Ιστορικά & Φιλοσοφικά κείμενα για τη Διατροφή των Αρχαίων Ελλήνων Φιλοσόφων

[Ορέστης]

Σήμερα ο γνωστός διατροφολόγος Μ. Πρωτόπαπας, υποστηρικτής της θεραπευτικής και προληπτικής δύναμης της φυτικής διατροφής, ανέφερε σε εκπομπή του πως οι Αρχαίοι Έλληνες ήσαν κατά 85-90% φυτοφάγοι (συν 10% ή και 20% ανάλογα την τοποθεσία, με ψάρεμα και γαλακτοκομικές τροφές), και περισσότερο ακόμα οι Αρχαίοι Αιγύπτιοι με 90% και πλέον...
Έτσι μου ήρθε στο μυαλό να καταθέσω εδώ σε σας, κάποιες πληροφορίες σχετικά με τις διατροφικές συνήθειες των αρχαίων μας προγόνων, αλλά κυρίως των Μεγάλων Φιλοσόφων μας οι οποίοι τους οδήγησαν στην εξέλιξη που θάμπωσε όλο τον δυτικό κόσμο, ώστε να την κάνουν βάση όλου του δικού τους πολιτισμού.

Κατ' αρχήν ας πούμε τι αναφέρει ο Θεόφραστος:

Ο Θεόφραστος (372 π.Χ. – περ. 287/5 π.Χ.) ήταν φιλόσοφος της αρχαιότητας από την Ερεσό της Λέσβου. Θεωρείται συνεχιστής του έργου του Αριστοτέλη τον οποίο και διαδέχτηκε στη διεύθυνση της Περιπατητικής σχολής.

"......Απ' όλες τις πλευρές λοιπόν, οι ράτσες των ζώων είναι συγγενείς με την δική μας, επειδή τα μέσα συντήρησης είναι τα ίδια για όλους, όπως ο αέρας που αναπνέουμε, γιατί, σύμφωνα με τον Ευρυπίδη, ένα κόκκινο αίμα ρέει σε όλα τα ζώα και όλοι έχουν για κοινό τους πατέρα τον ουρανό και για κοινή τους μητέρα τη γη.

Στην αρχή οι άνθρωποι θυσίαζαν στους θεούς μόνο μικρά φυτά, ήταν σαν να μάζευε ο άνθρωπος με τα χέρια του το πρώτο ον από την έυφορη φύση. Γιατί εάν η γη έχει παράγει τα δέντρα πριν από τα ζώα, έχει παράγει πολύ πριν το χορτάρι που ξαναγεννιέται κάθε χρόνο. Οι άνθρωποι μάζευαν τα χορτάρια και έκαιγαν τα φύλλα, τις ρίζες ή ολόκληρο το φυτό, για να επικοινωνήσουν μέσω αυτών των θυσιών με τους ουράνιους θεούς, αποθανατίζοντας τις προσφορές που τους απηύθυναν. Και πράγματι και εμείς στους ναούς μας φυλάμε την αθάνατη φωτιά, γιατί είναι η ύλη που μοιάζει περισσότερο με τους θεούς.

Από τη λέξη "θυμίασις", που σήμαινε τον καπνό από την καύση των προϊόντων της γης, δημιουγήθηκε η λέξη "θυμιατήρια", που σημαίνει τους μικρούς βωμούς όπου καίγονται τ' αρώματα και πάλι από εκεί οι λέξεις "θύειν" (θυσιάζω) και "θυσία".

Εμείς εννοούμε αυτές τις λέξεις με λανθασμένο τρόπο, εάν πιστεύουμε ότι σημαίνουν τις ένοχες πράξεις που αναπτύχθηκαν έπειτα: και πράγματι ονομάζεται "θυσία" η υποτιθέμενη λατρεία που τελείται μέσω των ζώων. Αλλά οι αρχαίοι πρόσεχαν τόσο πολύ να μην παραβιάζουν τα ήθη, που έστελναν αναθεματισμούς ενάντια σ' εκείνους που εγκατέλειπαν τα παλιά ήθη για να εισάγουν άλλα.

Από το ρήμα "άρωμαι" που σημαίνει "στέλνω αναθεματισμό", ονόμασαν "αρώματα" τα μυρωδικά που σήμερα συνηθίζουν να καίνε. Σαν επιβεβαίωση του αρχαίου χαρακτήρα της προσφοράς καπνού, θα μπορούσαμε να υπενθυμίσουμε ότι σήμερα πολλοί προσφέρουν σε θυσία ψιλοκομμένα κομματάκια αρωματικού ξύλου. Μετά τα πρώτα χορτάρια, η γη άρχισε να παράγει δένδρα, και οι άνθρωποι που στην αρχή έτρωγαν βελανίδια. Για τις θυσίες τότε στους θεούς, δεν έκαιγαν, παρά ένα μέρος από την τροφή τους και σε μικρή ποσότητα γιατί δεν ήταν άφθονη, αλλά σε περισσότερη ποσότητα τα φύλλα των δέντρων.

Όταν ανακάλυψαν τη γεωργία, ο τρόπος ζωής άλλαξε και άρχισαν οι θυσίες με τα αγροτικά προϊόντα. Το πρώτο δημητριακό, (καρπός της Δήμητρας), που εμφανίστηκε μετά από τα όσπρια, ήταν το κριθάρι: ήταν λοιπόν τα σπόρια του, που το ανθρώπινο γένος διέδωσε στην αρχή, στην εποχή των θυσιών. Όταν έπειτα έψηναν και ζύμωναν την τροφή τους, οι άνθρωποι σκέπαζαν με ένα "μυστικό κάλυμμα" τα όργανα που έφεραν μέσα στην ύπαρξή τους, την θεϊκή βοήθεια και φέρονταν προς αυτά σαν να ήταν ιερά αντικείμενα.

Όταν οι άνθρωποι ανακάλυψαν για τις ανάγκες τους τα θεϊκά υγρά σαν το κρασί, το μέλι και το λάδι, προσέφεραν πάλι στους θεούς, που ήταν οι δημιουργοί αυτών των αγαθών. Οι πρώτες προσφορές που έκαναν οι άνθρωποι στις θυσίες, προχώρησαν μετά σ' έναν παράνομο δρόμο και είδαμε πως εισήχθηκε η συνήθεια των φοβερών θυσιών, συνήθεια γεμάτη ασπλαχνία απέναντι στα ζώα. Όπως φαίνεται, οι αναθεματισμοί που κάποτε στάλθηκαν εναντίον μας, σήμερα έγιναν πραγματικότητα, γιατί οι άνθρωποι άρχισαν να σφάζουν τα θύματα και να ματώνουν τους βωμούς, από τότε που, αφού δοκίμασαν πείνα και πολέμους, έχωσαν τα χέρια τους στο αίμα.

Η θυσία των ζώων λοιπόν ήρθε αργότερα από τις άλλες και προέρχεται από κάποια δύσκολη κατάσταση που δημιουργήθηκε από την πείνα ή κάποια άλλη συμφορά. Όλα αυτά έχουν τη ρίζα τους στην αδικία που καλλιεργεί το ανθρώπινο είδος..............."
............Πως θα μπορούσε να υπάρξει ιερότητα όταν εκτελείται μια αδικία σε βάρος των θυμάτων της κλοπής; Είναι λοιπόν ιεροσυλία, όταν προσφέρονται θυσίες κλέβοντας από άλλους αγαθά ακόμα περισσότερο πολύτιμα. Ένα τέτοιο έγκλημα που πράγματι είναι το μεγαλύτερο, αφού η ψυχή είναι ένα αγαθό περισσότερο πολύτιμο από τα προϊόντα της γης και δεν πρέπει με καμιά δύναμη να την κάνουν αντικείμενο κλοπής, είναι το να θυσιάζουμε ζώα. Ίσως κάποιος θα πει ότι και στα φυτά κλέβουμε κάτι, αλλά δεν είναι το ίδιο είδος κλοπής, γιατί δεν εκτελείται ενάντια στη θέλησή του.

Και πράγματι και αν δεν τ' αγγίζουμε, αυτά αφήνουν να πέσουν οι καρποί τους και το μάζεμα των καρπών δεν προϋποθέτει την καταστροφή των φυτών, όπως γίνεται για τα ζωντανά, όταν χάσουν την ψυχή τους. Σε έναν μεγάλο αριθμό λαών, οι τελετές αποτελούντο στην αρχή από εγκρατείς σπονδές: πρώτα με το νερό, έπειτα με το μέλι, που είναι το πρώτο "ποτό", οι σπονδές λαδιού και στο τέλος του κρασιού, πιο κοντά σε μας.

Όλα αυτά μαρτυρούνται όχι μόνο από τις πυραμίδες των Νόμων, που είναι στην πραγματικότητα αντιγραφές των κορυβαντικών τελετών της Κρήτης, αλλά και από τον Εμπεδοκλή, ο οποίος, στο κείμενό του "Περί των Θυσιών" και της Θεογονίας, εξακριβώνει τα εξής: "Σ' αυτούς ούτε ο Άρης ούτε η Αναταραχή δεν ήταν ο αριθμός των Θεών, ο Δίας δεν βασίλευε, ούτε ο Χρόνος, ούτε ο Ποσειδώνας αλλά η Κύπρις ήταν βασίλισσα" δηλ. η αγάπη. "Εκείνοι αποκτούσαν την εύνοια αυτής, με ιερές προσφορές, ζωγραφιές ζώων, αρώματα με χίλιες μυρωδιές, θυσίες από λιβάνι και μύρο, απλώνοντας στο έδαφος τα προϊόντα των χρυσών μελισσών.............
................
Αυτές οι τελετές ακόμα και σήμερα ισχύουν σε μερικούς λαούς, σαν ίχνη της αλήθειας. Επειδή τότε, πιστεύω, η αγάπη και η αντίληψη της συγγένειας κυριαρχούσαν, κανείς δεν έκανε εγκλήματα, γιατί ο άνθρωπος καταλάβαινε ότι και τα ζώα και ο άνθρωπος είχαν κάποια συγγένεια μεταξύ τους. Τώρα πρέπει ακόμα να εξετάσουμε το εξής θέμα: παρ' όλο που κάποια συγγένεια μας ενώνει με τους άλλους ανθρώπους, εμείς έχουμε τη γνώμη ότι πρέπει να καταστρέψουμε και να τιμωρήσουμε όλους τους κακούς, γιατί ένα ένστικτο της φύσης τους και της κακίας τους φαίνεται να τους παρασύρει να βλάψουν αυτούς που συναντούν. "
.............Πλούσια σε διδάγματα θα ήταν η παρατήρηση του σοφού λαού των Αιγυπτίων: αυτοί είναι τόσο μακριά από το να σκοτώσουν και ένα μόνο ζώο και ότι κάνουν το κάνουν με τις εικόνες τους, εικόνες θεών, γιατί τα ζώα θεωρούνται κοντινά και συγγενικά πρόσωπα των θεών και των ανθρώπων."

Ελπίζω ο Θεόφραστος να σας έδωσε τροφή ευχάριστη ώστε να

Έπεται συνέχεια

[Αλεξης15]

Ορέστη όλα αυτά που αναφέρεις είναι ιδιαίτερα ενδιαφέροντα και δείχνουν πως ο άνθρωπος κάποτε ζούσε σε αρμονία με τη φύση χωρίς να θεωρεί την ύπαρξή του ανώτερη από της υπόλοιπης φύσης, το ίδιο συμβαίνει και με τους Ινδιάνους, όσοι έχουν απομείνει τέλος πάντων, οι οποίοι προσπαθούν να κατήσουν ανάλογες δοξασίες ακόμα ζωντανές.

[Elladios]

Κρασί, μέλι, ελαιόλαδο, δημητριακά, καρποί, γαλακτοκομικά - μια καλή δίετα για μια καλή γραμματεία.

[Ορέστης]

Αρχική Δημοσίευση από Elladios

Κρασί, μέλι, ελαιόλαδο, δημητριακά, καρποί, γαλακτοκομικά - μια καλή δίετα για μια καλή γραμματεία.

Ετσι είναι, Αλέξης15 κι Elladios, αυτό το συμπέρασμα έχω βγάλει κι εγώ, δείτε πάρακάτω όμως για τις πρώτες θυσίες, πάντα οι παπάδες τα φταίνε!

[Ορέστης]

Αρχική Δημοσίευση από Ορέστης

Ετσι είναι, Αλέξης15 κι Elladios, αυτό το συμπέρασμα έχω βγάλει κι εγώ, δείτε πάρακάτω όμως για τις πρώτες θυσίες, πάντα οι παπάδες τα φταίνε!

Από παλιά εγκυκλοπαίδεια:

Διπολεία
(μία πονηριά των αρχαίων ημών προγόνων)

Θρησκευτική εορτή των Αθηνών προς τιμήν του Πολιέως Διός η οποία γινόταν την 14η του Σκτροφοριώνος μηνός (Ιούνιος-Ιούλιος). Μία γιορτή αρχαιότατη η οποία είχε αγροτικό χαρακτήρα και ήταν αναίμακτη προσφορά. Προσέφεραν στο βωμό του Δία κόκκους σταριού, κριθαριού, στρογγυλά ζυμαρικά, εν είδη πλακούντων (ο πλακούς ήταν ένα ζυμάρι από διάφορους καρπούς) , πάνω σε χάλκινη πλάκα. Ακολουθούσαν κι ευχές προς τον Δία, ο ιερεύς έφευγε και τελείωνε η τελετή.

Αργότερα, όπως λέει η παράδοση (Παυσανίας, Α΄ 28΄) προστέθηκε και δεύτερο μέρος στη γιορτή, η «βουφονία» κατά την οποία θυσίαζαν βόδι ως εξής : ειδικοί υπηρέτες, οι «κεντριάδες» οδηγούσαν το ζώο στην Ακρόπολη και το άφηναν ελεύθερο να πλησιάσει τις προσφορές των Διπολείων που βρίσκονταν πάνω στο βωμό, ενώ οι άλλοι υπηρέτες, οι «διαιτροί», οι οποίοι έφεραν μαχαίρι και πέλεκυ, ακόνιζαν τα όπλα τους με νερό που το έφερναν υδροφόρες παρθένες.

Όταν λοιπόν το ζώο έσκυβε στο βωμό να φάει τα αφύλακτα σιτηρά, έξαλλος δήθεν ο ιερέας, o «βουφόνος» για την ασέβεια του ζώου, άρπαζε τον πέλεκυ και χτυπούσε το βέβηλο βου στο κεφάλι. Έντρομος ο ιερέας, λόγω του φόνου, έριχνε τον πέλεκυ κάτω και εξαφανιζόταν. Τότε οι διαιτροί πλησίαζαν, αποτελείωναν το θύμα, το τεμάχιζαν και από το μαγειρεμένο κρέας έτρωγαν οι παριστάμενοι.
Μετά τη διανομή του κρέατος, στο δικαστήριο κοντά στο πρυτανείο, όπου δικάζονταν οι άψυχοι φονιάδες, γινόταν δίκη προς τιμωρία του φονιά πέλεκυ. Γέμιζαν το δέρμα του ζώου χόρτο, το έζευαν σε άροτρο και το έφερναν μπροστά στον άρχοντα βασιλιά, μαζί με τον πέλεκυ (τσεκούρι).

Κατά την ανάκριση, οι υδροφόροι παρθένες έριχναν την ευθύνη στον ιερέα που κρατούσε το τσεκούρι του φόνου, αυτός όμως ο βουδόνος είχε εξαφανισθεί κι έτσι καταδικάζονταν ο πέλεκυς, ο οποίος ήταν άφωνος και δεν μπορούσε να απολογηθεί. Για τιμωρία πετιόταν πανηγυρικά στη θάλασσα.

Το ιστορικό αυτής της «εορτής» έχει ως εξής. Προ της βασιλείας του Ερεχθέως, όταν οι κάτοικοι ήταν αγρότες ζούσαν μία ήσυχη πατριαρχική ζωή και ο φόνος του ζώου θεωρούνταν ανοσιούργημα, κατά την ισχύουσα άγραφο νομοθεσία του Κέκροπα: «οπόσα έχει ψυχήν ου δεν θύσαι» = ό,τι έχει ψυχη δεν θυσιάζεται. Τότε γινόταν μόνο αναίμακτη προσφορά. Ο τόπος της τελετής και η σημασία αυτής δεν μαρτυρείται.

Ο BAND εικάζει ότι γινόταν στην Πνύκα του βωμού του Υπάτους Διός, όπου ποτέ δεν γινόταν αιματηρή θυσία, ούτε οίνου σπονδή. Κατ’ αυτόν, η τελετή ήταν ευχαριστήρια για τη συγκομιδή των σιτηρών. Κατά δεν τον JOHN είχε το χαρακτήρα παράκλησης προς τον Δία, όπως συνεχίσει και το επόμενο έτος την γονιμοποιό βροχή.

Η βουφονία άρχισε επί βασιλείας του Ερεχθέως από τυχαίο γεγονός σύμφωνα με τη παράδοση. Κατά την τελετή των Διπολείων, το χρόνο εκείνο ήταν ιερεύς ο Θαύλων, όταν βους πλησίασε και έφαγε τις προσφορές. Ο Θαύλων πάνω στην έξαψη του τον φόνευσε και εξαφανίστηκε.

Άλλες εκδοχές φέρουν ως φονέα των Σώπατρον. Ο Σώπατρος μετά τον φόνο πήγε στην Κρήτη αλλά η θεότης θύμωσε για το φόνο και έστειλε ξηρασία και ακαρπία στην Αττική. Κατόπιν εντολής του Μαντείου των Δελφών ανεκλήθη από την Κρήτη και τέλεσε εξιλαστήρια θυσία βοός. Από το κρέας της θυσίας έφαγαν όλοι.

Στη βουφονία οι νεότεροι φιλόλογοι διαβλέπουν τα ίχνη της εισαγωγής αιματηρών θυσιών στην Αττική και θεωρούν ότι οι θυσίες αυτές έχουν χαρακτήρα εξιλαστήριο και αναμνηστικό. Κατά τους ιστορικούς χρόνους μαζί με τον αναίμακτο προσφορά γινόταν και η βουφονία.

Και έτσι έχουμε μ’ έναν εύσχημο τρόπο ένα πέρασμα από τον καρποχορτοφαγία στη κρεοφαγία.

Από την εγκυκλοπαίδεια του Παύλου Δανδράκη.

[ΛΥΚΑΙΟΣ 1981]

Εγώ θα θέσω μία άλλη παράμετρο. Καταρχήν, χρειαζόμαστε όλα τα είδη τροφών. Βλέπουμε όμως, ότι σε περιόδους νηστείας σε πολλούς λαούς ανά τον κόσμο, προτρέπονται οι άνθρωποι να απέχουν από το κρέας. έχοντας μία μικρή εμπειρία με διαλογισμό, μπορώ να βεβαιώσω ότι αυτοσυγκέντρωση με υψηλή αρτηριακή πίεση δεν γίνεται (το κρέας συμβάλλει σε αυτό).

Η μεσογειακή διατροφή που ακολουθούσαν οι αρχαίοι, έχει όλα τα φάρμακα για πολλές ασθένειες. Από ιατρούς έχω ακούσει για τον ρόλο του ελαιολάδου ως φάρμακο πρόληψης εναντίον ορισμένων μορφών καρκίνου (ιδίως του πεπτικού). Η ουσία είναι ότι για μία ασθένεια αντί να επαναφέουμε μέσω της φύσεως το σώμα στα φυσιολογικά του, αντιθέτως δημιουργούμε μία τεχνητή φύση (βλ. χημειοθεραπείες) η οποία εν τέλει μας σκοτώνει.Οι αρχαίοι Έλληνες φιλόσοφοι πιστεύω ότι γνώριζαν τις θεραπευρικές ιδιότητες της διατροφής.

[Ορέστης]

Λυκαίε, καλησπέρα,
σίγουρα οι γνώσεις που έχουμε φτιάχνουν κάποιους μπούσουλες για τη πορεία μας σ' αυτή τη γη, όμως χωρίς το δικό μας ψάξιμο, χωρίς την αμφισβήτηση δε γίνεται καμιά πρόοδος στην ανθρωπότητα.
Το να ονομάζουμε έτσι απλά τα υπόλοιπα συναισθανόμενα όντα του πλανήτη "τροφή", έτσι επειδή το μάθαμε από παιδιά, όταν σου λένε πως τα γουρουνάκια π.χ. έχουν νοημοσύνη 3χρονων παιδιών, ή όταν βλέπουμε πως όλες οι εσωτερικές φιλοσοφίες και οι μεγάλες θρησκείες απαγόρευαν στα πρώτα τους βήματα τη κρεοφαγία προς χάριν της πνευματικής ανάπτυξης, δε τίθεται θέμα μόνο πρακτικής για διαλογισμό επέτρεψέ μου, πρέπει να το ξανασκεφτούμε νομίζω αν πράττουμε το σωστό.
Τα ζώα, εμείς τα ονομάσαμε τροφή, τίποτε δε μαρτυρεί ανατομικά στο σώμα μας πως είμαστε σαρκοφάγοι, μπορώ να φέρω αποδεικτικά λινκ, επιστημονικά συμπεράσματα, αλλά πέραν αυτού, η αρετή της μη χρήσης βίας δε γίνεται να έχει εκπτώσεις για την δική μας απόλαυση, γιατί τα εκατομμύρια χορτοφάγων στον πλανήτη αυτό δείχνουν, πως δε χρειαζόμαστε τη κρεοφαγία, το αντίθετο, γεμίσαμε αρρώστιες διατροφογενείς, κατά 70% από την εξάπλωσή της.
Στο Ναό του Απόλλωνα στους Δελφούς υπήρχε μαζί με τα ρητά-παραγγέλματα που ξέρουμε και το: ΒΙΑΣ ΜΗ ΕΧΟΥ. Η ίδια επιταγή-διδαχή, ακούγεται σε όλες τις φιλοσοφίες και θρησκείες που έχουν σεβαστεί οι άνθρωποι στους αιώνες.
Δε γίνεται σφαγή και αφαίρεση ζωής χωρίς βία, ακόμη και με ευθανασία, (που δεν εφαρμόζεται, το αντίθετο), πώς να γίνει, μένει αφαίρεση ζωής χωρίς τη συγκατάθεση του ζώου, που ως προς τις βασικές ανάγκες είναι απολύτως όμοιό μας , θέλει ελευθερία, θέλει τη ζωή.
Οι περισσότεροι άνθρωποι είναι ανίδεοι για τη φρίκη της βιομηχανίας κρέατος, και παραθέτω μερικά λινκ. Ας αρχίσω με το επίκαιρο, το ασύμφορο:
ΕΠΙΠΤΩΣΕΙΣ ΚΡΕΟΦΑΓΙΑΣ ΣΤΟΝ ΠΛΑΝΗΤΗ:
ΕΚΘΕΣΗ Ο.Η.Ε. 29-11-06 ΜΕΤΑ ΑΠΟ ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΕΣ ΕΡΕΥΝΕΣ
ftp://ftp.fao.org/docrep/fao/009/a0970e/a0970e17.pdf
http://www.fao.org/newsroom/en/news/...448/index.html
ΤΟ ΙΔΙΟ ΚΙ ΕΛΛΗΝΙΚΑ:
http://xortofagia.blogspot.com/2006/...g-post_18.html
ΒΙΝΤΕΟ CNN
10.000.000 vegans στις ΗΠΑ:
http://xortofagia.blogspot.com/2008/...ans.html#links

ΔΙΟΤΙ: (Βίντεο σκληρής αλήθειας, αν τ’ αντέχετε)
http://veg-tv.info/Earthlings

Ταινία με αφορμή το τραγούδι Free me (Ελευθέρωσέ με) των Goldfinger:

http://www.youtube.com/watch?v=XKGYVmYtLe0

XORTOFAGIA EY-ZHN…..ΣΥΝΑΝΤΗΣΗ ΜΕ ΤΟΝ ΠΟΝΟ ΠΟΥ ΠΡΟΞΕΝΟΥΜΕ ΜΕ ΤΙΣ ΕΠΙΛΟΓΕΣ ΜΑΣ ΓΙΑ ΔΙΑΤΡΟΦΗ:

http://www.therapeia.gr/diatrofi/hortofagia/

KIVOTOS EY-ZHN SYGKATOIKHSH , 4-5 βίντεος ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝ-ΦΙΛΟΖΩΙΑ:

http://veganoikologikostroposzois.blogspot.com

http://www.humanisticecology.blogspot.com

ΚΙ ΑΛΛΑ ΔΙΑΦΟΡΑ ΣΧΕΤΙΚΑ ΜΕ ΤΗ ΒΙΑ ΣΤΑ ΖΩΑ:

ΓΙΑ ΟΠΟΙΟΝ ΘΕΛΕΙ ΝΑ ΞΕΡΕΙ ΤΗΝ ΑΛΗΘΕΙΑ:
ΣΧΕΤΙΚΑ ΜΕ ΤΙΣ ΣΥΝΕΠΕΙΕΣ ΤΩΝ ΕΠΙΛΟΓΩΝ ΜΑΣ ΚΑΤΑΝΑΛΩΣΗΣ,
http://www.tanea.gr/ColumnCategory.a...9&sn=&spid=877

ΕΚΤΡΟΦΗ ΑΘΩΩΝ:

http://www.meatrix.gr &

http://www.youtube.com/watch?v=5FBKeYXgm_w &

http://www.youtube.com/watch?v=zhlhSQ5z4V4 &

http://www.youtube.com/watch?v=UvlcG...lay.php?vid=45

http://filozoia.blogspot.com/2007/01/blog-post_16.html

http://video.hsus.org/

ΓΝΩΡΙΣΤΕ ΤΟ ΦΑΓΗΤΟ ΜΑΣ:
http://www.bestcyrano.org/animalsFactoryFarms1.htm

ΠΕΙΡΑΜΑΤΟΖΩΑ::
Ζωοτομία: Εγχείριση χωρίς συγκατάθεση

ΜΠΟΡΕΙΤΕ ΝΑ ΔΕΙΤΕ ΟΛΟΖΩΝΤΑΝΕΣ ΤΙΣ ΣΥΝΕΠΕΙΕΣ ΤΩΝ ΚΑΤΑΝΑΛΩΤΙΚΩΝ ΜΑΣ ΕΠΙΛΟΓΩΝ ΣΤΟ ΒΙΝΤΕΟ:

http://whispering-planet.blogspot.co...g-post_27.html

http://www.greenpage.gr/eglimata_epistimhs.htm

http://animalrightsgr.blogspot.com/

http://www.peta2.com/feat/testing123/

ΠΕΙΡΑΜΑΤΑ

http://www.bestcyrano.org/THOMASPAINE/?cat=145

http://vegancrueltyfreelife.pblogs.gr/

http://www.youtube.com/watch?v=LZnsL7-UdGc

http://www.pliroforisi.net/kivotos

http://efzin.net/dialogos/index.php?topic=283.0

http://veganoikologikostroposzois.blogspot.com/

http://animalrightsgr.blogspot.com/

http://pofyzo.blogspot.com

http://www.wearestars.com/greek/arti...ian/index.html

http://www.therapeia.gr/diatrofi/hortofagia/

http://www.meatrix.gr/

Ταινίες α)= με αφορμή το τραγούδι Free me (Ελευθέρωσέ με) των Goldfinger:

http://www.youtube.com/watch?v=XKGYVmYtLe0

http://xortofagia.blogspot.com/2008/..._18.html#links

β)= ΠΡΟΣΕΥΧΗ ΜΕ ΕΙΚΟΝΕΣ ΑΠΟ ΕΚΤΡΟΦΕΙΑ ΚΑΙ ΦΥΛΑΚΙΣΜΕΝΑ ΖΩΑ:

http://www.youtube.com/watch?v=d9lk5pe6HkM

ΓΙ ΑΥΤΟ: http://vegansintages.wordpress.com/
& http://www.box.net/shared/5fad2j4vek

ΧΟΡΤ. ΟΔΗΓΟΣ ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ ΙΑΤΡΩΝ:
http://www.box.net/shared/kgn4lc9gzt

http://www.cnpp.usda.gov/DietaryGuidelines.htm

ΔΕΝ ΕΙΜΑΣΤΕ ΣΑΡΚΟΦΑΓΑ ΖΩΑ:
Πίνακας: http://www.box.net/shared/jvyrtuf3mg

Eίναι ατέλειωτη η βία των ανθρώπων στα ζώα, δε ταιριάζει σε πνευματικά όντα, όπως θέλουμε να λεγόμαστε.

Ευχαριστώ σεβαστέ φίλε Λυκαίε για την απάντησή σου και το ενδιαφέρον σου
Ευχαριστώ και το φόρουμ του μεταφυσικού για τη φιλοξενία των απόψεών μου κι όσων ξέρω για το θέμα, κι όλους τους φίλους αναγνώστες που έβαλα τόσο μεγάλα ποστ, ελπίζω να μη σας κούρασα.















Ίσως

[Ποσειδώνιος]

Τελικά φαίνεται το κρέας είναι υπεύθυνο και για τις ….. βρισιές.

Ξέρετε πώς προήλθε η λέξη Βωμολοχία = βρισιά, χυδαιότητα, απρεπής λέξη, αισχρολογία

Η λέξη είναι σύνθετη και παράγεται από τις: βωμός+λόχος. Λόχος στα αρχαία ελληνικά σημαίνει τον τόπο ενέδρας, το καρτέρι, το παραμόνεμα και παραφύλαγμα. Λοχεύω, σημαίνει παραφυλάω σε ενέδρα.
Η λέξη συνδέεται άμεσα, με τα ιερά θυσιαστικά σφάγια και τις επί του βωμού θυσίες κατά την αρχαιότητα.

Πάντοτε τριγύρω από το βωμό κάθονταν επαίτες, ζητιάνοι, οι οποίοι περίμεναν τη στιγμή που θα ψηνόταν το κρέας για να αρπάξουν κάτι από τα ιερά σφάγια ώστε να κορέσουν την πείνα τους. Όπως ήταν φυσικό, ο υπεύθυνος της θυσίας και ενίοτε ιεροφάντης του πλησίον ναού, αρνιόταν να μοιράσει το κρέας πριν τελεστεί όλο το τυπικό - άλλωστε τα σφάγια προορίζονταν για τους θεούς που προηγούνταν και τιμούνταν.

Ο επαίτης, ανυπόμονος, θρασύς και πεινασμένος, ζητούσε με πιεστικό τρόπο μερίδα και ως εκ τούτου, επιτίθετο λεκτικά στον τελεστή της θυσίας χρησιμοποιώντας αισχρές εκφράσεις. Άρχιζε τότε μία απρεπής και μη κόσμια συνομιλία μεταξύ επαίτη και υπεύθυνου των θυσιών, που κατέληγε σε χυδαίες εκφράσεις και τσακωμούς.

Αυτή ακριβώς η αισχρή και χυδαία στιχομυθία, ονομάστηκε βωμολοχία.
Στο λεξικό Liddell-Scott θα δούμε ότι βωμολοχώ σημαίνει περιμένω δίπλα στο βωμό για να κλέψω το κρέας από τις θυσίες, συνακόλουθα επαιτώ, ή ασκώ αγυρτεία.

Βωμολόχος είναι λοιπόν ο περί τους βωμούς λοχών (παραμονεύων, ενεδρεύων) επαίτης, με σκοπό να λάβει κάτι από τα κρέατα των θυσιών.
Κατά το λεξικό Σουϊδα (Σούδα) βωμολόχος είναι «ο κακούργος, ασεβής, παρά τους λοχώντας τα εν τοις βωμοίς επιτιθέμενα θύματα, ή τους θύοντας, ίνα αιτήσαντες λάβωσι τι».


Πηγή : http://melitilexeis.blogspot.com/200...g-post_05.html