|
|
#11
12-02-10, 21:41
|
||||
|
||||
Παράθεση:
Αυτό που έχω να πω είναι καθαρά η δική μου οπτική. Προσωπικά λοιπόν θεωρώ πως όταν ασκώ κριτική για κάτι/κάποιον μπαίνω σε μια διαδικασία να ορίσω κατά κάποιον τρόπο, την "ορθότητα" αυτού που κριτικάρω. Υπάρχει έντονα η πόλωση σε αυτήν την διαδικασία. Όταν κριτικάρω δημιουργώ μια δική μου αυθαίρετη εικόνα για το αντικείμενο που δεν με οδηγεί ουσιαστικά κάπου. Μόνο ίσως στο να συγκρίνω (άλλη μια διαχωριστική συνήθεια!) δύο απλώς ανόμοια πράγματα. [Και κάπου εδώ μπαίνει και το θέμα της διαφορετικότητας, και πόσο το έχει αποδεχτεί/συλλάβει κανείς..Αλλά ας μείνουμε στο θέμα μας.] Η κρίση είναι για εμένα ένα εργαλείο για να καταλαβαίνω σύμφωνα με τα όσα έχω ζήσει με τα "μαθήματα" ζωής που έχω πάρει, γενικότερα, σύμφωνα με όλα όσα Είμαι, αν κάτι μου κάνει οπότε το κρατάω ή αν κάτι δεν μου κάνει οπότε το πετάω, από αυτά που συναντάμε καθημερινά στην ζωή μας εννοώ. Είναι μια διαδικασία που φαινομενικά διαχωρίζει, αλλά με μια βαθύτερη προσέγγιση, τελικά ενώνει, γιατί ουσιαστικά δεν σε διαχωρίζει από το Όλον απλά σε κάνει διαφορετικό, και έχει σημασία να το καταλάβουμε αυτό! Η κρίση γίνεται θαρρώ πιο ξεκάθαρη και πιο "αφαιρετική" όταν βρω τις βαθύτερες ανάγκες μου, τα θέλω μου, και ξεκινήσω την υλοποίηση/ικανοποίηση. Τότε πλέον παύουν να υφίστανται τα διλήμματα μέσα μου, και πορεύομαι στον δρόμο του να Είμαι αυτό που Είμαι! Νομίζω καλύτερα δεν μπορώ να εκφράσω την άποψη μου. Οπότε ελπίζω να σε βοήθησα λίγο! 
Τελευταία επεξεργασία από το χρήστη cydox : 12-02-10 στις 21:45 
|
|
#12
13-02-10, 13:38
|
||||
|
||||
|
Παράθεση:
πού είναι...  Παράθεση:
Δεν μπορώ να την δεχθώ... ούτε όμως και να την απορρίψω... γιατί είναι η προσωπική σου οπτική. Αυτό που βλέπω όμως, είναι ότι ο διαχωρισμός που κάνει στην κρίση και την κριτική είναι ως προς το πού στοχεύει η κρίση. Έτσι, εάν "στοχεύει" σε άλλους είναι κριτική... και εάν στοχεύει σε εσένα είναι κρίση. Δεν ξέρω κατά πόσο είναι ορθό αυτό, σύμφωνα με την σημασία των λέξεων..... Εάν ξέρει κανείς και μπορεί να μας δώσει και ετυμολογική ανάλυση των δύο αυτών λέξεων... θα ήταν διαφωτιστικό...
|
|
#13
15-02-10, 15:54
|
||||
|
||||
|
Είναι απλά δύο διαφορετικές καταστάσεις. Κριτική μπορείς να ασκείς και στον εαυτό σου. Αλλά και πάλι είναι το ίδιο με το να την ασκείς στους άλλους. Η κρίση είναι καθαρά προσωπική. Το μόνο που μπορείς να κάνεις με την κρίση σου, είναι αν σου ζητήσει κάποιος να του δώσεις μια συμβουλή, μέσα από την δική σου κρίση, πέρα από τα στενά όρια την πολικότητας, του σωστού-λάθους, καλού-κακού κλπ.
Πέραν αυτού, κάθε λέξη που ξεστομίζουμε, είναι μια μορφή ενέργειας. Όταν κριτικάρω,είτε εμένα είτε άλλους μου αφήνει πολύ χαμηλές δονήσεις αυτή η ενέργεια. Άρα σταματώ να κάνω κριτική αν θέλω να επιτύχω πνευματική εξέλιξη, αν δεν θέλω είναι ένας τρόπος να περνά κανείς την ώρα του, με τις αντίστοιχες επιπτώσεις των όσων λέει φυσικά!
|
|
#14
15-02-10, 17:09
|
||||
|
||||
|
Η κριτική είναι το αποτέλεσμα της κρίσης, συνιστά μία απόφαση, ένα συμπέρασμα κλπ, στο οποίο για να φτάσουμε, χρησιμοποιούμε και τη διά-κριση ως προσδιορισμό των πολικοτήτων. Τις περισσότερες φορές, δεν μπορεί να υφίσταται κάτι χωρίς το αντίθετό του κι εδώ η διάκριση παίζει τον ρόλο του διαχωρισμού και κατανομής μίας πράξης, μίας ιδέας κλπ. ως θετική ή αρνητική. Το αποτέλεσμα που ονομάζεται κριτική, μπορεί, εκτός άλλων συνισταμένων, να αποτελείται από ένα ή περισσότερα είδη διάκρισης, έτσι ώστε να φτάσουμε σε ένα καταληκτικό συμπέρασμα. Το σύνολο αυτής της διαδικασίας ονομάζεται κριτική και ασκείται είτε στον εαυτό μας, είτε στους άλλους.
*στη δική μου λογική, κρίση και κριτική έχουν μικρές διαφορές αλλά ως στοιχεία του παρόντος θέματος δε νομίζω πως ο διαχωρισμός τους στην ουσία αλλάζει κάτι...
__________________
... Spes mea in mens mentis est ...
|
|
#15
16-02-10, 18:38
|
|||
|
|||
|
"ΜΗ ΚΡΙΝΕΤΕ ΓΙΑ ΝΑ ΜΗΝ ΚΡΙΘΕΙΤΕ"
Υπάρχουν δύο διαφορετικές λειτουργίες σε μια ανθρώπινη παρουσία. Αυτή ενός ηλεκτρονικού υπολογιστή ίσως δέκατης γενιάς (!) και η άλλη της άμεσης αντίληψης. Του Νου και της αισθαντικότητας. Η Χριστικοί διδασκαλία αναφέρεται στην ανθρώπινη ύπαρξη σε χώρο πέρα από την νοητική παρουσία μας. Ο Νους είναι ένα σημαντικό εργαλείο με βασικές ιδιότητες, αναγκαίες για να επικοινωνούμε μέσα από τον προφορικό και γραπτό λόγο. Η κρίση είναι ο τρόπος αντίληψης της παρουσίας μας, παίρνοντας πληροφορίες από τα αισθητήρια όργανα, στον κόσμο που μάθαμε να ζούμε. Τον κόσμο των τριών διαστάσεων. Νοητικά- επιστημονικά ήδη έχουμε αντιληφθεί πως οι διαστάσεις είναι πολύ περισσότερες κι ότι στο 90% της Δημιουργίας ο Νους δεν μπορεί να εισχωρήσει- αντιληφθεί. Δηλαδή ζούμε- υπάρχουμε μόνον στο 10% της Δημιουργίας όταν χρησιμοποιούμε τα όρια αντίληψης του Νου σαν δικά μας όρια. Η Χριστική διδασκαλία είναι μια απελευθέρωση απ΄αυτά τα όρια. Αν και στα χιλιάδες χρόνια υποχρεωτικά δομήθηκε - κτίστηκε κι αυτή μέσα από τον Νου..! Η Ελληνική γλώσσα έχει την ιδιαιτερότητα να αποτυπώνει απόλυτα τον Νοητικό κόσμο. Γιαυτό και ήδη εφαρμόζεται σαν γλώσσα προγραμματισμού στους υπολογιστές τέταρτης- πέμπτης γενιάς. Είναι αξιοθαύμαστο με πόσο μεγάλη ευκρίνεια αποτυπώνεται με λέξεις ο τρισδιάστατος κόσμος... Αν χρησιμοποιήσουμε το ρήμα "κρίνω" και προσθέτοντας διαφορετικά επιρρήματα έχουμε μια πλήρη εννοιολογική ανάλυση: Επι-κρίνω, δια-κρίνω, ανα-κρίνω, υπο-κρίνω, κατα-κρίνω, αλλά και εν-κρίνω, συν-κρίνω, ευ-κρίνω, προ-κρίνω...! Όλες αυτές οι λέξεις είναι τα "κομμάτια" από την εννοιολογική σημασία της "Κρίσης". Έτσι "φωτογράφιζαν" την ζωή πάνω στον πάπυρο και την πέτρα πριν χιλιάδες χρόνια. Ένα υπέροχο παιχνίδι χρήσης του Νου, που την καλύτερη ομάδα δημιούργησαν οι Αθηναίοι, ενώ αντίθετα την χειρότερη ομάδα εκείνη την εποχή την είχαν οι Λακεδαιμόνιοι. Οι Λακεδαιμόνιοι δεν ήθελαν να κολλάνε μέσα στο νοητικό παιχνίδι. Ζούσαν με τον παλιό- άμεσο -τρόπο αντίληψης. Διότι όπως λέμε σήμερα: "Τα πολλά λόγια είναι φτώχεια". Και πράγματι είναι φτώχεια, αφού περιοριζόμαστε στο 10% της Δημιουργίας. Η αισθαντική -άμεση αντίληψη είναι ο παιδικός τρόπος πριν τα εκπαιδεύσουμε να αντιλαμβάνονται μόνον με την λογική- επαγωγική μέθοδο, για χάρη του δομητή -τέκτονα Νου. Τα παιδιά ζουν σε ένα κόσμο χωρίς αιτία και αποτέλεσμα, χωρίς το δίπολο των αντιθέτων που διασπά για να υπάρχει. Αλλά σαν μονόπολο, ενωτικά, που επιτέλους ανακαλύφθηκε επιστημονικά πριν λίγους μήνες, ώστε να αποτελέσει γέφυρα μεταφοράς πέρα από τα όρια της Τάξης. Στο χώρο που ο Νους ονομάζει Χάος κι εμείς σκοτεινή ύλη. Όταν κρίνουμε υποχρεωτικά συν-κρίνουμε. Δηλαδή παίρνουμε μια πρότυπη μεζούρα και την κάνουμε μέτρο σύγκρισης σε ότι.. κινείται! Μήπως σας θυμίζει κάτι από τον μύθο του Προκρούστη? Ότι είναι μεγαλύτερο από τα δικά μας μέτρα, σαν υπερβολικό, το "κόβουμε". Κι άν είναι μικρότερο, το "τραβάμε" για να ταιριάξει στα δικά μας πιστεύω. Τα δικά μας νοητικά θέλω. Πρέπει να τα "διορθώσουμε" για να γίνει καλύτερο. Να βελτιωθεί. Κι έτσι κτίζεται στα χρόνια της ζωής μας ένας κόσμος με προδιαγραφές. Ένας κόσμος "αναγκαίος και ικανός" για την ύπαρξη μας. Οι παραβάσεις ονομάζονται τύψεις, ενοχές, αμαρτίες... Στο τέλος της διαδρομής, φορτωμένοι με όλα αυτά τα πρέπει, τα "αναγκαία και ικανά" (λίγο πριν αφήσουμε τον κόσμο του Νου -των τριών διαστάσεων), έρχεται η στιγμή να κριθούμε με όλα αυτά, που τόσο καιρό κρίναμε τους άλλους. Συμπέρασμα: "μη κρίνετε για να μην κριθείτε"...!
|
|
#16
16-02-10, 20:32
|
||||
|
||||
|
Επειδή η χιλιοειπωμένη καραμέλα για την εκμετάλλευση του
10% των δυνατοτήτων του εγκεφάλου... αναφέρθηκε πολλές φορές... Θα ήθελα να πληροφορήσω τους αγαπητούς λάτρεις αυτής της γεύσης της καραμέλας ότι εάν άλλαζε το ποσοστό σε 50% 50% τότε αντί για να σκέφτεστε πόσο κάνει 1+1 θα έπρεπε να σκέφτεσαι να κουνήσετε την άνω κοιλία, να στείλετε αίμα στα πνευμόνια, να κινηθούν τα πνευμόνια για να δεχθούν το αίμα, να ανοίξετε τους πόρους για το οξυγόνο, να τους ξανακλείσετε, να τραβήξετε πάλι το αίμα πίσω στην καρδιά με συσπάσεις της καρδιάς και να στείλετε το αίμα σε όλο σας το σώμα.. και όλο αυτό αρκετές φορές το δευτερόλεπτο.. αλλιώς..; Θα πεθαίνατε από ασφυξία! Αυτό που λένε για τις δυνατότητες του εγκεφάλου.. είναι μία ακόμα παράφραση επιστημονικών ευρημάτων προς αμφίβολους σκοπούς... Φυσικά και έχει φοβερές δυνατότητες ο εγκέφαλος... και φυσικά το συντριπτικά μεγάλο ποσοστό δεν το εκμεταλλευόμαστε ΣΥΝΕΙΔΗΤΑ... καθώς.. είναι αρκετά δύσκολο να ελέγχεις συνειδητά από την καρδία σου, τον σπλήνα σου, το ύπαρ σου μέχρι και των τελευταίο μυ...
|
|
#17
17-02-10, 19:47
|
||||
|
||||
|
Παράθεση:
Όλα τα άλλα είναι απλά για συζήτηση και κατανάλωση...
|
|
#18
17-02-10, 20:57
|
||||
|
||||
|
Παράθεση:
Όταν ζούσε ο Θεός... Γιατί τώρα μας άφησε χρόνους!
|
|
#20
18-02-10, 17:12
|
||||
|
||||
|
Παράθεση:
__________________
... Spes mea in mens mentis est ...
|
 |
| Εργαλεία Θεμάτων | |
| Τρόποι εμφάνισης | |
|
|
Αλλαγή σε γραμμικό τρόπο
