Ιησούς: θεάνθρωπος, θεός , άνθρωπος ή κάτι άλλο?

[Miltos01]

Αρχική Δημοσίευση από LuX

Θεος>
Υπερσυμπαν>
Γη>
φυση>
Χριστος>
ανθρωπος>

υπάρχει έστω και μια λέξη/ έννοια /ορισμός από τα παραπάνω που δε περικλείει ένα πολυσύνθετο θαύμα μέσα του/ης ;

'Όχι υπό αυτή την έννοια... ΌΛΑ τα παραπάνω θαύματα είναι!

[Trithemius]

Αρχική Δημοσίευση από Miltos01

Θα πρέπει νομίζω να ξεχωρίσουμε στο μυαλό μας τον Θεό από τις ιδιότητές Του. Το Θεό δεν τον κάνουν θεό οι ιδιότητές Του ή οι ικανότητές Του, αλλά το Είναι Του, η ουσία Του. Ο Θεός παραμένει θεός ακόμα και όταν περιορίζει ή "απογυμνώνεται" κάποιες από τις ικανότητές Του... Αυτό το ίδιο συμβαίνει και με το φαινόμενο άνθρωπος, με τον καθένα από μας. Αν για παράδειγμα έχω την ικανότητα της μουσικής σύνθεσης και αν για κάποιο λόγο την χάσω, δεν σταματώ να είμαι ο ίδιος, αυτός που ήμουν και πριν. Έχω μάλιστα συνείδηση του γεγονότος αυτού, το βαθύτερο εγώ μου παραμένει αναλλοίωτο. Έχασα την ικανότητά μου αυτή, μπορώ να αποκτήσω κάποια άλλη ή σε κάποιες περιπτώσεις την ίδια αυτήν που είχα απολέσει...

Ο Θεός παραμένει θεός γιατί μπορεί να ΕΠΙΒΛΗΘΕΊ και στις ιδιότητές του, άλλως τι Θεός θα ήταν; Ο Ιησούς στη συνείδηση των χριστιανών παραμένει θεός ακόμα και αν δεν πραγματοποιούσε κανένα θαύμα...

Έχω τη γνώμη ότι οι άνθρωποι θα έρχονταν πιο κοντά ο ένας στον άλλο εάν αναζητούσαν τον Θεό για τον ΧΑΡΑΚΤΉΡΑ ΤΟΥ και όχι για τις εκδηλώσεις Του!

Νομίζω πως αν αποπειραθούμε να προσεγγίσουμε τον θεό υπό ανθρωπομορφικά χαρακτηριστικά (σκιαγράφηση χαρακτήρα, τάσεις, συναισθήματα, ροπές κλπ), ακολουθούμε ένα μονοπάτι αμφίβολης αντικειμενικότητας (αν όντως τελικά υπάρχει αντικειμενικότητα στο ζήτημα του θεού), αρχικά γιατί ο καθένας μας σχηματοποιεί στο μυαλό του την έννοια "θεός" με διαφορετικό τρόπο σε σχέση με τους υπολοίπους. Δεν θα ήταν υπερβολή να εικάσουμε πως τα ερμηνευτικά ενδεχόμενα του θεού είναι τόσα όσοι και αυτοί που αποπειρώνται να τον ερμηνεύσουν...

Υπό αυτή την έννοια, βασικό ρόλο παίζει η κοσμοθέασή μας. Οπότε ο μονοθεϊστής, ο ενοθεϊστής, ο πολυθεϊστής, ο πανθεϊστής, ο πανενθεϊστής, ο νεϊστής κλπ, προσεγγίζουν ο καθένας με διαφορετικό τρόπο την υπόσταση του θεού. Για μερικούς δεν υπάρχουν καν ιδιότητες του θεού, παρά μόνον εκδηλώσεις, γιατί οι ιδιότητες βρίσκουν επικίνδυνες συνδέσεις με έναν ανθρωπομορφικό θεό. Προσωπικά αν ήμουν διατεθημένος να προσάψω στον θεό "ιδιότητες", θα μου ήταν αδύνατο να τις αποσυνδέσω από την ολοκληρωμένη έννοια του θεού.

Αγαπητέ Μίλτο και ο άνθρωπος μπορεί να επιβληθεί στις ιδιότητές του και ιδίως στα πάθη του αλλά η θέωση βρίσκεται ακόμα πολύ μακριά του. Έχω πάντως την εντύπωση πως βασικό ρόλο σε αυτόν τον διαχωρισμό που αναφέρει ο Μίλτος παίζει η κοσμοθέασή μας και κατά πόσο συνδέουμε την έννοια θεός με κάτι που ενσωματώνει νοημοσύνη και συνείδηση. Προσωπικά έχω απεμπλέξει αυτό που ονομάζουμε θεό με κάποια υπερκόσμια οντότητα που ενσωματώνει ανθρωπομορφικά χαρακτηριστικά. Θεωρώ πως έτσι κάνουμε το λάθος να υποβιβάσουμε την υπόσταση του θεού ή να τη φέρουμε στα ανθρώπινα μέτρα, έτσι ώστε να την κατανοήσουμε.

[Miltos01]

Αρχική Δημοσίευση από Trithemius

Νομίζω πως αν αποπειραθούμε να προσεγγίσουμε τον θεό υπό ανθρωπομορφικά χαρακτηριστικά (σκιαγράφηση χαρακτήρα, τάσεις, συναισθήματα, ροπές κλπ), ακολουθούμε ένα μονοπάτι αμφίβολης αντικειμενικότητας ...

Το ΟΛΟΝ προκειμένου να γίνει κατανοητό στο ΕΠΙΜΕΡΟΥΣ πρέπει αναγκαστικά να "κατέβει" στο μέτρο και τις δυνατότητες του... Το δε τωρινό σχήμα του ΕΠΙΜΕΡΟΥΣ εμποδίζει περισσότερο την κατανόησή Του.

[Trithemius]

Ναι αλλά αυτή η "κάθοδος" οδηγεί σε μία διαστρεβλωμένη αντίληψη του Όλου από το επιμέρους. Άρα θα πρέπει ουσιαστικά το επιμέρους να επιζητά να ανέβει επίπεδο κατανόησης και να εξελιχθεί. Θεωρώ πως ποτέ το επιμέρους δεν θα γνωρίσει εξ ολοκλήρου το όλον γιατί τότε το επιμέρους θα πρέπει αναγκαστικά να ταυτιστεί με το όλον. Απλώς το επιμέρους, κάθε ώρα και στιγμή ζει και γνωρίζει το όλον μέσα από τις εκδηλώσεις του τελευταίου.

[no slave]

Αρχική Δημοσίευση από Trithemius

Ναι αλλά αυτή η "κάθοδος" οδηγεί σε μία διαστρεβλωμένη αντίληψη του Όλου από το επιμέρους. Άρα θα πρέπει ουσιαστικά το επιμέρους να επιζητά να ανέβει επίπεδο κατανόησης και να εξελιχθεί. Θεωρώ πως ποτέ το επιμέρους δεν θα γνωρίσει εξ ολοκλήρου το όλον γιατί τότε το επιμέρους θα πρέπει αναγκαστικά να ταυτιστεί με το όλον. Απλώς το επιμέρους, κάθε ώρα και στιγμή ζει και γνωρίζει το όλον μέσα από τις εκδηλώσεις του τελευταίου.

θα συμφωνησω με το οτι δεν πρεπει να προσαπτουμε στον Θεο ανθρωπινα χαρακτηριστικα.τι γινεται ομως με την περιπτωση του Ιησου(που ειναι και το θεμα μας)?

ο Ιησους παρουσιαζεται απο τα ευαγγελια σαν αναμαρτητος,απαλλαγμενος απο καθε ανθρωπινο παθος και με τεραστια πνευματικη δυναμη την οποια εκδηλωνε και μεσω των θαυματων.φιανεται λοιπον διαφοροποιημενος απο τον απλο ανθρωπο και ισως Αυτος να ειναι το σκαλοπατι για να ανεβουμε επιπεδο οπως λες και να αρχισουμε να κατανοουμε καλυτερα το ολον.

επισης λες οτι αν το επιμερους γνωρισει το ολον,τοτε θα πρεπει αναγκαστικα να ταυτιστει μαζι του.ακριβως αυτο διδαξε ο Ιησους,αφου ο ιδιος ηρθε σε ενοτητα με τον Θεο και αυτο θα συμβει σε οσους ακολουθησουν το μονοπατι που χαραξε(παραδεισος).δεν καταλαβαινω γιατι θεωρεις αδυνατη την ταυτιση αυτη.

[naeb]

Αρχική Δημοσίευση από Trithemius

Θα συμφωνούσα μαζί σου αν ο τρόπος που πέθανε ήταν καινοφανής. Η σταύρωση ήταν ένας συνηθισμένος τρόπος θανάτωσης για τους πολιτικούς επαναστάτες της εποχής εκείνης και υπό αυτό το καθεστώς, ο τρόπος θανάτωσης του Ιησού δεν ήταν κάτι το καινοφανές αλλά το μοναδικό πιθανό ενδεχόμενο. Συμβολισμούς θα βρεις σίγουρα και αλλού όμως όλα αυτά θα πρέπει να τα συζητήσουμε σε άλλο θέμα κι όχι εδώ

Θα συμφωνούσα μαζί σου αν η ζωή που έζησε δεν ήταν καινοφανής.
Έχεις δίκιο, ταιριάζει σε άλλο θέμα ...

*η απάντηση μεταφέρθηκε χωρίς τροποποίηση από αυτό το θέμα.
Εκ του Συντονισμού.

[Trithemius]

Αρχική Δημοσίευση από naeb

Θα συμφωνούσα μαζί σου αν η ζωή που έζησε δεν ήταν καινοφανής.

Σε κάποια σημεία της πράγματι ήταν καινοφανής, πλην όμως για τους Ρωμαίους πλήρως αδιάφορη, γι' αυτό και τον σταύρωσαν για πολιτικούς λόγους κι όχι για τις θρησκευτικές του πεποιθήσεις.

[Cain]

Δεν ειμαι σε θεση να απαντησω στο ερωτημα αν υπηρξε ο χριστος ή οχι. Αυτο ομως που πρεπει να σημειωθει και ο κοσμος ολος να καταλαβει ειναι οτι η διδασκαλια του ηταν ψευτικη, ειτε καποιοι το δεχονται ειτε οχι και κανενας ποτε δεν την ακολουθησε. Και αν καποιος πρεπει να την ακολουθησει για να βγαλει ο "υψιστος" συμπερασμα οτι ηταν καλος ανθρωπος και αξιζει τον παραδεισο τοτε μαλλον ολοι θα παμε στη κολαση... Κατι που θα προτιμουσα.

[the_black_planet]

Αδερφέ δες λίγο πιο ψύχραιμα το θέμα έχεις πολύ πάθος κατά του χριστιανισμού και δεν θα έλεγα ότι είναι αδικαιολόγητο σε καμία περίπτωση σκεφτόμενος τα εγκλήματα που έχουν κάνει κατά καιρούς οι εκπρόσωποι του.Πάντως γενικά πιστεύω ότι είναι λάθος να απορίπτουμε μια διδασκαλία στην ολότητα της,κατά τη γνώμη μου ούτε και να την αποδεχόμαστε.Από όλες τις διδασκαλίες(τις περισσότερες έστω) έχουμε να πάρουμε πράγματα.Επίσης μην ξεχνάς ότι πολλές διδασκαλίες είναι γεννήματα της εποχής τους και ανταποκρίνεται στις ανάγκες του χώρου και του χρόνου που γεννήθηκαν,έστω και αν έχουν και κάποια διαχρονικά στοιχεία.Ακριβώς έτσι βλέπω και εγώ τον Χριστιανισμό,σαν μια διδασκαλία που είχε θετική επίδραση στις ζωές πολλών ανθρώπων εκείνης της εποχής και ήταν κάτι καινούργιο σε έναν παρηκμασμένο ρωμαϊκό(αλλά και ελληνικό) κόσμο.Από εκεί και πέρα έγινε και αυτή κατεστημένο κάποια στιγμή και την συνέχεια την γνωρίζουμε,μέχρι που παρήκμασε πλήρως και δημιουργήθηκε η ανάγκη για κάτι καινούργιο.Τι λες;

[Cain]

Καταρχιν ο χριστιανισμος φταιει για τη παρακμη της Ελλαδας. Δεν βλεπω ομως λογω να ακολουθω μια διδασκαλια που διδασκει την υποκρισια.