|
|
Εργαλεία Θεμάτων | Τρόποι εμφάνισης |
#641
|
|||
|
|||
Παράθεση:
Για να έχει νόημα η κουβέντα μας θα πρέπει να ορίσεις πως θέλεις να κινηθεί β€“ γιατί η κάθε τοποθέτηση εξαρτάται από το πως θέλεις να το δεις. Απλά μερικά πράγματα όπως και να το δεις δεν επιβεβαιώνουν τις 24ωρες μέρες (κι αν έχεις κάτι που να το επιβεβαιώνει, ευχαρίστως να το δουμε). Μπορούμε να το δούμε πχ ως προς το κείμενο. Εμείς σήμερα διαβάζουμε «μέρα» (προσέχεις πως λέω «σήμερα» αλλά εννοώ «στην εποχή μας;» η «μέρα» δεν είναι πάντα 24ωρη!) Αλλά διαβάζουμε «μέρα» γιατί έτσι μεταφράστηκε το εβραϊκό yom που όπως κι εμείς σήμερα ( = στην εποχή μας!) δεν σημαίνει αναγκαστικά 24ωρο, αλλά και 12ωρο ΚΑΙ β€“ το πιο σημαντικό – αδιευκρίνηστη χρονική περίοδο (εποχή, δηλαδή.) Επίσης το 24ωρο ορίζεται από τον ήλιο (που εμφανίζεται την 4η «μέρα» τι όριζε τη «μέρα» μέχρι τότε Ενώ το «μέρα» μπορεί να σημαίνει και άλλα πράγματα εκτός από 24ωρο ανάλογα με το τι την ορίζει πχ ένα Γαλαξιακή «έτος» είναι 250.000.000 χρόνια κι όχι 365.25 μέρες – και η Γαλαξιακή μέρα 1/71 του «έτους» είναι κάπου 3.500.000 χρόνια! Αν το δούμε βιβλικά διαπιστώνουμε ότι 1. Η «μέρα» είναι σχετική (μιά μέρα για τον Κύριο είναι 1000 χρόνια! Επιστολή Πέτρου ΒΚΌ) 2. Ο Ιησούς (κατά Ιωάννη ευαγγέλιο 5 λέει – ενώ είναι Σάββατο! – «ο Πατέρας μου ακόμα εργάζεται» - είναι φανερό ότι το Σάββατο γιο τον Θεό δεν είναι το ανθρώπινο 24ωρο Σάββατο. 3. Ο απόστολος Παύλος (στην προς Εβραίους 4) μιλά για άλλη «ανάπαυση» που απομένει (και δεν μιλά για 24ωρο) 4. Στην παλιά Διαθήκη τα «Σάββατα» της γης ήταν κάθε 7ο χρόνο (εδώ «Σάββατο» νοήται ολόκληρο έτος κι όχι 24ωρο. Τέλος μπορούμε και να το δούμε ιστορικά-εκκλησιαστικά. Κι αυτό για μένα είναι το σημαντικότερο: πως το έβλεπαν που Χριστιανοί από παλιά και πως τοποθετούνταν. Δηλαδή το πως κατανοούνταν το κείμενο από αρχαίους εκκλησιαστικούς συγγραφείς και πως αυτή η κατανόηση κανονιοποιήθηκε (ή δεν κανονιοποιήθηκε στην περίπτωσή μας από Οικουμενικές Συνόδους.) Αν το δούμε έτσι βλέπουμε: 1. Στους αρχαίους εκκλησιαστικούς συγγραφείς δεν υπάρχει συμφωνία ή εντονή αντιπαράθεση. ¶λλοι στηρίζουν την 24ωρη μέρα άλλοι όχι – κανείς δεν το αναγάγει σε σούπερ-σοβαρό ζήτημα. Συμπέρασμα. Είτε έτσι είτε αλλιώς λίγη σημασία είχε. 2. Ως συνέπεια καμιά Οικουμενική Σύνοδος δεν τοποθετήθηκε οριστικά. Συμπέρασμα. Είτε έτσι είτε αλλιώς λίγη σημασία είχε. Όπως βλέπεις τα πιο πάνω είναι επαρκή για να μην κολλάμε χωρίς λόγο στα ανούσια. ΥΓ. Παράθεση:
2. Η επιστήμη δεν κοιτάζει να "αμφισβητήσει τις Βιβλικές χρονολογήσεις" δεν την απασχολούν. Αν βλέπει πχ 14 δισεκατομμύρια χρόνια δεν το κάνει για να αμφισβητήσει τις Βιβλικές χρονολογήσεις αλλά γιατί αυτό βλέπει. Αν αργότερα δει άλλο, εκείνο θα στηρίζει. Μπορείς να πεις ότι κάποιοι - όχι ιδιαίτερα καλοπροαίρετα - χρησιμοποιούν κάποιες επιστημονικές παρατηρήσεις για να αμφισβητήσουν τη Βίβλο. Δεν είναι πειστικοί. Τελευταία επεξεργασία από το χρήστη Pholarchos : 23-10-14 στις 13:07 |
#642
|
|||
|
|||
Όλο με απειλείς ότι θα μου εξηγήσεις, αλλά το μόνο που κάνεις είναι να λες «το λέει στο κείμενο». Αυτό δεν είναι εξήγηση. Αν μου ζητήσεις να σου εξηγήσω τη φωτοσύνθεση (hint hint), το να σου ανοίξω ένα βιβλίο (μόλις) α' γυμνασίου δεν αποτελεί εξήγηση.
|
#643
|
|||
|
|||
Ό,τι εξάγεται από την Αγία Γραφή φίλε Pholarchos, και μεταφέρεται από Οικουμενική Σύνοδο της Εκκλησίας, δεν είναι ανούσιο.
Παράθεση:
Παράθεση:
Με επιβεβαιώνεις. Η επιστήμη, δεν μπορούσε να δει, δεν μπορεί να δει, ποτέ δεν θα μπορέσει να δει, εάν συνεχίσει τον γνωστό τρόπο εξερεύνησης του σύμπαντος. Γενική ανάλυση. Η αποστολή της επιστήμης: Ευνόητο είναι ότι η αποκλειστική αποστολή της επιστήμης, είναι η εξιχνίαση θεμάτων στα οποία η άμεση παρατήρηση είναι εξασφαλισμένη. Στον τομέα αυτόν έχει σημειώσει πολλές και αξιόλογες επιτυχίες. Η «επιστήμη», αποδεδειγμένα, είναι απορριπτέα. Ποιά είναι αυτή η επιστήμη με τα εισαγωγικά; Είναι αυτή που ξεχνάει την αποστολή της, και επιχειρεί βάσει των πειραμάτων, να εξιχνιάσει τα μεγάλα θέματα όπως: Της αρχής του σύμπαντος, της αρχής της ζωής, και της χρονολόγησης αυτών, στα οποία απουσιάζει παντελώς η άμεση παρατήρηση (= μη παρατηρούμενα). Η εξιχνίαση των οποίων, αποδεδειγμένα, ήταν, είναι, και θα είναι, πάνω από το ταβάνι των δυνατοτήτων της. Για αυτό ακριβώς, στον τομέα αυτόν, δεν έχει επιδείξει απολύτως καμία επιτυχία. Όλα τα πάνω θα τεκμηριωθούν στη συνέχεια. Ας ξεκινήσουμε τώρα με την ακτινογραφία της επιστήμης. Η επιστήμη πάντα μεν (= όσο υπάρχει η υφιστάμενη κατάσταση της ζωής) θα προχωράει, γιατί ΠΑΝΤΑ πίσω θα είναι (Ποιός προχωράει; = Αυτός που προηγουμένως ήταν πίσω). Ερωτώ λοιπόν, αύριο… θα προχωρήσει η επιστήμη; Η απάντηση είναι προφανής = Ναι. ¶ρα σε σύγκριση με το αύριο… αυτήν τη στιγμή, η επιστήμη είναι σε ΑΠΕΙΡΟ βαθμό πίσω. Πως αποδεικνύεται αυτό; Πανεύκολα. Διότι η μελλοντική ακατάκτητη από την επιστήμη γνώση, είναι ΑΠΕΙΡΗ!!! Με φυσική συνέπεια η γνώση της, όχι μόνο τώρα, αλλά ΠΑΝΤΑ θα είναι μειωμένη σε άπειρο βαθμό. Διότι πάντα η κεκτημένη γνώση της θα είναι συγκεκριμένη, ενώ η ακατάκτητη, από την επιστήμη γνώση, ΠΑΝΤΑ θα είναι άπειρη! Επακόλουθο; Και, για αυτό, λόγω της παντοτινής, άπειρης αδυναμίας και αγνωσίας της, ΠΟΤΕ ΔΕΝ θα αποτελεί σημείο αναφοράς, όταν διατυπώνει απόψεις σε ορισμένα μεγάλα θέματα, όπως σε αυτά που εξετάζουμε. Αλλά στο σημείο αυτό, μετά τα παραπάνω αναμφισβήτητα, απαραίτητο είναι, να κάνουμε και ορισμένες παρομοιώσεις: 1) Η γνώση της επιστήμης είναι μια σταγόνα του ωκεανού. Και η αγνωσία της είναι ολόκληρος ο ωκεανός. Και μη ξεχνάμε ότι ο ωκεανός δεν είναι άπειρος, ενώ η αγνωσία της επιστήμης, είναι άπειρη. ¶ρα, με πολύ επιείκεια της χαρίζεται η μία σταγόνα γνώσης. Στο ίδιο κλίμα επιείκειας θα κυμανθεί και η άλλη, η ζωντανή πλέον παρομοίωση. 2) Η γνώση της επιστήμης είναι ένα νεογνό (μόλις γεννημένο), και η αγνωσία της είναι η υπόλοιπη ζωή του νεογνού, μέχρι να φτάσει στο μέσο όρο της ζωής του ανθρώπου. Το νεογνό μπορεί να μεγαλώσει, γιατί το ύψος του μέσου όρου της ζωής του ανθρώπου είναι συγκεκριμένο. Όμως η επιστήμη δεν θα καταφέρει ποτέ να μεγαλώσει. Διότι το ύψος της ακατάκτητης γνώσης της θα είναι πάντα άπειρο. Αποδείχτηκε λοιπόν φίλοι μου, ότι η επιστήμη δεν πρόκειται να μεγαλώσει ποτέ. Σας απογοήτευσα το καταλαβαίνω. Αλλά αυτό που προέχει είναι η αδέκαστη αλήθεια της απόδειξης. Για να σας παρηγορήσω όμως, θα σας πω, ότι μεταξύ των άλλων επιτυχιών που σημείωσε η επιστήμη, πέτυχε και κάτι που επιθυμούν πολλές γυναίκες. Ποιο είναι αυτό; Μα φυσικά να μη μεγαλώνουν ποτέ! Επισήμανση: Όπως αντιλαμβανόμαστε, ο γερασμένος, ο μονόπλευρος, και χαριστικός για την επιστήμη τρόπος αξιολόγησής της, που κυριαρχούσε μέχρι τώρα (= συγκριτικός υπολογισμός της τώρα γνώσης της, σε σχέση με αυτή που είχε στο παρελθόν), ο οποίος μας δημιουργούσε μεγεθυντικούς φακούς με συνέπεια να βλέπουμε το νεογνό σαν γίγαντα, έχει πλέον πεθάνει. Με συνέπεια να γεννηθεί ο νέος, ο απόλυτα αντικειμενικός σφαιρικός τρόπος αξιολόγησης της επιστήμης (= συγκριτικός υπολογισμός της τώρα γνώσης της, και σε σχέση με αυτή που είχε στο παρελθόν, αλλά, και σε σχέση με την μελλοντική, ιλιγγιώδη και αμείωτη απόσταση που έχει, από την «κορυφή» της άπειρης και ακατάκτητης από την επιστήμη γνώσης). Αποτέλεσμα; Η δύναμη της επιστήμης, ΠΑΝΤΑ, θα είναι μικρή έως ανύπαρκτη. Επί τέλους, χωνέψτε το. Πέρασε ανεπιστρεπτί ο χαριστικός για την επιστήμη μονόπλευρος τρόπος αξιολόγησής της, που παρουσίαζε το νεογνό σαν γίγαντα. Σας καταλαβαίνω είσαστε συνηθισμένοι και επενδύατε σε αυτόν τον τρόπο αξιολόγησης. Αλλά όπως τα όνειρα κάποτε τελειώνουν, τελείωσε και αυτός ο τρόπος αξιολόγησης. ¶ντε να το πούμε διαφορετικά, ΠΕΘΑΝΕ!!! ¶ντε να το πούμε και με την επιστημονική γλώσσα, ΠΑ-ΠΑ-ΛΑ. Συμπέρασμα; Σχετικά με την εξιχνίαση των μεγάλων θεμάτων, ήτοι: Της αρχής του σύμπαντος, της αρχής της ζωής, και της χρονολόγησης αυτών, στα οποία απουσιάζει παντελώς η άμεση παρατήρηση, η επιστήμη, και, λόγω των προαναφερόμενων ανυπέρβλητων εμποδίων, αδυνατούσε, αδυνατεί, και εσαεί θα αδυνατεί να δώσει απάντηση. Απεναντίας, απάντηση μπορούν να δώσουν σε τέτοιου είδους θέματα, μόνο οι μεταφερόμενες από την Επίσημη Ορθόδοξη Εκκλησία αποδεδειγμένες περιγραφές της Αγίας Γραφής. Το ερώτημα όμως, που εύλογα αναφύεται είναι: Είναι δυνατόν η επιστήμη να πάρει κάποια θέση έναντι αυτών των μεγάλων θεμάτων; Η απάντηση βέβαια είναι αυτονόητη: Και βέβαια είναι. Η πιο κατάλληλη λοιπόν θέση που μπορεί να πάρει η επιστήμη νεογνό, σχετικά με την εξιχνίαση των προαναφερόμενων μεγάλων θεμάτων, είναι αυτή που είχε, αυτή που έχει, και αυτή που εσαεί θα έχει. Δηλαδή, της παιχνιδιάρικης καρεκλίτσα της. Ξέρετε, αυτήν που είναι περιφραγμένη γύρω – γύρω, και μπροστά έχει μια στρογγυλή μεταλλική βάση στην οποία είναι περασμένες μερικές μπαλίτσες. Παίζοντας με αυτές, πότε πηγαίνοντάς τες στη μια άκρη και πότε στην άλλη. Δεν υπάρχει όμως το κατάλληλο εικονίδιο για να δούμε αυτήν την καρεκλίτσα. Αλλά ευτυχώς, υπάρχει ένα άλλο εικονίδιο που μας δείχνει τη βασική της ενασχόληση καθήμενη σ’ αυτήν |
#644
|
|||||||||||||||
|
|||||||||||||||
Προχωράμε τώρα στην ακτινογραφία της «επιστήμης»
ΣΥΝΟΨΗ 1) Έχει αποδεδειγμένη θέση η επιστήμη, για το πώς ξεκίνησε το σύμπαν; 2) Έχει αποδεδειγμένη θέση η επιστήμη, για το πώς ξεκίνησε η ζωή; 3) Έχει αποδεδειγμένη θέση η επιστήμη, για το πριν πόσο χρόνο ξεκίνησε το σύμπαν; 4) Έχει αποδεδειγμένη θέση η επιστήμη, για το πριν πόσο χρόνο ξεκίνησε η ζωή; Είναι αναμφισβήτητο γεγονός ότι η επιστήμη δεν έχει αποδεδειγμένη θέση για κανένα από τα πάνω θέματα και θεωρώ ότι κανένας δεν διαφωνεί. Αλλά καλό είναι να παρατεθούν ορισμένες απόψεις της «επιστήμης», που δια πειραμάτων προσπαθεί να αρθρώσει, σχετικά με τα πάνω θέματα, και στη συνέχεια να καταδειχθεί το αβάσιμο αυτών των πειραμάτων. Ξεκινάμε με τις της «επιστήμης» απόψεις, σχετικά με την ερώτηση (1) = Έχει αποδεδειγμένη θέση η επιστήμη, για το πώς ξεκίνησε το σύμπαν; Η της «επιστήμης» απάντηση:big-bang. Και ξεκινάει το παραμύθιιιιι Μια φορά και ένα καιρόβ€ "Σε κάποια στιγμή στο μακρινό παρελθόν, όλα όσα βλέπουμε τώρα, τα συστατικά που φτιάχνουν πλανήτες, άστρα, γαλαξίες, ακόμη και ο ίδιος ο χώρος, πρέπει να ήταν συμπιεσμένα" Αμ με τα «πρέπει» δεν πας πουθενά. Αλλά μη ξεχνιόμαστε παραμύθι διαβάζουμε για παιδιά νηπιαγωγείου. Προσοχή τραγικό!!! Παράθεση:
(όπως υποθετική είναι και η όλη θεωρία του big-bang και όχι μόνο), άνετα μπορούμε να υποθέσουμε ότι το καύσιμο αυτό δεν υπήρξε ποτέ. Αποτέλεσμα; Και έζησαν αυτοί καλά και εμείς καλύτερα, με σίγουρα καύσιμα!!! Ας κοιτάξουμε και εδώ Παράθεση:
Προχωράμε στην ερώτηση (2) = Έχει αποδεδειγμένη θέση η επιστήμη, για το πώς ξεκίνησε η ζωή; Η της «επιστήμης» απάντηση: Παράθεση:
Παράθεση:
Περάστε κόσμε απ' όλα έχει ο μπαχτσές: Παράθεση:
Παράθεση:
Παράθεση:
Προχωράμε: Παράθεση:
Παράθεση:
Παράθεση:
Ε, δεν σε βλέπω καλά και εσένα ζελέ! Οδεύεις και εσύ φουκαρά προς αμφισβήτηση. Τι να κάνεις! Αυτά έχει η ζωή!!! Δεν νομίζω να αμφιβάλει κανείς, ότι ελλείψει κωμικών επιπέδου Βέγγου, μας είναι άκρως απαραίτητες οι της «επιστήμης» απαντήσεις. Προχωράμε στην ερώτηση (3) = Έχει αποδεδειγμένη θέση η επιστήμη, για το πριν πόσο χρόνο ξεκίνησε το σύμπαν; Η της «επιστήμης» απάντηση: Παράθεση:
Αλλά άξιο παρατηρήσεως είναι, ότι τα νούμερα όσο περνάει ο καιρός, αντί να αυξάνουν, παίρνουν την κατηφόρα. Σύμφωνα με τα παραπάνω δεδομένα μετά την παρέλευση 96 ετών, τα 13 δισεκατομμύρια χρόνια, μπορεί να μειωθούν στο 1 δισεκατομμύριο χρόνια, και έπεται η συνεχής καθοδική πορεία Ώστε «περίπου στα 13 με 14 δισεκατομμύρια χρόνια»!!! Ε τώρα, μην είμαστε και απαιτητικοί. 1 δισεκατομμύριο χρόνια, πάνω κάτω, δεν είναι θέμα να το συζητάμε!!! Μπορεί άνετα να λυθεί με το μάδημα της μαργαρίτας!!! Και όπου κάτσει αδελφέ. Μη ξεχνάμε ότι υπάρχει και η ασφαλής μέθοδος της κολοκυθιάς!!! Αλλά ας κοιτάξουμε και εδώ Παράθεση:
Προχωράμε στην ερώτηση (4) = Έχει αποδεδειγμένη θέση η επιστήμη, για το πριν πόσο χρόνο ξεκίνησε η ζωή; Η της «επιστήμης» απάντηση: Παράθεση:
Παράθεση:
Η δεύτερη παράθεση ορίζει ότι η ζωή ξεκίνησε, πριν, πάνω κάτω ένα δισεκατομμύριο χρόνια!!!!!!!!!!!!!! Καταλάβατε τώρα φίλοι μου, ότι οι χρονολογήσεις που δίνει η «επιστήμη», είναι σκέτα φαντασιοκοπήματα, χωρίς να έχουν την παραμικρή σημασία. Μπερδεμένη λοιπόν η «επιστήμη». Στην προσπάθειά της να χρονολογήσει τα συμβάντα που μας απασχολούν. Ναι ε, «Ήταν περίπου ένα δισεκατομμύριο χρόνια πριν... Ήταν νωρίτερα...; ή μήπως ακόμη πιο πριν... (=3,5 δισεκκατομύρια χρόνια) κάτω από συνθήκες τελείως άγνωστες;». Πάλι τα ίδια! Μα γιατί δεν κατέφυγε στην ασφαλή λύση; Τι τις έχουμε τις μαργαρίτες;;; Είναι απλό!!! Μάδημα της μαργαρίτας και όπου κάτσει. Και όλα λύνονται μια χαρά!!! Συμπέρασμα; Φυσικό είναι η μπερδεμένη «επιστήμη» να κολυμπάει μέσα στο χρονολογικό σκοταδισμό. Το ρεζουμέ: Τέτοιες χρονολογικές «επιστημονικές» αρλούμπες, δεν μπορούν να κλονίσουν την αποδεδειγμένη χρονολογική θέση, που έχει εκφράσει Ορθόδοξη Χριστιανική αποδοχή: ΩΡΟΛΟΓΙΟΝ ΤΟ ΜΕΓΑ (σελίδα 251) Παράθεση:
Τελευταία επεξεργασία από το χρήστη Vassilis_1 : 24-10-14 στις 14:39 |
#645
|
|||||
|
|||||
Σημείωση: Στο ερωτηματολόγιο δεν συμπεριελήφθη η εξής ερώτηση: «Έχει αποδεδειγμένη θέση η επιστήμη, για την εξέλιξη την οποία επινόησε;», διότι, ήδη η σημαία της εξέλιξης ο Richard Dawkins έχει την εξέλιξη υπό ατμόν:
Παράθεση:
Παράθεση:
Γενικό ρεζουμέ: Ξέρετε γιατί έπαθε τον κάζο αυτόν η «επιστήμη», που στην δια πειραμάτων προσπάθειά της επιχείρησε να δώσει απαντήσεις στα τέσσερα (4) μεγάλα θέματα; Δεν συμβουλεύτηκε την επιστημονική μέθοδο Επαγωγική λογική€: 1) Οποιαδήποτε πειράματα, με σκοπό την εξαγωγή συμπεράσματος για το πώς ξεκίνησε το σύμπαν. 2) Οποιαδήποτε πειράματα με σκοπό την εξαγωγή συμπεράσματος για το πώς ξεκίνησε η ζωή. 3) Οποιαδήποτε πειράματα, με σκοπό την εξαγωγή συμπεράσματος για το πριν πόσο χρόνο ξεκίνησε το σύμπαν. 4) Οποιαδήποτε πειράματα, με σκοπό την εξαγωγή συμπεράσματος για το πριν πόσο χρόνο ξεκίνησε η ζωή. 5) Οποιαδήποτε πειράματα, με σκοπό την εξαγωγή συμπεράσματος για το αν ισχύει η εξέλιξη. ΟΛΑ αυτά τα πειράματα, η επιστημονική μέθοδος Επαγωγική λογική€, τα γράφει στα παλαιότερα των υποδημάτων της: Παράθεση:
€Επαγωγή ή επαγωγικός λογισμός, και συχνά επαγωγική λογική, είναι η κίνηση από το επιμέρους προς το γενικό, από το παρατηρημένο (= η δημιουργία της ζωής και γενικά του κόσμου, που παρουσιάζεται μπροστά μας) στο μη παρατηρούμενο (= πριν πόσο χρόνο, και με ποιο τρόπο ξεκίνησε και συνεχίστηκε η ζωή και γενικά ο κόσμος. Θέματα μη παρατηρούμενα), από το γνωστό στο άγνωστο, μία γενίκευση από την εμπειρία. Δηλαδή βγάζουμε συμπέρασμα από κάποιες εικασίες ή υποθέσεις ή παρατηρήσεις (= διαφόρων πειραμάτων) ενός γεγονότος, που όμως δεν είναι κατοχυρωμένο. (= ¶ρα από κάποιες εικασίες ή υποθέσεις ή παρατηρήσεις = διαφόρων πειραμάτων, ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΚΑΤΟΧΥΡΩΜΕΝΟ το συμπέρασμα που βγάζουμε για το πριν πόσο χρόνο, και με ποιο τρόπο ξεκίνησε και συνεχίστηκε η ζωή και γενικά ο κόσμος). Όπως διαπιστώσαμε, όλα τα πειράματα σχετικά, για το πώς ξεκίνησε το σύμπαν, για το πώς ξεκίνησε η ζωή, για το πριν πόσο χρόνο ξεκίνησε το σύμπαν, για το πριν πόσο χρόνο ξεκίνησε η ζωή, για το αν ισχύει η εξέλιξη (θέματα μη παρατηρούμενα), η ακούραστη επιστημονική μέθοδος Επαγωγική λογική€, τα πετούσε, τα πετάει, και θα τα πετάει εσαεί στον κάλαθο των αχρήστων. Τώρα όμως τι γίνεται με εμάς; Μπορούμε να βαδίζουμε το δρόμο της ζωής μας (μιας και είναι αδύνατον δια των «επιστημονικών» πειραμάτων να έχουμε αποδείξεις), χωρίς να έχουμε αποδεικτικές απαντήσεις στα τέσσερα μεγάλα θέματα, τα οποία πάνε πακέτο; Ας μη ανησυχούμε. Φρόντισε για αυτό η επιστημονική μέθοδος Εις άτοπον απαγωγή. Παράθεση:
Ας παρακολουθήσουμε τώρα την επιστημονική μέθοδο αναλυτικά. Η ανάλυση γίνεται με έγχρωμα γράμματα. €Η δομή του επιχειρήματος είναι τέτοια ώστε για να αποδειχθεί πως μία πρόταση είναι αληθής (Ανάλυση: Όπως η πρόταση της Ορθόδοξης Χριστιανικής Αποδοχής που εξαγγέλλει, βάσει των περιγραφών της Αγίας Γραφής, για το πώς, και πριν πόσο χρόνο, ο χωρίς αρχή και τέλος Θεός, δημιούργησε τη ζωή καθώς και τα πάντα), εκκινούμε από την υπόθεση πως η αντίθετή της είναι αληθής (Ανάλυση: Δηλαδή αυτήν την πρόταση που ισχυρίζεσαι η φυσική, για το πώς, και πριν πόσο χρόνο, δια της χωρίς αρχή και τέλος απρόσωπης και αυτόματης ενέργειας δημιουργήθηκε η ζωή καθώς και τα πάντα) (δηλαδή η αρχική πρόταση είναι ψευδής), και καταλήγουμε σε ένα συμπέρασμα που αποτελεί αντίφαση. (Ανάλυση: Δηλαδή αν υποθέσουμε ότι η ζωή (καθώς και τα πάντα) ξεκίνησε δια της χωρίς αρχή και τέλος απρόσωπης και αυτόματης ενέργειας, επόμενο ήταν, να εμφανιζόταν και τώρα αυτόματα, χωρίς το γνωστό πολλαπλασιαστικό τρόπο. Συμβαίνει αυτό; Όχι βέβαια. = Αυτό το συμπέρασμα αποτελεί αντίφαση στην πρόταση ότι υπάρχει η χωρίς αρχή και τέλος απρόσωπη και αυτόματη ενέργεια δια της οποίας δημιουργήθηκε η ζωή καθώς και τα πάντα). Τότε, εφόσον η αντίφαση προέκυψε από διαδοχή έγκυρων συλλογισμών (Ανάλυση: Όπως αυτών που αναφέρθηκαν) προς ισοδύναμες προτάσεις, η αρχική πρόταση θα πρέπει να είναι σε κάθε περίπτωση αληθής. (Ανάλυση: ¶ρα, η αρχική πρόταση = της Ορθόδοξης Χριστιανικής Αποδοχής που εξαγγέλλει βάσει των περιγραφών της Αγίας Γραφής, για το πώς, και πριν πόσο χρόνο, ο χωρίς αρχή και τέλος Θεός, δημιούργησε τη ζωή καθώς και τα πάντα, είναι αληθής). Σαφέστατο λοιπόν το αποδεικτικό συμπέρασμα της επιστημονικής μεθόδου: Παράθεση:
Να το πούμε και αλλιώς: Η Ορθόδοξη Χριστιανική Αποδοχή συμβαδίζει με το αποδεδειγμένο γεγονός ότι ο ήλιος εμφανίζεται από το σημείο που ονομάστηκε ανατολή, και η «επιστήμη» με πειράματα, εσαεί θα προσπαθεί να αποδείξει ότι ο ήλιος εμφανίζεται από τη δύση. Τελευταία επεξεργασία από το χρήστη Vassilis_1 : 24-10-14 στις 14:05 |
#646
|
|||
|
|||
Είναι όπως τα λες;
Παράθεση:
Και στον περίφημο 3ο κανόνα που επικαλείσαι ΔΕΝ ΛΕΕΙ καθόλου κάτι τέτοιο. Αναφέρει το 6109 ώς εκείνο το έτος δεν δογματίζει για το πότε έγινε η κτίση του Κόσμου. Το από κτίσεως κόσμου έτος χρησιμοποιούνταν αν την ανατολική ρωμαϊκή αυτοκρατορία και για επίσημη χρονολόγηση. Έτσι δεν είναι παράξενο ότι η χρονολογία που δίνει είναι σε anno Mundi. Αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι δογμάτιζε για το πραγματικό έτος κόσμου. Το από κτίσεως κόσμου έτος είναι όσο συμβατικό είναι και το 2014 από γεννέσεως Χριστού. Η γέννηση του Ιησού δεν έγινε πριν 2014 χρόνια αλλά πριν από 2018-2020 (αφού ο Ηρώδης πέθανε το 4πΧ!) Τέλος δεν λαμβάνεις υπόψη ότι κατ'οικονομία πολλά εκείνων των Συνόδων δεν τηρούνται κατά γράμμα σήμερα. (Διάβασε τον 4ο κανόνα να δεις!) Τελευταία επεξεργασία από το χρήστη Pholarchos : 24-10-14 στις 13:55 |
#647
|
|||
|
|||
Παράθεση:
Εγώ αυτό που βλέπω στην "επιστήμη" δεν είναι κάποια πρόοδος στην κατανόηση από που προήλθε το σύμπαν. Πρόοδος υπάρχει βέβαια στην τεχνολογία, αλλά αυτό δεν σημαίνει πως είναι πάντα καλό - γιατί κάνει τους ανθρώπους πιο τεμπέληδες και άρρωστους. Έγινε λένε το "μπινγκ μπανγκ". Μα αν υπήρχαν μόνο τα αέρια υδρογόνο και ήλιο τί "έσκασε"; Και από την στιγμή που άρχισαν να εξαπλώνονται με επιταχυνόμενη κίνηση τα αέρια και να απομακρύνονται το ένα από το άλλο, τί τα σταμάτησε αφού δεν υπήρχε τίποτε; Σταμάτησαν λένε και άρχισαν να στροβιλίζονται και να παγώνουν(!) έτσι ώστε σταδιακά δημιουργήθηκαν άστρα και πλανήτες, μετά από αυτά δημιουργήθηκαν άλλα άστρα, από τα άλλα άλλα και πάει λέγοντας Και πέρα από τα παράλογα σημεία της θεωρίας, όσοι από τους επιστήμονες είναι άθεοι διακηρύσσουν με βεβαιότητα πως δεν τίθεται κάποιο θέμα πίστης εδώ!!! Είναι όλα σίγουρα και αποδεδειγμένα. ¶λλοι πάλι λένε δεν γνωρίζουν πως ακριβώς έγινε αλλά τέλος πάντων έγινε. Γιατί έτσι έγινε. Lol. |
#648
|
|||
|
|||
Παράθεση:
Παράθεση:
ΩΡΟΛΟΓΙΟΝ ΤΟ ΜΕΓΑ (σελίδα 251) Παράθεση:
|
#649
|
||||
|
||||
Μια προσπάθεια να καταλάβεις τι σημαίνει η λέξη θεωρία;
Μια προσπάθεια να βρεις και άλλα κοσμολογικά μοντέλα; Μια προσπάθεια να συλλάβεις πως πριν τη μεγάλη έκρηξη (αν ισχύει) δεν υπάρχει τίποτα, άρα, δεν υπάρχει υδρογόνο και ήλιο για να κάνουν μπαμ; Flatline αγάπη μου ... Και είπε ο Θεός να γίνει φως, κι έγινε φως. Απλά πράγματα. Κατανοητά για τα παιδάκια τρίτης δημοτικού που κάνουν για πρώτη φορά θρησκευτικά στο σχολείο. Για να τα καταλαβαίνει κι ο Μπιλάρας που τα γράφει. Μια προσπάθεια, έστω, σύνδεσης κάποιων πραγμάτων; Π.χ. πριν τη μεγάλη έκρηξη υπάρχει ο άναρχος θεός που την προκαλεί; Πως αυτόν το υπέρτατο ον στο οποίο πιστεύετε προκάλεσε τα πάντα αλλά με περίπλοκο τρόπο κι όχι με το ραβδάκι της μάγισσας των παραμυθιών; Τι ζητάω, όμως, κι εγώ ε; Δώστε πόνο να ψοφήσουν οι άπιστοι ... |
#650
|
|||
|
|||
Παράθεση:
Πριν τη μεγάλη έκρηξη (αν ισχύει) δεν υπάρχει τίποτα - ούτε χώρος, ούτε ύλη, ούτε χρόνος. Και η πριν τη μεγάλη έκρηξη είναι κάτι μια φυσαλίδα που προβάλει από το πουθενά και περιέχει και το χώρο και ότι έγινε η "ύλη". Αν το καταλαβαίνω καλά. Σωστά ως εδώ; |
|
|
|