Tραγούδια με μυστηριακή ατμόσφαιρα και "παράξενους" στίχους

[Despina]

Infinite dreams I can't deny them
Infinity is hard to comprehend
I couldn't hear those screams
Even in my wildest dreams

Suffocation waking in a sweat
Scared to fall asleep again
Incase the dream begins again
Someone chasing I cannot move
Standing rigid nightmare's statue
What a dream when will it end
And will I transcend?

Restless sleep the minds in turmoil
One nightmare ends another fertile
Getting to me so scared to sleep
But scared to wake now, in too deep

Even though its reached new heights
I rather like the restless nights
It makes me wonder it makes me think
There's more to this I'm on the brink
It's not the fear of what's beyond
It's just that I might not respond
I have an interest almost craving
But would I like to get too far in?

It can't be all coincidence
Too many things are evident
You tell me you're an unbeliever
Spiritualist? Well me I'm neither
But wouldn't you like to know
The truth
Of what's out there to have the proof
And find out just which side
You're on
Where would you end in Heaven or
In Hell?

Help me. Help me to find my true
Self without seeing the future
Save me, save me from torturing
Myself even within my dreams

There's got to be just more to it
Than this
Or tell me why do we exist
I'd like to think that when I die
I'd get a chance another time
And to return and live again
Reincarnate, play the game
Again and again and again



MAIDEN...MAIDEN...MAIDEN...

[Neo_free_me]

Sparkling angel I believe
You were my savior in my time of need.
Blinded by faith I couldn't hear
All the whispers, the warnings so clear.
I see the angels,
I'll lead them to your door.
There's no escape now,
No mercy no more.
No remorse cause I still remember

The smile when you tore me apart.
You took my heart,
Deceived me right from the start.
You showed me dreams,
I wished they'd turn into real.
You broke a promise and made me realize.
It was all just a lie.

Sparkling angel, I couldn't see
Your dark intentions, your feelings for me.
Fallen angel, tell me why?
What is the reason, the thorn in your eye?
I see the angels,
I'll lead them to your door
There's no escape now
No mercy no more
No remorse cause I still remember

The smile when you tore me apart
You took my heart,
Deceived me right from the start.
You showed me dreams,
I wished they turn into real.
You broke a promise and made me realize.
It was all just a lie.
Could have been forever.
Now we have reached the end.

This world may have failed you,
It doesn't give you a reason why.
You could have chosen a different path in life.

The smile when you tore me apart.
You took my heart,
Deceived me right from the start.
You showed me dreams,
I wished they turn into real.
You broke the promise and made me realize.
It was all just a lie.
Could have been forever.
Now we have reached the end.

[Neo_free_me]

Reveal to me the mysteries
Can you tell me what it means?
Explain these motions and metaphors
Unlock these secrets in me
Describe the vision, the meaning is missing
Won't anybody listen?

Define the riddles of my mind
Nothing is really what it seems

Dreaming of Zion, Awake
Sleeping Awake
Dreaming of Zion, Awake
Can't stop Sleeping Awake

Do you see what I see?
And can you hear what I hear?
Do you feel what I feel?
Can't stop Sleeping Awake
Do you see what I see?
And can you hear what I hear?
Do you feel like I feel?
Can't stop Sleeping...

Can you see it? The writing,
Can you tell me what it means?
Translate the symbols, Enigma
Expressions keep questioning me
The message is written, the meaning is missing
Won't anybody Listen?

Prophesy, interpretate the signs
Nothing is really what it seems

Dreaming of Zion, Awake
Sleeping Awake
Dreaming of Zion, Awake
Can't stop Sleeping Awake

Do you see what I see?
And can you hear what I hear?
Do you feel what I feel?
Can't stop Sleeping Awake
Do you see what I see?
And can you hear what I hear?
Do you feel like I feel?
Can't stop Sleeping Awake

Do you see what I see?
Can you hear what I hear?
And do you see what I see?
And can you hear what I hear?
And do you feel like I feel?
And can you dream like I dream?

Do you see what I see?
Can you hear what I hear?
Or do you feel like I feel?
Or do you dream like I dream?
Anybody see me?
Anybody hear me?
Anybody feel me?
Anybody out there?!?

Dreaming of Zion, Awake
Sleeping Awake
Dreaming of Zion, Awake
Can't stop Sleeping Awake

Do you see what I see?
And can you hear what I hear?
Do you feel what I feel?
Can't stop Sleeping Awake
Do you see what I see?
And can you hear what I hear?
Do you feel like I feel?
Can't stop Sleeping Awake

Anybody see me?
Anybody hear me?
Anybody feel me?
Anybody out there?!?

[dragoness_crysta]

Pilgrim
Enya

Pilgrim, how you journey
On the road you chose
To find out why the winds die
And where the stories go.

All days come from one day
That much you must know,
You cannot change what's over
But only where you go.

One way leads to diamonds,
One way leads to gold,
Another leads you only
To everything you're told.

In your heart you wonder
Which of these is true;
The road that leads to nowhere,
The road that leads to you.

Will you find the answer
In all you say and do?
Will you find the answer
In you?

Each heart is a pilgrim,
Each one wants to know
The reason why the winds die
And where the stories go.

Pilgrim, in your journey
You may travel far,
For pilgrim it's a long way
To find out who you are...

Pilgrim, it's a long way
To find out who you are...

Pilgrim, it's a long way
To find out who you are...

[LuX]

Bye, bye-bye, baby, bye-bye.
I gotta be seeing you around
When I change my living standard and I move uptown,
Bye-bye, baby, bye-bye.

So long, my honey, so long.
Too bad you had to drift away
'Cause I could use some company
Right here on this road, on this road I'm on today.

I get the feeling I could chase you clean on in the ball
And wind up staying pull off, put down strung out and stalled.
Honey, I ain't got time to wait on you or to fetch your super ball,
I got lots of things I've got to do.

I know that you got things to do and places to be.
I guess I'll have to find the thing you placed on me.
I may wind up in the street or sleep beneath a tree,
Still I guess you know honey I've gotta go.

Bye, bye-bye, baby, bye-bye.
I guess you know you're on your own,
It seems you just got lost somewhere out in the world
And you left me here to face it all alone,
You left me here to face it all alone,
You left me here to face it all alone,
Bye, bye-bye baby, baby bye-bye!


Αυτός ο άνθρωπος αυτός
που περπατάει πάντα σκυφτός
και δεν μιλάει σε κανένα
κλαίει, κλαίει, κλαίει για μένα

Αυτός, ο άνθρωπος αυτός
ήταν ο άλλος μ' εαυτός
ήταν το άλλο το μισό
απ' το κορμί μου
Αυτός, ο άνθρωπος αυτός
ήταν ο άλλος μ' εαυτός

Αυτός ο άνθρωπος αυτός
που ήταν τόσο δυνατός
και με κοιτάζει πικραμένα
κλαίει, κλαίει, κλαίει για μένα


Sittin' down by my window,
Honey, lookin' out at the rain.
Lord, Lord, Lord, sittin' down by my window,
Baby, lookin' out at the rain.
Somethin' came along, grabbed a hold of me,
And it felt just like a ball and chain.
Honey, that's exactly what it felt like,
Honey, just dragging me down.

And I say, oh, whoa, whoa, now hon', tell me why,
Why does every single little tiny thing I hold on goes wrong ?
Yeah it all goes wrong, yeah.
And I say, oh, whoa, whoa, now babe, tell me why,
Why does every thing, every thing.
Hey, here you gone today, I wanted to love you,
Honey, I just wanted to hold you, I said, for so long,
Yeah! Alright! Hey!

Love's got a hold on me, baby,
Feels just like a ball and chain.
Now, love's just draggin' me down, baby, yeah,
Feels like a ball and chain.
I hope there's someone out there who could tell me
Why the man I love wanna leave me in so much pain.
Yeah, maybe, maybe you could help me, come on, help me!

And I say, oh, whoa, whoa, now hon', tell me why,
Now tell me, tell me, tell me, tell me, tell me, tell me why, yeah.
And I say, oh, whoa, whoa, whoa, when I ask you,
When I need to know why, c'mon tell me why, hey hey hey,
Here you've gone today,
I wanted to love you and hold you
Till the day I die.
I said whoa, whoa, whoa!!

And I say oh, whoa, whoa, no honey
It ain't fair, daddy it ain't fair what you do,
I see what you're doin' to me and you know it ain't fair.
And I say oh, whoa whoa now baby
It ain't fair, now, now, now, what you do
I said hon' it ain't fair what, hon' it ain't fair what you do.
Oh, here you gone today and all I ever wanted to do
Was to love you
Honey an' I think there can be nothing wrong with that,
Only it ain't wrong, no, no, no, no, no.

Sittin' down by my window,
Lookin' at the rain.
Lord, Lord, Lord, sittin' down by my window,
Lookin' at the rain, see the rain.
Somethin' came along, grabbed a hold of me,
And it felt like a ball and chain.
Oh this can't be in vain
And I'm gonna tell you one just more time, yeah, yeah!

And I say oh, whoa whoa, now baby
This can't be, no this can't be in vain,
And I say no no no no no no no no, whoa!
And I say whoa, whoa, whoa, whoa, whoa
Now now now now now now now now now no no not in vain
Hey, hope there is someone that could tell me
Hon', tell me why,
Hon', tell me why love is like
Just like a ball
Just like a ball
Baaaaaaalllll
Oh daddy, daddy, daddy, daddy, daddy, daddy, daddy, daddy
And a chain.
Yeah!

Θα πάω στο διάστημα
στο σύμπαν εκεί πάνω
γιατί αγαπάω και πονώ
καημούς και βάσανα μετρώ
εδώ στη γη απάνω

Αχ και να ’ξερα κει πάνω το τι γίνεται
η αγάπη αν τους καίει και πώς σβήνεται
αχ και να ’ξερα κει πάνω ερωτεύονται
οι εξωγήινες αγάπες πώς γιατρεύονται

Θα πάω στο διάστημα
στο σύμπαν εκεί πάνω
να συναντήσω το Θεό
κι αθάνατο να πιω νερό
ποτέ να μη πεθάνω

Light is faster than sound
My head to the ground
Mind going round
Faster than sound.

What goes up must go down
World goes around
Sun shines around
Faster than sound.

Suddenly I see your face
Faster than sound
Through the emptiness of space.
Faster than sound
You're turning my mind all around
Faster than sound
'Cause life is faster than sound.
Faster than sound
Faster than sound

Light is faster than sound
My head to the ground
Mind going round
Faster than sound.

What goes up must go down
World goes around
Sun shines around
Faster than sound.

Whoa, suddenly I see your face
Faster than sound
Through the emptiness of space.
Faster than sound
You're turning my mind all around,
Faster than sound
'Cause life is faster than sound.
Faster than sound
Faster than sound

Θέλω να κάνω ταραχή σε μια ψυχή σου λέω
Να τιμωρήσω μια καρδιά που μ’ έκανε να κλαίω
Θέλω να κάνω ταραχή σε μια ψυχή σου λέω

Θέλω να κάνω ματάκια να κλάψουνε
Και τ’ όνομά μου με δάκρυ να γράψουνε
Θέλω να κάνω καρδιές να ματώσουνε
Και όσα μου κάναν να τα πληρώσουνε
Θέλω να κάνω ταραχή σε μια ψυχή σου λέω

Θέλω να κάνω ταραχή το δάκρυ του να τρέξει
Κι άλλη φορά με τη φωτιά ποτέ του να μη παίξει
Θέλω να κάνω ταραχή το δάκρυ του να τρέξει

Θέλω να κάνω ματάκια, ματάκια να κλάψουνε...

Θέλω να κάνω ταραχή σε μια ψυχή σου λέω
Να τιμωρήσω μια καρδιά που μ’ έκανε να κλαίω
Θέλω να κάνω ταραχή σε μια ψυχή σου λέω


Θέλω να κάνω ματάκια, ματάκια να κλάψουνε...


Δ.

[Hedwig]

"The Lyre Of Orpheus"
NICK CAVE & THE BAD SEEDS

Orpheus sat gloomy in his garden shed
Wondering what to do
With a lump of wood, a piece of wire
And a little pot of glue
O Mamma O Mamma

He sawed at the wood with half a heart
And glued it top to bottom
He strung a wire in between
He was feeling something rotten
O Mamma O Mamma

Orpheus looked at his instrument
And he gave the wire a pluck
He heard a sound so beautiful
He gasped and said O my God
O Mamma O Mamma

He rushed inside to tell his wife
He went racing down the halls
Eurydice was still asleep in bed
Like a sack of cannonballs
O Mamma O Mamma

Look what I've made, cried Orpheus
And he plucked a gentle note
Eurydice's eyes popped from their sockets
And her tongue burst through her throat
O Mamma O Mamma

O God, what have I done, he said
As her blood pooled in the sheets
But in his heart he felt a bliss
With which nothing could compete
O Mamma O Mamma

Orpheus went leaping through the fields
Strumming as hard as he did please
Birdies detonated in the sky
Bunnies dashed their brains out on the trees
O Mamma O Mamma

Orpheus strummed till his fingers bled
He hit a G minor 7
He woke up God from a deep, deep sleep
God was a major player in heaven
O Mamma O Mamma

God picked up a giant hammer
And He threw it with an thunderous yell
It smashed down hard on Orpheus' head
And knocked him down a well
O Mamma O Mamma

The well went down very deep
Very deep went down the well
The well went down so very deep
Well, the well went down to hell
O Mamma O Mamma

Poor Orpheus woke up with a start
All amongst the rotting dead
His lyre tacked safe under his arm
His brains all down his head
O Mamma O Mamma

Eurydice appeared brindled in blood
And she said to Orpheus
If you play that fucking thing down here
I'll stick it up your orifice!
O Mamma O Mamma

This lyre lark is for the birds, said Orpheus
It's enough to send you bats
Let's stay down here, Eurydice, dear
And we'll have a bunch of screaming brats
O Mamma O Mamma

Orpheus picked up his lyre for the last time
He was on a real low down bummer
And stared deep into the abyss and said
This one is for Mamma

O Mamma O Mamma
O Mamma O Mamma

[agaliarep]

Ακούς να λένε στα χωριά οι γέροντες τα βράδια
κάτι μυστήρια πράματα που χτίζουν τα σκοτάδια.
Λένε για της Υπαπαντής το μέγα πανηγύρι
πως το λιβάνι πέτρωνε πριν μπει στο θυμιατήρι.
Λένε πως ψέλναν τα πουλιά στ' αριστερό ψαλτήρι
κι απ' τα πηγάδια φέρνανε κρασί οι καλογήροι.

Λένε πως ψέλναν τα πουλιά στ' αριστερό ψαλτήρι
κι απ' τα πηγάδια φέρνανε κρασί οι καλογήροι.
Λένε για κάτι χαϊμαλιά που παίζαν στο μπαρμπούτι
κι ο γούμενος τα βάφτιζε με αίμα και μπαρούτι.
Λένε πως όποιος τα φορεί φτερά βγάζει στην πλάτη,
γίνεται αλαφροΐσκιωτος ψωμί τρώει κι αλάτι.

Λένε πως όποιος τα φορεί φτερά βγάζει στην πλάτη,
γίνεται αλαφροΐσκιωτος ψωμί τρώει κι αλάτι.
Ακούς να λένε στα χωριά πως και η ευχή του πιάνει
γιατί τα βόλια, αίματα είχαν του Μακρυγιάννη.
Λένε πως ο φουστανελάς πληγές είχε σαράντα
γι αυτό κι αλαφροΐσκιωτοι είμαστε λίγοι πάντα.

Τραγούδι: Ξυλούρης
Γεννήθηκε στις 7 Ιουλίου του 1936 στα Ανώγεια της Κρήτης .Είναι 5 χρονών όταν οι κατακτητές Γερμανοί καίνε το χωριό του και μεταφέρουν τους κατοίκους του, πρόσφυγες στο Μυλοπόταμο. Επιστρέφουν στ΄Ανώγεια μετά την απελευθέρωση. Από πολύ μικρός δείχνει την κλίση του στο τραγούδι και στη λύρα. Στα δώδεκα ο πατέρας του τού αγοράζει την πρώτη του λύρα για να εξελιχθεί πολύ γρήγορα σ΄ έναν από τους πλέον περιζήτητους σε γάμους, βαφτίσια και λοιπές κοινωνικές εκδηλώσεις, οργανοπαίχτες και τραγουδιστές της περιοχής του. Σε ηλικία 17 χρόνων κατεβαίνει για πρώτη φορά να δουλέψει στο Ηράκλειο, στο κέντρο " Κάστρο". Όπως λέει αργότερα σε αφηγήσεις του, εκεί αρχικά τα πράγματα είναι πολύ δύσκολα. '...Εις τα ορεινά χωριά της Κρήτης δεν ημπορούσε να εισχωρήσει αυτό που εισχώρησε στις πόλεις. Εκεί χόρευαν ταγκά, βαλς, ρούμπες,σάμπες και είμαστε υποχρεωμένοι εμείς να τα μαθαίνουμε αυτά τα τραγούδια, να τα παίζουμε στα πανηγύρια και στους γάμους, για να μπορούμε να ζήσουμε και ΄μεις, να βγάλουμε τα έξοδα μας και να τους κάνουμε σιγά-σιγά ν΄ αλλάξουνε και να αγαπήσουνε την κρητική μουσική'. Στα τέλη του 1958 πραγματοποιεί την πρώτη του ηχογράφηση για δίσκο. Είναι το τραγούδι " Κρητικοπούλα μου"("μια μαυροφόρα όταν περνά"). Λίγους μήνες πιο πριν είχε παντρευτεί την Ουρανία Μελαμπιανάκη ,κόρη ευκατάστατης οικογένειας του Ηρακλείου. Εγκαθίστανται στο Ηράκλειο οι οικονομικές δυσκολίες είναι στην αρχή μεγάλες. Το 1960 γεννιέται το πρώτο τους παιδί, ο Γιώργος, και 6 χρόνια μετά το δεύτερο, η Ρηνιώ. Την επιτυχία του πρώτου εκείνου τραγουδιού ακολουθούν αρκετές ακόμα ηχογραφήσεις σε μικρά δισκάκια. Ακριβώς το 1966 βγαίνοντας για πρώτη φορά από την Ελλάδα, συμμετέχει σ΄ ένα φολκλορικό φεστιβάλ στο Σαν-Ρέμο και να παίρνει το πρώτο βραβείο. Το 1967 ανοίγει στο Ηράκλειο το πρώτο κρητικό κέντρο τον "Ερωτόκριτο". Τα πράγματα έχουν γίνει αισθητικά καλύτερα γι΄ αυτόν.
Τον Φεβρουάριο του 1969 ηχογραφεί την ανοιχτή "Ανυφαντού", ένα τραγούδι που κυριολεκτικά "σπάει τα ταμεία" μέσα στην παραδοσιακή δισκογραφία της εποχής. Τον Απρίλη εκείνης της χρονιάς έρχεται για πρώτη φορά για εμφανίσεις στην Αθήνα, στο κέντρο "Κονάκι" και το Σεπτέμβριο εγκαθιστάτε μόνιμα στην πρωτεύουσα. Ο σκηνοθέτης Ερρίκος Θαλασσινός ,με τον οποίο γνωρίζονται στο "Κονάκι", μιλάει γι΄ αυτόν στον συνθέτη Γιάννη Μαρκόπουλο, Ήδη όμως από το 1965 οι δυνατότητες του αλλά και ο χαρακτήρας του έχουν προκαλέσει το ενδιαφέρον του διευθυντή -τότε- της δισκογραφικής εταιρείας COLUMBIA, του Τάκη Λαμπρόπουλου. Μετά και την επιτυχία της "Ανυφαντούς", το καλοκαίρι του 1970 ο Λαμπρόπουλος κατεβαίνει μαζί του στ΄ Ανώγεια, γίνονται κουμπάροι και ξεκινούν μια συνεργασία σε νέα πλαίσια.
Πέρα από τα παραδοσιακά τραγούδια της Κρήτης η φωνή του Ξυλούρη θα περάσει στη σύγχρονη "έντεχνη" δημιουργία επώνυμων συνθετών. Μέσω απ' αυτές τις επιλογές, μέλλεται η γνήσια κρητική έκφραση και το παραδοσιακό τραγούδι της Κρήτης να αποκτήσουν μια πανελλήνια εμβέλεια, μια δυναμική που ποτέ δεν είχαν στο παρελθόν, όσο μεγάλοι κι αν ήταν οι καλλιτέχνες, τραγουδιστές κι οργανοπαίχτες που την υπηρέτησαν.
Με τον Γιάννη Μαρκόπουλο συνεργάζονται για πρώτη φορά στο "Χρονικό", μια ενότητα τραγουδιών που θέτει σε νέα βάση τη σχέση της παράδοσης με το παρόν. Έξι μήνες μετά κυκλοφορεί ο δίσκος-αναφορά στα "Ριζίτικα" της Κρήτης. Τον Μάιο του 1971 ξεκινούν κοινές εμφανίσεις στην μπουάτ "Λήδρα" στην Πλάκα. Μέσα στην καρδιά της δικτατορίας η φωνή του Ξυλούρη, είτε λέει τα τραγούδια του Μαρκόπουλου, είτε παραδοσιακά τραγούδια της Κρήτης, γίνεται σημαία αντίστασης. "Πότε θα κάνει ξαστεριά" ,"Αγρίμια κι αγριμάκια μου"...Ακολουθούν δυο ακόμα κύκλοι τραγουδιών του Γιάννη Μαρκόπουλου, η "Ιθαγένεια" και ο "Στρατής ο θαλασσινός" αλλά και συνεργασίες με τον Σταύρο Ξαρχάκο ("Διόνυσε καλοκαίρι μας", "Συλλογή"), τον Χριστόδουλο Χάλαρη ("Τροπικός της παρθένου", "Ακολουθία") και τον Χρήστο Λεοντή ("Καπνισμένο τσουκάλι"). Το καλοκαίρι του 1973 κρατά τον καθοριστικό ρόλο τραγουδιστή σε μια παράσταση που ανεβάζουν η Τζένη Καρέζη και ο Κώστας Καζάκος στο θέατρο "Αθήναιον" με αντικείμενο την ιστορική διαδρομή της Ελλάδας στα νεότερα χρόνια. Είναι "Το μεγάλο μας τσίρκο" .Μέσα από τις αναφορές και τα τραγούδια του βρίσκει τρόπο έκφρασης το τεταμένο πολιτικό κλίμα που οδηγεί στην εξέγερση του Πολυτεχνείου. Είναι από τις ελάχιστες επώνυμες παρουσίες στο χώρο που βλέπουν το φως της δημοσιότητας από τις εφημερίδες εκείνων των ημερών."Ο Νίκος Ξυλούρης ήταν χτες στο Πολυτεχνείο" ενημερωνουν, μετατρέποντας τον ήδη φορτισμένο πολιτικά τραγουδιστή σε "Κόκκινο πανι" της μεταλλαγμένης δικτατορικής κυβέρνησης που ακολουθεί. Από τη "Λύδρα" στην "Αρχόντισσα", μετά στην "Αποσπερίδα". Ξανά στη "Ληδρα", μετά στο "Κύτταρο" και στο "Θεμέλιο". Είναι οι έξι σταθμοί του στις μπουάτ μέχρι το 1979. Τα μεταπολιτευτικά χρόνια τραγουδά κάποια ακόμα τραγούδια του Χρήστου Λεοντή, του Σταύρου Ξαρχάκου και του Γιάννη Μαρκόπουλου. Παράλληλα ηχογραφεί τα "Αντιπολεμικά" τραγούδια του Λίνου Κόκοτου και του Δημήτρη Χριστοδούλου και κάποια μελοποιημένα από τον Ηλία Ανδριόπουλο ποιήματα του Γιώργου Σεφέρη. Επανέρχεται όμως και στα παραδοσιακά τραγούδια της Κρήτης, ενώ λέει και κάποια λαϊκά τραγούδια του Στέλιου Βαμβακάρη. Με τον "Αργαλειό", το "Φιλεντέμ", τον "Πραματευτή" αλλά και το "Μεσοπέλαγα αρμενίζω" ακούγεται ξανά έντονα η φωνή του. Τώρα λέει και πάλι "τραγούδια ζωής". Είναι όμως η τελευταία φορά που ακούγεται. Ύστερα από ταλαιπωρία ενός χρόνου με την επάρατη νόσο, φεύγει για πάντα στις 8 Φεβρουαρίου του 1980.

Στίχοι: Μυρης

Ο Κώστας Γεωργουσόπουλος(Κ. Χ. Μύρης), γεννήθηκε στη Λαμία το 1937.Σπούδασε Φιλολογία, Αρχαιολογία, και Θέατρο. Δίδαξε ως εκπαιδευτικός στην Δημόσια και
Ιδιωτική εκπαίδευση. Σήμερα, διδάσκει Θεατρολογία στο Τμήμα Θεατρικών Σπουδών του Πανεπιστημίου Αθηνών. Κριτικός Θεάτρου επί τριάντα συναπτά έτη, στο ΒΗΜΑ και στα ΝΕΑ, δοκιμιογράφος, σχολιαστής και αρθρογράφος. Έλαβε μέρος σε δεκάδες συνέδρια, έδωσε ομιλίες και δημόσια μαθήματα σε όλες σχεδόν τις πόλεις της Ελλάδας, στην Κύπρο και στο εξωτερικό. Δημοσίευσε κριτικά και λογοτεχνικά κείμενα σε όλα τα γνωστά περιοδικά του τόπου. Διετέλεσε Πρόεδρος του Δ.Σ. του Εθνικού Θεάτρου. Είναι Πρόεδρος του Κέντρου Έρευνας και Πρακτικών Εφαρμογών του Αρχαίου Ελληνικού Δράματος. Πρόεδρος των επάθλων "Κοτοπούλη", "Βεάκη", "Κυβέλης", "Φ. Πολίτη", "Δ. Μητρόπουλου", και του Θεατρικού Μουσείου. Είναι μέλος της Εταιρείας Ελλήνων Θεατρικών Συγγραφέων, της Εταιρείας Συγγραφέων και της Εταιρείας Μουσικών και Θεατρικών Κριτικών. Έχει τιμηθεί με το Α΄ Κρατικό Βραβείο Δοκιμίου, το βραβείο"Ουράνη" της Ακαδημίας Αθηνών, με το χρυσό μετάλλιο της πόλεως των Αθηνών και το βραβείο "Δημήτρης Μητρόπουλος" του Γ΄ Προγράμματος της Ελληνικής
Ραδιοφωνίας. Έχει συγγράψει το σχολικό εγχειρίδιο της Γ΄ Γυμνασίου "Δραματική Ποίηση" και οι μεταφράσεις του, της "Αντιγόνης" και του "Οιδίποδος Τυράννου", αποτελούν τα σχολικά βιβλία της Β΄ και Γ΄ Λυκείου, αντίστοιχα. Έχει μεταφράσει, επίσης, "Ανδρομάχη", "Ελένη", "Αίαντα",
"Οιδίποδα επί Κολωνώ", "Εκκλησιάζουσες", "Θεσμοφοριάζουσες", "Νεφέλες" και "Ιππής".

Μουσική: Μαρκόπουλος

Χωρίς Βιογραφικά στοιχεία.

[melian]

When I was
A young boy,
My father
Took me into the city
To see a marching band.
He said,
"Son when
You grow up,
Would you be
The saviour of the broken,
The beaten and the damned?"
He said
"Will you
Defeat them,
Your demons,
And all the non believers,
The plans that they have made?
Because one day
I'll leave you,
A phantom
To lead you in the summer,
To join the black parade."

When I was,
A young boy
My father, took me into the city
To see a marching band
He said, "Son when you grow up,
will you be the saviour of the broken,
the beaten and the damned?"

Sometimes I get the feeling, she's watching over me
And other times I feel like I should go
And through it all, the rise and fall
The bodies in the streets
And when you're gone we want you all to know

We'll carry on, We'll carry on
And though you're dead and gone believe me
Your memory will carry on
We'll carry on
And in my heart I can't contain it
The anthem won't explain it

A world that sends you reeling from decimated dreams
You're misery and hate will kill us all
So paint it black and take it back
Lets shout it loud and clear
Defiant to the end we hear the call
To carry on

We'll carry on,
And though your dead and gone believe me
Your memory will carry on
We'll carry on
And though your broken and defeated
Your weary widow marches on
And on we carry through the fears
Oh oh oh

Disappointed faces of your peers
Oh oh oh
Take a look at me 'cause I could not care at all
Do or die
You'll never make me
Because the world will never take my (heart)
Go and try; you'll never break me
We want it all, we want to play this (part)
I won't explain, or say I'm sorry
I'm not ashamed, I'm gonna show my (scar)
Give a cheer, for all the broken
Listen here, because it's who we (are)
I'm just a man; I'm not a hero
Just a boy, whose meant to sing this (song)
I'm just a man; I'm not a hero
I
Don't
Care

We'll carry on
We'll carry on
And though you're dead and gone believe me
Your memory will carry on
We'll carry on
And though your broken and defeated
Your weary widow marches on
Do or die
You'll never make me
Because the world will never take my (heart)
Go and try; you'll never break me
We want it all, we want to play this (part)
Do or die
You'll never make me
Because the world will never take my (heart)
Go and try; you'll never break me
We want it all, we want to play this (part)
We'll carry on

[agaliarep]

Βγήκε ο χάρος να ψαρέψει
(Παπαϊωάννου)

Βγήκε ο χάρος να ψαρέψει, με τ’ αγκίστρι του ψυχές
και γυρεύει πληγωμένους, δυστυχείς και προδομένους
Μεσ ‘τις φτωχογειτονιές, ω, βγήκε ο χάρος για ψυχές

Με την μαύρη την σφεντόνα, βγήκε ο χάρος στα στενά
Για πιαστείτε χέρι-χέρι, βρε να του στήσουμε καρτέρι
Κι όποιον πάρει η σφεντονιά, ω, βγήκε ο χάρος στα στενά

Ρε κορμιά βασανισμένα, πιάστε απόψε τα στενά
Για πιαστείτε χέρι-χέρι, να του στήσουμε καρτέρι
Κι όποιον πάρει η σφεντονιά, ω, βγήκε ο χάρος για δουλειά

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

Στίχοι: Κώστας Βίρβος
Μουσική: Μπάμπης Μπακάλης, Κουβάς
Πρώτη εκτέλεση: Σωτηρία Μπέλλου

Ταβερνιάρη να μου ζήσεις
είσαι άνθρωπος ντερβίσης,
φέρ' από τα ίδια πάλι
να γεμίσω το κεφάλι.

Φέρε να πιω
για να μου φύγει το βάρος
γιατί απόψε
θα πεθάνει ο χάρος.

Μια γυναίκα μ' έχει κάνει
το πιοτό να μη με πιάνει,
θέλησε να με πληγώσει
μα πικρά θα το πληρώσει.

Φέρε να πιω
για να μου φύγει το βάρος
γιατί απόψε
θα πεθάνει ο χάρος.

Κι αν απόψε θα μεθύσω
βάστα μην τη συναντήσω,
τίποτα δεν λογαριάζω
και θα ειδείς το πώς δικάζω.

Φέρε να πιω
για να μου φύγει το βάρος
γιατί απόψε
θα πεθάνει ο χάρος.

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~


Στίχοι: Πάνος Τούντας
Μουσική: Πάνος Τούντας
Πρώτη εκτέλεση: Κώστας Ρούκουνας, Σαμιωτάκι
Άλλες ερμηνείες: Γρηγόρης Μπιθικώτσης || Δημήτρης Στεργίου, Μπέμπης || Σπύρος Ζαγοραίος

Το Χάρο τον αντάμωσαν
πεντ-έξι χασικλήδες
να τον ρωτήσουν πώς περνούν
στον Άδη οι μερακλήδες.

Πες μας, βρε χάρε, να χαρείς
το μαύρο σου σκοτάδι:
Έχουν χασίσι, έχουν λουλά
οι βλάμηδες στον Άδη;

Πες μας αν έχουν μπαγλαμά
μπουζούκια και γλεντάνε.
Έχουν τεκέδες, έχουν τσαρδί
που παν' και την τραβάνε;

Πες μας αν έχουν γκόμενες
μανίτσες και γουστάρουν
τον ναργιλέ να κάνουνε
ντουζένι να φουμάρουν.

Πες μας, βρε χάρε, να χαρείς:
Τι κάνουνε τ' αλάνια,
βρίσκουν νταμίρα, έχουν λουλά
για κάθουνται χαρμάνια;

Πάρε δυο δράμια Προυσαλιό
και πέντε μυρωδάτο
και δώσε να φουμάρουνε
τ' αδέλφια μας κει κάτω.

Κι όσοι μαχαιρώθηκανε
και πήγανε στον Άδη,
για πες μας, γιατρευτήκανε
ή λιώσαν στο σκοτάδι;

Κι όσοι από καρασεβντά
τρελάθηκαν και πάνε,
πες μας, τους πέρασε ο νταλγκάς
ή ακόμα αγαπάνε;

Πες μας τι κάνουν οι φτωχοί,
πρεζάκηδες κι εκείνοι;
Πάρε να δώσεις και σ' αυτούς
λιγάκι κοκαΐνη.

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

[Οι στίχοι της εκτέλεσης με τον Μπιθικώτση]:

Το Χάρο τον αντάμωσαν
πεντ-έξι ασικλήδες
να τον ρωτήσουν πώς περνούν
στον Άδη οι μερακλήδες.

Πες μας, βρε Χάρε, να χαρείς
το μαύρο σου σκοτάδι:
Βρίσκουν ξανθιές, μελαχρινές
οι βλάμηδες στον Άδη;

Πες μας γι’ αυτούς π’ αγάπησαν
μονάχοι πώς περνάνε.
Τους έχει φύγει ο καημός
ή ακόμα αγαπάνε;

Πες μας για τους ρεμπέτηδες
πώς τα περνούν στον Άδη.
Ακούν καμιά διπλοπενιά
ή λιώνουν στο σκοτάδι;

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

[Οι στίχοι της εκτέλεσης με τον Δημήτρη "Μπέμπη"Στεργίου]:

Το Χάρο τον αντάμωσαν
πεντ-έξι ασικλήδες
να τον ρωτήσουν πώς περνούν
στον Άδη οι μερακλήδες.

Πες μας, βρε Χάρε, να χαρείς
το μαύρο σου σκοτάδι:
Βρίσκουν νταμίρα, έχουν ρακί
οι βλάμηδες στον Άδη;

Πες μας αν έχουν μπαγλαμά,
μπουζούκια και γλεντάνε.
Βρίσκουνε κόλπα, έχουν τσαρδί
που πάν και ξενυχτάνε;

Πες μας αν έχουν γκόμενες,
μανίτσες και γουστάρουν
και τσιγαράκι σέρτικο
με κέφι να φουμάρουν.

Πες μας, βρε Χάρε, να χαρείς
τι κάνουνε τ’ αλάνια:
Στον Κάτω Κόσμο πίνουνε
ή κάθονται χαρμάνια;

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

[Οι στίχοι της εκτέλεσης με τον Ζαγοραίου]:

Το Χάρο τον αντάμωσαν
πεντ-έξι μερακλήδες
να τον ρωτήσουνε πώς περνάν
στον Άδη οι μπεκρήδες.

Πες μας, βρε Χάρε, να χαρείς
το μαύρο σου σκοτάδι:
Έχουν μπουζούκια, ρίχνουν πενιές
οι βλάμηδες στον Άδη;

Πες μας αν έχουν όμορφες
γυναίκες και γλεντάνε.
Κάνουν ξενύχτια, πίνουν κρασί,
σουρώνουν και τα σπάνε;

Πάρε, αν θέλεις, κι από μας
κρασάκι μυρωδάτο
και δώσε να μεθύσουνε
τ’ αδέρφια μας κει κάτω.

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

μουσική του Δήμου Μούτση
στίχους του Μάνου Ελευθερίου

O χάρος βγήκε, βγήκε παγανιά
μες την δική-ή μου γειτονιά
κι από τον πολύ συλλογισμό
έχασε τον λογαριασμό

Κι από μια πόρτα χαμηλή
κι από μια σκοτεινή αυλή
βγήκε κλεφτά, κλεφτά ο σιδεράς
ο σιδεράς και τού είπε λόγια της χαράς

O χάρος βγήκε, βγήκε παγανιά
μες την δική-ή μου γειτονιά

O χάρος βγήκε παγανιά και θέρισε μια γειτονιά
κι έγινε μαύρος ουρανός κι ανεμοζάλη και καπνός

Κι από μια πόρτα χαμηλή...

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

Πέντε Έλληνες στον Άδη
ανταμώσαν ένα βράδυ
και το γλέντι αρχινάνε
κι όλα γύρω τους τα σπάνε

Με μπουζούκια μπαγλαμάδες
τρέλλαναν τους σατανάδες
κι από κέφι ζαλισμένοι
χόρευαν οι κολασμένοι

Στο ρωμέϊκο τραγούδι
κάηκε το πελεκούδι
κι όλοι φώναζαν αράδα
να μας ζήσει η Ελλάδα

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

Φίνα τα 'χε καμωμένα
Στον παράδεισο ο θεός
Μα το άτιμο το φίδι
Τα κατάλαβε αλλιώς

Πα στο δέντρο καθισμένο
Σαν τη γάτα του Σιάμ
Πρόσμενε κουλουριασμένο
Με σκοπό και πεπρωμένο
Μ' ένα μήλο να πλανέψει
τη γυναίκα του Αδάμ
-Ρ-
Αρον-άρον φύγαν όλοι
Και αγγέλοι κι αποστόλοι
Κι απομείναν οι διαβόλοι
Στου παράδεισου την πόλη

Μα εκείνη δεν το τρώει
Μόνο αρχίζει το χορό
Διαολίζει τ' αγγελάκια
Και τρελαίνει το θεό

Παίζει ο εξαποδώ το τέλι
Κι οι δαιμόνοι τραγουδάν
Της Εδέμ το τσιφτετέλι
Κι ο θεός ο ίδιος θέλει
Να πλανέψει μ' ένα μήλο
Τη γυναίκα του Αδάμ

[agaliarep]

Στίχοι: Νίκος Γκάτσος
Μουσική: Μάνος Χατζιδάκις

Ακούστε την ιστορία του Κεμάλ
ενός νεαρού πρίγκηπα,της ανατολής
απόγονου του Σεβάχ του θαλασσινού,
που νόμισε ότι μπορέι να αλλάξει τον κόσμο.
αλλά πικρές οι βουλές του Αλλάχ
και σκοτεινές οι ψυχές των ανθρώπων.

Στης Ανατολής τα μέρη μια φορά και ένα καιρό
ήταν άδειο το κεμέρι, μουχλιασμένο το νερό
στη Μοσσούλη, τη Βασσόρα, στην παλιά τη χουρμαδιά
πικραμένα κλαίνε τώρα της ερήμου τα παιδιά.

Κι ενας νέος από σόι και γενιά βασιλική
αγροικάει το μοιρολόι και τραβάει κατά εκεί.
τον κοιτάν οι Βεδουίνοι με ματιά λυπητερή
κι όρκο στον Αλλάχ τους δίνει, πως θ' αλλάξουν οι καιροί.

Σαν ακούσαν οι αρχόντοι του παιδιού την αφοβιά
ξεκινάν με λύκου δόντι και με λιονταριού προβιά
απ' τον Τίγρη στον Ευφράτη, απ' τη γη στον ουρανό
κυνηγάν τον αποστάτη να τον πιάσουν ζωντανό.

Πέφτουν πάνω του τα στίφη, σαν ακράτητα σκυλιά
και τον πάνε στο χαλίφη να του βάλει την θηλειά
μαύρο μέλι μαύρο γάλα ήπιε εκείνο το πρωί
πριν αφήσει στην κρεμάλα τη στερνή του την πνοή.

Με δύο γέρικες καμήλες μ' ένα κόκκινο φαρί
στου παράδεισου τις πύλες ο προφήτης καρτερεί.
πάνε τώρα χέρι χέρι κι είναι γύρω συννεφιά
μα της Δαμασκού τ' αστέρι τους κρατούσε συντροφιά.

Σ' ένα μήνα σ' ένα χρόνο βλέπουν μπρός τους τον Αλλάχ
που από τον ψηλό του θρόνο λέει στον άμυαλο Σεβάχ:
«νικημένο μου ξεφτέρι δεν αλλάζουν οι καιροί,
με φωτιά και με μαχαίρι πάντα ο κόσμος προχωρεί»

Καληνύχτα Κεμάλ, αυτός ο κόσμος δε θα αλλάξει ποτέ.
Καληνύχτα...