά χάρη πρόποδες του αχανούς αυτού όρους ). Η οποία γη καταλαμβάνει ένα μέρος, της οριζόντιας και αχανούς έκτασής του. Επόμενο είναι, αυτό το σκαλοπάτι να χαρακτηρίζεται με τον αριθμό μηδέν (0), τεραστίων σε ύψος και πλάτος διαστάσεων και να ακολουθούν αντίστοιχα, οι επόμενοι αριθμοί για να χαρακτηρίσουν τα καθοδικά και ανοδικά αχανή σκαλοπάτια. Ως είναι φυσικό, η επιστήμη βρίσκεται σε ένα τμήμα του ΒΑΣΙΚΟΥ σκαλοπατιού, που ευθυγραμμίζεται με την επιφάνεια της γης. Και οφείλει, μαζί με την πρόοδό της στις γενικές επιστήμες, να κατακτήσει σπιθαμή προς σπιθαμή, όλο το όρος του υλικού σύμπαντος, στην οριζόντια και κάθετη έκτασή του. Ο στόχος αυτός – όπως είναι λογικό – χρειάζεται μεθοδικότητα. Πρέπει ΠΡΩΤΑ να κατακτήσει τη ΒΑΣΗ του σκαλοπατιού στην οποία βρίσκεται τώρα, σε όλη την οριζόντια έκτασή της και μετά να ανέβει στο επόμενο σκαλοπάτι. Αυτό όμως είναι αδύνατο να πετύχει η επιστήμη. Διότι η οριζόντια έκταση του ΒΑΣΙΚΟΥ σκαλοπατιού στο οποίο βρίσκεται, είναι απλά αχανής. Άρα αμείωτη, άρα ακατάκτητη, με την όποια σε γενικές γραμμές πρόοδό της. Γι’ αυτό μοιραίο είναι, να βρίσκεται ΠΑΝΤΑ στη ΒΑΣΗ αυτού του σκαλοπατιού. Δηλαδή, στους πρόποδες του όρους όπου ορθώνεται ο ογκώδης αριθμός μηδέν. Μη μπορώντας η καημένη, ποτέ, να μπουσουλήσει στο επόμενο ανοδικό σκαλοπάτι. (ΠΑΝΤΟΤΙΝΟ νεογνό γαρ). ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑ: Η Αξιολόγηση της επιστήμης δεν πρέπει να γίνεται σύμφωνα με τη ΜΟΝΟΠΛΕΥΡΗ συγκριτική μέθοδο ( = συγκριτικός υπολογισμός της προόδου της, σε σχέση με την απόσταση που έχει από το παρελθόν), όπως λανθασμένα γίνεται τώρα. Διότι αυτή η μέθοδος, μας δημιουργεί μεγεθυντικούς φακούς με συνέπεια να βλέπουμε το νεογνό, σαν γίγαντα. Αλλά η αξιολόγηση της επιστήμης πρέπει να γίνεται σύμφωνα με τη ΣΦΑΙΡΙΚΗ συγκριτική μέθοδο ( = συγκριτικός υπολογισμός της προόδου της και σε σχέση με την απόσταση που έχει από το παρελθόν, αλλά και σε σχέση με την ιλιγγιώδη και αμείωτη απόσταση που έχει από την αχανή «κορυφή» του σύμπαντος και γενικά της τελειότητας ). Δηλαδή η σφαιρική συγκριτική μέθοδος επειδή ΒΑΣΙΖΕΤΑΙ σε συγκρίσεις δύο (2) ειδών, είναι πέρα για πέρα ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΙΚΗ. Επί τέλους! Δε χρειάζονται οι μεγεθυντικοί φακοί, τελείως άχρηστοι. Γιατί θα έχουμε μια διαυγή, τέλεια και αποδεδειγμένη εικόνα, η οποία δημιουργείται από την αδυναμία της επιστήμης – με την όποια πρόοδό της – να μειώσει την ιλιγγιώδη απόσταση που τη χωρίζει, από την αμείωτη «κορυφή» του αχανούς σύμπαντος και γενικά της τελειότητας. Με μοιραίο επακόλουθο, η εμφανιζόμενη και ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΗ εικόνα, απαλλαγμένη πλέον από τους μεγεθυντικούς φακούς, να την χαρακτηρίζει στην ΠΑΝΤΟΤΙΝΗ κατάστασή της σε επίπεδο νεογνού. Συζητούσα με κάποιον που είχε αντίθετες απόψεις στα όσα του έλεγα, αλλά προς τιμή του, μου είπε κάτι το σοφό: - Θα το αποδώσω κάπως ελεύθερα ενθυμούμενος το νόημά του. «Ο άνθρωπος σε σύγκριση με το τίποτα έχει κάνει πολλά, σε σύγκριση όμως με το απόλυτο, το τέλειο, δεν έχει κάνει τίποτα». Ποιός νοήμων μπορεί να διαφωνήσει με το σοφό αυτό απόφθεγμα; Το οποίο απηχεί τα όσα γράφτηκαν εδώ. ΜΙΑ ΤΟΠΟΘΕΤΗΣΗ ΠΟΥ ΠΡΟΚΑΛΕΙ ΤΟΝ ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΙΚΟ ΟΡΘΟΛΟΓΙΣΜΟ Η επιστήμη έχει σημειώσει μεγάλη πρόοδο. Μπορεί και λύνει το πρόβλημα της αρχής του σύμπαντος και της ζωής, έχει κατακτήσεις στο θέμα της υγείας, μέχρι και μεταμόσχευση καρδιάς έφθασε στο σημείο να πετυχαίνει, κάνει θαύματα. ΟΡΘΟΛΟΓΙΣΜΟΣ: Σ’ ευχαριστώ για την πάσα που μου κάνεις. Σχετικά με τα θαύματα που κάνει η επιστήμη στον τομέα της υγείας, φυσικά αστειεύεσαι. Κάνε επισκέψεις στα άσυλα ανιάτων και εκεί θα διαπιστώσεις ένα πραγματικά μεγάλο θαύμα! Πως μπορεί η επιστήμη, ενώ παρατηρεί αυτές τις ασθένειες επί χιλιάδες χρόνια, να έχει τα χέρια της συνεχώς αγκυλωμένα στην ανάταση; Αυτό όντως είναι, είναι μεγάλο θαύμα!!! Όσον αφορά ότι μπορεί και λύνει το πρόβλημα της αρχής του σύμπαντος και της ζωής, πάλι φυσικά αστειεύεσαι. Εδώ, δεν μπορεί να κάνει το ελάχιστο, να επισκεφθεί τον ήλιο. Να πούμε και για το πιο δύσκολο που δεν μπορεί να κάνει; Υπάρχουν αστρικά σώματα, που λόγω μεγάλων αποστάσεων, πρέπει να περάσουν δισεκατομμύρια χρόνια διαστημικού ταξιδιού για να κατακτηθούν. Τώρα καταλαβαίνουμε την τρομακτική αδυναμία της επιστήμης ως προς την επίτευξη των στόχων αυτών. Ας επιστρέψουμε όμως από τις ΑΣΤΡΟΝΟΜΙΚΕΣ αδυναμίες της, στις επίγειες. Είναι τελείως αδύναμη να αντιμετωπίσει τους σεισμούς, που παρατηρεί χιλιάδες χρόνια και εξακολουθεί να κρύβεται κάτω από το τραπέζι. Μα τι γράφω; Με πληροφόρησε ένα μήνυμα ως εξής: «Σχεδόν όλοι που απλά βουτούν και κρύβονται κάτω από κάτι (=άρα και τραπέζι) όταν καταρρέει ένα κτίριο συνθλίβονται μέχρι θανάτου.» Η καημένη επιστήμη ούτε κάτω από το τραπέζι δεν μπορεί να σωθεί!!! Δεν έχει απάντηση στις προαναφερθείσες ασθένειες που επίσης παρατηρεί χιλιάδες χρόνια. Kαι θα έχει απάντηση στο πρόβλημα της αρχής του σύμπαντος και της ζωής, θέμα που δεν μπορεί να παρατηρήσει; ΕΛΕΟΣ!!! Και όπου, όπως ξέρουμε, λείπει η παρατήρηση, μοιραία λείπει και η απόδειξη. (Αυτός είναι απαράβατος επιστημονικός όρος). ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑ: Μετά την αναφορά των τρομακτικών και ΑΣΤΡΟΝΟΜΙΚΩΝ αδυναμιών της επιστήμης, το συμπέρασμα βγαίνει μόνο του: Η δύναμή της, σε συνδυασμό με τη γνώση της είναι μικρή έως ανύπαρκτη. Και εύλογα γεννάται το ερώτημα: Γιατί ντε και καλά να επηρεαζόμαστε θετικά, σε θεωρίες μιάς επιστήμης που η δύναμη και η γνώση της είναι μικρή, σχετική και να μην επηρεαζόμαστε αρνητικά, σε θεωρίες μιάς επιστήμης που Η ΑΔΥΝΑΜΙΑ ΚΑΙ Η ΑΓΝΩΣΙΑ ΤΗΣ ΕΙΝΑΙ ΑΚΑΤΑΣΧΕΤΗ; Ένα παράδειγμα για την καλύτερη και παραστατική λήψη των παραπάνω είναι απαραίτητο: Ας υποθέσουμε ένα νεογνό, ότι θα μπορούσε να μιλήσει και να έλεγε: «Εγώ σε λίγο θα σηκωθώ να μαγειρέψω». Δια του ορθολογισμού - λόγω της ακατάσχετης αδυναμίας του - δεν θα απορρίπταμε απριόρι τα λόγια του ως αβάσιμα και δεν θα γελούσαμε με αυτά; Έτσι λοιπόν, όταν η επιστήμη νεογνό εκφράζει θεωρίες, σε θέματα που ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΠΑΡΑΤΗΡΗΣΕΙ, άρα μοιραία και να ΜΗΝ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΤΙΣ ΑΠΟΔΕΙΞΕΙ, όπως στα θέματα της αρχής του σύμπαντος, της ζωής (απούσα γαρ κατά τη δημιουργία τους. Και όπου, όπως ξέρουμε, απουσιάζει η άμεση παρατήρηση, μοιραία, απουσιάζει και η απόδειξη. Αυτός είναι απαράβατος επιστημονικός όρος), εννοείται και της υποτιθέμενης αρχής της εξέλιξης, δια του ΟΡΘΟΛΟΓΙΣΜΟΥ, δεν έχουμε κανένα δικαίωμα να τις υπολογίζουμε. Αυτές οι θεωρίες της επιστήμης νεογνού, συνεπώς ΚΑΙ, λόγω της ΑΠΟΔΕΙΧΘΕΙΣΑΣ αστρονομικής και ακατάσχετης αδυναμίας της, σαφώς καθίστανται αβάσιμες και ΑΠΡΙΟΡΙ ΑΠΟΡΡΙΠΤΟΝΤΑΙ.
|
|
#43
08-06-13, 15:55
|
||||
|
||||
|
Πραγματικά μένω άναυδος μπροστά στην ορθότητα του συλλογισμού σου! Μπράβο!!! Δηλαδή επιστήμη είναι μόνο οι επανδρωμένες αποστολές σε άλλους πλανήτες και δορυφόρους, ε? Η σχάση του ατόμου δεν είναι επιστήμη? Η δημιουργία ηλεκτρονικών υπολογιστών δεν είναι επιστήμη? Η ανακάλυψη νέων υλικών δεν είναι επιστήμη? Τα Μαθηματικά δεν είναι επιστήμη? Και ναι η επιστήμη έχει σημειώσει πρόοδο. Και συνεχώς επιτυγχάνει άλματα μπροστά. Απλά εσύ πιστεύεις ότι είναι όλα εύκολα, αλλιώς δεν θα έλεγες "δεν μπορεί να κάνει το ελάχιστο να επισκεφτεί τον ήλιο". Ξέρεις τι συνθήκες επικρατούν εκεί? Χρειάστηκε η τεχνολογία του 19ου αιώνα για να φτάσουμε στην Ανταρκτική. Και αν αυτό είναι μια φορά δύσκολο αποστολή στον ήλιο είναι 1 εκατομμύριο φορές δυσκολότερη. Μου λες ότι δεν έχει κάνει θαύματα στην υγεία? Μισό αιώνα πριν 2 εκατομμύρια άνθρωποι πέθαιναν από ευλογιά κάθε χρόνο και την εξαλείψαμε Όταν αρρωστήσεις παίρνεις αντιβιοτικά και γίνεσαι αμέσως καλά. Δεν ήταν όμως πάντα έτσι τα πράγματα...Έναν αιώνα πριν(για να μην πω τι γινόταν αιώνες πριν) ένα απλό "βηχαλάκι" μπορούσε να στείλει άνθρωπο στον τάφο. Μπορεί τα περισσότερα πράγματα να τα θεωρείς δεδομένα πλέον και εύκολα να τα σκεφτεί κανείς όμως οι επιστήμονες έδωσαν τιτάνιους αγώνες για να τα δημιουργήσουν ή να τα αποδείξουν και υπάρχουν αμέτρητα τέτοια παραδείγματα
__________________
Nothing is true, Everything is permitted
|
|
#44
09-06-13, 17:02
|
|||
|
|||
|
Αγαπητέ Old Guard Grenadier, σκοπός μου είναι να αξιολογηθεί αντικειμενικά η επιστήμη.
Την επιστήμη την αξιολογούμε αντικειμενικά όταν ΔΕΝ βλέπουμε μόνο τις ορισμένες επιτυχίες της, αλλά βλέπουμε και τις άπειρες αδυναμίες της. Μέρος από τις οποίες εμπεριστατωμένα χαρακτηρίσθηκαν στo προηγούμενο σχόλιό μου. Το να εγκλωβιζόμαστε στη παρωχημένη αξιολόγηση με γνώμονα τη μονόπλευρη συγκριτική μέθοδο (= συγκριτικός υπολογισμός της προόδου της, σε σχέση με την απόσταση που έχει από το παρελθόν), σημαίνει ότι δεν αξιολογούμε αντικειμενικά την επιστήμη. Και για να σου δώσω να καταλάβεις ότι η πιο πάνω μέθοδος είναι πέρα για πέρα λανθασμένη, στην οποία, διαβάζοντας το σχόλιό σου διαπίστωσα ότι κατέφυγες και εσύ, θα αναφέρω δύο παραδείγματα απορρέοντα από την εμπειρική ζωή μας (Το Ανώτατο Πανεπιστήμιο). 1) Έναν 17χρονο άνθρωπο τον λέμε «νεαρό». Πριν από τον χαρακτηρισμό μας, αυτόματα χρησιμοποιήσαμε τη σφαιρική συγκριτική μέθοδο. (=Υπολογίσαμε την απόσταση της ηλικίας του, όχι μόνο από την αρχή της γέννησής του, αλλά και από το τέλος της κορυφής του μέσου όρου της επίγειας ζωής του). Και επειδή η απόσταση της συγκεκριμένης ηλικίας του, είναι πιο μακριά από το μέσο όρο της επίγειας ζωής του και πιο κοντά στη γέννησή του, τον χαρακτηρίσαμε «νεαρό». 2) Σε πρωτάθλημα που συμμετέχουν 16 ομάδες. Μία ομάδα βρίσκεται στη 13η θέση, λέμε ότι η ομάδα αυτή είναι στις «τελευταίες θέσεις της βαθμολογίας». Πάλι εδώ, πριν από τον χαρακτηρισμό μας, αυτόματα χρησιμοποιήσαμε τη σφαιρική συγκριτική μέθοδο. (=Υπολογίσαμε την απόσταση της συγκεκριμένης θέσης, όχι μόνο από το τέλος, αλλά και από την κορυφή του βαθμολογικού πίνακα). Και επειδή η απόσταση της 13ης θέσης, είναι πιο μακριά από την κορυφή της βαθμολογίας και πιο κοντά στο τέλος αυτής, χαρακτηρίσαμε την ομάδα ότι ανήκει στις «τελευταίες θέσεις». Πως αξιολογήσαμε αντικειμενικά τον 17χρονο και την ομάδα; Χρησιμοποιώντας την παρωχημένη και λανθασμένη μονόπλευρη συγκριτική μέθοδο; Όχι βέβαια! Χρησιμοποιήσαμε την αντικειμενική σφαιρική συγκριτική μέθοδο, που ΒΑΣΙΖΕΤΑΙ σε συγκρίσεις δύο (2) ειδών! Λοιπόν, επειδή η πρόοδος και η δύναμη της επιστήμης, ΓΕΝΙΚΑ, είναι ορισμένη, ενώ η αδυναμία και η αγνωσία της είναι απεριόριστη, για να την αξιολογήσουμε αντικειμενικά, είμαστε υποχρεωμένοι να καταφύγουμε στην σφαιρική συγκριτική μέθοδο. Αυτό και έγινε στην εργασία μου (προηγούμενο σχόλιό μου), το τελικό αποτέλεσμα της οποίας, την χαρακτηρίζει ΑΠΟΛΥΤΑ. Τελευταία επεξεργασία από το χρήστη Vassilis_1 : 09-06-13 στις 17:21
|
|
#45
10-06-13, 00:37
|
||||
|
||||
|
Παράθεση:
Δεν είναι σωστό να επικαλείσαι την αδυναμία της επιστήμης να δώσει εξήγηση σε ορισμένα ζητήματα τώρα αγνοώντας την εξελικτική πορεία που είχε με το πέρασμα της ιστορίας.
|
|
#46
10-06-13, 14:34
|
||||
|
||||
|
Παράθεση:
Παράθεση:
Για να το καταλάβεις καλύτερα αυτό, ας κάνουμε τις εξής υποθέσεις: Αν ο μέσος όρος της επίγειας ζωής του ανθρώπου ήταν 34 χρόνια, ο 17χρονος δεν θα χαρακτηριζόταν «νεαρός», αλλά «μεσήλικας». Αν στο πρωτάθλημα, αντί 16, συμμετείχαν 25 ομάδες. Τότε η ομάδα που θα ήταν στην 13η θέση, δεν θα την χαρακτηρίζαμε ότι είναι στις «τελευταίες θέσεις», αλλά στη «μέση» της βαθμολογίας. Από τα παραδείγματα, βγαίνει το συμπέρασμα ότι η σφαιρική συγκριτική μέθοδος, δεν χαρίζεται σε καμία κατάσταση. Τις χαρακτηρίζει αντικειμενικά, καθώς τις τοποθετεί ΑΚΡΙΒΩΣ στις θέσεις τους. Φυσικά το ίδιο κάνει και στην της επιστήμης κατάσταση. Την χαρακτηρίζει αντικειμενικά, καθώς την τοποθετεί ΑΚΡΙΒΩΣ στη θέση του νεογνού, που αλλού; Βεβαίως στην κούνια του. Παράθεση:
εδώ http://www.metafysiko.gr/forum/showp...0&postcount=42 Η απόδειξη ότι δεν αγνοώ την εξελικτική πορεία που είχε με το πέρασμα της ιστορίας η επιστήμη, βρίσκεται σε αυτά που έχω γράψει ήδη: (έντονα γράμματα) Παράθεση:
|
|
#47
10-06-13, 15:41
|
||||
|
||||
|
Παράθεση:
__________________
Nothing is true, Everything is permitted
|
|
#48
10-06-13, 23:04
|
|||
|
|||
|
Παράθεση:
Κάνεις το εξής λογικό λάθος (logical fallacy of equivocation) για να υποστηρίξεις τη θέση σου: Χρησιμοποιείς τη λέξη νεογνό με δύο διαφορετικές έννοιες, κυριολεκτικά ως μικρό σε ηλικία υπονοώντας μη λογικό / μη ώριμο και μεταφορικά ως κάτι που ξεκινάει τώρα την πορεία του και ολισθαίνεις μεταξύ των εννοιών χωρίς βάση. Με αυτό θέλω να πω οτι ακόμα και αν κάποιος είναι στην αρχή της πορείας του αυτό δεν κατατάσει αυτόματα τα επιτεύγματά του ανώριμα, λανθασμένα ή οτιδήποτε άλλο
__________________
"I maintain that Truth is a pathless land, and you cannot approach it by any path whatsoever, by any religion, by any sect. That is my point of view, and I adhere to that absolutely and unconditionally." Τελευταία επεξεργασία από το χρήστη naeb : 10-06-13 στις 23:10
|
|
#49
11-06-13, 01:38
|
||||
|
||||
|
θα συμφωνησω οτι η επιστημη βρισκεται σε νηπιακο σταδιο σε σχεση με το Ολον!
Δεν μπορουμε ομως να μην αναγνωρισουμε οτι η ιδια υπεδειξε το χασμα μεταξυ ανθρωποκεντρικης και κοσμικης αληθειας. Αν εγω και εσυ γνωριζουμε το "νεαρο" της επιστημης,το χρωσταμε σε αυτην!!
__________________
Αλλαι μεν βουλαί ανθρώπων, άλλα δε Θεός κελεύει.
|
|
#50
11-06-13, 02:31
|
||||
|
||||
|
Πραγματικα ειναι να απορει κανεις με την ανοησια των προηγουμενων δημοσιευσεων. Χωρις απολυτως κανενα λογικο επιχειρημα και με μονη βοηθεια καποιες φιορτουρες του λογου και καποιες συγκρισεις ανομοιων πραγματων, ο συγγραφεας προσπαθει να κανει και να αποδειξει τι ακριβως περα απο την εμπαθεια του;
Οτι η επιστημη εχει πολυ δρομο μπροστα της; Οτι η επιστημη δεν εχει πλησιασει ακομα στο να λυσει ολα τα μυστικα του συμπαντος; Οτι η επιστημη δεν ειναι η λυση σε ολα τα ερωτηματα; DUH! Ας ξεκινησω λοιπον απο τα προφανη.....τι παει να πει οτι η επιστημη ειναι σε νηπιακο/ενηλικο/υπεργηρο, ή οποιοδηποτε σταδιο; Τι ανοησιες ειναι αυτες; Τι ειναι το ολον για το οποιο μιλουν καποιοι; Παντογνωσια; Ειστε σοβαροι; Γιατι οχι και παντοδυναμια, και αθανασια τοτε; Η επιστημη εχει φτασει εκει που μπορουσε να φτασει οχι αυτονομα, ουτε τυχαια αλλα απολυτα συνιφασμενη με τις δεδομενες συνθηκες (ηλικια του ανθρωπινου ειδους, διαρκεια ζωης του μεσου ανθρωπου, δυνατοτητες του ανθρωπινου εγκεφαλου, εξελιξη, ιστορια του ανθρωπινου ειδους, παρεμβολες απο αλλους θεσμους, βλ. θρησκεια κτλ κτλ κτλ) Τι συγκριση λοιπον μπορει να γινει; Τελευταια φορα που κοιταξα συγκρινεις συναφη πραγματα, για παραδειγμα την τεχνολογικη εξελιξη δυο πολιτισμων, πχ του Περσικου και του Αιγυπτιακου. Αν ηθελε ο συγγραφεας να κανει μια συγκριση θα επρεπε να βρει εναν πολιτισμο καπου στο συμπαν, τσατρα πατρα με παρομοια φυσιολογια που να ζει σε εναν πλανητη με παρομοιες πηγες για περιπου το ιδιο χρονικα διαστημα με τον ανθρωπο και τοτε να κρινει αν ο ανθρωπος εχει επαρκως εξελιξη την επιστημη και την τεχνολογια του συγκριτικα με εναν παρομοιο πολιτισμο, η αν εχει μεινει πισω. Ακομα και τοτε ομως, η συγκριση δεν θα ηταν δικαια δεδομενης της επιροης διαφορων εκ των εξω συνθηκων στην εξελιξη της επιστημης. Για παραδειγμα, που θα ημασταν αν η Ρωμη ειχε κρατησει αλλα 1000 χρονια; Ποια ηταν η επιδραση των dark ages και του μεσαιωνα; Τι θα γινονταν αν δεν ειχαν γινει οι σταυροφοριες και το Ισλαμ παρεμενε σε ανθιση; Τι θα γινονταν αν ειχαν αποτραπει οι δυο παγκοσμιοι πολεμοι και η επιστημονικη εξελιξη που αυτοι επεφεραν;
__________________
"And you shall know the truth, and the truth shall make you free." "καὶ γνώσεσθε τὴν ἀλήθειαν καὶ ἡ ἀλήθεια ἐλευθερώσει ὑμᾶς." John 8:32
|
 |
|
|
|
Αλλαγή σε γραμμικό τρόπο
